Στιγμιότυπο από την ταινία μάθε παιδί μου γράμματα.
"Την αλήθεια ρε!Την αλήθεια"
Είχαν προηγηθεί τα γεγονότα των επεμβάσεων στο ΚΚΕ που ξεκίνησαν το '53, κορυφώθηκαν το '56 στην "6η ολομέλεια" και συνεχίστηκαν με χιλιάδες διαγραφές και "αντικαταστάσεις" κομματικών οργάνων. Φυσικά και το 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ. Στη Τασκένδη διαγράφτηκαν πάνω από 5.500 μέλη από ένα σύνολο 7.600.
"Η πλειοψηφία όμως των κομμουνιστών της Τασκένδης, παρέμεινε συσπειρωμένη γύρω απ’ τα νόμιμα εκλεγμένα κομματικά της όργανα. Ανοιχτές επιθέσεις, βίαιες διαλύσεις κομματικών συνεδριάσεων και συνελεύσεων, κάθε είδους ψυχολογικές και φυσικές πιέσεις, δεν στάθηκε δυνατό να αναστείλουν ή να περιορίσουν την πάλη των ελλήνων κομμουνιστών της Τασκένδης.
Οι ρεβιζιονιστές, για να επηρεάσουν τους έλληνες κομμουνιστές της Τασκένδης, κουβάλησαν εκεί ορισμένα μέλη του παλιού Πολιτικού Γραφείου, που στο μεταξύ έσπευσαν να συμβιβαστούν με την «6η Ολομέλεια». Τα πρώην ηγετικά αυτά στελέχη του Κ.Κ.Ε., ο Βλαντάς, ο Γούσιας και ο Μπαρτζώτας (αποκαταστάθηκε από το τωρινό ΚΚΕ το 1977, βιβλία του εκδόθηκαν από την Σύγχρονη Εποχή όπου έστω και λειψά επιβεβαιώνει τα γεγονότα στην Τασκένδη), περιφέρονταν τώρα στις πολιτείες για να μεταφέρουν το «φως» της «6ης Ολομέλειας». Η ολόπλευρη περιφρόνηση με την οποία τους υποδέχτηκαν, έδειξε, για μια ακόμα φορά, ότι οι κομμουνιστές της Τασκένδης διεξήγαγαν μια πάλη αρχών.
Στη διακήρυξη των 81 κομμάτων στη Μόσχα, οι κομμουνιστές της Τασκένδης είδαν μια πρώτη δικαίωση της πάλης τους. Λίγο αργότερα, η θέση και η επαναστατική γραμμή του Κ.Ε. της Αλβανίας και του Κ.Κ. Κίνας, καθώς και των άλλων μαρξιστικών - λενινιστικών κομμάτων, έδιναν νέα φτερά στην πάλη των ελλήνων κομμουνιστών της Τασκένδης ενάντια στο σύγχρονο ρεβιζιονισμό.
Τα γεγονότα της 19ης του Μάη 1962
Με την ευκαιρία της 21ης επετείου από την ήμέρα που κατέβηκε η χιτλερική σημαία από την Ακρόπολη, το ακτίφ των γραμματέων των Κ.Ο. των πολιτειών της Τασκένδης και η επιτροπή βοήθειας προς τους φυλακισμένους κι εξόριστους στην Ελλάδα, που στο μεταξύ είχε σχηματιστεί, αποφάσισαν να οργανώσουν συγκέντρωση στις 27 του Μάη 1962 στον κλειστό χώρο της 10ης πολιτείας. Εκλέχτηκε γι' αυτό οργανωτική επιτροπή που άρχισε να προετοιμάζει την εκδήλωση.
Η προετοιμασία έδειχνε πως η εκδήλωση θα σημείωνε μεγάλη επιτυχία και πρωτοφανή μαζική συμμετοχή των Ελλήνων της Τασκένδης. Η πρωτοβουλία για την εκδήλωση άρχισε να βρίσκει απήχηση ακόμα και στους οπαδούς των αναθεωρητών και πολλοί απ' αυτούς δήλωναν ότι την επικροτούν και ότι οι ίδιοι θα συμμετάσχουν. Θα αποτελούσε γι’ αυτό η εκδήλωση ένα βήμα για να σπάσει το μίσος που καλλιεργούσαν οι ρεβιζιονιστές στους οπαδούς τους ενάντια στην τεράστια πλειοψηφία των κομμουνιστών της Τασκένδης που αντιτάσσονταν στη γραμμή τους. Θα έδειχνε ακόμα η συγκέντρωση πανηγυρικά και τον πραγματικό συσχετισμό των δυνάμεων, θα έδειχνε ακόμα ότι μόνο χάρη στη βία, την τρομοκρατία, τις διώξεις, τους εκβιασμούς, τις εξαγορές συνειδήσεων καθώς και στη διαλυτική επέμβαση των καθοδηγητών του Κ.Κ.Σ.Ε. στα εσωτερικά του Κ.Κ.Ε., αναρριχήθηκαν οι ρεβιζιονιστές στην ηγεσία του.
Ήταν φυσικό, η προετοιμασία της συγκέντρωσης αυτής να προκαλέσει τον πανικό των σοβιετικών και ελλήνων ρεβιζιονιστών, που βάλθηκαν με κάθε τρόπο να τη ματαιώσουν. Οι ρεβιζιονιστές του Κ.Κ.Ε. κατέβασαν απόφαση για σαμποτάρισμα της συγκέντρωσης, απαγορεύοντας με απειλή διαγραφής τη συμμετοχή των οπαδών τους. Η Κ.Ε. του Ουζμπεκιστάν ασχολήθηκε σε ειδική συνεδρίαση με τη ματαίωση της εκδήλωσης. Σαν πρώτο μέτρο, ο διευθυντής της μιλίτσιας του υπουργείου των εσωτερικών στρατηγός Σλονέσκυ άρχισε να καλεί στελέχη της Κ.Ο. των κομμουνιστών της Τασκένδης και να τους απειλεί ότι θα τους επιβληθούν σκληρά μέτρα αν τολμήσουν να πάρουν μέρος στην εκδήλωση. Παρόμοιες απειλές γινόντουσαν στους τόπους δουλειάς απ’ τους γραμματείς των κομματικών οργανώσεων του Κ.Κ.Σ.Ε. και τα διοικητικά στελέχη των επιχειρήσεων. Απειλούσαν έτσι, όποιους θα πάρουν μέρος, με διάφορα μέτρα, και ανάμεσά τους, κι απόλυση απ' τη δουλειά, μέτρο που είχε ήδη πλατειά εφαρμοστεί ενάντια σε πολλούς έλληνες κομμουνιστές, μετά την «6η ολομέλεια», (μαζί με την αφαίρεση της ιδιότητας του πολιτικού πρόσφυγα). Παρόμοιες απειλές έγιναν στις πολιτείες από τους γραμματείς των αχτιδικών επιτροπών του Κ.Κ.Σ.Ε. και τα όργανα της κρατικής ασφάλειας.
Από τις πρώτες μέρες του Μάη, ολόκληρος ο κρατικός και ο κομματικός μηχανισμός είχε κινητοποιηθεί δραστήρια για να σπάσει τη συγκέντρωση. Περήφανα, θαρραλέα, γεμάτοι αγωνιστικό ενθουσιασμό, οι κομμουνιστές και οι άλλοι έλληνες πατριώτες της Τασκένδης αντιμετώπιζαν τη λυσσασμένη αυτή επίθεση αψηφώντας τις απειλές και συνέχιζαν δραστήρια τις προετοιμασίες, αποφασισμένοι να εκδηλώσουν την αγωνιστική τους αλληλεγγύη με τους φυλακισμένους κι εξόριστους συντρόφους τους στην Ελλάδα. Έτσι, οι σοβιετικές αρχές, βλέποντας ότι οι ψυχολογικές πιέσεις και οι απειλές είναι χωρίς αποτέλεσμα, χρησιμοποίησαν κι ωμή βία για να ματαιώσουν την αγωνιστική εκδήλωση των κομμουνιστών της Τασκένδης, που τόσο τους τρόμαζε.
Στις 18 του Μάη, συλλαμβάνεται ο πρώτος γραμματέας της Κ.Ο. της 8ης πολιτείας, πολιτικός επίτροπος της 9ης Μεραρχίας του Δ.Σ.Ε., την ώρα που γινόταν ακτίφ στην οργάνωσή του για την προετοιμασία της συγκέντρωσης. Καταδικάζεται γι' αυτό σε 15 ήμερες φυλακή σαν αλήτης.
Μόλις η σύλληψη αυτή έγινε γνωστή, την επομένη, Σάββατο 19 του Μάη, επιτροπές από τις πολιτείες της Τασκένδης παρουσιάστηκαν στον διευθυντή της μιλίτσιας για να διαμαρτυρηθούν κι ενώ πήραν την υπόσχεση ότι ο Λ. Σιδηρόπουλος θ' αφηνόταν ελεύθερος, σε λίγο βρέθηκαν μπροστά σε οργανωμένη βάρβαρη και απάνθρωπη επίθεση της αστυνομίας και του στρατού. Τα όργανα του χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού ρίχτηκαν με λύσσα στους έλληνες αγωνιστές και αγωνίστριες, σε ανάπηρους και άρρωστους, τους χτυπούσαν με ρόπαλα και ζωστήρες, τους έσερναν αιμόφυρτους στα πεζοδρόμια και τους ποδοπατούσαν. Πολλοί οι τραυματίες έλληνες αγωνιστές που με το αίμα τους βάψανε τα πεζοδρόμια της Τασκένδης στις 19 του Μάη 1962. Συνελήφθηκαν 60, και πολλοί απ’ αυτούς καταδικάστηκαν σε 15 μέρες φυλακή σαν αλήτες και διασαλευτές της τάξης.
Στις 21 του Μάη οι πρώτοι γραμματείς των Κ.Ο. των πολιτειών της Τασκένδης παρουσιάστηκαν στην επιτροπή πόλης της Τασκένδης του Κ.Κ. Ουζμπεκιστάν για να διαμαρτυρηθούν για τη βάρβαρη επίθεση και τις παράνομες συλλήψεις του Σαββάτου 19/5. Όχι μόνο δεν τους δόθηκε απάντηση, αλλά εκεί μέσα στα κομματικά γραφεία, συνελήφθη ο πρώτος γραμματέας της Κ.Ο. της 13ης πολιτείας Πέτρος Τουλούδης.
Η βδομάδα από τις 21 μέχρι τις 27 του Μάη, ήταν βδομάδα πρωτοφανούς τρομοκρατικού οργίου που μπροστά του ωχριούσαν και οι μαύρες ημέρες της φασιστικής μεταβαρκιζιανής τρομοκρατίας. Παράλληλα ήταν βδομάδα αγωνιστικού μεγαλείου, αξιοπρέπειας και αυταπάρνησης των ελλήνων κομμουνιστών και των άλλων πατριωτών της Τασκένδης.
Μηχανοκίνητα και ασυρματοφόρα της αστυνομίας μπλόκαραν τις πολιτείες. Απαγορεύτηκε η είσοδος σ’ αυτές Ελλήνων που κατοικούσαν σ' άλλες, ακόμα κι αν ήθελαν να επισκεφθούν φίλους, πατριώτες ή συγγενείς τους. Οι σοβιετικοί διευθυντές των πολιτειών μαζί με τους γραμματείς των αχτιδικών επιτροπών και τα όργανα της κρατικής ασφάλειας διανυχτερεύουν στις πολιτείες και στους τόπους δουλειάς.
Διώχνονται απ’ τη δουλειά πολλοί αγωνιστές, άνδρες και γυναίκες. Με υποδείξεις οπαδών των αναθεωρητών, παραβιάζεται τη νύχτα το οικογενειακό άσυλο, κατάσχονται χρήματα και διάφορα ατομικά είδη απ’ τα σπίτια. Κατάσχονται και καταστρέφονται τα πορτραίτα του Μπελογιάννη και ηρώων του '21 που θα στόλιζαν το χώρο της συγκέντρωσης.
Στις 19 και στις 22 συνελήφθηκαν ο Μήτσος Ελευθερίου, πρώτος γραμματέας της 5ης πολιτείας και ο Γιώργος Κοτρότσιος, μέλος της κομμ. επιτροπής της Κ.Ο. της 4ης πολιτείας, που υστέρα από πολύχρονη αυστηρή απομόνωση, δικάστηκαν ο πρώτος σε τρία χρόνια φυλακή κι ο δεύτερος σε τέσσερα, με την προβοκατόρικη κατηγορία του... «αντισοβιετικού».
Στις 25 του Μάη εξορίζονται στην Καρακαλπακία οι Γιάννης Βλαμόπουλος, πρώτος γραμματέας της Κ.Ο. των οικοδόμων. Αχιλλέας Παπαϊωάννου, πρώτος γραμματέας της Κ.Ο. της 7ης πολιτείας και Σπύρος Σταματάκος,πρώτος γραμματέας της Κ.Ο. της 12ης πολιτείας.
Στις 26 του Μάη συλλαμβάνονται και φυλακίζονται οι Λάζαρος Ουνουφριάδης, μέλος της κομμ. επιτροπής της Κ.Ο. της 13ης πολιτείας και Στάμος Λάμπρος μέλος της κομμ. επιτροπής της Κ.Ο. της 10ης πολιτείας και άλλοι κομμουνιστές.
Οι διώξεις συνεχίστηκαν και μετά το Μάη. Στις 14 Σεπτέμβρη, ο στρατηγός Σλονένσκυ κάλεσε τον Τάκη Σπύρου, πρώτο γραμματέα της κομμ. επιτροπής της Κ.Ο. της 3ης πολιτείας, Γιώργο Μακρή δεύτερο γραμματέα της κομμ. επιτροπής της Κ.Ο. 6ης πολιτείας, Ταξιάρχη Στρατομήτρο, μέλος της κομμ. επιτροπής, της Κ.Ο. 4ης πολιτείας, Ευγένη Ξενίδη, δεύτερο γραμματέα της κομμ. επιτροπής της Κ.Ο. 10ης πολιτείας. Τους ανακοίνωσε ότι εξορίζονται στην περιοχή Πετροπαβλόφσκ και τους δίνει διορία 12 ωρών για να ετοιμαστούν. Την επομένη, οι ίδιοι φεύγουν για τη Μόσχα, για να διαμαρτυρηθούν στη σοβιετική κυβέρνηση, όμως συλλαμβάνονται και δικάζονται στις 20 Σεπτέμβρη σε ποινές από 6 μήνες μέχρι 1 χρόνο φυλακή. Μετά από την έκτιση της ποινής τους, στάλθηκαν με συνοδεία στην εξορία.
Ο ίδιος στρατηγός κάλεσε στις 20 Οχτώβρη άλλους 24 κομμουνιστές στελέχη του Κ.Κ.Ε. και του Δ.Σ.Ε. για να τους ανακοινώσει ότι: «Σεις δεν αναγνωρίζετε την απόφαση της 6ης ολομέλειας της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. και του 8ου συνεδρίου του Κ.Κ.Ε. τον τελευταίο καιρό αναπτύξατε ενεργητική δράση και αγώνα ενάντια στη σημερινή καθοδήγηση του Κ.Κ.Ε. και στην πολιτική γραμμή του την οποία αναγνωρίζει και υποστηρίζει η Κ.Ε. του Κ.Κ.Σ.Ε.. Όλο αυτό θεωρείται εχθρική ενέργεια ενάντια στη Σοβιετική Ένωση, γι' αυτό η Σοβ. Ένωση και ο Σοβιετικός Ερυθρός Στρατός σας αφαιρούν την ιδιότητα του πολιτικού πρόσφυγα και σας εξορίζουν στο Καζακστάν».
Χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά ξεπροβόδισαν στο σταθμό με εκδηλώσεις θερμής και ολόπλευρης συμπαράστασης την τελευταία μεγάλη ομάδα των εξόριστων αγωνιστών που ‘φευγε για τον τόπο εξορίας. Για να υποδηλώσουν έτσι πως η γενιά των μαχητών του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ αρνείται να σκύψει το κεφάλι και συνεχίζει τον αγώνα αψηφώντας τον νέο αυτό φασισμό.
πηγή: Iστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ), το άρθρο δημοσιεύτηκε στο Λαϊκό Δρόμο τον Απρίλη του 1976, όταν ήταν ακόμη όργανο της ΟΜΛΕ.
Η προετοιμασία έδειχνε πως η εκδήλωση θα σημείωνε μεγάλη επιτυχία και πρωτοφανή μαζική συμμετοχή των Ελλήνων της Τασκένδης. Η πρωτοβουλία για την εκδήλωση άρχισε να βρίσκει απήχηση ακόμα και στους οπαδούς των αναθεωρητών και πολλοί απ' αυτούς δήλωναν ότι την επικροτούν και ότι οι ίδιοι θα συμμετάσχουν. Θα αποτελούσε γι’ αυτό η εκδήλωση ένα βήμα για να σπάσει το μίσος που καλλιεργούσαν οι ρεβιζιονιστές στους οπαδούς τους ενάντια στην τεράστια πλειοψηφία των κομμουνιστών της Τασκένδης που αντιτάσσονταν στη γραμμή τους. Θα έδειχνε ακόμα η συγκέντρωση πανηγυρικά και τον πραγματικό συσχετισμό των δυνάμεων, θα έδειχνε ακόμα ότι μόνο χάρη στη βία, την τρομοκρατία, τις διώξεις, τους εκβιασμούς, τις εξαγορές συνειδήσεων καθώς και στη διαλυτική επέμβαση των καθοδηγητών του Κ.Κ.Σ.Ε. στα εσωτερικά του Κ.Κ.Ε., αναρριχήθηκαν οι ρεβιζιονιστές στην ηγεσία του.
Ήταν φυσικό, η προετοιμασία της συγκέντρωσης αυτής να προκαλέσει τον πανικό των σοβιετικών και ελλήνων ρεβιζιονιστών, που βάλθηκαν με κάθε τρόπο να τη ματαιώσουν. Οι ρεβιζιονιστές του Κ.Κ.Ε. κατέβασαν απόφαση για σαμποτάρισμα της συγκέντρωσης, απαγορεύοντας με απειλή διαγραφής τη συμμετοχή των οπαδών τους. Η Κ.Ε. του Ουζμπεκιστάν ασχολήθηκε σε ειδική συνεδρίαση με τη ματαίωση της εκδήλωσης. Σαν πρώτο μέτρο, ο διευθυντής της μιλίτσιας του υπουργείου των εσωτερικών στρατηγός Σλονέσκυ άρχισε να καλεί στελέχη της Κ.Ο. των κομμουνιστών της Τασκένδης και να τους απειλεί ότι θα τους επιβληθούν σκληρά μέτρα αν τολμήσουν να πάρουν μέρος στην εκδήλωση. Παρόμοιες απειλές γινόντουσαν στους τόπους δουλειάς απ’ τους γραμματείς των κομματικών οργανώσεων του Κ.Κ.Σ.Ε. και τα διοικητικά στελέχη των επιχειρήσεων. Απειλούσαν έτσι, όποιους θα πάρουν μέρος, με διάφορα μέτρα, και ανάμεσά τους, κι απόλυση απ' τη δουλειά, μέτρο που είχε ήδη πλατειά εφαρμοστεί ενάντια σε πολλούς έλληνες κομμουνιστές, μετά την «6η ολομέλεια», (μαζί με την αφαίρεση της ιδιότητας του πολιτικού πρόσφυγα). Παρόμοιες απειλές έγιναν στις πολιτείες από τους γραμματείς των αχτιδικών επιτροπών του Κ.Κ.Σ.Ε. και τα όργανα της κρατικής ασφάλειας.
Από τις πρώτες μέρες του Μάη, ολόκληρος ο κρατικός και ο κομματικός μηχανισμός είχε κινητοποιηθεί δραστήρια για να σπάσει τη συγκέντρωση. Περήφανα, θαρραλέα, γεμάτοι αγωνιστικό ενθουσιασμό, οι κομμουνιστές και οι άλλοι έλληνες πατριώτες της Τασκένδης αντιμετώπιζαν τη λυσσασμένη αυτή επίθεση αψηφώντας τις απειλές και συνέχιζαν δραστήρια τις προετοιμασίες, αποφασισμένοι να εκδηλώσουν την αγωνιστική τους αλληλεγγύη με τους φυλακισμένους κι εξόριστους συντρόφους τους στην Ελλάδα. Έτσι, οι σοβιετικές αρχές, βλέποντας ότι οι ψυχολογικές πιέσεις και οι απειλές είναι χωρίς αποτέλεσμα, χρησιμοποίησαν κι ωμή βία για να ματαιώσουν την αγωνιστική εκδήλωση των κομμουνιστών της Τασκένδης, που τόσο τους τρόμαζε.
Στις 18 του Μάη, συλλαμβάνεται ο πρώτος γραμματέας της Κ.Ο. της 8ης πολιτείας, πολιτικός επίτροπος της 9ης Μεραρχίας του Δ.Σ.Ε., την ώρα που γινόταν ακτίφ στην οργάνωσή του για την προετοιμασία της συγκέντρωσης. Καταδικάζεται γι' αυτό σε 15 ήμερες φυλακή σαν αλήτης.
Μόλις η σύλληψη αυτή έγινε γνωστή, την επομένη, Σάββατο 19 του Μάη, επιτροπές από τις πολιτείες της Τασκένδης παρουσιάστηκαν στον διευθυντή της μιλίτσιας για να διαμαρτυρηθούν κι ενώ πήραν την υπόσχεση ότι ο Λ. Σιδηρόπουλος θ' αφηνόταν ελεύθερος, σε λίγο βρέθηκαν μπροστά σε οργανωμένη βάρβαρη και απάνθρωπη επίθεση της αστυνομίας και του στρατού. Τα όργανα του χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού ρίχτηκαν με λύσσα στους έλληνες αγωνιστές και αγωνίστριες, σε ανάπηρους και άρρωστους, τους χτυπούσαν με ρόπαλα και ζωστήρες, τους έσερναν αιμόφυρτους στα πεζοδρόμια και τους ποδοπατούσαν. Πολλοί οι τραυματίες έλληνες αγωνιστές που με το αίμα τους βάψανε τα πεζοδρόμια της Τασκένδης στις 19 του Μάη 1962. Συνελήφθηκαν 60, και πολλοί απ’ αυτούς καταδικάστηκαν σε 15 μέρες φυλακή σαν αλήτες και διασαλευτές της τάξης.
Στις 21 του Μάη οι πρώτοι γραμματείς των Κ.Ο. των πολιτειών της Τασκένδης παρουσιάστηκαν στην επιτροπή πόλης της Τασκένδης του Κ.Κ. Ουζμπεκιστάν για να διαμαρτυρηθούν για τη βάρβαρη επίθεση και τις παράνομες συλλήψεις του Σαββάτου 19/5. Όχι μόνο δεν τους δόθηκε απάντηση, αλλά εκεί μέσα στα κομματικά γραφεία, συνελήφθη ο πρώτος γραμματέας της Κ.Ο. της 13ης πολιτείας Πέτρος Τουλούδης.
Η βδομάδα από τις 21 μέχρι τις 27 του Μάη, ήταν βδομάδα πρωτοφανούς τρομοκρατικού οργίου που μπροστά του ωχριούσαν και οι μαύρες ημέρες της φασιστικής μεταβαρκιζιανής τρομοκρατίας. Παράλληλα ήταν βδομάδα αγωνιστικού μεγαλείου, αξιοπρέπειας και αυταπάρνησης των ελλήνων κομμουνιστών και των άλλων πατριωτών της Τασκένδης.
Μηχανοκίνητα και ασυρματοφόρα της αστυνομίας μπλόκαραν τις πολιτείες. Απαγορεύτηκε η είσοδος σ’ αυτές Ελλήνων που κατοικούσαν σ' άλλες, ακόμα κι αν ήθελαν να επισκεφθούν φίλους, πατριώτες ή συγγενείς τους. Οι σοβιετικοί διευθυντές των πολιτειών μαζί με τους γραμματείς των αχτιδικών επιτροπών και τα όργανα της κρατικής ασφάλειας διανυχτερεύουν στις πολιτείες και στους τόπους δουλειάς.
Διώχνονται απ’ τη δουλειά πολλοί αγωνιστές, άνδρες και γυναίκες. Με υποδείξεις οπαδών των αναθεωρητών, παραβιάζεται τη νύχτα το οικογενειακό άσυλο, κατάσχονται χρήματα και διάφορα ατομικά είδη απ’ τα σπίτια. Κατάσχονται και καταστρέφονται τα πορτραίτα του Μπελογιάννη και ηρώων του '21 που θα στόλιζαν το χώρο της συγκέντρωσης.
Στις 19 και στις 22 συνελήφθηκαν ο Μήτσος Ελευθερίου, πρώτος γραμματέας της 5ης πολιτείας και ο Γιώργος Κοτρότσιος, μέλος της κομμ. επιτροπής της Κ.Ο. της 4ης πολιτείας, που υστέρα από πολύχρονη αυστηρή απομόνωση, δικάστηκαν ο πρώτος σε τρία χρόνια φυλακή κι ο δεύτερος σε τέσσερα, με την προβοκατόρικη κατηγορία του... «αντισοβιετικού».
Στις 25 του Μάη εξορίζονται στην Καρακαλπακία οι Γιάννης Βλαμόπουλος, πρώτος γραμματέας της Κ.Ο. των οικοδόμων. Αχιλλέας Παπαϊωάννου, πρώτος γραμματέας της Κ.Ο. της 7ης πολιτείας και Σπύρος Σταματάκος,πρώτος γραμματέας της Κ.Ο. της 12ης πολιτείας.
Στις 26 του Μάη συλλαμβάνονται και φυλακίζονται οι Λάζαρος Ουνουφριάδης, μέλος της κομμ. επιτροπής της Κ.Ο. της 13ης πολιτείας και Στάμος Λάμπρος μέλος της κομμ. επιτροπής της Κ.Ο. της 10ης πολιτείας και άλλοι κομμουνιστές.
Οι διώξεις συνεχίστηκαν και μετά το Μάη. Στις 14 Σεπτέμβρη, ο στρατηγός Σλονένσκυ κάλεσε τον Τάκη Σπύρου, πρώτο γραμματέα της κομμ. επιτροπής της Κ.Ο. της 3ης πολιτείας, Γιώργο Μακρή δεύτερο γραμματέα της κομμ. επιτροπής της Κ.Ο. 6ης πολιτείας, Ταξιάρχη Στρατομήτρο, μέλος της κομμ. επιτροπής, της Κ.Ο. 4ης πολιτείας, Ευγένη Ξενίδη, δεύτερο γραμματέα της κομμ. επιτροπής της Κ.Ο. 10ης πολιτείας. Τους ανακοίνωσε ότι εξορίζονται στην περιοχή Πετροπαβλόφσκ και τους δίνει διορία 12 ωρών για να ετοιμαστούν. Την επομένη, οι ίδιοι φεύγουν για τη Μόσχα, για να διαμαρτυρηθούν στη σοβιετική κυβέρνηση, όμως συλλαμβάνονται και δικάζονται στις 20 Σεπτέμβρη σε ποινές από 6 μήνες μέχρι 1 χρόνο φυλακή. Μετά από την έκτιση της ποινής τους, στάλθηκαν με συνοδεία στην εξορία.
Ο ίδιος στρατηγός κάλεσε στις 20 Οχτώβρη άλλους 24 κομμουνιστές στελέχη του Κ.Κ.Ε. και του Δ.Σ.Ε. για να τους ανακοινώσει ότι: «Σεις δεν αναγνωρίζετε την απόφαση της 6ης ολομέλειας της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. και του 8ου συνεδρίου του Κ.Κ.Ε. τον τελευταίο καιρό αναπτύξατε ενεργητική δράση και αγώνα ενάντια στη σημερινή καθοδήγηση του Κ.Κ.Ε. και στην πολιτική γραμμή του την οποία αναγνωρίζει και υποστηρίζει η Κ.Ε. του Κ.Κ.Σ.Ε.. Όλο αυτό θεωρείται εχθρική ενέργεια ενάντια στη Σοβιετική Ένωση, γι' αυτό η Σοβ. Ένωση και ο Σοβιετικός Ερυθρός Στρατός σας αφαιρούν την ιδιότητα του πολιτικού πρόσφυγα και σας εξορίζουν στο Καζακστάν».
Χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά ξεπροβόδισαν στο σταθμό με εκδηλώσεις θερμής και ολόπλευρης συμπαράστασης την τελευταία μεγάλη ομάδα των εξόριστων αγωνιστών που ‘φευγε για τον τόπο εξορίας. Για να υποδηλώσουν έτσι πως η γενιά των μαχητών του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ αρνείται να σκύψει το κεφάλι και συνεχίζει τον αγώνα αψηφώντας τον νέο αυτό φασισμό.
πηγή: Iστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ), το άρθρο δημοσιεύτηκε στο Λαϊκό Δρόμο τον Απρίλη του 1976, όταν ήταν ακόμη όργανο της ΟΜΛΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου