Ο Πρατσάντα, Ο Μπαταράι και το τέλος του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού

 Με τις διαταγές του Μπαταράι και του Πρατσάντα να καταλάβει ο Νεπαλέζικος στρατός τα 15 στρατόπεδα του ΛΑΣ και όλα τα όπλα, επισημοποιείτε το τέλος του ΛΑΣ. Το παρακάτω άρθρο από την αστική Ινδική εφημερίδα Indian Express δείχνει τις όποιες αντιδράσεις υπάρχουν στη διαδικασία άλλα και τα διλλήματα που μπαίνουν πλέων από αστική μπάντα για την πλειοψηφία της ηγεσίαςτου κόμματος των Μαοικών. 

Οι Μαοϊκοί έχουν αντισταθεί στην απαίτηση αλλά και κάποιες φορές αθετήσει την υπόσχεση τους να διαλυθεί ο στρατός τους και να παραδώσουν τα όπλα στο κράτος. Αλλά στις 10 του Απρίλη, τα πράγματα προχώρησαν με αναπάντεχη ταχύτητα στο Νεπάλ. Ο Πρωθυπουργός Μπαμπουράμ Μπαταράι είπε στην παντοδύναμη Ειδική Επιτροπή Ολοκλήρωσης του Στρατού (AISC) ότι ο Νεπαλέζικός Στρατός επρόκειτο να προχωρήσει σε όλα τα 15 Μαοϊκά στρατόπεδα, να αναλάβει τον έλεγχο και να κατάσχει τα όπλα που βρίσκονται εκεί.

Δεκαπέντε ομάδες της τεχνικής επιτροπής της AISC έχουν εξαπλωθεί σε αυτούς τους καταυλισμούς, ώστε οι 9.000 μαχητές της να εκκενώσουν τα στρατόπεδα έως το βράδυ της 12ης Απριλίου. Ένας μέγιστος αριθμός 6.500 μελών του ΛΑΣ(Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός)είχαν τη δυνατότητα να ενταχθούν στο στρατό του Νεπάλ, με την προϋπόθεση ότι πληρούνται τα "χαλαρά" κριτήρια επιλεξιμότητας. Οι υπόλοιποι έχουν τη δυνατότητα να υπεισελθόυν σε "εθελούσια έξοδο". Ο στρατός ήταν να αναλάβει τον έλεγχο των κενών στρατοπέδων μετά από αυτό.
Ο Αντιστράτηγος (εν αποστρατεία)Μπαλανάντα Σάρμα ο οποίος ηγείται του τεχνικού κομματιού της AISC, Πληροφόρησε τον Μπαταράι από το βασικό στρατόπεδο της Σακτικχόρ ότι οι επικρατούσες εντάσεις, και οι διαλείπουσες συγκρούσεις μεταξύ των αντίπαλων ομάδων μαχητών, μπορεί να πάρουν άσχημη τροπή και θέτουν σε κίνδυνο την αποκατάσταση και την ολοκλήρωση της διαδικασίας . Σχεδόν επιβεβαιώνοντας τους φόβους του Σάρμα, επτά τμηματικοί διοικητές του ΛΑΣ εξέδωσαν μια ασυνήθιστη προειδοποίηση προς τον Πρατσάντα, αρχηγό του Ενιαίου Κομμουνιστικού Κόμματος του Νεπάλ-Μαοϊκού (UCPN-Μ):«ούτε εσείς ούτε εμείς είμαστε ασφαλείς.» Ο Πρατσάντα δεν έλαβε την προειδοποίηση ελαφρά στη συνέχεια συμβούλευσε τον « Σύντροφο πρωθυπουργό »να σπεύσει στο Νεπαλέζικο Στρατό. Αναφορές από την Σακτοχόρ πληροφορούν ότι μαχητές πιστοί στον Αντιπρόεδρο του κόμματος Μοχάν Μπαντίγια Κίραν και σε αντίθεση με τη διαδικασία ολοκλήρωσης, προσπάθησαν να αρπάξουν τα κιβώτια με τα όπλα.

Μέσα σε μια νύχτα, οι Πρατσάντα και Μπαταράι έχουν γίνει ο χειρότερος εχθρός των ανταρτών του κόμματος και «αποστάτες». Ακόμα και για τους «Πρατσάντικούς» μαχητές, που αποδέχονται τον Νεπαλέζικο στρατό ως «προστάτη» μπορεί να μην είναι τόσο εύκολο, με δεδομένο το γεγονός ότι ήταν εχθροί για 10 χρόνια, με βίαιες συγκρούσεις κατά τα τελευταία τέσσερα χρόνια της εξέγερσης

Η αποστολή του Νεπαλέζικου στρατού στα στρατόπεδα αποδεικνύει ότι η απειλή για τους ηγέτες που ήταν υπέρ της νέας κατάσταση ήταν πραγματική. "Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, μου είναι σαφές ότι πρέπει να προχωρήσω σε κάποια θαρραλέα πράξη (sic) που θα φτάσει την ειρηνευτική διαδικασία στη λογική της κατάληξη», δήλωσε ο Πρατσάντα, μπαίνοντας γενναία μπροστά μια ημέρα μετά το γεγονός. Προσπαθούσε φυσικά να διαλύσει την εντύπωση ότι είχε βιάσει την διαδικασία έπειτα από εκτεταμένες συγκρούσεις στα στρατόπεδα και κατηγορίες ότι οι περισσότεροι διοικητές είχαν λάβει τεράστιες περικοπές στις μηνιαίες αποδοχές τους. Έστελνε επίσης το μήνυμα ότι ο ίδιος και όχι ο πρωθυπουργός, ήταν ο πραγματικός ηγέτης. Μια άμεση αντίδραση ήρθε από διπλωματικούς κύκλους. Την Τετάρτη, ο Ινδός πρεσβευτής, Τζαγιάντ Πρασάντ, πήγε στο στην καινούργια βίλλα του Πρατσάντα στο Λαζιμπάτ και τον συνεχάρη.

Η απόφαση να διαλυθεί ο ΛΑΣ είναι το πιο αξιοσημείωτο επίτευγμα στην ειρηνευτική διαδικασία, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν αμφιβολίες για το αν αυτό ήταν μια πράξη καταναγκασμού ή μια πράξη θάρρους, όπως ισχυρίστηκε Πρατσάντα. Παρ 'όλα αυτά, έχει δημιουργηθεί ευφορία και πάλι. «Είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση του μετασχηματισμού του Μαοϊκού κόμματος σε ένα αστικό κόμμα», δήλωσε ο Ραμ Τσάντρα Πουντέλ, ηγέτης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Νεπαλέζικου Κογκρέσου. Άλλα κομμάτια ελπίζουν ότι οι μαοϊκοί, εκτός των μαχητών, θα πρέπει να είναι πιο ευέλικτοι στα επίμαχα θέματα όσον αφορά το Σύνταγμα. Αυτά περιλαμβάνουν το μοντέλο του φεντεραλισμού, της διακυβέρνησης, της δικαστικής εξουσίας, το εκλογικό σύστημα και τη διερεύνηση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια των ετών των συγκρούσεων.Το χάσμα ανάμεσα στις παλιές υποσχέσεις εκ μέρους των Μαοϊκών και της παράδοσή τους είναι τεράστιο. Δεν έχουν επιστρέψει την ιδιοκτησία που κατάσχεσαν από μεμονωμένους πολίτες κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης. Ο Μπαταράι έχει αποσυρθεί μονομερώς σε υποθέσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν δολοφονίες και απαγωγές, κατά των αρχηγών και των στελεχών του κόμματος του. Αυτό έχει κάνει την προτεινόμενη Επιτροπή Αλήθειας και Συμφιλίωσης σχεδόν περιττή. Θα συμφωνήσουν όλα τα άλλα συμβαλλόμενα κόμματα να εκδώσουν ένα ελλιπές Σύνταγμα μόνο για να τηρηθεί η προθεσμία; 
Με τους μαχητές υπό τον έλεγχο του κράτους, οι μαοϊκοί θα είναι λιγότερο επίφοβοι. Αλλά είναι πολύ νωρίς για να πούμε ότι ένα αποδεκτό σύνταγμα θα παραδοθεί στην προθεσμία της 27ης Μαΐου. Πώς η πολιτεία αντιμετωπίζει την ομάδα ανταρτών μέσα στους μαοϊκούς, πως δρουν οι «αποστάτες» μέσα στον ΛΑΣ , και πώς το κράτος αντιδρά, θα επηρεάσει την ειρηνευτική διαδικασία καθώς και το φτιάξιμο των συνταγμάτων. Το τελευταίο δεν έχει μεγάλη ανταπόκριση και δεν διαφαίνεται στο ελάχιστο. Κορυφαίοι ηγέτες λένε ότι δεν αμφιβάλλουν για την έγκαιρη παράδοση του. Αλλά κανένας από αυτούς δεν γνωρίζει το περιεχόμενο του συντάγματος.

Με τους μαχητές να έχουν φύγει από την εικόνα ο Πρωθυπουργός και ο αρχηγός του Κόμματος έχουν χάσει την διαπραγματευτική τους δύναμη με τα άλλα πολιτικά κόμματα. Η μόνη επιλογή που τους μένει είναι να υποστηρίξουν τις βασικές αρχές της δημοκρατίας και να δηλώσουν μια και για πάντα ότι αποκηρύσσουν την πολιτική της βίας. Για τον Πρατσάντα και τον Μπαταράι η πραγματική πρόκληση ξεκινά τώρα.