Αμέτρητα είναι τα ονόματα των δολοφονημένων αγωνιστών από το σύστημα και τα ανδρείκελά του , όλα αυτά τα χρόνια που οι λαοί παλεύουν για μια άλλη προοπτική, για μία άλλη κοινωνία... ειδικά σε περιόδους όξυνσης της ταξικής πάλης το μόνο σίγουρο είναι πως το σύστημα είναι διατεθειμενο να κάνει τα πάντα προκειμένου να κάμψει και να εξοντώσει όλους αυτούς που τολμάνε να σηκώσουν κεφάλι...Ένας από αυτούς τους ανθρώπους ήταν και ο Νγκούγιεν Βαν Τρόι που εκτελέστηκε τις 15 Οκτωβρίου 1964 σε ηλικία μόλις 17 ετών από το Αμερικανοστήριχτο καθεστώς του Νοτίου Βιετνάμ. Σημαντικό θα ήταν να δούμε και την γενικότερη πολιτική κατάσταση στην περίοδο αυτή.
Αρχές τις δεκαετίας του '60 και η αντίσταση του βιετναμέζικου λαού ενάντια στους Αμερικάνους και τα ανδρείκελά τους φουντώνει και πάλι...σε κάθε γωνιά του Βιετνάμ που φτάνουν τα χέρια τους τα τσιράκια του Αμερικάνικου Ιμπεριαλισμού εξαπολύουν την πιο άγρια τρομοκρατία και καταστολή. Όμως απέναντι σε έναν αποφασισμένο λαό δεν φαίνεται να καταφέρνουν και πολλά καθώς η αντίσταση συνεχίζει να αναπτύσσεται,και η παρουσία του Απελευθερωτικού Μετώπου είναι όλο και πιο έντονη ακόμα και στους δρόμους της Σαϊγκόν, της ίδιας της πρωτεύουσας. Έτσι γύρο στα μέσα της δεκαετίας και υπό τις οδηγίες των Αμερικάνων , αποφασίζονται πιο δραστικά μέτρα, προχωρούν σε δημόσιες εκτελέσεις αγωνιστών για να κάμψουν το φρόνημα του λαού και της νεολαίας.
Το έργο χιλιοπαιγμένο, σε μεγάλη πλατεία της Σαϊγκόν στήνεται ο πάσσαλος της εκτελέσεως, καθώς χιλιάδες κόσμου παρακολουθεί, ενώ δημοσιογράφοι από παντού ετοιμάζονται να τραβήξουν το θέαμα. Στον πάσσαλο δένεται ο κατάδικος, ο 17χρονος Νγκούγιεν, ένα αγόρι μικρό στην ηλικία που όμως συμπυκνώνει πάνω του τις αγωνιστικές διαθέσεις ενός ολόκληρου λαού, που κατάφερε ακόμα και τις τελευταίες του στιγμές με τα λόγια του να χτυπήσει τους δυνάστες του λαού. Έτσι με το που πατάει τα πόδια του στο χώμα αρχίζει να μιλάει απευθυνόμενος στους χιλιάδες συμπατριώτες του,καλώντας τους να μην φοβηθούν και καταγγέλλοντας τον ρόλο των Αμερικάνων. Μερικά από τα τελευταία λόγια του είναι: «Εσείς οι δημοσιογράφοι πρέπει να είστε καλά ενημερωμένοι για το τι συμβαίνει. Είναι οι Αμερικανοί που έχουν διαπράξει επίθεση κατά της χώρας μας, είναι αυτοί που έχουν σκοτώσει τους ανθρώπους μας με αεροπλάνα και βόμβες .... Ποτέ δεν έχω ενεργήσει ενάντια στη θέληση του λαού μου. Είναι εναντίον των Αμερικανών που έχω αναλάβει δράση.» ακόμα και όταν ο ιερέας του πρόσφερε άφεση αμαρτιών εκείνος αρνήθηκε λέγοντας του «Δεν έχω διαπράξει κανένα αμάρτημα Είναι οι Αμερικανοί που έχουν αμαρτήσει». Επίσης υπερασπίζεται τον αγώνα του Απελευθερωτικού Μετώπου και καλεί τον λαό να συνταχθεί μαζί του....Έτσι τα λόγια του επαναλαμβανόμενα από στόμα σε στόμα φτάνουν σε όλες τις άκρες του Βιετνάμ αλλά ακόμα και σε ολόκληρο τον κόσμο...Μετά από αυτό οι Αμερικάνοι παραγγέλνουν στα ανδρείκελά τους να σταματήσουν τις δημόσιες εκτελέσεις.
Τέτοιοι ήρωες μόνο μέσα από το λαϊκό κίνημα μπορούν να βγουν. Όσους και να μας πλασάρει το σύστημα μέσα από δημοσιεύματα και ταινίες ποτέ δεν θα καταφέρουν να φτάσουν τέτοιους ήρωες και αυτό γιατί οι πρώτοι βγαίνουν μέσα από τα σπλάχνα του λαού και αντικατοπτρίζουν την πάλη του ενώ οι δεύτεροι είναι τεχνητοί και δεν έχουν κανένα σημείο επαφής μαζί του.
Και ένα ποίημα που βρήκα ψάχνοντας στο internet
Αρχές τις δεκαετίας του '60 και η αντίσταση του βιετναμέζικου λαού ενάντια στους Αμερικάνους και τα ανδρείκελά τους φουντώνει και πάλι...σε κάθε γωνιά του Βιετνάμ που φτάνουν τα χέρια τους τα τσιράκια του Αμερικάνικου Ιμπεριαλισμού εξαπολύουν την πιο άγρια τρομοκρατία και καταστολή. Όμως απέναντι σε έναν αποφασισμένο λαό δεν φαίνεται να καταφέρνουν και πολλά καθώς η αντίσταση συνεχίζει να αναπτύσσεται,και η παρουσία του Απελευθερωτικού Μετώπου είναι όλο και πιο έντονη ακόμα και στους δρόμους της Σαϊγκόν, της ίδιας της πρωτεύουσας. Έτσι γύρο στα μέσα της δεκαετίας και υπό τις οδηγίες των Αμερικάνων , αποφασίζονται πιο δραστικά μέτρα, προχωρούν σε δημόσιες εκτελέσεις αγωνιστών για να κάμψουν το φρόνημα του λαού και της νεολαίας.
Το έργο χιλιοπαιγμένο, σε μεγάλη πλατεία της Σαϊγκόν στήνεται ο πάσσαλος της εκτελέσεως, καθώς χιλιάδες κόσμου παρακολουθεί, ενώ δημοσιογράφοι από παντού ετοιμάζονται να τραβήξουν το θέαμα. Στον πάσσαλο δένεται ο κατάδικος, ο 17χρονος Νγκούγιεν, ένα αγόρι μικρό στην ηλικία που όμως συμπυκνώνει πάνω του τις αγωνιστικές διαθέσεις ενός ολόκληρου λαού, που κατάφερε ακόμα και τις τελευταίες του στιγμές με τα λόγια του να χτυπήσει τους δυνάστες του λαού. Έτσι με το που πατάει τα πόδια του στο χώμα αρχίζει να μιλάει απευθυνόμενος στους χιλιάδες συμπατριώτες του,καλώντας τους να μην φοβηθούν και καταγγέλλοντας τον ρόλο των Αμερικάνων. Μερικά από τα τελευταία λόγια του είναι: «Εσείς οι δημοσιογράφοι πρέπει να είστε καλά ενημερωμένοι για το τι συμβαίνει. Είναι οι Αμερικανοί που έχουν διαπράξει επίθεση κατά της χώρας μας, είναι αυτοί που έχουν σκοτώσει τους ανθρώπους μας με αεροπλάνα και βόμβες .... Ποτέ δεν έχω ενεργήσει ενάντια στη θέληση του λαού μου. Είναι εναντίον των Αμερικανών που έχω αναλάβει δράση.» ακόμα και όταν ο ιερέας του πρόσφερε άφεση αμαρτιών εκείνος αρνήθηκε λέγοντας του «Δεν έχω διαπράξει κανένα αμάρτημα Είναι οι Αμερικανοί που έχουν αμαρτήσει». Επίσης υπερασπίζεται τον αγώνα του Απελευθερωτικού Μετώπου και καλεί τον λαό να συνταχθεί μαζί του....Έτσι τα λόγια του επαναλαμβανόμενα από στόμα σε στόμα φτάνουν σε όλες τις άκρες του Βιετνάμ αλλά ακόμα και σε ολόκληρο τον κόσμο...Μετά από αυτό οι Αμερικάνοι παραγγέλνουν στα ανδρείκελά τους να σταματήσουν τις δημόσιες εκτελέσεις.
Τέτοιοι ήρωες μόνο μέσα από το λαϊκό κίνημα μπορούν να βγουν. Όσους και να μας πλασάρει το σύστημα μέσα από δημοσιεύματα και ταινίες ποτέ δεν θα καταφέρουν να φτάσουν τέτοιους ήρωες και αυτό γιατί οι πρώτοι βγαίνουν μέσα από τα σπλάχνα του λαού και αντικατοπτρίζουν την πάλη του ενώ οι δεύτεροι είναι τεχνητοί και δεν έχουν κανένα σημείο επαφής μαζί του.
Και ένα ποίημα που βρήκα ψάχνοντας στο internet
Υπάρχουν στιγμές που γράφουν Ιστορία
Θάνατοι που σ' οδηγούν στην αθανασία
Λέξεις πιο ωραίες από τραγούδια
Και άντρες που τους γέννησε η μήτρα της Αλήθειας .
Νγκουγιέν Βαν Τρόι
Είσαι νεκρός ;
΄Οχι . Ζεις στους αιώνες
Ηρωικός και υπέροχος .
Ο θάνατος σου έκλεισε τα μάτια
Μα συ φώναζες : << Να θυμάστε τα λόγια μου ! >>
Η κραυγή σου αντηχεί ακόμα
Σ' όλων τ' αυτιά .
Χίλια χρόνια αργότερα , ο λαός θα θυμάται
Το θλιβερό φθινόπωρο που σ'οδηγούσαν δύο
Κι ένας παπάς από πίσω .
Τα πόδια σου πονούσανε
Μα είχες ψηλά την κεφαλή σου
Και τ' άσπρα ρούχα σου θυμίζανε
Το χρώμα της αγνότητας...
Κι ήταν το κορμί σου αδύνατο
Πιο ισχυρό απ' το θάνατο .
.......................................
Κι αντήχησε η φωνή σου :
<< Να θυμάστε τα λόγια μου :
Κάτω ο αμερικανικός Ιμπεριαλισμός !
Ζήτω ο Χο Τσι Μίνχ ! >>
Σου ρίξαν βόλια . Δέκα αμερικάνικα βόλια .
΄Επεσες . Μ' ανασηκώθηκες
Και είπες : << Ζήτω το Βιετνάμ ! >>.
Κι έπεσες πάλι , μεσ' στο αίμα σου ...
Μετάφραση : Πέτρου Περίδη
Θάνατοι που σ' οδηγούν στην αθανασία
Λέξεις πιο ωραίες από τραγούδια
Και άντρες που τους γέννησε η μήτρα της Αλήθειας .
Νγκουγιέν Βαν Τρόι
Είσαι νεκρός ;
΄Οχι . Ζεις στους αιώνες
Ηρωικός και υπέροχος .
Ο θάνατος σου έκλεισε τα μάτια
Μα συ φώναζες : << Να θυμάστε τα λόγια μου ! >>
Η κραυγή σου αντηχεί ακόμα
Σ' όλων τ' αυτιά .
Χίλια χρόνια αργότερα , ο λαός θα θυμάται
Το θλιβερό φθινόπωρο που σ'οδηγούσαν δύο
Κι ένας παπάς από πίσω .
Τα πόδια σου πονούσανε
Μα είχες ψηλά την κεφαλή σου
Και τ' άσπρα ρούχα σου θυμίζανε
Το χρώμα της αγνότητας...
Κι ήταν το κορμί σου αδύνατο
Πιο ισχυρό απ' το θάνατο .
.......................................
Κι αντήχησε η φωνή σου :
<< Να θυμάστε τα λόγια μου :
Κάτω ο αμερικανικός Ιμπεριαλισμός !
Ζήτω ο Χο Τσι Μίνχ ! >>
Σου ρίξαν βόλια . Δέκα αμερικάνικα βόλια .
΄Επεσες . Μ' ανασηκώθηκες
Και είπες : << Ζήτω το Βιετνάμ ! >>.
Κι έπεσες πάλι , μεσ' στο αίμα σου ...
Μετάφραση : Πέτρου Περίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου