Κίνημα ή κυβέρνηση?Η πάλη γραμμών στο κίνημα

 


  Πολύ σημαντικό είναι να αναμετρηθούμε και να απαντήσουμε στα βασικά ζητήματα που ανακύπτουν απο την στάση και την πολιτική της  Αριστεράς στο κίνημα.

Απλά λαϊκά και σύντομα θα πώ την γνώμη μου σε σχέση με τα όσα υπάρχουν και τα όσα προτείνονται.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα κείμενο το οποίο υπογράφεται απο  μέλη απο νεογέννητες πολιτικές ομάδες όπως η παρέμβαση αλλά και η ΑΡΑΝ.

Το κείμενο αυτό δεν βάζει καινούργια στοιχεία και εντάσσεται στην λογική της αριστερής ριζοσπαστικής κυβέρνησης.Θέλει να λειτουργήσει σε4 επίπεδα
1)Σαν μοχλός πίεσης προς τα αριστερά του όλο και πιο γρήγορα δεξιά μεταλασσόμενου ΣΥΡΙΖΑ
2)Σαν μία εναλλακτική πρόταση εξόδου απο την κρίση υπέρ του λαού στον καπιταλισμό!(Ω ιμέ!)
3)Διαμόρφωσης ενός τέταρτου πολίσκου που νοηματοδοτείται απο το :έξω απο το ευρώ-ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση.
4)Προσπάθεια στεγανοποίησης των διαρροών πρός δεξιές μεριές(Ανεξάρτητοι Έλληνες,ΔΗΜΑΡ).Αλλά αυτό είναι δευτερεύον σε σχέση με τα άλλα τρία.

Να τα δούμε όμως συνολικά 

Ουσιαστικά δύο είναι οι απόψεις(και υπάρχει και μία τρίτη για την οποία θα πώ παρακάτω) που εκφράζονται σήμερα απο την αριστερά.Και αυτές οι δύο απόψεις προσδοκούν να απαντήσουν το θέμα του σήμερα αλλά και του αύριο(τακτική και στρατηγική)

1.Αριστερή Κυβέρνηση ή Φιλό-κυβερνητική στάση και άποψη

Εδώ έχουμε το σύνολο σχεδόν των δυνάμεων της αριστεράς να απαντάει ΝΑΙ!
Α)Έχουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ που ανοιχτά απο κείμενα της έχει παραδεχτεί ότι θα σταθεί διαφορετικά απέναντι σε μία κυβέρνηση "ριζοσπαστική" ή εν πάσει παριπτώσει "φιλο-λαϊκή".
Και φυσικά βάζει το ζήτημα της εθνικοποίησης(ή κρατικοποίησης) τραπεζών με εργατικό έλεγχο,παραγωγική ανασυγκρότηση. Με έξοδο απο το ευρώ και Ε.Ε,διαγραφή χρέους.Φυσικά όλα αυτά πασπαλισμένα με την μελλοντική και θολή αντικαπιταλιστική ανατροπή.
Β)Έχουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος φυσικά είναι ο κύριος εκφραστής και ο υποψήφιος διάδοχος μίας τέτοιας λύσης,φυσικά πάλι βάζει ζητήματα εθνικοποίησης πάλι με κάποιο είδους ελέγχου,φυσικά παραγωγική ανασυγκρότηση(έχει γίνει must και πολύ τρέντυ)
Γ)Έχουμε δυνάμεις όπως αυτές που υπογράφουν το εν λόγω κείμενο που ανέφερα οι οποίες βάζουν ζητήματα όπως διαγραφή χρέους,έξοδος απο ευρώ,παραγωγική ανασυγκρότηση ριζοσπαστική κυβέρνηση  και τα ρέστα.

Έχουμε δηλαδή ένα κοινό παρανομαστή ο οποίος μας λέει ότι
1)η ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση είναι αποδεκτή και χρήσιμη
2)Παραγωγική ανασυγκρότηση
3)Εθνικοποιήσεις με κάποιο έλεγχο

Ουσιαστικά αυτός είναι χοντροκομμένος ο κοινός παρονομαστής αυτής της άποψης.

Ποιά είναι η ουσία αυτής της άποψης λοιπόν?

1)Αποδέχεται τον αρνητικό συσχετισμό στην ταξική πάλη και ΔΕΝ την νοιάζει να τον αλλάξει στο κίνημα στους χώρους δουλειάς,γειτονιές,σχολές κτλπ.ΔΕΝ την νοιάζει να κάνει πολιτική οργάνωσης της εργατικής τάξης,δεν την νοιάζει η αμφισβήτηση του καπιταλισμού στην ουσία.
 Απεναντίας θέλει να βρεί ένα κόλπο για τον "λαό που δεν τραβάει" ώστε να επιτύχει το μίνιμουμ.
Δηλαδή φούλ του άσσου στην μεταρρύθμιση και αναπαραγωγή της σάπιας και ηττοπαθούς λογικής που τόσα χρόνια κυριάρχησε.
 2)Χρησιμοποιεί το επιχείρημα ότι "ο κόσμος θέλει απαντήσεις και βελτίωση της ζωής του τώρα" και όχι στην δευτέρα παρουσία.Αυτό είναι ένα θέμα που είναι σημαντικό και οφείλουμε να το απαντήσουμε(παρακάτω)
3)Διαλέγει τον δρόμο της μεταρρύθμισης της συνδιαλλαγής και της υποταγής.

2.Η άλλη άποψη και στάση

Το κίνημα είναι η μόνη σίγουρη και αντικαπιταλιστική-αντιιμπεριαλιστική σταθερά για την εργατική τάξη και τον λαό.Με βάση την πείρα του κινήματος ιστορικά και όχι με τις ιδεοληψίες του καθενός.

Φυσικά αυτό δεν είναι ένας στείρος κινηματισμός αλλά πάντα πάει μαζί με την άποψη ότι οι δυνάμεις του λαού με κορμό και μπροστάρη την εργατική τάξη βάζουν όραμα ανατροπής του καπιταλισμού και οικοδόμησης μίας άλλης κοινωνίας σοσιαλιστικής.

Μπορεί με βάση αυτή την άποψη,ότι η ταξική (και λαϊκή) πάλη μόνο μπορεί να δώσει αποτελεσματικές λύσεις,να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο του λαού?

ΝΑΙ!μπορεί.

Με την αντίσταση του λαού,το διεκδικητικό κίνημα και την απαραίτητη ταξική και λαϊκή αλληλεγγύη μπορούμε να κρατήσουμε τις κατακτήσεις μας,να κερδίσουμε καινούργιες και να ανακουφίσουμε τις βασικές λαϊκές ανάγκες.

Με το να κρατήσουμε τους μισθούς και τα επιδόματα μας,τα εργασιακά μας δικαιώματα,με το να κρατήσουμε και να βελτιώσουμε τα επίπεδα εκπαίδευσης,υγείας,ασφάλισης,με το να κρατήσουμε το περιβάλλον καθαρό για τον λαό,δημιουργία πραγματικών δικτύων αλληλεγγύης ανεξάρτητων απο το σύστημα σε κάθε πόλη απο τον λαό για τον λαό,να διεκδικήσουμε χώρους και να νικήσουμε τον φασισμό.

Με την διεκδίκηση δικαιωμάτων για τους ανέργους ,όπως δωρεάν διακοπές,επίδομα που να καλύπτει τις ανάγκες,σίτιση και στέγαση,περίθαλψη,μετακινήσεις και άλλα πολλά όπως πλήρης φοροαπαλλαγή και μη υποχρέωση καταβολής δημοτικών τελών.

Φυσικά δεν αναφέρομαι στα αιτήματα :έξω απο ΕΕ,ΝΑΤΟ ,κατάργηση μνημονίων και νόμων και τα ρέστα.Τα θεωρώ δεδομένα.

Ο λαός και η εργατική τάξη δεν χρειάζονται κυβερνήσεις για να βελτιώσουν την ζωή τους.Δεν χρειάζονται άλλους για να τους φτιάξουν την ζωή.
Και το πιο βασικό ΔΕΝ πρέπει σε καμία περίπτωση να υποταχθούν στους αρνητικούς συσχετισμούς δύναμης,αντιθέτως πρέπει η γραμμή στο κίνημα να είναι :
Καμία σχέση με το σύστημα,αυτοτελής οργάνωση των εργαζομένων λαού.
Πολιτική ρήξης και όξυνσης της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης.
Πολιτική που θα βάζει το όραμα για μία άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.
Πολιτική οργάνωσης της εργατική τάξης σαν τάξη για τον εαυτό της.
Ούτε βήμα πίσω και απάντηση του κινήματος στον εκφασισμό της κοινωνίας.

Αυτά τα βασικά ζητήματα καλείται ο λαός και η εργατική τάξη να τα απαντήσει γνωρίζοντας ότι ήρθε η ώρα να   αμφισβητήσει τον καπιταλισμό.
Να αναζητά την ανεξαρτησία του και της χώρας μόνο σαν δικό του καθήκον και χωρίς να προσβλέπει σε συμμαχίες με τους κομπραδόρους κεφαλαιοκράτες.

Αυτά τα ζητήματα τα βάζει η πρωτοβουλία για αντιιμπεριαλιστική αριστερή συνεργασία ,μόνο δυστηχώς, με αυτό τον τρόπο.Αξίζει να δείτε την συμμετοχή σας σε αυτή την σοβαρή προσπάθεια.

3.Η τρίτη άποψη και στάση

Αυτή είναι η άποψη και στάση του ΚΚΕ.Ανάμεσα σε αυτές τις δύο,βολοδέρνει κινηματικά και πολιτικά σε μία ενσωματωμένη και υποταγμένη πρακτική περιχαράκωσης και αναχώματος για το κίνημα.
Δυστηχώς,αυτό εκφράζεται και στο τι λέει,για την κρίση,στο τι κάνει στο κίνημα και πώς αντιμετωπίζει τους αστικούς θεσμούς.
Δεν μιλάει για σοσιαλισμό αλλά για λαϊκή εξουσία και οικονομία.
Δεν είναι με τις εξεγέρσεις και τα ξεσπάσματα,τα οποία θα έπρεπε να βοηθά και να κατευθύνει,αλλά λέει ότι στην λαϊκή εξέγερση δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι.
Δεν στηρίζει γενικά ότι γεννιέται μακριά του και έχει άρρηκτους δεσμούς με το σύστημα.
Κρατικές επιδοτήσεις,επιχειρήσεις.
Αναχωρεί απο τα εκφυλισμένα σωματεία και τους συλλόγους για να κάνει το δικό του αποστειρωμένο μαγαζί με πορείες κηδείες.
Μία δύναμη που όσοι είναι στο κίνημα ξέρουν ποιά είναι τα όρια και οι διαθέσεις αλλά και ποιά είναι και η δημοκρατική της κουλτούρα.Είναι πάρα πολλά αυτά που μπορώ να πώ αλλά η ουσία είναι αυτή που καταλαβαίνει ο λαός.
Γενικά ισχύει το άλλα λέει και άλλα κάνει.Αλλά και αυτά που λέει είναι θολά και με το ζόρι κομμουνιστικά.

 Το ΚΚΕ είναι ενσωματωμένο στο σύστημα, τα έχει ακουμπήσει στις εκλογές και τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ το λεηλάτησε έχει αφηνιάσει.Η πρόταση του για το σήμερα είναι γενικολογίες και δεν έχει να αντιστοιχηθεί πουθενά στο κίνημα.
Στο 15ο συνέδριο έλεγε ότι θα μπορούσε να είναι σε μία κυβέρνηση αλλά με τους δικούς τους όρους (ΑΑΔΜ),σήμερα λέει άλλα και αύριο που θα έχει προγραμματικό συνέδριο θα λέει μάλλον πάλι άλλα.
Δεν θέλω να πώ άλλα πέραν του ότι αυτά που λέει και το πώς τα κάνει πολιτική είναι ένα συνοθύλευμα ρεφορμισμού με μπόλικο "επαναστατικό" λόγο.

Όλοι στην απεργία όλοι στον αγώνα!Μπορούμε να πετύχουμε πολλά!Ούτε βήμα πίσω!