Στη μνήμη του Νόρμαν Μπέθιουν

Συνεχίζουμε τη δημοσίευση από τα πέντε κείμενα του Μάο "που διαβάζονται συνέχεια" με σκοπό όταν ολοκληρωθεί η προδημοσίευση να κυκλοφορήσουν στη νέα τους μετάφραση σε μπροσούρα από τις εκδόσεις Εκτός των Τειχών. Η μετάφραση στο κείμενο αυτό έγινε από τον Δημήτρη Γαγγάδη.

Στη μνήμη του Νόρμαν Μπέθιουν

[21 Δεκεμβρίου 1939]

Μάο Τσετούγκ, Εκλεκτά Έργα, τ. 2


 Ο σύντροφος Νόρμαν Μπέθιουν, [1] μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος του Καναδά, ήταν γύρω στα πενήντα, όταν στάλθηκε στην Κίνα από τα Κομμουνιστικά Κόμματα του Καναδά και των Ηνωμένων Πολιτειών. Ταξίδευσε, σαν να ήταν εύκολο, χιλιάδες μίλια για να μας βοηθήσει στον πόλεμό μας και στην αντίσταση κατά της Ιαπωνίας. Έφτασε στο Γιενάν την άνοιξη του περασμένου έτους, πήγε να εργαστεί στα βουνά Γουτάι, και προς μεγάλη μας λύπη πέθανε ως μάρτυρας στο πόστο του. Τι είδους πνεύμα είναι αυτό που κάνει έναν ξένο να υιοθετήσει ανιδιοτελώς τον σκοπό της απελευθέρωσης του κινεζικού λαού λες και ήταν δικός του; Είναι το πνεύμα του διεθνισμού, το πνεύμα του κομμουνισμού, από το οποίο κάθε Κινέζος κομμουνιστής πρέπει να διδαχθεί. Ο λενινισμός διδάσκει ότι η παγκόσμια επανάσταση μπορεί να επιτύχει, μόνο αν το προλεταριάτο των καπιταλιστικών χωρών υποστηρίζει τον αγώνα για την απελευθέρωση των αποικιακών και ημι-αποικιακών λαών και αν το προλεταριάτο των αποικιών και των ημι-αποικιών υποστηρίζει τον αγώνα του προλεταριάτου των καπιταλιστικών χωρών. [2] Ο σύντροφος Μπέθιουν έθεσε στην πράξη αυτή τη λενινιστική γραμμή. Εμείς οι Κινέζοι κομμουνιστές πρέπει επίσης να ακολουθήσουμε αυτήν τη γραμμή στην πρακτική μας. Πρέπει να ενωθούμε με το προλεταριάτο όλων των καπιταλιστικών χωρών, με το προλεταριάτο της Ιαπωνίας, της Βρετανίας, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Γερμανίας, της Ιταλίας και όλων των άλλων καπιταλιστικών χωρών, διότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος για την ανατροπή του ιμπεριαλισμού, για την απελευθέρωση του έθνους μας και του λαού μας και για να απελευθερώσουμε τα άλλα έθνη και τους λαούς του κόσμου. Αυτός είναι ο διεθνισμός μας, ο διεθνισμός με τον οποίο εναντιωνόμαστε στον στενό εθνικισμό και στον στενό πατριωτισμό.

Το πνεύμα του συντρόφου Μπέθιουν, η απόλυτη αφοσίωσή του στους άλλους χωρίς καμία σκέψη για τον εαυτό του, φάνηκε στη μεγάλη του αίσθηση ευθύνης στο έργο του και στη μεγάλη του ζεστασιά προς όλους τους συντρόφους και το λαό. Κάθε κομμουνιστής πρέπει να μάθει από αυτόν. Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που είναι ανεύθυνοι στην εργασία τους, οι οποίοι προτιμούν το εύκολο και παραμελούν το δύσκολο, φορτώνουν τα δυσβάσταχτα καθήκοντα σε άλλους και επιλέγουν τα εύκολα για τους ίδιους. Σε κάθε περίπτωση σκέφτονται πρώτα τον εαυτό τους πριν από τους άλλους. Όταν συμβάλλουν λίγο, περηφανεύονται και καυχιούνται, με το φόβο ότι οι άλλοι δεν θα το μάθουν. Δεν αισθάνονται ζεστασιά προς τους συντρόφους και το λαό, αλλά είναι κρύοι, αδιάφοροι και απαθείς. Στην πραγματικότητα αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι κομμουνιστές, ή τουλάχιστον δεν μπορούν να θεωρηθούν αφοσιωμένοι κομμουνιστές. Κανείς από όσους επέστρεψαν από το μέτωπο δεν παρέλειψε να εκφράσει το θαυμασμό του για τον Μπέθιουν, όποτε αναφερόταν το όνομά του, και κανένας δεν έμεινε ασυγκίνητος από το πνεύμα του. Στην παραμεθόρια περιοχή Σανσί-Τσαχάρ-Χοπέι, κανένας στρατιώτης ή πολίτης που είχε υποβληθεί σε θεραπεία από τον Δρ Μπέθιουν ή είχε δει πώς εργαζότανε, δεν έμεινε ασυγκίνητος. Κάθε κομμουνιστής πρέπει να μάθει από τον σύντροφο Μπέθιουν αυτό το αληθινό κομμουνιστικό πνεύμα.

Ο σύντροφος Μπέθιουν ήταν γιατρός, η τέχνη της θεραπείας ήταν το επάγγελμά του και συνεχώς τελειοποιούσε τις ικανότητές του, οι οποίες βρισκόταν πολύ ψηλά στην ιατρική υπηρεσία στη Στρατιά της Όγδοης Διαδρομής. Το παράδειγμά του είναι ένα εξαιρετικό μάθημα για εκείνους που επιθυμούν να αλλάξουν τη δουλειά τους μόλις δουν κάτι διαφορετικό και για όσους περιφρονούν τις τεχνικές δουλειές σαν να μην έχουν καμία συνέπεια ή κανένα μέλλον.

Μόνο μία φορά συνάντησα τον σύντροφο Μπέθιουν. Στη συνέχεια μου έγραψε πολλές επιστολές. Αλλά ήμουν απασχολημένος και του έγραψα μόνο μία επιστολή και δεν ξέρω καν αν την έλαβε ποτέ. Είμαι βαθιά θλιμμένος από τον θάνατό του. Τώρα τιμούμε τη μνήμη του, το οποίο δείχνει πόσο βαθιά εμπνέει τον καθένα το πνεύμα του. Πρέπει όλοι να μάθουμε από αυτόν το πνεύμα της απόλυτης ανιδιοτέλειας. Με αυτό το πνεύμα, ο καθένας μπορεί να είναι πολύ χρήσιμος για το λαό. Η ικανότητα ενός ανθρώπου μπορεί να είναι μεγάλη ή μικρή, αλλά αν έχει αυτό το πνεύμα, είναι ήδη ευγενής στο μυαλό και αγνός, άνθρωπος με ηθική ακεραιότητα και πάνω από χυδαία συμφέροντα, άνθρωπος που έχει αξία για το λαό.

---------------------------

[1] Ο διαπρεπής χειρούργος Νόρμαν Μπέθιουν υπήρξε μέλος του Καναδικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Το 1936, όταν οι γερμανικές και οι ιταλικές φασιστικές συμμορίες εισέβαλαν στην Ισπανία, πήγε στο μέτωπο και δούλεψε για τον αντιφασιστικό ισπανικό λαό. Για να βοηθήσει τον κινεζικό λαό στον πόλεμο της αντίστασης ενάντια στην Ιαπωνία ήρθε στην Κίνα επικεφαλής ιατρικής ομάδας και έφτασε στο Γιενάν την άνοιξη του 1938. Μετά από λίγο πήγε στη συνοριακή περιοχή Σανσί-Τσαχάρ-Χοπέι. Με αίσθηση ένθερμου διεθνισμού και με μεγάλο κομμουνιστικό πνεύμα, υπηρέτησε τον στρατό και τον λαό στις απελευθερωμένες περιοχές για σχεδόν δύο χρόνια. Μολύνθηκε το αίμα του ενώ χειρουργούσε τραυματισμένους στρατιώτες και πέθανε στο Ταγκσιέν του Χοπέι, στις 12 Νοεμβρίου 1939.

[2] Βλ. Ι.Β. Στάλιν, Οι βάσεις του λενινισμού, Ιστορικές Εκδόσεις, Αθήνα 1976, σσ. 80-93.

Πηγή: Εκτός των τειχών