-"Έλα Χαρίλαε , με ακούς ?"
-"Ναι ποιός είναι ? "
- ''Ο Λεό είμαι συντροφάκο,ο Μπρέζνιεφ "
- "Έλα σύντροφε , όλα καλά ?
-"Ναι πήρα να σου πώ , ότι ο πάγος κόλλησε και ο δρόμος ξανάκλεισε "
Στην πιο άγρια ταξική επίθεση εις βάρος της εργατικής τάξης και του λαού της Ελλάδας ,στην ίσως πιο βαθιά κρίση του ιμπεριαλιστικού καπιταλιστικού συστήματος ερχόμαστε αντιμέτωποι με μία όλο και πιο αποκαλυπτική ανεπάρκεια του κομμουνιστικού κινήματος της Ελλάδας .
Ερχόμαστε όλο και περισσότερο αντιμέτωποι με την εκλογολαγνεία , με τις μεταρρυθμιστικές αυταπάτες του ειρηνικού δρόμου και την φανερή αδυναμία των λεγόμενων Κομμουνιστικών δυνάμεων να αντισταθούν στην επίθεση και να οξύνουν την κρίση του συστήματος πρός όφελος του λαού.
Προβάλλει καθαρά κάθε μέρα όλο και πιο έντονα το πολιτικό κενό στους κόλπους της επαναστατικής κομμουνιστικής αριστεράς , ένα κενό που δεν μπορεί παρά να εκφράζεται και στο πεδίο της ταξικής πάλης , δηλαδή του εργατικού κινήματος και των σύμμαχων εργαζόμενων στρωμάτων.
Εκτός απο διαπιστώσεις οφείλουμε σήμερα να ξακαθαρίσουμε στα πλαίσια του κινήματος ,όπου αυτό εκφράζεται , τις δύο γραμμές που αναπτύσσονται .
Και οι δύο γραμμές είναι απο τη μία η γραμμή ταξικής σύγκρουσης-αντίστασης με το σύστημα (ντόπιο και ξένο) και απο την άλλη η γραμμή συνθηκολόγησης αναχώρησης απο αυτή την σύγκρουση.
Τι είναι κομμουνιστικό; Τι είναι επαναστατικό; Αυτά τα ερωτήματα σήμερα δεν εκφράζονται και δεν συνδέονται με το μέλλον του λαού και των εργαζομένων , δυστηχώς έχουν κυριαρχήσει οι σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές στο μεγαλύτερο κομμάτι των αγώνων .Αυτό που πραγματικά μπορεί να ειπωθεί είναι ότι έχει εξαφανιστεί η λενινιστική ανάλυση και πολιτική πρακτική απο το κομμουνιστικό κίνημα .
Και αυτό ξεκινάει απο την μή αποδοχή απο το σύνολο της επίσημης αριστεράς
1)του ιμπεριαλισμού
2)της προλεταριακής επανάστασης
Γιατί ο λενινισμός είναι άλλωστε ο μαρξισμός στην εποχή του ιμπεριαλισμού και των προλεταριακών επαναστάσεων .
Παραθέτω το απόσπασμα αυτούσιο απο τις θέσεις του 18 συνεδρίου του ΚΚΕ .
«26. Στο διάστημα που μεσολάβησε από το 17ο Συνέδριο ενισχύθηκε η εξαγωγή κεφαλαίων από την Ελλάδα στην παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα στη ΝΑ Ευρώπη, καθώς και η ενεργός συμμετοχή της σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις για τον έλεγχο των αγορών.
Στο πλαίσιο της ανισόμετρης ανάπτυξης, ο ελληνικός καπιταλισμός διατηρεί την αναβαθμισμένη θέση του στα Βαλκάνια, που πραγματοποιήθηκε μετά την καπιταλιστικοποίησή τους, ενώ δε μεταβάλλεται η ενδιάμεση θέση του στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Η ελληνική οικονομία διατήρησε σημαντικά υψηλότερο ετήσιο ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ (σχεδόν διπλάσιο) από τον αντίστοιχο μέσο της Ευρωζώνης και την τελευταία τετραετία. Γενικότερα, ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανόδου του ΑΕΠ στη δωδεκαετία 1996-2007 έφτασε στο 3,9%, με αποτέλεσμα τη μείωση της ψαλίδας με τις πιο αναπτυγμένες οικονομίες της ΕΕ. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας βρίσκεται στο 88% του μέσου όρου της ΕΕ-15 και στο 98% του μέσου όρου της ΕΕ-27.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat , δυναμώνει μετά το 2004 τόσο η τάση εκροής εγχώριου κεφαλαίου στη διεθνή καπιταλιστική αγορά, όσο και η τάση εισροής ξένου κεφαλαίου στην Ελλάδα.
Σε απόλυτο σωρευτικό μέγεθος οι εκροές Αμεσων Ξένων Επενδύσεων (ΑΞΕ) από την Ελλάδα ξεπέρασαν πλέον τα 20 δισ. ευρώ, ενώ το 2004 ήταν μόλις 10 δισ. ευρώ. Οι τοποθετήσεις Ελλήνων κατοίκων στο εξωτερικό (σε καταθέσεις και ρέπος) έφτασαν τα 15,8 δισ. ευρώ το 2007 έναντι 5,5 δισ. ευρώ το 2006. Αντίστοιχα αυξήθηκαν και οι επενδύσεις χαρτοφυλακίου στο εξωτερικό (ομόλογα, έντοκα γραμμάτια κλπ.) που έφτασαν στα 16 δισ. ευρώ το 2007 έναντι 7 δισ. ευρώ το προηγούμενο έτος.»
Δεν έχω να προσθέσω κάτι στην πλήρη διαστρέβλωση της ανάλυσης περί ιμπεριαλισμού του Λένιν .Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με έναν εμπλουτισμό ,έχουμε να κάνουμε με την στροφή 180 μοιρών απο την θεωρία του Λένιν.
Για να δούμε τι λέει και ο ίδιος ο Λένιν (παραθέτω αποσπάσματα απο το έργο του «Ιμπεριαλισμός το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού» ,θα ήθελα να τονίσω ότι δεν έχω καμία θρησκευτική-δογματική προσκόληση σε θεωρητικά σχήματα αλλά απεναντίας ,στην προσπάθεια να αναλύσουμε την πραγματικότητα χρησιμοποιούμε όποια θεωρητικά εργαλεία μπορούν να το κάνουν .Δυστηχώς για πολλούς αν και έχουν αλλάξει πολλά στοιχεία ποσοτικά και γεωπολιτικά απο την συγγραφή του έργου του Λένιν , δεν έχει αλλάξει ο πυρήνας και η ουσία αυτής της θεωρίας .Γεγονός που επιβεβαιώνεται απο την πραγματικότητα περίτρανα .
Ορίζει τον ιμπεριαλισμό σε 5 σημεία .
«1)συγκέντρωση της παραγωγής και του κεφαλαίου που έχει φτάσει σε τέτοια υψηλή βαθμίδα ανάπτυξης ώστε να δημουργεί μονοπώλια που παίζουν αποφασιστικό ρόλο στην οικονομική ζωή.
2)συγχώνευση του τραπεζικού με το βιομηχανικό κεφάλαιο και δημιουργία μιας χρηματιστικής ολιγαρχίας πάνω στη βάση αυτού του «χρηματιστικού κεφαλαίου»
3)ιδιαίτερη σημασία αποκτά η εξαγωγή κεφαλαίου σε διάκρισημε την εξαγωγή εμπορευμάτων
4)Συγκροτούνται διεθνείς ενώσεις των καπιταλιστών οι οποίες μοιράζουν τον κόσμο
5)έχει τελειώσει το μοίρασμα της γής ανάμεσα στις μεγαλύτερες καπιταλιστικές δυνάμεις. Ο ιμπεριαλισμός είναι ο καπιταλισμός στο στάδιο εκείνο της ανάπτυξης στο οποίο έχει διαμορφωθεί η κυριαρχία των μονοπωλίων και του χρηματιστικού κεφαλαίου ,εχει αποκτήσει εξαιρετική σημασία η εξαγωγή κεφαλαίου , έχει αρχίσει το μοίρασμα του κόσμου απο τα διεθνή τράστ και έχει τελειώσει το μοίρασμα όλων των εδαφών της γής απο τις μεγαλύτερες καπιταλιστικές χώρες .»
Ο Λένιν παραθέτει τα στοιχεία για να περιγράψει τα πλέγματα των αντιθέσεων ανάμεσα στις υπαρκτές και αναδυόμενες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις .Αντιστοιχίζει μέσα σε αυτή την διαδικασία τα διεθνή καρτέλ και μονοπώλια του τότε με τις εθνικές αστικές τους τάξεις .Δηλαδή τοποθετεί το ζήτημα σε ένα βίαιο ανταγωνισμό ανάμεσα σε συγκεκριμένες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που συγκροτούνται σε εθνικό επίπεδο διοικητικά , και όχι σε ένα παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα που αλληλεξαρτάται. Απεναντίας μία δράκα υπερδυνάμεων στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα μπαίνει σε έναν οξυμένο ανταγωνισμό παγκόσμιας κυριαρχίας. Σε αυτή την διαδικασία δεν υπάρχει ουδέτερη χώρα ή μισο ιμπεριαλιστική, υπαρχουν είτε εξαρτημένες χώρες στους ιμπεριαλιστές, όπως η Ελλάδα π.χ. είτε ιμπεριαλιστικές. Και κατά βάση εξαρτημένες είναι όλες οι μή ιμπεριαλιστικές χώρες αφού δεν μπορούν και δεν επιδρούν σε αυτούς τους παγκόσμιους ανταγωνισμούς άμεσα αλλά μόνο έμμεσα. Μόνο σαν δεκανίκι των ιμπεριαλιστών αφεντικών τους και μόνο έτσι.
Περιγράφει παρακάτω ο Λένιν τις αντιθέσεις και τις προσωρινές συγκλίσεις που αναδείχθηκαν πάνω στους τομείς του σιδηρόδρομου και του πετρελαίου . Αποδεικνύει περίτρανα τους ανταγωνισμούς και τις ψεύτικες συμφωνίες που αποτύπωναν τότε το μοίρασμα και το ξαναμοίρασμα του κόσμου απο καρτέλ και τράστ διαφόρων κρατών . Χαρακτηριστικά αναφέρεται στις συμφωνίες και στις αντιθέσεις λέγοντας:
«Το χρηματιστικό κεφάλαιο και τα τράστ δεν αδυνατίζουν μα δυναμώνουν τις διαφορές στην ταχύτητα με την οποία αναπτύσσονται τα διάφορα τμήματα της παγκόσμιας οικονομίας και μιά και άλλαξαν οι συσχετισμοί δυνάμεων τότε που βρίσκεται η δυνατότητα στις συνθήκες του καπιταλισμού να λυθούν οι αντιθέσεις(εννοεί τις ενδοιμπεριαλιστικές ) αν όχι με τη βία;»
Πολύ χαρακτηριστικό είναι και το εξής για την εξάρτηση και την υπερδιόγκωση του παρασιτισμού . «Ο Ιμπεριαλισμός είναι μία τεράστια συσσώρευση χρηματικού κεφαλαίου στα χέρια λίγων χωρών... Η εξαγωγή κεφαλαίου που είναι μία απο τις πιο ουσιαστικές βάσεις του ιμπεριαλισμού δυναμώνει ακόμη περισσότερο την απόσπαση του στρώματος των εισοδηματιών απο την παραγωγή ,βάζει την σφραγίδα του παρασιτισμού σε όλη την χώρα που ζεί με την εκμετάλευση της δουλιάς μερικών υπερπόντιων χωρών και αποικιών» .
Αν και εκφραστικά αυτή η παράγραφος φαίνεται λίγο άκαμπτη στο «όλη η χώρα ζει» λέει αυτό που θέλει να πεί έστω και λίγο υπερβολικά.
Ότι οι ιμπεριαλιστικές χώρες δημιουργούν σφαίρες επιρροής απο εξαρτημένες αποικίες-χώρες τις οποίες απομυζούν και καταληστεύουν! Πρέπει κάποιος να παραδεχτεί το μεγαλείο αυτού του κομμουνιστή που λέγονταν Λένιν!! Η φρεσκάδα της ανάλυσης του στο σήμερα είναι χαρακτηριστική.
Όλα αυτά τα λέω γιατί είναι πολύ κομβικό κάποιος να καταλάβει ότι σήμερα η εθνική ανεξαρτησία και η προλεταριακή επανάσταση είναι ζητήματα ενωμένα αξεδιάλυτα για την Ελλάδα και όλες τις εξαρτημένες χώρες. Αυτό βάζει ξεκάθαρους στόχους πάλης και δεν δίνει σε καμία περίπτωση συγχωροχάρτι στην υπόδουλη αστική τάξη της Ελλάδας απλώς την τοποθετεί στην θέση που είναι. Ο αντιιμπεριαλιστικός αγώνας είναι φυσικά ταξικός αγώνας ενάντια στην αστική τάξη της χώρας και στα ιμπεριαλιστικά αφεντικά της (Αμερικάνους και ευρωπαίους και όλα τα όργανα τους, ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΔΝΤ κλπ )
Μα φυσικά, η κριτική δεν απεθύνεται μόνο στο ΚΚΕ αλλά σε όλες τις δυνάμεις οι οποίες θεωρούν την Ελλάδα μικροιμπεριαλιστική χώρα .
Αυτές οι δυνάμεις είναι στον χώρο της αναρχίας του τροτσκισμού του ευρωκομμουνισμού (ΣΥΝ ) και στον χώρο της εξοκοινοβουλευτικής αριστεράς όπως το ΝΑΡ για παράδειγμα. Ώς επι το πλείστον σχεδόν όλες οι δυνάμεις της αριστεράς αναλύουν με ένα λάθος τρόπο το ζήτημα του ιμπεριαλισμού, πέφτωντας στις οδυνηρές λακούβες της «παγκοσμιοποίησης» είτε της αλληλεξάρτησης ακόμα και του υπερ-ιμπεριαλισμού. Θεωρήσεις που δεν μπορούν να εξηγήσουν το παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Μιάς και το άρθρο επικεντρώνεται στο ΚΚΕ θα συνεχίσω και θα τελειώσω με το θέμα της επανάστασης. Που είναι και ο δεύτερος άξονας της λενινιστικής ανάλυσης του ιμπεριαλισμού, αν θέλετε η μόνη διέξοδος για τους λαούς.
Το ΚΚΕ θεωρεί πως γενικά θα γίνει κάποτε μία επανάσταση ,και ότι όταν αυτή θα γίνει το ΚΚΕ θα μπεί μπροστά και θα την καθοδηγήσει. Ακόμη λοιπόν δεν έχει απεμπολήσει την λέξη επανάσταση απλά διαλέγει τον ρεφορμιστικό δρόμο καθώς δεν θεωρεί ότι το κομμουνιστικό κόμμα πρέπει να οργανώνει τις εξεγέρσεις.
Δεν θεωρεί ότι πρέπει όπου και όταν μπορεί να συγκρούεται με το σύστημα και τις δυνάμεις καταστολής όχι ώς φετίχ αλλά ώς διεκδίκηση και απόσπαση νικών απο την άρχουσα τάξη. Δεν θεωρεί ότι το κομμουνιστικό κόμμα πρέπει να προπαγανδίζει και να οργανώνει την επαναστατική πάλη. Δεν θεωρεί ότι η επαναστατική διαδικασία είναι καθήκον της πρωτοπορίας κάθε φορά του κινήματος και ότι αυτή η πρωτοπορία είναι αυτή που θα οικοδομήσει αυτή την διαδικασία μέρα τη μέρα άνθρωπο τον άνθρωπο και μέτωπο το μέτωπο.
Είναι σχεδόν αποκαλυπτικό το βίντεο που παραθέτω. Οι μάσκες πέφτουν.
Θα τα πούμε στο δρόμο αδέρφια .
(το σημείο που αναφέρομαι στο βίντεο είναι στο 32 λεπτό και 50 δεύτερα )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου