Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012
Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012
Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012
Γουστάρουμε περί Avant- Garde, γουστάρουμε περί σοσιαλιστικός ρεαλισμός, γουστάρουμε περί τέχναι.. Καπέλο μας.
Σαν τελευταία ανάρτηση για το 2012 , αναδημοσιεύω ένα εξαιρετικό κείμενο του "Γκράνμα", για την τέχνη στην ΕΣΣΔ, αλλά και τη μορφή της τέχνης στο σήμερα.
Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012
Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012
Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012
Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012
Ένα κείμενο του Στρατηγού Γκιάπ
Το παρακάτω Κείμενο είναι γραμμένο από τον στρατηγό Γκιάπ (Νγκουγιέν Βο) τη στρατιωτική ιδιοφυΐα του επαναστατικού στρατού του Βιετνάμ και νικητή του Ντιέν Μπιέν Φου. Ένα σύντομο ιστορικό για το Βιετνάμ μπορεί κάποιος να διαβάσει εδώ. Το κείμενο είναι παλιό και έπεσε στα χεριά μας μεταφρασμένο, άρα για τυχών νοηματικά κενά δεν φταίμε εμείς. Αν υπάρχει μια αξία, αυτή είναι η πολιτική σκοπιά που βάζει στον Λαϊκό πόλεμο.
Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012
Λίγα λόγια για τις Γενικές Συνελεύσεις και το Σύλλογο (2)
(Το παρακάτω κείμενο αποτελεί απόσπασμα από το 2σέλιδο των Αγωνιστικών Κινήσεων με τίτλο "Λίγα λόγια για τις Γενικές Συνελεύσεις και το Σύλλογο". Αναφέρεται στο πώς αντιλαμβανόμαστε την κοινή δράση στο κίνημα και ποιες οι διαφωνίες μας πάνω σε αιτήματα, που υπάρχουν στα πλαίσια των άλλων αριστερών δυνάμεων.)
Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012
Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012
Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012
Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012
Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012
Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012
Μάο Τσε Τουνγκ: Τέχνη και καλλιτέχνες (μέρος 2)
Ένα δίστιχο του Λου-Σιν θα έπρεπε να είναι η αρχή μας:«Να έχεις τα φρύδια σουρωτά, αυστηρά και κρύα μπρος στις χιλιάδες των εχτρών.Μα να σκύβεις το κεφάλι, να είσαι πρόθυμα το βόδι του παιδιού».Στις «χιλιάδες» που είναι οι εχτροί όσο κακοί και σκληροί και αν είναι, δε θα υποκύψουμε. Το «παιδί» είναι το προλεταριάτο, ο λαός, οι μάζες. Κάθε λογοτεχνικός και καλλιτεχνικός εργάτης πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα του Λου-Σιν και να είναι το «βόδι» του προλεταριάτου, του λαού και των μαζών – να τους χαρίσει τον ίδιο τον εαυτό του και να τους υπηρετεί όσο ζει.
Μάο Τσε Τουνγκ: Τέχνη και καλλιτέχνες (μέρος 1)
Παρουσιάστηκε αρχικά σαν εισήγηση σε συγκέντρωση διανοούμενων στο Γιενάν το Μάη του 1942
Η συζήτηση μας πρέπει να έχει για βάση τις πραγματικότητες κι όχι τους έτοιμους απ’ τα πριν ορισμούς. Αν προσπαθούσαμε να καθορίσουμε την κατεύθυνση του λογοτεχνικού κινήματος και το κριτήριο των διαφόρων αντιλήψεων σύμφωνα με τους ορισμούς των εγχειριδίων τότε θα τραβούσαμε λαθεμένο δρόμο. Σαν μαρξιστές, πρέπει να ξεφορτωθούμε τους αφηρημένους ορισμούς, ν’ αναλύσουμε τα αντικειμενικά γεγονότα και να βρούμε τις αρχές και τη μέθοδο που είναι κατάλληλες για τη λύση ενός προβλήματος. Έτσι και μπρος στο πρόβλημα του λογοτεχνικού κινήματος πρέπει με τον ίδιο τρόπο να προχωρήσουμε. Μάο Τσε Τουνγκ
Η συζήτηση μας πρέπει να έχει για βάση τις πραγματικότητες κι όχι τους έτοιμους απ’ τα πριν ορισμούς. Αν προσπαθούσαμε να καθορίσουμε την κατεύθυνση του λογοτεχνικού κινήματος και το κριτήριο των διαφόρων αντιλήψεων σύμφωνα με τους ορισμούς των εγχειριδίων τότε θα τραβούσαμε λαθεμένο δρόμο. Σαν μαρξιστές, πρέπει να ξεφορτωθούμε τους αφηρημένους ορισμούς, ν’ αναλύσουμε τα αντικειμενικά γεγονότα και να βρούμε τις αρχές και τη μέθοδο που είναι κατάλληλες για τη λύση ενός προβλήματος. Έτσι και μπρος στο πρόβλημα του λογοτεχνικού κινήματος πρέπει με τον ίδιο τρόπο να προχωρήσουμε. Μάο Τσε Τουνγκ
Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012
Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, μα η αγάπη (και τα μέτρα) μένει..
“Κάτω η κυβέρνηση”, “Κάτω η κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας”, “Να πέσει η κυβέρνηση από τα κάτω και από τα αριστερά”, “Κάτω η κυβέρνηση και κάθε κυβέρνηση με την ίδια πολιτική” και ο κατάλογος θα μπορούσε να συνεχιστεί με τις διάφορες παραλλαγές του ίδιου συνθήματος, με τις διάφορες παραλλαγές της ίδιας πολιτικής αντίληψης. Το ακούμε τα τελευταία χρόνια πάρα πολύ συχνά ενώ τις περισσότερες φορές επισκιάζει όλα τα υπόλοιπα συνθήματα για την αναγκαιότητα αντίστασης στην επίθεση και την ανατροπή των μέτρων και της πολιτικής που εξαθλιώνει το λαό. Θεωρείται από το μεγαλύτερο μέρος της αριστεράς το πιο “προωθημένο” αίτημα, αυτό που περικλείει στο εσωτερικό του όλα τα άλλα, αυτό που είναι η αναγκαία συνθήκη για οποιαδήποτε διεκδίκηση του λαού και το προαπαιτούμενο ακόμα και για την πιο μικρή νίκη.