Ο αγώνας των κατοίκων της Χαλκιδικής μπορεί να νικήσει, όσο και αν φωνάζουν τα σκυλιά του συστήματος

Τα διάφορα τσιράκια και παράγοντες του συστήματος το φυσάνε και δεν κρυώνει που οι κάτοικοι της Χαλκιδικής, αγωνίζονται ενάντια στην καταστροφή του τόπου τους. Δεν μπορούν με τίποτα να χωνέψουν πως εδώ και τόσο καιρό αντιστέκονται τόσο μαζικά και αποφασιστικά και έτσι σπεύδουν κάθε στιγμή να τρομοκρατήσουν και να τους πείσουν πως ότι και να κάνουν η εξόρυξη θα γίνει. Το ίδιο πράγμα φρόντισε και σήμερα να κάνει ο Σαμαράς καταφθάνοντας στον προσυνεδριακό διάλογο της ΝΔ. Το βίντεο είναι αποκαλυπτικό.

Τι είναι αυτό που τους κάνει όμως να επιμένουν τόσο πολύ; Από την μία είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης να δείξει πυγμή ενάντια στο λαϊκό κίνημα προκειμένου να κάμψει αντιδράσεις και να τρομοκρατήσει τον λαό. Ακόμα και μία μικρή οπισθοχώρηση σήμερα  μπορεί να λειτουργήσει ως πυροδότης για ευρύτερες διεργασίες. Επίσης το σύστημα γνωρίζει πάρα πολύ καλά πως όλη αυτή η πολιτική εξωθεί τον κόσμο στα όρια του με απρόβλεπτες συνέπειες(γι’ αυτό παπαγαλίζουν συνέχεια το ζήτημα της κοινωνικής συνοχής), γνωρίζει πως όσο μικρός και αν είναι ένας αγώνας, μία μικρή εστία που όμως φωνάζει για αντίσταση, είναι τέτοια η κατάσταση στους κόλπους του λαού που θυμίζει ένα καζάνι έτοιμο να εκραγεί, και όταν εκραγεί θα βγάλει στην επιφάνεια πράγματα που θα είναι δύσκολο να ελεγχτούν. 

Από την άλλη είναι τέτοιος ο χαρακτήρας της αστικής τάξης, δηλαδή εξαρτημένος που δεν έχει τα περιθώριο πολλών κινήσεων. Μην ξεχνάμε πως στις Σκουριές δεν παίζει μπάλα μόνο ο Μπόμπολας, αυτός έχει μόνο το 5% της εταιρίας, ενώ το υπόλοιπο 95% ανήκει σε ξένο μονοπώλιο. Έτσι ο αγώνας ενάντια στα μεταλλεία χρυσού έχει πάρει και τον χαρακτήρα ενός αντιιμπεριαλιστικού αγώνα, ανεξάρτητα από το πόσο  γίνεται αυτό κατανοητό. Έναν αγώνα με τέτοια χαρακτηριστικά λοιπόν το σύστημα θα κάνει τα πάντα για να το κάμψει.

Έναν τέτοιο αγώνα πρέπει οι δυνάμεις που αναφέρονται στο κίνημα και πολύ περισσότερο αυτές που αναφέρονται στον αντιιμπεριαλισμό, να τον στηρίξουν με κάθε τρόπο. Είναι αναγκαίο να απλώσει και να γίνει ευρύτερα γνωστός, γιατί είναι τέτοια τα χαρακτηριστικά του που μπορούν να αναδείξουν ξανά την αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση μέσα στο κίνημα, μία κατεύθυνση που το μεγαλύτερο κομμάτι της αριστεράς έχει ξεχάσει. Να βάλουμε όλες μας τις δυνάμεις έτσι ώστε να συνδεθεί με άλλες εστίες αντίστασης συγκροτώντας ένα μέτωπο αντίστασης που θα σαρώσει την αντιλαϊκή πολιτική.