Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Ένα ντοκιμαντέρ για τον λαϊκό πόλεμο στην Ινδία και τον πρωτοπόρο ρόλο των μαοϊκών εκεί. "Το όνειρο του κόκκινου μυρμηγκιού" (2013)






Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι οι επαναστάσεις είναι κάτι ξεπερασμένο και αναχρονιστικό, θα μπορούσε να πει ότι δεν μπορούν σήμερα να γεννηθούν και να δυναμώσουν επαναστατικά κόμματα και κινήματα.

 Όποιος ισχυρίζονταν κάτι τέτοιο θα ήταν 100% λάθος. Στην Ινδία, μία από τις 3 μεγαλύτερες χώρες του κόσμου, αυτή την στιγμή, μαίνεται μία τέτοια ταξική και λαϊκή σύγκρουση. 

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας (Μαοϊκό) είναι εκείνο το κόμμα που έχει καταφέρει να δημιουργήσει και να καθοδηγήσει ένα τεράστιο λαϊκό κίνημα του οποίου δύναμη κρούσης και ελπίδας είναι ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Αντάρτικος Στρατός. Ο κόκκινος διάδρομος είναι μία μεγάλη περιοχή που όπως απεικονίζεται στην παρακάτω εικόνα αποτελεί ένα μεγάλο μέρος της χώρας το οποίο ελέγχεται (φυσικά όχι απόλυτα και "δια παντός") από τον ΛΑΑΣ. 




Δυστυχώς η ελληνική κομμουνιστική αριστερά, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων αν δεν είναι κριτικά απέναντι στους μαοϊκούς αντάρτες ( βλέπε Κ.Κ.Ε και στήριξη αντιδραστικών ρεφορμιστικών κομμάτων όπως το Κ.Κ.Ι. μαρξιστικό) το πιο πιθανό είναι να αγνοεί απλά την ύπαρξη τους (μέχρι στιγμής).Να αγνοεί δηλαδή την ύπαρξη του πιο μαζικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος του 21ου αιώνα! 

Είναι μεγάλος ο αριθμός των ανθρώπων που αναφέρονται στο κίνημα και την κομμουνιστική αριστερά  που δεν γνωρίζουν για τις εξελίξεις στην Ινδία. Σαν εκείνος ο λογικός εμπειρισμός που τόσο εύκολα μας κλείνει στο καβούκι μας  να μην μας αφήνει να δούμε παραπέρα. 

Αυτός λοιπόν ο αγώνας που κάνουν οι σύντροφοι της Ινδίας είναι ένας αγώνας που έχει ξεκινήσει από αρκετά παλιά (1967) έχει περάσει πολλές στροφές στον ταξικό στίβο και τα τελευταία χρόνια κατάφερε μέσα από πολύ δύσκολες και ηρωϊκές μάχες να κάνει πολλά βήματα μπροστά. Τίποτα δεν έχει λήξει. Η σύνδεση με τις εργατικές μάζες των πόλεων  είναι ένα από τα βασικά ζητούμενα της περιόδου αλλά η ανάπτυξη και η εδραίωση ενός ρωμαλέου επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος είναι γεγονός.

Είναι ή δεν είναι καθήκον όλων των προοδευτικών ανθρώπων να δυναμώσουν την αλληλεγγύη και την ενημέρωση για τον αγώνα που δίνουν οι σύντροφοι, ο λαός της Ινδίας; 
Είναι η δεν είναι ελπιδοφόρο το γεγονός ότι σε κάποια αχανή χώρα ένας λαός δίνει μάχες και κερδίζει πολλές από αυτές;
Είναι σημαντικό ή όχι να παίρνουμε θέση και να τασσόμαστε υπέρ αυτών των αγώνων όσο μακριά μας και να βρίσκονται;



Αυτό είναι το τέταρτο μέρος του ντοκιμαντέρ με αγγλική μεταγλώττιση αλλά και υπότιτλους σε κάποια σημεία (δυστυχώς δεν έχει φτιάξει κάποιος ελληνικούς υπότιτλους)

Οι σύνδεσμοι για όλα τα μέρη :

Μέρος πρώτο 

Μέρος δεύτερο 

Μέρος τρίτο 

Μέρος τέταρτο 

Μέρος πέμπτο

Μέρος έκτο 

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

θεωρώ ότι το ντοκιμαντέρ είναι ότι καλύτερο έχω δεί για τους συντρόφους στην Ινδία.

Αλλά και γενικά σαν ντοκιμαντέρ είναι πολύ καλογυρισμένο. Τι να πώ μπράβο σε όσους δούλεψαν για αυτό.

Λαλ σαλάμ!