Μήπως το μόνο που νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις είναι αυτό που κάποιοι θέλουν να σκέφτεσαι;
Με τα όλα όσα συμβαίνουν αυτό τον ταραγμένο καιρό,με όλη την καταχνιά και την θολή αναζήτηση λύσεων,ο λαός σαν τον Διογένη περιφέρεται με το φανάρι του αναζητώντας ανθρώπους.
Όμως ο λαός δεν αναζητά γενικά ανθρώπους,δεν αναζητά τον πικρό καφέ της παρηγοριάς στην κηδεία της ζωής του.Ζωντανός και μουδιασμένος ψάχνει και στον εαυτό του αλλά και στους γύρω του μία διέξοδο.
Νομίζω ότι ο λαός με το φανάρι του αναζητά εκείνη την πάστα ανθρώπων που θα μπορέσουν να του δώσουν ένα χέρι να του πουν μία κουβέντα καθαρή που να δίνει διέξοδο. Δυστυχώς ο λαός στην μεγάλη του πλειοψηφία δεν έχει πειστεί ότι πρέπει ο ίδιος να γίνει εκείνος ο άνθρωπος ο οποίος σήμερα λείπει.
Να γίνει αυτός που δεν θα φοβάται,αυτός που δεν θα ντρέπεται αυτός που δεν θα λιποψυχάει απέναντι στον "παντοδύναμο" εχθρό.
Και όταν χρειάστηκε ο ελληνικός λαός όχι μόνο έγινε αυτός ο άνθρωπος αλλά κατάφερε έπη και μεγαλεία!
Κατάφερε να τσακίσει όποιον του πήγε κόντρα,όποιον τόλμησε να τον κοντράρει....Απο ντούτσηδες και ναζήδες μέχρι λακέδες αστούς πολιτικούς που τον πουλάγανε σε μία νύχτα.Τόλμησε αυτός ο αυθάδης λαός να αλλάξει την συνείδηση του και να θελήσει να φέρει την δική του εξουσία.
Τότε που ο κομμουνιστής ήταν ένα υπόδειγμα ανθρώπου,μορφωμένου,με γνώσεις και ευαισθησίες χωρίς καθωσπρεπισμούς και υποκρισία,με σθένος και τσαγανό,με το χαμόγελο και την ατσαλένια θέληση για ζωή δικαιοσύνη και ελευθερία.Ο λαός αυτός τόλμησε να γίνει κομμουνιστής,να αποκτήσει ακλόνητες αξίες και ιδανικά να μπεί στον οργανωμένο αγώνα και να μην λογαριάσει τίποτα.
Σήμερα λοιπόν που βομβαρδιζόμαστε από την τρομοκρατία του καπιταλισμού απο το ακλόνητο δόγμα της δήθεν μοναδικής διεξόδου που είναι η βελτίωση του,σήμερα κυριαρχεί στο λαό η άποψη αυτού που τον θέλει να είναι υποταγμένος. Έχει καθοριστική επιρροή σε όλες τις σφαίρες της ζωής η χυδαιότητα,η προχειρότητα,ο εγωισμός,το ψέμα,η καχυποψία και ο φθόνος. Βασικό χαρακτηριστικό όμως είναι το εξής : "Εγώ θα κοιτάξω να τα καταφέρω,να ανέλθω , να βολευτώ,να πάω στο εξωτερικό να βρώ και να αρπάξω την χρυσή ευκαιρία, να πετύχω"
Αυτή η μεγάλη αυταπάτη η οποία μέχρι στιγμής είχε την υλική της βάση στο γεγονός ότι με ψεύτικο τρόπο το πολιτικό και οικονομικό σύστημα τροφοδότησε το σύνολο του λαίκού ιστού με "ευκαιρίες" και "διεξόδους" τις οποίες διατηρούσε και με την στυγνή ομηρία που εφάρμοζε πάνω τους αλλά και με την εξαγορά συνειδήσεων την διάβρωση και την αλλοτρίωση.
Στην κρίση όμως του καπιταλισμού,σε αυτή την καθολική κρίση του κεφαλαίου να αναπαραχθεί σαν τέτοιο αυτό δεν μπορεί να γίνει.
Στο πεδίο της πολιτικής,έχει κυριαρχήσει μία και μοναδική απόλυτη και μονολιθική άποψη.
1.Ότι μπορεί να γίνει μπορεί να γίνει απο αυτούς που θα σε εκπροσωπήσουν στο κοινοβούλιο.
2.Και σε αυτό το κοινοβούλιο το περισσότερο που μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε είναι μικροβελτιώσεις και μεταρρυθμίσεις.
Έχει κυριαρχήσει λοιπόν στις συνειδήσεις του λαού η υποταγή στην νομοτέλεια αυτού του παράλογου,κανιβαλιστικού και σάπιου συστήματος.
Η οργάνωση μας όμως σε όλα τα επίπεδα και ο αγώνας που έχει αρχίσει ήδη να δίνει μεγάλο κομμάτι του λαού μας δεν θα πρέπει να γίνεται με τα μάτια στη βουλή και στην κυβέρνηση.Θα πρέπει να γίνεται με τα μάτια στραμμένα στο αύριο.Σε ένα αύριο όπου ο λαός ο ίδιος θα μπορεί να πετυχαίνει νίκες απέναντι στο ,συγκριτικά με την δύναμη του λαού, αδύναμο σύστημα!
Να είναι στραμμένο σε ένα,κοντινό ή πιο κοντινό,ανάλογα το πόσο το θέλουμε και το παλεύουμε, άλλο τύπο κοινωνίας.Όπου ο ίδιος ο λαός θα κάνει κουμάντο.
Στο δόγμα και στην θρησκεία του καπιταλισμού και της μικροβελτίωσης του δεν πρέπει να υποταχθούμε άλλο.
Δεν είμαστε στο 1900.Με τις τεχνολογίες και τα μέσα που έχουμε σήμερα μπορούμε να κινήσουμε γή και ουρανό για πλάκα.Μπορούμε να κάνουμε την οικοδόμηση μίας άλλης κοινωνίας να φαίνεται σαν "θαύμα" μπροστά στην ψευτό"ανάπτυξη" που προσφέρουν οι καπιταλιστές.
Αρκεί να αποφασίσουμε να οργανωθούμε και να παλέψουμε.
δηλαδή να γίνουμε άνθρωποι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου