Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Μνήμη σημαίνει αλήθεια

Γιατί Αλήθεια σημαίνει ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΗΘΗ 


Σήμερα είναι για εμάς μία ημέρα μνήμης, μία ημέρα αλήθειας. 










Και οι μνήμες που κουβαλάμε είναι πολλές, άλλες τόσες και οι αλήθειες.

Μνήμη είναι οι σειρήνες να ηχούν στις 4 το πρωί. 


Μνήμη είναι η εισβολή μέσα σε κρύο και σε χιόνι στις 4 το πρωί.

Μνήμη είναι τα χημικά σε μπαλκόνια, αυλές και παιδικές χαρές. 

Μνήμη είναι οι ευθείες βολές, οι πλαστικές σφαίρες και η άγρια καταστολή.

Μνήμη είναι η αδιάκριτη βία, αποτέλεσμα της διαταγής: «Ότι στέκεται σε δύο πόδια, γαμήστε το».


Μνήμη είναι η «δολοφονική» επιχείρηση στο μπλόκο του Λαυρίου, όπου έκαψαν και έδειραν χωρίς οίκτο.


Μνήμη είναι η έγκυος γυναίκα που απέβαλλε.


Μνήμη είναι εκείνη η γριούλα στη Φειδίου που πνιγόταν από τα χημικά (όπως και οι υπόλοιποι ηλικιωμένοι και παιδιά) κι ευχόμαστε ο γιος της να μην ξέχασε.


Μνήμη είναι οι 37 κατηγορούμενοι ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης.


Μνήμη είναι πως οι πρώτοι τρεις ήδη αθωώθηκαν πριν φτάσουν σε δίκη .


Μνήμη είναι οι εκατοντάδες τραυματίες.


Μνήμη είναι πως με τρεις δικαστικές αποφάσεις κυρήχθηκε παράνομη αυτή η εισβολή. 


Μνήμη είναι ότι το κράτος αγνόησε αυτές τις αποφάσεις.


Μνήμη είναι η καταστροφή από τα ματ της περιουσίας των κατοίκων 


Μνήμη είναι τα 7 εκατομμύρια ευρώ που κατασπατάλησε το κράτος τις 128 ημέρες, φυλώντας 3 μηχανήματα ιδιωτών.


Μνήμη είναι πως ούτε αυτό κατάφεραν .

Μνήμη είναι τα ψέματα των ραγκούση, παπακωνσταντίνου, λιακόπουλου,παπουτσή, τζάκρη.


Μνήμη είναι πως όλοι εκείνοι πέρασαν στη λήθη .


Μνήμη είναι τα ψέματα του σγουρού εδώ και ενάμιση χρόνο .


Μνήμη είναι η συμπόρευση των μμε με την κυβερνητική

γραμμή και η εναντίον μας προπαγάνδα τους.
  Μνήμη είναι η αυθόρμητη αντίδραση, η πίστη και η ανιδιοτελής προσφορά των κατοίκων.
 
Μνήμη είναι όλα αυτά τα όμορφα που αναδείχθηκαν αυτές τις 128 ημέρες. 


Μνήμη είναι ότι κόμματα, παρατάξεις, συντεχνίες, προσωπικά και όλα εκείνα που χωρίζουν τους ανθρώπους έμειναν στην άκρη.


Μνήμη είναι η μάνα που ενώ κρατούσε το μπλόκο ζωντανό όλη την ημέρα, μαγείρευε και έφερνε φαγητό στα παιδιά της στις 2 τη νύχτα.

Μνήμη είναι οι πάντα χαμογελαστοί και αποφασισμένοι ακόμα για θάνατο γέροντες.


Μνήμη είναι η δημιουργική στάση και το τσαγανό των μικρών παιδιών, μαθητών και μαθητριών.


Μνήμη είναι το ότι κανείς δεν φοβήθηκε τη σύγκρουση
Μνήμη είναι ότι κάποιοι στάθηκαν στις πρώτες γραμμές του αγώνα ρισκάροντας τη σωματική τους ακεραιότητα, ακόμα και την ίδια τους τη ζωή. Και θα το ξανακάνουν.


Μνήμη είναι ότι αυτή η μάχη κερδήθηκε γιατί ο καθένας έκανε αυτό που έπρεπε και μπορούσε καταθέτοντας όλη την ψυχή του.


Μνήμη είναι η αλληλεγγύη που εισπράχθηκε από παντού.

Μνήμη είναι να μαθαίνουμε από τα λάθη και να μην τα επαναλαμβάνουμε. Κάποιοι στα «ψηλά» δεν το έχουν καταλάβει και πράττουν ακριβώς το αντίθετο.


Μνήμη είναι τους ελάχιστους ιδιοτελείς να τους παραμερίζουμε. Είναι εκείνοι που ανοίγουν τις κερκόπορτες.


Μνήμη είναι να ετοιμαζόμαστε για τη συνέχεια. Τίποτα δεν τελείωσε κι όποιος επαναπαύεται και ξεχνά η ιστορία δείχνει πως στο τέλος τιμωρείται.


Μνήμη είναι να σεβόμαστε και να νοιώθουμε δέος που αποτελούμε κομμάτι ενός κινήματος που μας ξεπέρασε όλους.


Μνήμη είναι το ότι ήρθαμε κοντά και δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας χωρίσει.


ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ.


Πηγή: ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ ΚΕΡΑΤΕΑΣ


ΥΓ:
Δύο χρόνια πέρασαν από τη "μάχη της Κερατέας", έναν υποδειγματικό λαϊκό αγώνα που προετοιμάζονταν για χρόνια, από τα κάτω, από τους κατοίκους. Έναν αγώνα που δίδαξε τι θα πει οργάνωση, αποφασιστικότητα, Μέτωπο, αλληλεγγύη, λαϊκή οργή, τακτική, αντοχή, διάρκεια, επιμονή. Έναν αγώνα που κατέληξε τότε σε υποχώρηση της κυβέρνησης και προσωρινή ακύρωση του έργου -αλλά ο εχθρός υποχωρεί μόνο για να επιτεθεί αργότερα.

Δύο χρόνια μετά, το μέτωπο είναι ακόμα ανοιχτό. Τα αστικά ΜΜΕ ποτέ δεν έπαψαν να κλαψουρίζουν για το στραπατσάρισμα του αήττητου της αστικής νομιμότητας, και να ονειρεύονται τη συντριβή του "γαλατικού χωριού." Σκοπός τους είναι το έργο να γίνει. Όχι μόνο για τα λεφτά. Αλλά για να περάσει το δικό τους. Και μόνο η μνήμη και η επαγρύπνηση είναι εγγυήσεις.

Δύο χρόνια μετά, ο αγώνας της Κερατέας ζητά δικαίωση. Και θα τη βρει μόνο ξαναγυρνόντας στα στοιχεία εκείνα που τον ανέδειξαν.

Όσο για εμάς, πέρα από την δεδομένη αλληλεγγύη μας, να διδαχθούμε και να εμπνευστούμε από τη δύναμη του ενωμένου λαού.

Δεν υπάρχουν σχόλια: