Ελευθερία της έκφρασης, ελευθερία διακίνησης ιδεών, ελευθερία του τύπου. Λέξεις και έννοιες που αποτέλεσαν σημαίες της δυτικής, κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Μόνο ένα κουρέλι έχει απομείνει πλέον από αυτές τις λέξεις.
Η "αστική δημοκρατία" κυκλοφορεί στους δρόμους με τα κουρέλια, με ένα παπούτσι, άπλυτη και άσχημη. Όμως φροντίζει να βρίσκει λίγο κραγιόν ή πούδρα, τάχα να κρύψει την κατάντια της. Και ίσως να νομίζει ότι την κρύβει. Κράτος δικαίου, ευνομούμενη πολιτεία, κοινωνία των πολιτών, συμμετοχική δημοκρατία, ΜΚΟ. Οι πούδρες μίας κουρελιασμένης δημοκρατίας.
Αυτή η κουρελιασμένη γυναίκα, που κανείς δεν γυρνάει πια
να κοιτάξει, δεν παραλείπει κάθε τρεις και δύο να μας υπενθυμίζει την ανάγκη καταπολέμησης του φασισμού. Δεν παραλείπει να γκρινιάζει στην ακόμα πιο άσχημη γριά θεία της, τον φασισμό, να μας υπενθυμίζει πόσο άσχημη είναι η θεία της, πόσο τυχεροί είμαστε που την έχουμε. Ολοένα και περισσότερο όμως, γίνεται ίδια η θεία της. Ολοένα και περισσότερο, κι ας τσακώνονται για μικροπράγματα και διαφωνούν για τις λεπτομέρειες, θεία και ανιψιά συμφωνούν στα σημαντικά. Διαφωνούν ας πούμε στο τι φαγητό θα μαγειρέψουν και κάνουν ότι τσακώνονται -αλλά ύστερα συμφωνούν στο ότι πρέπει να μας πετάξουν στο δρόμο. Η ανιψιά μπορεί να στήνει "πρωτοβουλία ενάντια στον εκφασισμό της κοινωνίας"(sic!), αλλά ταυτόχρονα υιοθετεί πλήρως την φασιστική προπαγάνδα στο ζήτημα του ασύλου, των μεταναστών, των καταλήψεων.
Αυτοί που τάχα υπερασπίζονται την ελεύθερη διακίνηση ιδεών κλείνουν ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Αυτοί που δήθεν νοιάζονται για την τήρηση του συντάγματος, καταργούν το δικαίωμα στην συνάθροιση.
Αυτοί που παριστάνουν ότι είναι ενάντια στους κουκουλοφόρους, βγαίνουν στο ραδιόφωνο και καλούν τον κόσμο να καταδώσει τον συνάδελφο του, την οικογένεια του.
Αυτοί που ανατριχιάζουν από τους "προπηλακισμούς των πολιτικών προσώπων" και τις "ακραίες αντιδράσεις", είναι οι λιντσαριστές και οι βίαιοι. Μόνο που θέλουν η βία να ασκείται μόνο από το κράτος στο λαό και ποτέ ανάποδα.
Αυτοί που εμφανίζονται τιμητές της "διαφορετικότητας", στήνουν στρατόπεδα συγκέντρωσης. Και δεν ξεχνούν να μιλούν για τα "γκουλάγκ" και τον Σολτζενίτσιν.
Αυτοί που είναι υποτίθεται ενάντια στο τείχος του Βερολίνου και υπέρ της ελεύθερης μετακίνησης των ανθρώπων, χτίζουν ένα
τείχος στον Έβρο για να πυροβολούν τους μετανάστες -γι' αυτούς αυτοί δεν είναι άνθρωποι, είναι "παράνομοι". Και δικαιούσαι να τους πυροβολείς.
Αυτοί που καμώνονται τους θεματοφύλακες του ασύλου, απαγορεύουν στους φοιτητές τους την πολιτική δράση, την συνέλευση, τον συνδικαλισμό. Απαγορεύουν το μοίρασμα πολιτικών κειμένων στις σχολές.
Αυτοί που μας ζητούν να προστατέψουμε το σάπιο πολίτευμα τους, την ίδια στιγμή σέρνουν τους αγωνιστές στα δικαστήρια και τις φυλακές, τους ξυλοκοπούν, τους βασανίζουν.
Αυτοί που σκαρφίστηκαν τη "θεωρία των άκρων", κρατάνε στο ένα χέρι το "1984" και το "Κατύν", και στο άλλο χέρι ένα ματωμένο κλομπ.
Αυτοί που μιλούν στο όνομα της Αριστεράς, έχουν μετατραπεί σε πόρνες του εκφασισμού.
Και όσοι θέλουν να είναι δημοκράτες, πρέπει να καταδικάσουν απερίφραστα αυτή την εμετική, φασιστική επιχείρηση ενάντια στον αναρχικό χώρο, που καταλύει κάθε έννοια δημοκρατικού δικαιώματος και πολιτικής έκφρασης.
Γιατί πάνω από όλα στοχεύουν στην τρομοκράτηση του λαού, στην καταστολή του λαϊκού κινήματος και των αγωνιστών του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου