Σάββατο 30 Ιουνίου 2012
Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012
Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012
Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012
Τρίτη 26 Ιουνίου 2012
Κάτι θα γίνει, θα δεις του Χρήστου Οικονόμου
Γράφει η Αρχοντή Κόρκα
«Εφόσον η λογοτεχνία ασχολείται, όπως ξέρουμε, περισσότερο με καθολικές ανθρώπινες αξίες παρά με ιστορικές ασημαντότητες, όπως εμφύλιοι πόλεμοι, η καταπίεση των γυναικών και η αρπαγή του κλήρου των Άγγλων χωρικών, θα μπορούσε να χρησιμεύσει στο να διασκεδαστούν οι ευτελείς απαιτήσεις των εργαζομένων για ευπρεπείς συνθήκες διαβίωσης ή για περισσότερο έλεγχο πάνω στη ζωή τους, και με λίγη τύχη θα μπορούσε και να τους κάνει ακόμη και να τα ξεχάσουν αυτά τα θέματα στην υψηλόφρονη ενατένιση των αιώνιων αληθειών και του ωραίου», έγραφε, με μια δόση ειρωνείας, ο Τέρι Ήγκλετον στην Εισαγωγή στη θεωρία της λογοτεχνίας.
«Εφόσον η λογοτεχνία ασχολείται, όπως ξέρουμε, περισσότερο με καθολικές ανθρώπινες αξίες παρά με ιστορικές ασημαντότητες, όπως εμφύλιοι πόλεμοι, η καταπίεση των γυναικών και η αρπαγή του κλήρου των Άγγλων χωρικών, θα μπορούσε να χρησιμεύσει στο να διασκεδαστούν οι ευτελείς απαιτήσεις των εργαζομένων για ευπρεπείς συνθήκες διαβίωσης ή για περισσότερο έλεγχο πάνω στη ζωή τους, και με λίγη τύχη θα μπορούσε και να τους κάνει ακόμη και να τα ξεχάσουν αυτά τα θέματα στην υψηλόφρονη ενατένιση των αιώνιων αληθειών και του ωραίου», έγραφε, με μια δόση ειρωνείας, ο Τέρι Ήγκλετον στην Εισαγωγή στη θεωρία της λογοτεχνίας.
Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012
Καπνισμένο Τσουκάλι του Γιάννη Ριτσου
ΕΙΤΑΝ μακρύς ο δρόμος ως εδώ. Πολύ μακρύς, αδελφέ μου.
Οι χειροπέδες βάραιναν τα χέρια. Τα βράδια
που ο μικρός γλόμπος κουνούσε το κεφάλι του λέγοντας «πέ-
ρασε η ώρα»
εμείς διαβάζαμε την ιστορία του κόσμου σε μικρά ονόματα
σε κάποιες χρονολογίες σκαλισμένες με το νύχι στους τοίχους
των φυλακών
σε κάτι παιδιάστικα σχέδια των μελλοθανάτων
— μια καρδιά, ένα τόξο, ένα καράβι πούσκιζε σίγουρα το
χρόνο,
σε κάποιους στίχους που έμειναν στη μέση για να τους τε-
λειώσουμε
σε κάποιους στίχους που τελειώσαν για να μην τελειώσουμε.
Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012
Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012
Απεργοσπάστες στη χαλυβουργία
Πριν λίγη ώρα απεργοσπάστες έκαναν έφοδο στην Χαλυβουργία και υπήρξαν άγριες συμπλοκές με τους απεργούς που περιφρουρούσαν την απεργία. Από πληροφορίες, υπάρχουν τραυματίες από την τραμπούκικη επίθεση των απεργοσπαστών του Μάνεση και αρχίζει και καταφθάνει κόσμος στις πύλες του εργοστασίου. Οι προκλήσεις απέναντι σε όποιον αγωνίζεται συνεχίζονται και η νέα κυβέρνηση της ΝΔ δείχνει από πολύ νωρίς τα δόντια της στους εργαζόμενους αλλά και την ανοχή της απέναντι σε όσους τους κοντράρουν.
Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012
Νίκος Μπελογιάννης. Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα.
Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη..." Νίκος Μπελογιάννης
Απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα, από τις εκδόσεις Άγρα (2010).
Τρίτη 19 Ιουνίου 2012
Αργός ή γρήγορος θάνατος
Θα ήθελα λοιπόν να κάνω μία συνολική τοποθέτηση για τις εξελίξεις. Η προεκλογική αυτή περίοδος απο πρίν τις 6 μάη μέχρι και σήμερα ήταν μία αποκαλυπτική χρονική περίοδος για πολλά πράγματα.
Ευτυχώς πολλά έχουν αναλυθεί και ειπωθεί, δεν θα είναι μία εφ όλης της ύλης τοποθέτηση αλλά θα προσπαθήσω να μπώ στην ουσία.
Καταρχήν πολιτικά πολώθηκαν τα πράγματα ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και την ΝΔ. Όχι μόνο σαν ένα γεγονός συσπείρωσης αλλά σαν δύο πολιτικές κατευθύνσεις που τέθηκαν στο τραπέζι.Κυριακή 17 Ιουνίου 2012
Βασίλι Ζάιτσεφ: Ο άνθρωπος που δίδαξε την ανθρωπότητα, πως αντιμετωπίζονται οι Ναζί!
«Σύντροφοι! Δεν υπαρχει γη για μας πισω από το Βολγα!»
Σύνθημα του Κόκκινου Στρατού στη μάχη του Στάλινγκραντ.
Σύνθημα του Κόκκινου Στρατού στη μάχη του Στάλινγκραντ.
Το επίθετό του προέρχεται από τη λέξη zayats, που στα ρωσικά σημαίνει λαγός. Κατά το Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο του σοβιετικού λαού κατά των Ναζιστικών καθαρμάτων, βρισκόταν αποσπασμένος σε κάποια οργανική θέση του Ναυτικού. Τότε είναι, που ζητά μόνος του να μετατεθεί στην πρώτη γραμμή, όπερ κι εγένετο: Μετατίθεται στη 62η Στρατιά του Κόκκινου Στρατού και συγκεκριμένα στο 1047ο Σύνταγμα Τυφεκιοφόρων της 284ης Μεραρχίας Πεζικού κι η μοίρα τα φέρνει έτσι, ώστε τον Σεπτέμβριο του 1942 η μονάδα του να υπερασπίζει το Στάλινγκραντ, το οποίο πολιορκούσε η 6η Γερμανική Στρατιά του Φον Πάουλους.
Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012
Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012
Κοινή δράση
Μία πολύ σοβαρή πραγματικότητα για τις ζωές μας και το μέλλον μας είναι ο αρνητικός συσχετισμός συτή τη στιγμή στην ταξική πάλη υπέρ των κεφαλαιοκρατών, ντόπιων και ξένων .
Γιατί λέγεται αυτό άραγε; Τι μας ενδιαφέρει ο "συσχετισμός" και τι στο καλό είναι εν τέλει αυτός ο συσχετισμός δύναμης.
Αυτή η ανάλυση προυποθέτει καταρχήν να δεχθούμε κάποια πραγματάκια.
Γιατί λέγεται αυτό άραγε; Τι μας ενδιαφέρει ο "συσχετισμός" και τι στο καλό είναι εν τέλει αυτός ο συσχετισμός δύναμης.
Αυτή η ανάλυση προυποθέτει καταρχήν να δεχθούμε κάποια πραγματάκια.
Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012
Προς την δημιουργία νέου κόμματος η Αριστερή τάση των Μαοϊκών στο Νεπάλ
Η αριστερή τάση του Μαοικού κόματος στο Νεπάλ υπό την ηγεσία του Mohan Badiya (Κίραν) αποφάσισε να αρχίσει τη διαδικασία δημιουργίας ενός ξεχωριστού κόμματος το οποίο «θα διατηρήσει την βασική ιδεολογία του Μαοϊκού κόμματος». Η τάση έχει επίσης ζητήσει δημόσια απολογία από τον πρόεδρο του κόμματος Πρατσάντα, για την αποτυχία του να προωθήσει ένα νέο σύνταγμα μέσω της συνταγματικής συνέλευσης.
Δεμένη κόκκινη κλωστή. Η «εμφύλια βία» ως γουέστερν σπαγγέτι
Αντιγράφουμε από το Rednotebook
μέσω του cineguerracivil
Του Τάσου Κωστόπουλου
Οκτώ χρόνια μετά την τελευταία μεγάλη δημόσια συζήτηση για τις εμφύλιες συγκρούσεις της δεκαετίας του ’40 και δυόμιση μετά τη χαζοχαρούμενη εθνικοενωτική «Ψυχή Βαθειά» του Παντελή Βούλγαρη, ο εμφύλιος του 1945-49 επανέρχεται στις μεγάλες οθόνες με μια ταινία που θέτει στο επίκεντρο την ωμή βία ως κεντρική, αυτοτελή και ανακυκλούμενη διαδικασία. Ο λόγος για τη «Δεμένη Κόκκινη Κλωστή» του Κώστα Χαραλάμπους, έργο που απέσπασε αρκετά διθυραμβικές κριτικές στο χώρο της Αριστεράς (και μάλιστα από τα πιο μάχιμα τμήματά της, σε αντίθεση με τους ως επί το πλείστον πολιτικά παροπλισμένους υμνητές του Βούλγαρη), ενώ από τη στρατευμένη δεξιά καταγγέλθηκε σαν ένα ακόμη δείγμα αριστερού λόγου που «παραποιεί την ιστορία και δηλητηριάζει γενιές και γενιές νεολαίων» [1]. Είναι όμως έτσι;