Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Καλές οι γιορτές και οι μεγαλοστομίες αλλά στην πράξη τι γίνεται?

                              Στην μέθη της λαϊκής εξουσίας!


Δυνατό αναισθητικό στα κινηματικά αντανακλαστικά των φίλων και μελών του ΚΚΕ φαίνεται να ήταν η μεγάλη φιέστα στο ΣΕΦ.
Φυσικά ήταν φαντασμαγορική ώς όφειλε,ήταν μαζική, είχε οργάνωση και όμορφα λόγια λυρικά και αγωνιστικά...
Ότι ακριβώς θα περίμενε κάποιος ότι θα απαιτούσε ένα δυναμικό κομμουνιστών έτοιμο να ξεχυθεί στα πεδία της ταξικής και λαϊκής πάλης .
Όση μεγάλη εσωτερική ηδονή και αν προξένησε όμως στους φίλους του ΚΚΕ,όσα τσιγάρα και αν καπνίστηκαν με τους νέους αναπτήρες που λανσάρει το ΚΚΕ για την ενίσχυση του, όσα επαναστατικά λόγια και αν ακούστηκαν μάλλον έμειναν στα κλειστά τείχη του ΣΕΦ να αντηχούν μάταια ακόμα και μετά την αποχώρηση αυτών που τα φώναξαν.(Η τουλάχιστον μέχρι την επόμενη απεργία που θα προκηρύξει η ΓΣΕΕ...)

Αλήθεια, τα τρία χρόνια του μνημονίου το ΚΚΕ τι έχει κάνει για να εφαρμόσει στην πράξη την "πρωτοπόρα" θεωρία του?
Τι μέτωπα έχει ανοίξει με το σύστημα και μέχρι που οξυνε την κόντρα του με τις δυνάμεις των κεφαλαιοκρατών?
Επειδή είμαι στο κίνημα και βλέπω και γνωρίζω καλά τι έχει κάνει το εν λόγω κόμμα θα μπορέσω να δώσω και μία  απάντηση.
Πέραν του ηρωϊκού αγώνα των Χαλυβουργών που το ΚΚΕ έληξε την ώρα της φυσικής σύγκρουσης με τις κατασταλτικές δυνάμεις,επειδή,δεν "έφταναν" οι δυνάμεις του να δούμε και τι άλλα έκανε...
 
(αλήθεια ποιές δυνάμεις δεν έφταναν και για τί?Υπάρχει πραγματικά κάποιος που να πιστεύει ότι δεν μπορούσε να  επανακαταληφθεί το εργοστάσιο?Και αν το πιστεύει τότε τι σκατά κόμμα της εργατικής τάξης είναι αν δεν μπορεί να περιφρουρήσει αποτελεσματικά ΕΝΑ εργοστάσιο της τάξης την οποία εκπροσωπεί?)  

...Συμμετοχή στις απεργίες που προκήρυξε η ΓΣΕΕ  και ΑΔΕΔΥ,απεργίες όπως στο Novotel και πολύ περιορισμένα σε κάποιους άλλους εργασιακούς χώρους,δημιουργία λαϊκών επιτροπών οι οποίες δεν φαίνονται πουθενά,προτάσεις νόμων στην βουλή...Φυσικά και συμμετοχή πανελλαδικά σε μικρότερες κινητοποιήσεις κτλπ.
Δηλαδή βλέπουμε ένα επαναστατικό λεξιλόγιο και απίστευτο βερμπαλισμό και στο κίνημα τι βλέπουμε?
Περιχαράκωση,αναχώρηση απο σωματεία,τραμπουκισμούς σε αριστερούς,μίσος προς τον λαό που δεν ψηφίζει σωστά και εξαγγελίες προγραμμάτων για την "λαϊκή εξουσία"...Κάποιος θα περίμενε απο το μεγάλο κόμμα της εργατικής τάξης...περισσότερα?Μάλλον...εκτός και άν τελικά δεν είναι το κόμμα της?Ποιός ξέρει...

Κάνουν πάρτυ λοιπόν οι ιμπεριαλιστές και τα τσιράκια τους με τον πλούτο και την εξαθλίωση των εργατών παρτάρει και το κόμμα του λαού λέγοντας για το πρόγραμμα της λαϊκής εξουσίας...

Ρωτάω και εγώ λοιπόν.
1)Γιατί δεν κάνει άμεσα τώρα σε κάθε πόλη μετωπικά σχήματα τα οποία θα στοχεύουν σε κινητοποιήσεις,απεργίες κλαδικές και σωματειακές,καταλήψεις ώστε να γίνουν πιο αποφασιστικά βήματα στην ανατροπή της πολιτικής των κεφαλαιοκρατών?
2)Αν φτάνετε μόνοι σας χωρίς συμμαχίες με άλλες δυνάμεις του κινήματος γιατί τότε δεν τραβάτε μπροστά να πάρετε την εξουσία?
3)Αν ξέρετε ότι δεν είστε αρκετοί γιατί δεν κάνετε συμμαχίες με δυνάμεις του κινήματος?

Ποιό είναι άραγε το καθήκον των κομμουνιστών?Να σφυρίζουν αδιάφορα και να περιμένουν τις εκλογές?Να στέκονται σαν χάνοι και να το βάζουν στα πόδια όταν το σύστημα τους χτυπάει βίαια?(φυσικά δεν εννοώ 200 μπαχαλάκηδες...)
Να λειτουργούν μόνοι τους ή να προσπαθούν να βάλουν σε κίνηση τις λαϊκές δυνάμεις ?
Να  έρχονται στην κόντρα και στην σύγκρουση με το σύστημα,να μέμφονται τους θεσμούς του,να ενώνουν τις αγωνιστικές φωνές του κινήματος και να τις εμπνέουν?

Μάλλον αυτά στο εκλογολαγνικό ΚΚΕ ακούγονται σαν αστεία...Μάλλον ξέχασε την αγωνιστική ιστορία του μέχρι το 1950.
Θυμήθηκε να ξεχάσει την πολιτική του Νίκου Ζαχαριάδη
Θυμήθηκε να ξεχάσει την πολιτική του Άρη Βελουχιώτη 
Θυμήθηκε να ξεχάσει την πολιτική του Λένιν
Θυμήθηκε να ξεχάσει πολλά...   

Όμως δεν ξέχασε να θυμάται τον ρεφορμισμό,τον καθωσπρεπισμό τις συνεχείς εξετάσεις στο σύστημα,τις κρατικές επιδοτήσεις,την υπογραφή του 1974 περί μη βίαιης ανατροπής του συστήματος...Τον ειρηνικό δρόμο του Χρουστσώφ...την αναχώρηση του απο την ταξική πάλη.
  

3 σχόλια:

Cos είπε...

"Ρωτάω και εγώ λοιπόν.
1)Γιατί δεν κάνει άμεσα τώρα σε κάθε πόλη μετωπικά σχήματα τα οποία θα στοχεύουν σε κινητοποιήσεις,απεργίες κλαδικές και σωματειακές,καταλήψεις ώστε να γίνουν πιο αποφασιστικά βήματα στην ανατροπή της πολιτικής των κεφαλαιοκρατών?
2)Αν φτάνετε μόνοι σας χωρίς συμμαχίες με άλλες δυνάμεις του κινήματος γιατί τότε δεν τραβάτε μπροστά να πάρετε την εξουσία?
3)Αν ξέρετε ότι δεν είστε αρκετοί γιατί δεν κάνετε συμμαχίες με δυνάμεις του κινήματος?"
Να ρωτήσω και εγώ λοιπόν: συμμαχία με ποιόν και πως; Γιατί στα ωραία λόγια και τις αοριστολογίες όλοι είμαστε πρώτοι, στη πράξη δυστυχώς η πραγματικότητα μας εκδικείται.

Ανώνυμος είπε...

Με ποιόν? Με τις δυνάμεις του κινήματος.
Φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι εκεί καθώς διαφυλλάσει την κοινωνική ομαλότητα και συνοχή.
Δεν είναι αοριστολογία COS.
Αν καλούσε το ΚΚΕ σε μετωπικό συντονισμό για να ανατραπεί αυτη η πολιτική,χωρίς να βάζει το προαπαιτούμενο το πρόγραμμα για λαική εξουσια κτλπ δηλαδή την στρατηγική,τότε όχι μόνο θα ξεμπροστιάζονταν όλοι όσοι "κόπτονται" για την ταξική πάλη αλλά και όλοι όσοι τα έχουν ακουμπήσει σε plan b,κυβερνήσεις και πάει λέγοντας.

Θές ονόματα? όλη την εξοκοινοβουλευτική αριστερά απο πολιτικές οργανώσεις,συνδικαλιστικές παρατάξεις,λαϊκές συνελεύσεις κτλπ.

Το αν θα πετύχαινε είναι άλλο θέμα,όμως
1)θα άδειαζαν πολιτικά όλοι όσοι και καλά θέλουν κίνημα
2)θα αποδείκνυε και στην πράξη ότι το ΚΚΕ είναι μία δύναμη που θέλει να ενώσει και να δημιουργήσει ένα μέτωπο το οποίο θα μπορέσει με αξιώσεις να γίνει επικίνδυνο για την πολιτική των μνημονίων,των ιμπεριαλιστών και των ντόπιων υποτακτικών τους.

Πρόσεχε δεν λέω για μία συμφωνία στρατηγικού χαρακτήρα το επαναλαμβάνω.Μιλάω για την όξυνση της πάλης του λαού και των εργαζομένων μέσα απο ένα συντονισμό,ενός κέντρου αγώνα το οποίο θα αναδείξει αυτά τα ζητήματα στην πράξη.

Αλλά όμως αυτό φυσικά δεν το θέλει το ΚΚΕ.
Κάνω λάθος?

(τις διαφορές τις γνωρίζω πολύ καλά σε όλο τον χώρο της αριστεράς,αυτό που καταλαβαίνω όμως είναι ότι δεν είναι αυτές που εμποδίζουν την δημιουργία όρων κινήματος αλλά η τρομερή υποταγή στον αρνητικό συσχετισμό δύναμης,οι εκλογικές αυταπάτες και γενικά η ήττα του κομ. κιν. που αρχίζει δειλά δειλά να ξεπερνιέται.)

Ανώνυμος είπε...

Προσωπικά θεωρώ ότι ένας κινηματικός συντονισμός σε μία ταξική βάση με ενδιάμεσα αιτήματα,αντιμνημονιακός-αντιιμπεριαλιστικός-αντικαπιταλιστικός ο οποίος θα προχωρούσε σε δράσεις πανελλαδικά θα μπορούσε να βοηθήσει πάρα πολύ την λαϊκή υπόθεση και θα ήταν προχώρημα.

Για να μην θεωρηθεί ότι απλά μιλάω για ξεμπροστιάσματα και τακτικισμούς κτλπ...

Βασικό αίτημα κάτω η πολιτική των ιμπεριαλιστών,της ΕΕ,ΔΝΤ και της ντόπιας αστικής τάξης.

Και φυσικά ούτε κατά διάννοια κάτω η κυβέρνηση,ή για μία άλλη αριστερή κυβέρνηση,καπιταλιστική διαχείριση και όλα αυτά τα ωραία