Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Τουφεκιά στον αέρα η 26, ή κάτι ελπιδοφόρο;




(Αυτό το κείμενο ήρθε στο email απο έναν καλό φίλο)

Μπορεί να φαίνεται προκλητικό το ερώτημα,ειδικά δύο μέρες πριν την απεργία.Όμως προέρχεται απο ένα ζήτημα που το βάζει το σύνολο των εργαζομένων.

Το ερώτημα "τι θα προσφέρει μία απεργία 24ωρη; Αφού δεν θα αποτελέσει φόβητρο ή σοβαρό εμπόδιο στα σχέδια της άρχουσας τάξης"

Αυτό το ερώτημα φυσικά μπορεί να τεθεί απο ανθρώπους καλοπροαίρετους αλλά και κακοπροαίρετους.Προφανώς δεν προσφέρω κάποιο  άλλοθι ώστε κάποιος να μην απεργήσει.Πρέπει να απεργήσουν όλοι ανεξαιρέτως.
  Δυστηχώς όμως για αυτούς που θέλουν όντως να φουντώσει ένα κίνημα λαϊκό και να βάλει ένα στόπ στην επίθεση,είναι αναμφίβολο το τι μπορεί να αποτελέσει μία 24ωρη απεργία.

Άν έχει βγεί μία πείρα απο τις απεργιακές κινητοποιήσεις του παρελθόντος αυτή είναι ότι οι ημερήσιες απεργίες πέρα απο ελάχιστες εξαιρέσεις ΔΕΝ έχουν καταφέρει να πετύχουν νίκες.Αυτό είναι καταγεγραμμένο στην συνείδηση του εργαζόμενου,ειδικά τα τελευταία 3 χρόνια,με τις απεργίες κοροϊδία της ξεπουλημένης ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ ώστε να κρατήσουν τα προσχήματα και να δικαιολογήσουν τους μισθούς τους οι βρωμεροί εργατοπατέρες του συστήματος.

Για να ξεκαθαριστεί κάτι,δεν υπάρχει καμία υποψία σκέψης του να μην γίνει απεργία απο την μεριά μου.Αυτό που λέω είναι αυτό που ο κόσμος το΄χει τούμπανο και κάποιοι κρυφό καμάρι.Ότι για να είναι νικηφόρος ένας απεργιακός αγώνας πρέπει να είναι παρατεταμένος και μαζικός.

Θα μπορούσε κάποιος να πεί,"μα καλά γιατί φτιάχνεις ένα αρνητικό κλίμα και προδιαθέτεις αρνητικά; Άσε να γίνει η απεργία και αυτή μπορεί να γεννήσει μόνη της κάποια άλλα γεγονότα"

Θα μπορούσα και εγώ να απαντήσω,ναι! Σε μία προηγούμενη πιο καλή κατάσταση για τους εργαζόμενους και για τον λαό θα μπορούσα να το δώ έτσι.
Όταν όμως η δημόσια υγεία είναι τώρα διαλυμένη,όταν η δημόσια παιδεία είναι τώρα διαλυμένη,όταν οι εργασιακές σχέσεις είναι τώρα διαλυμένες,όταν τα δημοκρατικά δικαιώματα τώρα καταργούνται,όταν τώρα ξεπουλιέται η χώρα,όταν τώρα ο κόσμος πεινάει,όταν τώρα η ανεργία έχει φτάσει στο 30-35% σε πραγματικά νούμερα, ΔΕΝ αφήνεις τίποτα στην τύχη του.

Λέω δεν αφήνεις τίποτα στην τύχη του όπως τίποτα δεν αφήνουν και αυτοί που σου ρημάξανε την ζωή στην τύχη του.

Δεν είναι ζήτημα τακτ,ή ζήτημα αυθόρμητης έκφρασης των μαζών. Οι οργανωμένες και οι ταξικές δυνάμεις του κινήματος,οφείλουν να έχουν σαν απάντηση τον μαζικό παρατεταμένο απεργιακό αγώνα ο οποίος θα πλαισιωθεί απο την ταξική αλληλεγγύη για να έχει γερά ποδάρια.
 Οι αριστερές συνδικαλιστικές δυνάμεις οι οποίες έχουν ερίσματα σε συνδικάτα,σωματεία,ομοσπονδίες είναι το ίδιο υπεύθυνες για την υποταγή τους στην πολιτική του συστήματος με τις ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Το λέω πολύ ξεκάθαρα,οι αγωνιστικές αριστερές συνδικαλιστικές παρατάξεις εργαζομένων που έχουν μία παρουσία και παίζουν ένα ρόλο στο εργατικό και ευρύτερο κίνημα των εργαζομένων ,όταν σιγοντάρουν και καλούν σε απεργίες τουφεκιές στον αέρα παίζουν ένα ρόλο εκτόνωσης της λαϊκής οργής,παίζουν ένα ρόλο υποταγής στην κοινοβουλευτική πάλη και αν μη τι άλλο δεν κάνουν αυτό για το οποίο προορίζονται.Δηλαδή να δώσουν όλες τους τις δυνάμεις για να ανατραπεί αυτή η πολιτική που μετατρέπει τον εργαζόμενο και εργάτη σε δούλο χωρίς δικαιώματα,σε έναν σκλάβο των δυνάμεων του κεφαλαίου.

Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι αν καλέσει μία απεργία διαρκείας θα πραγματοποιηθεί κιόλας επειδή την κάλεσε.Αυτό αν το πιστεύει κάποιος θα πρέπει να είναι τουλάχιστον χαζός.

Για αυτό που θα πρέπει να είναι σίγουρος όμως είναι ότι αυτή η κατεύθυνση θα έπρεπε να έχει μπεί στο κίνημα χθές και θα έπρεπε να μας προβληματίζει το πώς θα μαζικοποιήσουμε αυτή την απεργία διαρκείας και όχι το αν θα πρέπει ή αν δεν θα πρέπει να μπαίνει σαν αίτημα και μορφή πάλης.
  
Τα νέα μέτρα έρχονται και δεν πρόκειται να φύγουν με κλανιές...  Συνεπώς ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας, ειδικά βέβαια αυτοί οι οποίοι αυτοαναγορεύονται σε πρωτοπορία της εργατικής τάξης και των ταξικών δυνάμεων.

Δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε,

ΌΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΙΣ 26

Σήμερα και αύριο να γίνει συντονισμός όλων όσων συμμετέχουν στο εργατικό και εργασιακό κίνημα ώστε να μπεί το ζήτημα της απεργίας διαρκείας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: