Λίγα λόγια για τις Γενικές Συνελεύσεις και το Σύλλογο (2)

(Το παρακάτω κείμενο αποτελεί απόσπασμα από το 2σέλιδο των Αγωνιστικών Κινήσεων με τίτλο "Λίγα λόγια για τις Γενικές Συνελεύσεις και το Σύλλογο". Αναφέρεται στο πώς αντιλαμβανόμαστε την κοινή δράση στο κίνημα και ποιες οι διαφωνίες μας πάνω σε αιτήματα, που υπάρχουν στα πλαίσια των άλλων αριστερών δυνάμεων.)

Αγωνιστικές Κινήσεις και "Κοινά Πλαίσια"
Καταρχήν θα σχολιάσουμε τα εισαγωγικά στο «κοινά». Πόσο κοινά είναι τα πλαίσια όταν αποτελούν τη συνολική άποψη μιας και μόνο δύναμης (ΕΑΑΚ), η οποία άποψη μάλιστα θεωρείται "ευαγγέλιο" που δε δέχεται
τροποποίηση; Αλήθεια έτσι αντιλαμβάνονται την κοινή δράση τα ΕΑΑΚ; Καπελώνοντας όλες τις άλλες δυνάμεις θέτοντας σαν ΟΡΟ ΑΠΑΡΑΒΑΤΟ, ότι για να γίνει κοινό πλαίσιο πρέπει επί της ουσίας να ψηφίσουμε
το πλαίσιο τους;
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις ανέκαθεν πάλευαν για την Κοινή Δράση μεταξύ δυνάμεων και αγωνιστών προκειμένου να οικοδομηθεί η -όσο το δυνατό μεγαλύτερη- συσπείρωση αγωνιστών, για να υπάρξει αποτελεσματική αντίσταση στο χτύπημα των δικαιωμάτων της νεολαίας, αλλά και όλου του λαού.
Κατά την άποψή μας, η Κοινή Δράση, πρέπει να στήνεται πάνω στις πραγματικές μας ανάγκες με
συναγωνιστικό τρόπο. Πάνω σε αυτή την άποψη πάντα είμαστε υπέρ της δημιουργίας Κοινών πλαισίων,
όπου η αγωνιστική άποψη θα αποτυπωθεί και θα τεθεί προς ψήφιση στις Γενικές Συνελεύσεις.
Για να μπορέσει όμως να υπάρξει πραγματικό Κοινό πλαίσιο απαιτείται κάλεσμα πριν τις Γενικές Συνελεύσεις, όπου δυνάμεις και αγωνιστές θα συζητήσουν τις πραγματικές τους ανάγκες και με συναγωνιστικό τρόπο θα τις αποτυπώσουν σε χαρτί. Ώστε το Κοινό Αγωνιστικό πλαίσιο να είναι δημιούργημα και κτήμα
όλων όσων συμμετέχουν στη διαδικασία συνδιαμόρφωσης, χωρίς να μπαίνουν μικροπολιτικές λογικές συσχετισμών και καπελώματος.
Πόσο κοινά είναι τα πλαίσια που βλέπουμε, όταν είναι αποτέλεσμα κοπτοραπτικής 2-3-4 συνδικαλιστών; Δεν μπορεί να’ ναι τυχαίο ότι ποτέ δεν καλούνται οι Αγωνιστικές Κινήσεις και ανένταχτοι αγωνιστές
να συζητήσουν πάνω σε αυτά τα πλαίσια. Μήπως κάποιοι δεν αντέχουν την συζήτηση; Μήπως διευκολύνονται με την δημιουργία τεχνητών περιθωριοποιήσεων για να δημιουργήσουν εντυπώσεις;

Μερικές διαφωνίες σε απόψεις και αιτήματα - προτάσεις, που υπάρχουν στα πλαίσια
Για την ανάπτυξη ενός αγωνιστικού και νικηφόρου κινήματος, είναι αναγκαίο να ξεκαθαριστούν
οι απόψεις που θα οδηγήσουν σε αυτό. Αυτή η πολιτική αντιπαράθεση θα έπρεπε να γίνεται και μέσα στη Γενική
Συνέλευση.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις δεν κάνουν προτάσεις προς το σύστημα για το πως θα λειτουργήσει η Παιδεία
καλύτερα για τους σκοπούς του, αλλά προβάλουν αιτήματα στη νεολαία για να διεκδικήσει καλύτερους όρους
σπουδών, ζωής και ελευθερίες.
Για να μπορέσει σήμερα να ανακοπεί η ΒΑΡΒΑΡΗ επίθεση του ιμπεριαλισμού-καπιταλισμού, που είναι ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ για να χτιστεί κίνημα ανατροπής αυτού του σάπιου συστήματος.
Έχουμε ξεκαθαρίσει σαν δύναμη, ότι οι λογικές που πλασάρονται από την πλειοψηφία της αριστεράς, που ¨παλεύει¨ για να μεταρρυθμίσει τις πιο άγριες και επιθετικές πλευρές αυτού του συστήματος και να αφήσει
την ουσία λειτουργίας του απείραχτη, είναι πέρα και έξω από τη λογική μας. Γιατί η άποψη αυτή δεν έχει να
προσφέρει ΤΙΠΟΤΑ σήμερα στο λαό και τη νεολαία που δοκιμάζονται.
Θα παραθέσουμε εδώ κάποια αιτήματα-προτάσεις, που οι δυνάμεις που αναφέρονται στην αριστερά,
καλούν τον κόσμο να τα ψηφίσει. Αιτήματα-προτάσεις, που φανερώνουν πώς αυτές οι αριστερές δυνάμεις
φαντάζονται σήμερα τον καπιταλισμό να γίνεται πιο ανθρώπινος και την εκπαίδευση λιγότερο ταξική...:

Κάτω η κυβέρνηση (ΜΑΣ,ΕΑΑΚ,ΑΡΕΝ)
Είναι ένα αίτημα, που προτάσσει το μεγαλύτερο μέρος της αριστεράς ως απάντηση στην επίθεση, που δεχόμαστε. Εστιάζουν μόνο στην κυβέρνηση αποσιωπώντας τους βασικότερους υπεύθυνους για την επίθεση.
Τους ιμπεριαλιστές και το κεφάλαιο. Όταν ο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ δεν τους βόλευαν για να περάσει η επίθεση στο λαό και τη νεολαία, το κεφάλαιο βρήκε άλλες "δημοκρατικές" λύσεις για να το κάνουν. Παρουσίασαν τον Παπαδήμο και όταν ο Παπαδήμος δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει έστησε, μέσω εκλογικών εκβιασμών, κυβερνήσεις συνεργασίας (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ).Αυτά τα αιτήματα βγάζουν λάδι το κεφάλαιο και το σύστημα.
Θέλουν μας λένε να ρίξουν την δεξιά κυβέρνηση για να προκληθεί αστάθεια στο πολιτικό σκηνικό και να ανέβει η δικιά τους ¨αριστερή¨ κυβέρνηση στην εξουσία.Λες και το σύστημα είναι ηλίθιο και θα τους δώσει την εξουσία έτσι απλόχερα, για τα ωραία τους τα μάτια. Τρέφουν νέες ψευδαισθήσεις για διέξοδο μέσω της αναζήτησης "αριστερής" ή αριστερότερης κυβέρνησης σε μια περίοδο που οι λαϊκές μάζες αποστοιχίζονται από τους
πολιτικούς εκφραστές του συστήματος αλλά και αντιλαμβάνονται τον διακοσμητικό ρόλο του αστικού κοινοβουλίου.Γι' αυτό και κάποιοι έτρεχαν να μαζεύουν υπογραφές για να ανατραπεί το
μνημόνιο μέσω ...πρότασης νόμου. Να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική, παλιά και νέα μνημόνια. Αντιστάσεις παντού. Όχι στις εκλογικές αυταπάτες.

Διαγραφή του χρέους (ΜΑΣ, ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ)
Για μας, ένα είναι ξεκάθαρο: Ο λαός δε χρωστάει τίποτα και σε κανέναν! Δεν πρόκειται, λοιπόν, να μπούμε στο «τρυπάκι» του χρέους, που χρησιμοποιεί το σύστημα προκειμένου να επιβάλλει μέτρα εξαθλίωσης του λαού. Δεν «τα φάγαμε μαζί». Δε θα τους δώσουμε λύση σε κανένα δικό τους πρόβλημα.Και στο κάτω-κάτω το «κούρεψαν» το χρέος. Ε, και; Τώρα επιβάλλουν κι άλλα μέτρα και συζητούν νέο κούρεμα. Άλλαξε τίποτα προς το καλύτερο; Το χρέος, που είναι μόνο μια πλευρά της κρίσης, εξασφαλίζει την σταθερή κλοπή του παραγόμενου πλούτου προς τις ιμπεριαλιστικές χώρες και γι' αυτό στην πραγματικότητα θέλουν την μεγέθυνσή του και όχι την αποπληρωμή του.Συνεπώς η διαγραφή του προϋποθέτει την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από αυτόν, που θα την επιβάλει. Θέτει κανείς τέτοιο αίτημα; Τα προβλήματα του λαού δεν θα τα λύσουν οι οικονομολόγοι με τεχνικούς τρόπους, ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ γιατί το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, θα το λύσει ο λαός με την ΠΑΛΗ του. Αυτό το αίτημα, λοιπόν, είτε κάνει συνυπεύθυνο το λαό και τον καλεί να διορθώσει τον κακό τρόπο λειτουργίας του καπιταλισμού είτε κάνει πρόταση-«σανίδα σωτηρίας» για τη ντόπια αστική τάξη.

Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση (ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ)
Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση (ΜΑΣ)
Σύμφωνα με αυτές τις απόψεις θα γίνει φιλολαϊκή η εκπαίδευση. Θα το βρείτε σε κάθε πλαίσιο, δεν λείπει ποτέ και το χειρότερο αυτοί, που το προτείνουν δεν έχουν ξεκάθαρη άποψη για το τι σημαίνει. Άλλοι θα σας πουν, ότι είναι ένα μοντέλο εκπαίδευσης, που καθορίζει το πώς θα λειτουργεί η εκπαίδευση μετά την επανάσταση !!! Άλλοι θα πουν, ότι έτσι οραματίζονται σήμερα το πανεπιστήμιο πιο λαϊκό πιο ανθρώπινο, που οι μεγαλοκαθηγητάδες και οι πρυτάνεις δεν θα είναι εντολοδόχοι της κάθε κυβέρνησης και θα υπάρχει έρευνα και επιστήμη προς όφελος του λαού.Η φαντασιοπληξία σε όλο της το μεγαλείο. Όποιος νομίζει σήμερα πως η επιστήμη και η έρευνα μπορούν να αναπτυχθούν ξέχωρα από τις ανάγκες των επιχειρήσεων και των μονοπωλίων αλλά και ότι η εκπαίδευση δεν θα εξυπηρετεί το κεφάλαιο, ας μας πει ποτέ και που το είδε αυτό για να τον πιστέψουμε.

Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο (ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ)
Τα γνωστικά αντικείμενα καθορίζονται από τις παραγωγικές ανάγκες του συστήματος, μόνο που σε μια εξαρτημένη χώρα-οικονομία, όπως η δικιά μας, αυτές καθορίζονται από τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών (βλέπε παραρτημοποίηση, διάλυση αγροτικής παραγωγής, αποβιομηχάνιση κλπ). Γιατί λοιπόν, το φοιτητικό κίνημα καλείται να αναλύσει τις ανάγκες αυτές και να προτείνει λύσεις για τη βελτίωσή του; Πως μπορεί να καθορίσει τα γνωστικά αντικείμενα κάθε σχολής; Και αν σε κάποια σχολή, που δεν έχει καθοριστεί γνωστικό αντικείμενο, θα πρέπει να μπει λουκέτο; Πάνω και σε αυτή τη λογική πατά το Υπουργείο Παιδείας και ο νόμος πλαίσιο και θέλουν τώρα να κλείσουν σχολές και τμήματα. Αίτημα πλήρως ενσωματώσημο σήμερα από το σύστημα.

Αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία (ΜΑΣ, ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ)
Είναι 5%; Είναι 10% ή 15%; Οι ανάγκες της σπουδάζουσας νεολαίας δε μετριούνται με ποσοστά επί του ΑΕΠ. Δε βάζουμε «ταβάνι» στις ανάγκες μας. Παλεύουμε για δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους.

Όχι στο Πανεπιστήμιο - Επιχείρηση (ΜΑΣ, ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ)
Το πανεπιστήμιο δηλαδή το έχουν πάρει ιδιώτες και είναι τα καινούργια μας αφεντικά και οι φοιτητές είναι η νέα εργατική τάξη. Αν οι φοιτητές είναι εργάτες ας μας πει κάποιος τι παράγουν και δεύτερον ποιο πανεπιστήμιο σήμερα έχει πουληθεί από το κράτος σε ιδιώτες; Το ΕΜΠ, Το Καποδιστριακό; Γιατί εμείς από όσο ξέρουμε τα πανεπιστήμια ακόμα κρατικά είναι, ακόμα και τα μεγάλα πανεπιστήμια στις χώρες του εξωτερικού στο κράτος ανήκουν και έχουν δίδακτρα. ΤΟ πανεπιστήμιο δεν στήθηκε για προσφέρει κέρδος , δεν είναι αυτός ο ρόλος
του, έτσι κι αλλιώς ακόμα και στις πιο ανεπτυγμένες χώρες ζημία έχουν οικονομικά. Το πανεπιστήμιο εξυπηρετεί σήμερα στον να ΧΕΙΡΑΓΩΓΕΙΤΑΙ η νεολαία από την άποψη του συστήματος και να ΚΑΤΑΝΕΜΕΤΑΙ στην όποια παραγωγή υπάρχει. Το γεγονός ότι το κεφάλαιο το χρησιμοποιεί για έρευνες ή στην παραγωγή του δεν είναι καινούργιο και απλά επιβεβαιώνει τον ταξικό του χαρακτήρα.

Πρόταση για κατώτατο μισθό (ΜΑΣ, ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ)
Με ποια κριτήρια, βγαίνουν οι προτεινόμενοι αριθμοί (1100, 1500 ή 1700 ευρώ); Σήμερα δε, που οι μισθοί φτάσαν τα 300 ευρώ, οι προτάσεις αυτές ακούγονται ως ανέκδοτα. Είναι άλλο να λέει κάποιος: «Αυξήσεις στους μισθούς» και άλλο να καθορίζει το «πόσο». Ο αγώνας για τις αυξήσεις στους μισθούς δεν περιλαμβάνει οικονομικίστικες προσεγγίσεις. Υπάρχει σήμερα δίκαιος μισθός; Όσα και να πληρώνεται σήμερα ένας εργαζόμενος είναι αρκετά, όταν του κλέβουν άλλα τόσα; Παλεύουμε για μισθούς προκειμένου να ζούμε αξιοπρεπώς και όχι να επιβιώνουμε.

Λιγότερη δουλειά - Δουλειά για όλους (ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ)
Συγχαρητήρια συνάδελφοι, το αίτημα σας υλοποιήθηκε. Λέγεται ΗΜΙΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ και εφαρμόζεται εδώ και χρόνια από το Πασοκ και τη ΝΔ. Στη συγκεκριμένη περίοδο, που ζούμε, ο λαός και η νεολαία οφείλει να υπερασπιστεί τόσο το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά όσο και το δικαίωμα στο 8ωρο. Το ότι η ανεργία έχει «πιάσει κόκκινο» δεν έχει να κάνει με το ότι δουλεύουμε πολύ, αλλά με την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.

Την κρίση να πληρώσει το κεφάλαιο (ΜΑΣ, ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ)
Που απευθύνεται αυτό το αίτημα; Είναι πρόταση προς το σύστημα ή το λαό; Είναι πρόταση ΑΧΡΗΣΤΗ και για το σύστημα, αλλά και για το λαό. Γιατί, από τη μία, αν το κεφάλαιο δεχθεί να πληρώσει την κρίση του, αυτομάτως αναιρεί την ίδια του η φύση, και από την άλλη ο λαός δεν παλεύει για να λειτουργήσει πιο ορθολογικά το σύστημα αλλά για να το ανατρέψει.

Καλούμε όλους τους αγωνιστές να γυρίσουν την πλάτη σε κάθε λογής μικροηγεμονισμούς και σε αυτές τις λογικές, για την ανάπτυξη ενός αγωνιστικού και ανατρεπτικού κινήματος! Σε αυτή τη μάχη δεν περισσεύει κανείς! Να ενισχύσουμε την πραγματική Κοινή Δράση με σκοπό την ενεργοποίηση των συλλόγων, χωρίς να είναι προαπαιτούμενο το καπέλωμα από το πολιτικό πρόγραμμα του κάθε χώρου! Να κάνουμε τους συλλόγους εστίες αντίστασης και να φέρουμε ξανά τον κόσμο στις συνελεύσεις!