Ένα σχόλιο για τις δηλώσεις του υπουργού παιδείας σχετικά με την απεργία των διοικητικών

Διανύουμε τη δέκατη εβδομάδα της απεργίας των διοικητικών στο ΕΚΠΑ και το Πολυτεχνείο και παρά της απεγνωσμένες προσπάθειες της κυβέρνησης να σπάσει την απεργία οι διοικητικοί όχι μόνο δεν τα παρατάνε αλλά βρίσκουν συμμάχους τους φοιτητικούς συλλόγους που μέσα από τις συνελεύσεις τους παίρνουν αποφάσεις στήριξης του κοινού αγώνα εργαζομένων και φοιτητών. Από την άλλη πλευρά η κυβέρνηση πιστή στις εντολές της τρόικας, των ιμπεριαλιστών της ΕΕ και του ΔΝΤ για απολύσεις κάνει τα αδύνατα δυνατά να δηλητηριάσει των αγώνα αυτό με εκβιασμούς και απειλές.

Για αρχή με την ατομική απογραφή προσπάθησε να στρέψει τον ένα εργαζόμενο απέναντι στον άλλο χωρίς όμως να καταφέρνει να βάλει φρένο στην απεργία. Ακολούθησε η προσφυγή του υπουργείου στα δικαστήρια και η κήρυξη της απεργίας ως παράνομης, γεγονός που έρχεται να συμπληρωθεί στο γενικότερο κλίμα φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό.

Τώρα το υπουργείο παρέα με τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ επιχειρούν να συγκινήσουν την κοινή γνώμη με το γνωστό ποίημα των χαμένων εξαμήνων και τους φοιτητές που πληρώνουν ενοίκιο περιμένοντας να ανοίξει η σχολή. Στο πλευρό τους έχουν πλέον και επίσημα τη σύγκλητο και τους πρυτάνεις που μέχρι τώρα κρυβόντουσαν πίσω απ το δάχτυλό τους πετώντας το μπαλάκι από δω και από κει. Όλοι μαζί εξάλλου αποφάσισαν άνοιγμα των σχολών την Τρίτη 19/11. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του υπουργού που δείχνουν και τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύει να σπάσει τον αγώνα εργαζομένων και φοιτητών, έναν τρόπο που τον είδαμε και πριν λίγες μέρες στην περίπτωση των εργαζομένων της ΕΡΤ.

«Δεν έχουν το δικαίωμα να καταπατούν τα δικαιώματα μιας μεγάλης μερίδας φοιτητών και των οικογενειών τους. Πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι υπάρχουν τρόποι να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους, αλλά όχι καταπατώντας των άλλων. Θα εφαρμοστεί ο νόμος. Όποιος παρεμποδίσει την είσοδο στα Πανεπιστήμια, θα συλλαμβάνεται».

Πρώτα και κύρια είναι αστείο να μιλούν για δικαιώματα των φοιτητών αυτοί που εφαρμόζουν το νόμο πλαίσιο φέρνοντας διαγραφές φοιτητών, μειώσεις σε σίτιση και στέγαση, κόψιμο δωρεάν βιβλίων και άλλα πολλά. Είναι σαφές οτι τα δικαιώματα των φοιτητών και των οικογενειών τους δεν τα καταπατούν οι εργαζόμενοι και η νεολαία που αγωνίζονται για δουλειά, σπουδές και ελευθερίες αλλά η κυβέρνηση που πασχίζει να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου και φορτώνει την κρίση στο λαό. Οι απεργοί διοικητικοί όχι μόνο δεν καταπατούν τα δικαιώματα των φοιτητών αλλά είναι και πολύτιμοι σύμμαχοι στον αγώνα τους για δωρεάν σπουδές με ανθρώπινους ρυθμούς. Ακόμα οι απολύσεις των διοικητικών στρώνουν το έδαφος για συγχωνεύσεις και κλεισίματα σχολών και το πέταγμα ακόμα περισσότερων φοιτητών έξω από το πανεπιστήμιο. Και κυρίως ο αγώνας αυτός θα αποτελέσει παρακαταθήκη για όλους τους μελλοντικούς εργαζόμενους.

Από εκεί και πέρα ο υπουργός με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο δηλώνει οτι θα φέρει την αστυνομία σε όποιον τολμήσει να εμποδίσει τη διεξαγωγή των μαθημάτων γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια τις αποφάσεις των συλλόγων και της συνέλευσης των εργαζομένων. Η στοχοποίηση και οι συλλήψεις αγωνιστών, το χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και οι επιστρατεύσεις είναι κομμάτι της φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής, η οποία εντείνεται από την κυβέρνηση έτσι ώστε να καταπνίγει κάθε εστία αντίστασης από την μία και να διαμορφώσει τις συνειδήσεις με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί με καλύτερους όρους, να επιβάλει τη βάρβαρη πολιτική της.

Οι εργαζόμενοι και η νεολαία καλούμαστε να απαντήσουμε στο υπουργείο και στα τσιράκια της συγκλήτου και της πρυτανείας ότι δεν θα αποδεχθούμε την επίθεση σαν να ναι της «μοίρας μας γραφτό» ούτε θα στραφούμε σε ατομικές λύσεις. Τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις ποτέ δεν χαρίστηκαν παρά κερδήθηκαν μέσα από συλλογικές διεκδικήσεις και αγώνες! Είναι ώρα να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας τώρα που πέφτουν οι μάσκες και ξεκαθαρίζουν οι εχθροί και οι φίλοι του κινήματος να αφήσουμε πίσω τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, πρυτάνεις και συγκλήτους, να οικοδομήσουμε ένα κοινό μέτωπο φοιτητών εργαζομένων που να ενωθεί με τα υπόλοιπα απεργιακά μέτωπα, που είτε υπάρχουν αυτή την στιγμή είτε θα ξεσπάσουν στο μέλλον.

Φ.Κ.