Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Το φρέσκο κλαψούρισμα της Χρυσής Αυγής, των απόγονων του Χίτλερ,του μίσους και της απανθρωπιάς.


Οι ανώφελες κραυγές αγωνίας απλά αποδεικνύουν την αποτρόπαια μορφή σας αλλά και το ευτυχές σας αδιέξοδο




   Ακούμε τον τελευταίο καιρό λοιπόν για άνοδο της Χρυσής Αυγής,τουλάχιστον δημοσκοπικά.
Φυσικά αυτό δεν μπορεί ούτε να επιβεβαιωθεί αλλά ούτε και να αποκλεισθεί.Το σίγουρο είναι ότι το κεφάλαιο σε αυτή την συγκυρία δεν προκρίνει δυνάμεις σαν την Χρυσή Αυγή για να προωθήσουν τα συμφέροντα τους.Ο Δένδιας και ο κάθε δένδιας μιά χαρά προωθεί πολιτικές φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής,απαγόρευσης απεργιών και διαδηλώσεων.

"Περνάω και μόνη μου καλά" δηλαδή "δεν σε έχω ανάγκη ευτυχώς" αλλά φυσικά δεν τους είναι "πλέον περιττοί",κάθε άλλο,τον κατασταλτικό και τρομολαϊκό τους χαρακτήρα τον έχουν πάρα πολύ ανάγκη.
   Είναι χρήσιμο ένα ανάχωμα όπου μπορούν τα καθυστερημένα στρώμματα της κοινωνίας να "ακουμπάνε" προσωρινά.Είναι χρήσιμος ο μπαμπούλας του Χίτλερ και του Παπαδόπουλου,όπως είναι χρήσιμη και η διόγκωση του παρακράτους και των προβοκατόρικων κύκλων.
   Στην Ελλάδα υπήρχε απο παλιά ένα κομμάτι του λαού το οποίο ήταν ιδεολογικά προσκείμενο ή προσκοιμισμένο,όπως προτιμάτε, στην χούντα,στον βασιλιά,στην μοναρχία γενικότερα,στον ναζισμό και φασισμό.Ένα κράμμα καθυστερημένων αντιλήψεων το σώμα των οποίων υλοποιείται στην βαθιά αγάπη για το καπιταλιστικό σύστημα,για την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής.
   Αυτά λοιπόν τα στρώμματα(και δεν είναι πολλοί) για πολλά χρόνια λούφαζαν στα λεγόμενα κόμματα εξουσίας,τα οποία τους προσέφεραν τις κατάλληλες βιοκλιματικές συνθήκες για την εξέλιξη τους στα ουροδελή αμφίβια   που είναι σήμερα.
  Αυτά τα χρόνια φυσικά με την διατήρηση των προνομίων τους,θυμήθηκαν να βάζουν στην άκρη τις όποιες "διαφωνίες".Σήμερα μεγάλο κομμάτι της μεσαίας τάξης είτε γίνεται μικροαστική,είτε εργατοποιείται είτε πετιέται στην εξαθλίωση,συνεπώς οι συνθήκες διαβίωσης αυτών των κομματιών του λαού μειώθηκαν.Η αγανάκτηση τους,μαζί με την ακροδεξιά και αντικομμουνιστική κουλτούρα φυσικά δεν θα μπορούσε να βρεί διέξοδο παρά στην Χρυσή Αυγή.

   Μετά την συστημική ενσωμάτωση και την ραγδαία πτώση του Καρατζαφέρη η πόλωση του χώρου της ακροδεξιάς ήταν ραγδαία,μαζί της συμπαρέσυρε και ένα κομμάτι ανυποψίαστων με πολύ χαμηλό πολιτικό επίπεδο.

   Αν μπορούμε να βγάλουμε κάποια χρήσιμα συμπεράσματα για την χρυσή αυγή και την επιρροή της στην κοινωνία ένας καθοριστικός παράγοντας θα ήταν,το πόσο κόσμο μπορούν να κινητοποιήσουν,πόσος δηλαδή είναι ο μάχιμος και πεισμένος πυρήνας της οργάνωσης,ο οποίος μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο για το λαϊκο,εργατικό επαναστατικό κίνημα.

 Ένα δεύτερο κριτήριο,είναι το ποσοστό επιρροής τους στα σώματα ασφαλείας.
Για την κοινωνική τους επιρροή και ιδεολογική και πολιτική διείσδυση τα πράγματα είναι θετικά.Δεν μπορούν να ξεπεράσουν τα φράγματα και να κάνουν ένα ποσοτικό άλμα σε επίπεδο οργάνωσης.
 Αυτό συμβαίνει γιατί πέραν μίας αλματώδης,αλλά ψευδεπίγραφης σε μεγάλο βαθμό,συσπείρωσης του ναζιφασιστικού χώρου στην Ελλάδα η οποία φάνηκε σε πολλούς ανεξήγητη,το τείχος που βρήκαν μπροστά τους,στις πλειοψηφούσες δημοκρατικές αξίες του λαού είναι αξεπέραστο.
   Για την επιρροή και διείσδυση του στον στρατό και αστυνομία,τίποτα δεν είναι γραμμένο πάνω σε πέτρα.Πέρα από την αστυνομία,στην οποία έχουν αρκετή επιρροή,για τον στρατό δεν μπορεί να υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα.

  Είναι πολύ σημαντικό να υπογραμμισθεί το εξής,η Χρυσή Αυγή όπως και ο Παπαδόπουλος δίνουν ξεκάθαρα εξετάσεις και στους Αμερικάνους αλλά και στους Ευρωπαίους Ιμπεριαλιστές.Η εξάρτηση της αστικής τάξης της Ελλάδας στον ξένο παράγοντα δεν τους αφήνει απο έξω.
    Όταν μιλάμε για την Χρυσή Αυγή,πέραν του ότι είναι ένα νεοναζιστικό κόμμα,είναι και ένα αστικό κόμμα.Το οποίο αντιλαμβάνεται την χρησιμότητα του σε περιόδους κρίσης για το κεφάλαιο.
  Αντιλαμβάνεται δηλαδή ότι ο ρόλος του είναι επαυξημένος σε τέτοιες περιόδους και ότι μπορεί να χρησιμεύσει ώς ο λαϊκιστικός σύνδεσμος του κεφαλαίου με ελάχιστα και λούμπεν λαϊκά κομμάτια ενάντια στο επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα.
  Ένας σύνδεσμος ο οποίος και θα χειραγωγεί,όσο μεγαλύτερο κομμάτι λαού μπορεί,αλλά και θα χτυπάει το λαϊκό κίνημα.
Φυσικά αυτούς που κυρίως πρέπει να στοχεύσουμε στο σήμερα είναι τους ίδιους τους υποστηριχτές της Χρυσής Αυγής,δηλαδή τους βιομήχανους τους τραπεζίτες τους εφοπλιστές,να αποκαλύψουμε τον ρόλο της και να ανατρέψουμε την αντιλαϊκή πολιτική.
Με ανατροπή μνημονίων,με διώξιμο της τρόίκας,με έξοδο απο ΝΑΤΟ,και ΕΕ,με υπεράσπιση των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων και φυσικά με νίκη ενάντια σε κάθε φασιστική λογική και νοοτροπία.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ναζισμός και φασισμός τσακίστηκαν από τον λαό.
Μπορεί όμως να είναι και η τελευταία.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου