Η παρέλαση

Πλήθος κόσμου είναι συγκεντρωμένο για τη γιορτή της επετείου, στοιβαγμένο στις γωνιές των δρόμων. Οι μπότες των στρατιωτών λάμπουν, τα κορμιά τους στέκονται αγέρωχα και υπερήφανα. Οι αστυνομικοί, κρυφοί και φανεροί, καθοδηγούν ευγενικά τον κόσμο. Σημαιάκια παντού. Η φωνή του ομιλητή στριγγλίζει στα μεγάφωνα: “και τώρα όλοι σε στάση προσοχής, για τον εθνικό μας ύμνο!”. Οι κουβέντες κόβονται απότομα, μερικά βηξίματα δεξιά-αριστερά, η μπάντα ξεκινά. Η παρέλαση έχει αρχίσει.

Στην πρώτη γραμμή, παρελαύνει η Πατρίδα, με μια μεγάλη σημαία να κυματίζει. Με βήματα σταθερά, πάνω στο ρυθμό των τυμπάνων, και λυγερή κορμοστασιά, ένα άγημα στρατιωτικών ακολουθεί φωνάζοντας. “Τη σημαία μου αγαπώ, έχει ένα λευκό σταυρό – και θα υπηρετώ, τον Αμερικανό”. Μια πομπή ακολουθεί. Είναι Αλβανοί πρόσφυγες της Πρίστινα, με τα χέρια και τα πόδια κομμένα, πάνω σε αγροτικά. Και μετά τα Βαλκάνια, κομματιασμένα, κουρελιασμένα, καταματωμένα. Ακολουθεί πίσω ο Οτζαλάν, με δεμένα τα μάτια και τα χέρια, 4 Τούρκους κομάντος γύρω του, και τον Έλληνα πρέσβη του Ναιρόμπι επικεφαλής. Μία μεγάλη αμερικάνικη βόμβα, πάνω σε ένα τεράστιο ανοιχτό φορτηγό. Και από πίσω μετανάστες, αλυσοδεμένοι, από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, να τους χτυπάνε λυσσασμένα οι δεσμοφύλακες. “Γιατί ήρθες στην Ελλάδα μωρέ;”.

Ύστερα περνά η Ισότητα. Ένας άστεγος, κρατά σα σημαία ένα χαρτόνι, που λέει “πεινάω”. Ύστερα περνά ένα κάρο, με 3 ξυλιασμένα παιδάκια -ένα μελαμψό και δύο λευκά. Μετά περνά ένας οικογενειάρχης, με τα 5 παιδιά του. Το καθένα κρατά ένα κεράκι, σημάδι ότι δεν έχουν ρεύμα. Τα παιδάκια δεν έχουν φάει καλά τελευταία. Ένας μητροπολίτης, από τους επίσημους, παίρνει ένα καρβέλι ψωμί από τα συσκευασμένα, το ευλογεί, και το δίνει στον πατέρα. Αυτός το ευχαριστεί και κάνει το σταυρό του. “Χειροκροτήστε τον Παναγιότατο”. Στριγγλίζει το μικρόφωνο. “Πιο δυνατά! Και κάντε το σταυρό σας!”. Μετά ακολουθεί η πρέσβης καλής θέλησης, ντυμένη άψογα, μέσα σε μία λιμουζίνα, και δύο κότερα να ακολουθούν, φορτωμένα πάνω σε φορτηγά. Βγαίνει έξω, και ανεβαίνει στο μικρόφωνο των επισήμων. “Με το 0,005% των κερδών μου, θα εμβολιαστούν χίλια παιδάκια για ηπατίτιδα στην Ελλάδα φέτος”. “Τα υπόλοιπα ας τα φροντίσουν άλλοι πονόψυχοι”. Νέα χειροκροτήματα.

Με φουσκωμένα στήθη, ακολουθεί η Ελευθερία. Μπροστά βρίσκεται ένας σπουδαστής νυχτερινού σχολείου, 16 χρονώ. Είναι νυσταγμένος -δουλεύει έξι ώρες τη μέρα για το πρώτο του αφεντικό, χωρίς ένσημα, για ένα ευρώ η ώρα. Δεν τα πηγαίνει καλά στο σχολείο. Ακολουθεί ο Λαναράς, με μια μεγάλη Βουλγάρικη σημαία, και πίσω ένας διανοούμενος με ένα πλακάτ “ελευθερία της επιλογής”. Πιο πίσω, 500 οικογένειες που μείνανε άνεργες στη Νάουσα. Και ύστερα ένας δημοσιογράφος με ένα δεύτερο πλακάτ “οι μετανάστες μας πήρανε τις δουλειές”. Μετά, η διευθύντρια της μεγαλύτερης ιδιωτικής κλινικής, και ένα ράντσο, με έναν γέρο να αγκομαχά και να εκλιπαρεί για νοσοκόμα.

Η Δημοκρατία. Τι λαμπρό άγημα. Τι όμορφη εικόνα. 7 διμοιρίες των ΜΑΤ, σε άριστο σχηματισμό και βήμα, με τα ματωμένα κλομπ στα χέρια. Και μετά ένα μεγάλο πλήθος. Εργάτες, αγρότες, μαθητές, φοιτητές, μετανάστες, δημοσιογράφοι, συνταξιούχοι, όλες οι κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες. Με σπασμένα κεφάλια και πλευρά, γεμάτοι αίματα, βήχοντας από τα δακρυγόνα. Πιο πίσω, η Vodafone, με ένα τεράστιο πιάτο - “όλες οι συνομιλίες σας καταγράφονται, για την ασφάλεια σας”. Και μετά, ένα υπέροχο δέντρο από κάμερες να κοιτούν, σαν άγρια μάτια, προς όλες τις κατευθύνσεις. Μετά περνούν ο κύπριος φοιτητής, και μία ζαρτινιέρα, την οποία μεταφέρουν στα χέρια τους 4 ασφαλίτες με κάθε τιμή. Την παρέλαση κλείνει ο Κορκονέας, στη θέα του οποίου ηχούν πυροβολισμοί από τα όπλα των αστυνομικών. “Ήρως! Πατριώτης! Άξιος!”

Στη συνέχεια, έρχεται η Δικαιοσύνη. Μια μεγάλη πομπή από απεργούς, με μια ταμπέλα “παράνομοι και επιστρατευμένοι”. Οι νεκροί του Σάμινα. Οι σεισμόπληκτοι τις Ρικομέξ. Η Κωνσταντίνα Κούνεβα, καμμένη, και από πίσω οι μπράβοι που της ρίξανε βιτριόλι πίνουν καφεδάκι με τους ασφαλίτες. Η Κερατέα, κρατά στο ένα χέρι την απόφαση του δικαστηρίου και το άλλο μια μολότοφ. Και μετά έρχονται τα λιοντάρια: οι μπάτσοι ρίχνουν μέσα με τις κλοτσιές τον Άκη, τον Παπαγεωργόπουλο, τον Τσουκάτο, τον Μπέο, τον Παπακωνσταντίνου. Τα λιοντάρια τους κατασπαράζουν μπροστά στο κοινό! Νέα χειροκροτήματα. Οι τραπεζίτες, με μια μεγάλη επιταγή στα χέρια τους, δισεκατομμυρίων ευρώ, και από πίσω η Βουλή, κραδαίνει τις νόμιμες φοροαπαλλαγές και τις ενισχύσεις των τραπεζών. Οι εφοπλιστές, με τις έγκυρες φορολογικές ενημερότητες στα χέρια -έχουν πληρώσει όλους τους νόμιμους φόρυς τους.

Μετά, η Αλήθεια. Ο φοιτητής με τα πράσινα παπούτσια. Ένας χτυπημένος διαδηλωτής που του βάζουν μια μολότοφ στην τσάντα. Το πάνελ του δελτίου του Μέγκα, να αλυχτά και να βρίζει προς όλες τις κατευθύνσεις. Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος με μια πέτρα στο ένα χέρι και μια μολότοφ στο άλλο, μια εκφωνήτρια ειδήσεων, να μιλά για συμπλοκή. Στη συνέχεια είναι μια κοπελίτσα και μοιράζει προκήρυξη αλληλεγγύης στους συλληφθέντες. Ένα μεγάλο ηχείο, με ταμπέλα “ελευθερία του τύπου”, παίζει στη διαπασών έναν ανατριχιαστικό ήχο με τη λέξη “ΤΡΟΜΚΡΑΤΕΣ”. “31 άτομα συνελήφθησαν χθες στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας”. Κανείς δεν μπορεί να ακούσει. “Το καθεστώς της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας επιτρέπει όλες τις φωνές, αρκεί να μην ακούγονται!”, στριγγλίζει το μεγάφωνο.

Η Ανάπτυξη. Μπροστά στο άγημα, το κεφάλαιο. Χιλιάδες άνεργοι είναι από πίσω. “Ποιος θα δουλέψει με μισό ευρώ την ώρα, για να ανέβουν οι ρυθμοί ανάπτυξης;”. “Εγώ-εγώ-εγώ”, από κάτω. “Θέλει κανείς ασφάλιση;”. “Δεν ξέρουμε τι είναι αυτό.” “Υπερωρίες;”. “Ωράριο;”. “Πολύ όμορφα – θα σας κάνουμε τη χάρη να προσλάβουμε μερικούς από εσάς.”

-Όχι αυτόν, ακούγεται μια φωνή. Είναι από κόμμα!!!

-Είσαι συνδικαλιστής από κόμμα; Είπαμε έξω τα κόμματα! Ουστ παλιόσκυλο! Θα χαλάσεις το υγειές επενδυτικό κλίμα!

Και πιο πίσω, δεκάδες φορτηγά με φρούτα, ψάρια, λάδι, κρασί, τυρί, κρέας, πατάτες, βαμβάκι, σιτάρι. Όλα σάπια, παρατημένα στις καρότσες των αγροτικών μηχανημάτων. Ένας θεόρατος Κύκλωπας, καταπίνει τους αγρότες έναν-έναν.

-Είναι πολύ υγιής ο ανταγωνισμός, πλέον.

Η Ανεξαρτησία. Κουρελιασμένη, καχεκτική, ακολουθούμενη από μια τεράστια Ευρωπαϊκή Σημαία. Οι ευρωάνθρωποι, ντυμένοι στα κοστούμια τους, παρελαύνουν με ένα πανό, που λέει: “Χρωστάτε”.

Και τότε ακούγεται καταμεσής της παρέλασης ένα ουρλιαχτό: ΨΕΜΑΤΑ! ΑΥΤΟΙ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΝΕ! ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑΤΑ!

Το πλήθος αναστατώνεται. Οι επίσημοι γρυλίζουν. Οι ασφαλίτες τρέχουν δεξιά αριστερά, οι ρεπόρτερ και οι δημοσιογράφοι πηγαίνουν στον υπεύθυνο τους κόμματος να ρωτήσουν τι θα πουν, τα ΕΚΑΜ οπλίζουν.

Είναι ένας μαθητής. 15 χρονώ. “Είναι όλα ψέματα! Δεν το βλέπετε; Μόνο εγώ το βλέπω;”.

Οι μπάτσοι τον κυκλώνουν. Πρώτα με τα κλομπ, ύστερα με γροθιές, ύστερα με κλοτσιές. “Θα φτύσεις το γάλα της μάνας σου, μαλακισμένο!”. Πάνω στη γιγαντοοθόνη έχει ήδη αναρτηθεί η φωτογραφία του μικρού. “Ο νεαρός τρομοκράτης είχε συμμετάσχει σε παράνομο συλλαλητήριο πέρσι. Στο κομπιούτερ του είχε βρεθεί επίσκεψη στο απαγορευμένο σάιτ ιντυμίντια”. Οι βάσεις δεδομένων είχανε ήδη βρει τα στοιχεία. Οι μπάτσοι πετάνε τον μικρό σαν σφαχτό μέσα στο βανάκι. “Να του κάνετε τη μούρη αγνώριστη", γρυλίζει ο διοικητής.

Τα δόντια όλων τρίζουν από οργή. Τα μάτια δακρύζουν. Όλοι βρίζουν από μέσα τους. Κανείς όμως δεν τολμά να μιλήσει.