tag:blogger.com,1999:blog-65411962842364669972024-03-13T14:51:47.624-07:00Όλα είναι δρόμος...και ο δρόμος είναι κόκκινοςRed Roadhttp://www.blogger.com/profile/05624776455567334171noreply@blogger.comBlogger362125tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-20901871428237795332015-05-03T10:49:00.001-07:002015-05-03T10:49:50.565-07:00Ηλια ρίχτο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/7mkZvINR5sk/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/7mkZvINR5sk?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="371">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri",sans-serif;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large;"><span lang="EL">Αν και ο κύκλος αυτού
</span>blog<span> <span lang="EL">έχει κλείσει εδώ και
καιρό πρέπει και εμείς επισημά να<span> </span>πάρουμε
την απόφαση αν όχι να το «ρίξουμε», τουλάχιστον να το βάλουμε σε αναστολή. Ποιος
ξέρει αν θα μας ξαναέρθει η έμπνευση η ο χρόνος να ξανασχοληθούμε θα δείξει, έτσι
κι αλλιώς όπως έλεγε και ένας παλιός το μέλλον δεν έχει γραφτεί ακόμα....</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/GSYc1qxOnbU/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/GSYc1qxOnbU?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Red Roadhttp://www.blogger.com/profile/05624776455567334171noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-58738022164065486692014-12-16T03:36:00.001-08:002014-12-16T03:37:46.821-08:00Η φασιστικοποίηση οπλίζει το χέρι των φονιάδων της νεολαίας –και γεννά τα φύτρα της ανατροπής<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-rbvbXytZi9k/VJAZG8GpvlI/AAAAAAAAAgY/evuGnJwzuKI/s1600/8.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-rbvbXytZi9k/VJAZG8GpvlI/AAAAAAAAAgY/evuGnJwzuKI/s1600/8.bmp" height="202" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;">Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, Μπερκίν Ελβάν, Αμπέλ Γκαρσία Φερνάντεζ, Μάικλ Μπράουν, Ρεμί Φρεζ, Μαρκ Ντάγκαν… Τα βίαια γεγονότα του Φέργκιουσον ήτανε ο τελευταίος κρίκος μιας αλυσίδας δολοφονικής αστυνομικής βίας σε όλον τον κόσμο, όπου οι νέοι άνθρωποι, πολλοί πριν καν ενηλικιωθούν, αντιμετωπίστηκαν από τα όργανα της «τάξης» ως εχθροί που πρέπει να δολοφονηθούν. </span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><br /> «Αναίτια», «τυχαία», ειπώθηκε. «Η κακιά στιγμή», «επιχειρησιακό λάθος», «απειλή κατά της ζωής του αστυνομικού», «τα καρτέλ», «ήτανε ψυχοπαθής ο μπάτσος». Αισχρά ψέματα που δεν είναι τίποτα άλλο παρά εξωραϊσμός των δολοφόνων, δεν αποτελούν τίποτα λιγότερο από συνενοχή στα επόμενα εγκλήματα. <br /><br />Ο Μπράουν ήτανε μαύρος. Ο Αλέξης ένα πλούσιο κωλόπαιδο που σύχναζε στα Εξάρχεια. Ο Ρεμί και ο Μπερκίν βρέθηκαν μέσα σε ταραχές -άρα φταίνε αυτοί και οι γονείς τους που δεν ήτανε μαζεμένα στο σπίτι τους. Οι 43 Μεξικανοί φοιτητές ήτανε αριστεροί –αρκετό για να «εξαφανιστείς» στις χώρες της Αμερικής.<br /><br />Παρά το διαφορετικό υπόβαθρο και τις διαφορετικές συνθήκες, παρόλο που το επίπεδο του λαϊκού κινήματος σε κάθε χώρα έφερε πολύ διαφορετικές αντιδράσεις, παρόλο που άλλοι δολοφόνοι καταδικάστηκαν και άλλοι αθωώθηκαν, παρόλο που άλλοι υπουργοί παραιτήθηκαν και άλλοι έμειναν στις θέσεις τους, οι περιπτώσεις αυτές είναι ίδιες.<br /><br />Γιατί ο παλιός, σάπιος κόσμος σιχαίνεται τη νεολαία; Γιατί εκπαιδεύει τους πραίτορες του σαν δολοφόνους και τους καλύπτει όσο μπορεί, τους αθωώνει και κλείνει το μάτι στους επόμενους επίδοξους φονιάδες; Η απάντηση είναι εύκολη. Επειδή μας μισούν και επειδή μας φοβούνται. Γιατί έχουμε ακόμα όνειρα και ανάγκες, γιατί θέλουμε να ζήσουμε, γιατί είμαστε επικίνδυνοι. Γιατί όλες οι ανατροπές έρχονται πάντα από τη νεολαία. Οι νέοι είναι η κινητήριος δύναμη κάθε αλλαγής, αντιπροσωπεύουν το μέλλον. Και αυτοί που ισοπεδώνουν το μέλλον, πρέπει να το πυροβολήσουν.<br /><br />Δεν έχει επιλογή ο παλιός, σάπιος κόσμος της εκμετάλλευσης. Δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Σε μια άλλη, προηγούμενη εποχή, όλοι αυτοί οι πιτσιρικάδες πιθανότατα θα είχανε ζήσει μια ζωή που κάποτε ονομάζονταν «φυσιολογική». Ναι μεν θα είχανε, όπως όλοι οι νέοι άνθρωποι, κάποια ιδανικά και έναν αγνό ιδεαλισμό, πιθανά να γίνονταν φευγαλέα «αγνοί ιδεολόγοι» και να μάχονταν γενικόλογα «το σύστημα». Όπως όμως όλοι λένε, μοιραία «θα τα έστριβαν» και «θα άραζαν», γιατί «όλοι μικροί τα ίδια λέγαμε».<br /><br />Δεν έχει άλλη επιλογή ο παλιός, σάπιος κόσμος της εκμετάλλευσης. Πρέπει να προχωρήσει «μπροστά», παραδομένος στην βαθιά, δομική του κρίση, πρέπει να τραφεί από τις σάρκες του πλανήτη, σαν καρκίνος που εξαπλώνεται από όργανο σε όργανο, και παραλύει κάθε τι ζωτικό και φρέσκο. Δεν έχουνε άλλη επιλογή, υπόδουλοι και αυτοί των σχέσεων παραγωγής και τον νόμων τους κέρδους: ξηλώνουν ένα-ένα τα κοινωνικά βάθρα που τους επέτρεπαν να ενσωματώνουν τη νεολαία.<br /><br />Τι λύση μπορεί να αποτελέσει το έγκλημα και το περιθώριο των ναρκοσυμμοριών στην Λατινική Αμερική; Ποιος μπορεί να ταυτιστεί με τους εθνικούς στόχους για «έξοδο από την κρίση», τι διέξοδο μπορεί να δώσει ο «εξευρωπαϊσμός» του Ερντογάν πακέτο με τις μαντίλες; Μπορούν να βρουν οι νέοι της Ευρώπης όνειρα στις οθόνες των υπολογιστών αφής; Μπορούν να βρούνε δουλειά, να κάνουν οικογένεια, να ονειρευτούν μια καλύτερη ζωή; Μπορούν να σπουδάσουν; Μπορεί κάποιο μαυράκι στις φτωχογειτονιές της Αμερικής να ταυτιστεί με τον πρόεδρο ενός κράτους που σκοτώνει τους «αδερφούς»; Που είναι το «αμερικάνικο όνειρο», και αξίζει να πας στα πέρατα του κόσμου, αξίζει να σκοτώνεις και να σκοτώνεσαι στην έρημο της Μ. Ανατολής και όπου αλλού γι ‘αυτό; Πόσους μπορούν να απορροφήσουν τα ναρκωτικά;<br /><br />Το αίσθημα του αδιεξόδου, η κοινωνική ασφυξία, η ψυχολογική και σωματική βία, η αντανάκλαση της ταξικής εκμετάλλευσης που υφίσταται η οικογένεια, και κυρίως η μαύρη προοπτική δημιούργησαν το εκρηκτικό μείγμα. Κανείς νέος δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι θα ζήσει ως σκουπίδι, άνεργος και περιθωριοποιημένος, χωρίς να πραγματοποιήσει τα όνειρα του, χωρίς να κυνηγήσει την ζωή!<br /><br />Γι’ αυτό το σύστημα έχει ανάγκη να φασιστικοποιηθεί που λέει και ο κύριος καθηγητής, να οχυρωθεί πίσω από χημικά, όπλα και αστυνομικά σκυλιά, να δείρει και να βάλει χειροπέδες, να δικάσει και να καταδικάσει, να δείξει από νωρίς σε κάθε άνθρωπο για που προορίζεται και ποιος είναι το αφεντικό. Να διδάξει την επιβολή και την υπακοή, να επιβληθεί και να δημιουργήσει τις συνθήκες για την αποδοχή της έντασης της επίθεσης. Της επιστροφής στον κοινωνικό μεσαίωνα, όπου μια «φυσιολογική» ζωή δεν θα είναι πλέον φυσιολογική.<br /><br />Και ναι, οι μπάτσοι και οι στρατιωτικοί, οι κάθε λογής νέοι και αυτοί άνθρωποι, πρέπει να αποκτήσουν εκτός από τις σφαίρες στο περίστροφο και τις σφαίρες της προπαγάνδας, την δικαστική συγκάλυψη, την ιδεολογική τρομοκρατία, την συκοφαντία για να μπορούν να αισθάνονται άνετα να δέρνουν, να βασανίζουν και να πυροβολούν. Πρώτα αυτοί είναι τα θύματα της φασιστικοποίησης, έχοντας χάσει κάθε χαρακτηριστικό που προϊδεάζει στην λέξη «νέος», άβουλοι και πειθήνιοι πιθανοί δολοφόνοι και αναλώσιμοι –έτοιμοι να πεταχτούν αν χρειαστεί σε ένα κελί για να κατευναστεί ο θυμός.<br /><br />Και όταν έρχεται η στιγμή που τα χιλιάδες καταπατημένα προσωπικά όνειρα τα ενώνει η ζωή που χάθηκε, η ζωή που θα μπορούσε να είναι η δική σου, τότε το ρήγμα του παλιού με το νέο κόσμο φαίνεται σε όλο του βάθος, και η οργή ξεσπά πάνω σε ό,τι μπορεί να συμβολίσει την καταπίεση.<br /><br />Για καταλαγιάσει ύστερα, μαζί με τους καπνούς των δακρυγόνων και τις πέτρες των πιτσιρικάδων, για να αντιμετωπίσει τα όρια των συσχετισμών και τα αποτελέσματα της ήττας, να προσγειωθεί στα δύσκολα καθήκοντα που μας κληροδότησε η ιστορία. Το σύστημα έχει τον χώρο και τον χρόνο να ελιχθεί, έχει τον συσχετισμό να επαναφέρει την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων, και να προωθεί την επίθεση του. <br /><br />6 χρόνια μετά, θα περίμενε κανείς ο Νίκος Ρωμανός να διαδηλώνει στην πρώτη γραμμή και όχι να λιώνει στο κρεβάτι της απεργίας πείνας έγκλειστος, βιώνοντας για ακόμα μια φορά την εξοντωτική εκδικητικότητα του συστήματος, που τον δολοφόνησε ξανά και ξανά. Θα περίμενε κανείς ίσως μια «ομαλή» εξέλιξη της ιστορίας.<br /><br />Ας μην επιχαίρουν όμως οι αντιδραστικοί. Τα εγκλήματα και το αίμα που χύνεται «άδικα», είναι ένα πολύ αποτελεσματικό ιστορικό λίπασμα. Και τα νέα φύτρα της επαναστατικής ορμής θα ξεπεταχτούν από μεριές που δύσκολα θα περιμένει και ο πιο αισιόδοξος επαναστάτης, με ρίζες πιο βαθιές και δυνατές, περήφανα και δυνατότερα από τα προηγούμενα.</span><br />
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Δημοσιεύτηκε στην <a href="http://kkeml.blogspot.gr/">Προλεταριακή Σημαία</a></span></div>
</div>
ΑΛΕΠΟΥhttp://www.blogger.com/profile/08158659171526824007noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-89214745125536552462014-12-10T08:00:00.000-08:002014-12-10T08:00:39.237-08:005 Ερωτήματα προς τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο με αφορμή τον αγώνα του Νίκου Ρωμανου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNoSpacing">
<b><span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">5 Ερωτήματα προς τον
αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο με αφορμή<o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<b><span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">τον αγώνα του Νίκου Ρωμανου<o:p></o:p></span></span></b><br />
<b><span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></span></b>
<b><span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"></span></span></b><br />
<a name='more'></a><b><span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Ο δίκαιος και αποφασιστικός αγώνας του Νίκου Ρωμανού υπήρξε χωρίς αμφιβολία
μια μεγάλη νίκη σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, όπου το λαϊκό κίνημα βρίσκεται σε
κάμψη και επικρατεί μια λογική απογοήτευσης και ανάθεσης. Υπήρξε μια νίκη
απέναντι στην πολιτική της φασιστικοποίησης που τσακίζει αγώνες και αγωνιστές.
Πολιτική που εκφράστηκε ανοιχτά από διάφορα κέντρα που ήθελαν το ΝΡ νεκρό για
να τρομοκρατήσουν συνολικά το λαό και τη νεολαία.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Πέρα όμως από την τιμή που πρέπει να αποδώσει κανείς στον ΝΡ για την
θαρραλέα προσωπική του στάση, που έθεσε σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή του για να
υπερασπιστεί ένα δημοκρατικό δικαίωμα, είναι απαραίτητος σε κάθε αγώνα ο
απολογισμός όπως και η κριτική.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Με βάση τα όσα είδαμε και βιώσαμε λοιπόν τις τελευταίες μέρες, θα ήθελα να
απευθύνω 5 ερωτήματα προς τον α/α χώρο αλλά και στον καθένα.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="margin-left: .5in; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><span lang="EL">1)<span style="font-stretch: normal; font-weight: normal;">
</span></span></b><!--[endif]--><b><span lang="EL">Έχουν αξία αγώνες που
γίνονται για δικαιώματα και κεκτημένα στο έδαφος του καπιταλισμού;<o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Ένα βασικό στοιχείο που καθόρισε την απεργία πείνας και το κίνημα αλληλεγγύης,
ήτανε το ζήτημα με βάση το οποίο ξεκίνησε. Η υπεράσπιση ενός βασικού
δημοκρατικού δικαιώματος, αυτό των εκπαιδευτικών αδειών, η εναντίωση σε μια
συγκεκριμένη κυβερνητική επιδίωξη, της προώθησης δηλαδή των κελιών υψίστης ασφαλείας,
έκανε τον αγώνα αυτό όχι προσωπικό αλλά ευρύτερα κοινωνικό και δημοκρατικό.
Ειδικά σε μια περίοδο όπου οργιάζει η φασιστικοποίηση και η «εφαρμογή της νομιμότητας».<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Αξίζουν λοιπόν αιτήματα που μπορούν να κινητοποιήσουν ευρύτερα κομμάτια του
λαού και της νεολαίας πίσω από έναν αγώνα; Αξίζει να διαλέγουμε στόχους με βάση
το αν μπορούν να κινητοποιήσουν κόσμο κάθε πολιτικής αντίληψης; Η ο αγώνας για
το σταμάτημα της επίθεσης, η Αντίσταση, είναι «αμυντικός»; Μήπως ο
αναρχικός/αντιεξουσιαστικός χώρος έχει υποτιμήσει πολλούς αγώνες επειδή το
αίτημα τους ήτανε «δουλεία», «παιδεία», «όχι στα νέα μέτρα» κτλ; Μήπως πολλοί σημαντικοί
αγώνες έχουν υποτιμηθεί επειδή δεν βάζουν ένα άμεσα «ελευθεριακό» και «αμεσοδημοκρατικό»
πρόταγμα και κατηγορήθηκαν ως αγώνες «οπισθοφυλακής»;<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="margin-left: .5in; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><span lang="EL">2)<span style="font-stretch: normal; font-weight: normal;">
</span></span></b><!--[endif]--><b><span lang="EL">Είναι αναγακαίο το ενιαίο
μέτωπο για τη νίκη ενός αγώνα;<o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Ένα αποφασιστικής σημασίας ζήτημα είναι ότι πολλοί πολιτικοί χώροι είτε
πιέστηκαν, είτε σύρθηκαν είτε ένιωσαν άνετα να υποστηρίξουν τον αγώνα και να
συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις παρά το ιδεολογικό χάσμα που τους χωρίζει από
τον ΝΡ και το υποτιθέμενο «αντάρτικο πόλης». Και αυτό ακριβώς γιατί είχε σωστή
στοχοθεσία. Ακόμα και το γεγονός ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μέχρι και
οι ΑΝΕΛ κατέθεσαν τις τροπολογίες, έπαιξε το ρόλο του –πάντα δεν ξεχνάμε ότι η
εξωκοινοβουλευτική πάλη υποτάσσει την κοινοβουλευτική.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Δεν προσπερνάμε φυσικά ότι το ενιαίο μέτωπο που σχηματίστηκε ήτανε προϊόν πίεσης
και συσχετισμών και δεν έπεσε από τον ουρανό.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Τελικά, είναι απαραίτητο το ενιαίο μέτωπο και η κοινή δράση με αυτούς που
έχουν χαρακτηριστεί «πιόνια του συστήματος», «σταλινικοί φασίστες» και διάφορα
άλλα, πάνω στην λογική της αμοιβαίας συμφωνίας και με προϋπόθεση το δικαίωμα του
καθενός να διατηρεί την πολιτική και οργανωτική του αυτονομία;<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="margin-left: .5in; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><span lang="EL">3)<span style="font-stretch: normal; font-weight: normal;">
</span></span></b><!--[endif]--><b><span lang="EL">Είναι το πιο σημαντικό
ζήτημα η μαζικοποίηση του αγώνα ή όχι;<o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Η μαζικοποίηση του αγώνα, ακόμα και οι πολλές προσωπικές δηλώσεις επώνυμων
και ανώνυμων από το ίντερνετ, οι διαδηλώσεις και οι καταλήψεις σε όλη την χώρα,
ήτανε η αποφασιστική δύναμη που έγειρε την πλάστιγγα προς τη νίκη. Η μαζικότητα
είναι στοιχείο που ανεβάζει και την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα του
αγώνα, ή ένα δευτερεύον, συμπληρωματικό στοιχείο; Μήπως η μαζικοποίηση έχει
κάποια μικρά όρια και το σημαντικότερο ήτανε το προσωπικό θάρρος του ΝΡ ή η «στρατιωτική»
οργάνωση στο δρόμο με τις συγκρούσεις ενάντια στα ΜΑΤ; Η προβοκάτσια που
αποτράπηκε στην Θεσσαλονίκη (ΖΑΡΑ) διδάσκει κάτι για την αξία της πολιτικής περιφρούρησης
του αγώνα και την επιλογή των μορφών πάλης με τέτοιον τρόπο που να
επιτυγχάνεται η μαζικοποίηση;<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Και αν τελικά το υπουργείο υποχώρησε, το έκανε μπροστά στον κίνδυνο των «ιπτάμενων
αναρχικών»; Το έκανε επειδή δεν μπορούσε να εκκενώσει τις καταλήψεις που
πραγματοποιήθηκαν πανελλαδικά; Ή μήπως επειδή το κόστος της καταστολής και της αφαίρεσης
της ζωής του ΝΡ ήτανε στην συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία τεράστιο σε σχέση με
το κέρδος της κυβέρνησης από την ένταση της
καταστολής;<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Ο αποφασιστικός παράγοντας που έκανε την κυβέρνηση να υποχωρήσει ήτανε για
εμάς ο φόβος μπροστά στο ενδεχόμενο να πυροδοτηθούν γενικότερες ανεξέλεγκτες
καταστάσεις, με το μπάσιμο πλατιών λαϊκών μαζών στον αγώνα. Αυτό «μέτρησε» το
κράτος και υποχώρησε.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="margin-left: .5in; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><span lang="EL">4)<span style="font-stretch: normal; font-weight: normal;">
</span></span></b><!--[endif]--><b><span lang="EL">Είναι αναγκαία στοιχεία ενός
αγώνα η τακτική και η ανάγνωση των συσχετισμών;<o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην τελική έκβαση η αναγνώριση των συσχετισμών όπως
είχανε διαμορφωθεί, η πίεση που δεχότανε η κυβέρνηση ειδικά εν όψει προεδρικής
εκλογής;<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Η ανάγνωση των συσχετισμών, η αναγνώριση του ρήγματος μέσα στην κυβέρνηση
μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έκανε δυνατή την σωστή εκτίμηση και την αποδοχή της παρακολούθησης
με «βραχιολάκι», στοιχείο που ίσως σε μια εξέγερση φυλακισμένων ή ιδωμένο
χωριστά να θεωρηθεί υποχώρηση.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Φαίνεται λοιπόν αναγκαίο σε έναν αγώνα να ξεχωρίζουμε το κύριο από το
δευτερεύον και να υποτάσσουμε τα μακροπρόθεσμα «θέλω» στις δυνατότητες που
έχουν αναπτυχθεί –πάντα με την προϋπόθεση ότι αυτό δεν αποτελεί ένα
καλοδουλεμένο «στρίψιμο» ή ξεπούλημα, ένα από τα πολλά που έχουμε δει και
βαραίνουν το λαϊκό κίνημα και την Αριστερά.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="margin-left: .5in; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -.25in;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><span lang="EL">5)<span style="font-stretch: normal; font-weight: normal;">
</span></span></b><!--[endif]--><b><span lang="EL">Η πολιτική στοχοθεσία και
η τακτική του «αντάρτικου πόλης» συνάδει τα παραπάνω;<o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Ο μαζικός λαϊκός αγώνας, η κοινή δράση και η οικοδόμηση μετώπων απέχουν
σίγουρα από το να διαμορφώσουν μια διέξοδο για το λαό. Το λαϊκό κίνημα με τα προβλήματα
που έχει, και την κατάσταση της Αριστεράς, απογοητεύουν πολλούς αγωνιστές που
οδηγούνται είτε στην ανεπάρκεια του λαού («ο κόσμος δεν θα καταλάβει») είτε στο
«εδώ και τώρα».<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Με την στάση αυτή όμως, οι ένοπλες ομάδες του «αντάρτικου πόλης», δεν έχουν
απεμπολήσει όλα τα παραπάνω στοιχεία που έκαναν τον αγώνα αυτό νικηφόρο,
οδηγούμενες σε ένα πλήρες αδιέξοδο; Μήπως και ο ίδιος ο ΝΡ θα έπρεπε να
αναρωτηθεί πάνω σε αυτό;<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">ΥΓ<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Φυσικά ο δικός μου πολιτικός χώρος, το ΚΚΕ(μ-λ), δεν είναι άμοιρο ευθυνών
ούτε «αθώα περιστερά» μπροστά σε αυτά τα ερωτήματα ή άλλα που μπορεί να τεθούν –
δικαιούται όμως να βάζει αυτούς τους προβληματισμούς.</span><span style="font-size: 12pt;"><o:p></o:p></span></span></div>
</div>
ΑΛΕΠΟΥhttp://www.blogger.com/profile/08158659171526824007noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-1519883471789951112014-12-04T13:59:00.001-08:002014-12-04T14:16:19.574-08:00Τεόφιλο Στίβενσον (1952-2012) ένας πυγμάχος θρύλος στην υπηρεσία του Κουβανέζικου λαού <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-uvUPShy5fsg/VIDI_R6elKI/AAAAAAAABMs/7ks7nZaCrmU/s1600/teofilo-stevenson.jpg"><img border="0" height="320" src="https://3.bp.blogspot.com/-uvUPShy5fsg/VIDI_R6elKI/AAAAAAAABMs/7ks7nZaCrmU/s1600/teofilo-stevenson.jpg" width="400" /></a></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><b>"Τι είναι ένα εκατομμύριο δολλάρια μπροστά στην αγάπη οχτώ εκατομμυρίων Κουβανών"; </b></span><br />
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Με αυτή την ερώτηση απάντησε ο Τεόφιλο Στίβενσον όταν του έγινε πρόταση να γίνει επαγγελματίας πυγμάχος και να αντιμετωπίσει τον Μοχάμεντ Άλι. Γεγονός που σήμαινε ότι θα έπρεπε να αποστατήσει από την Κούβα. Ο Στίβενσον θεωρούνταν ο καλύτερος ερασιτέχνης πυγμάχος της γενιάς του και ίσως ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών. <br /><br />Γεννήθηκε στο Καμαγουέι (Camagüey) στις 29 Μαρτίου 1952 από μετανάστες γονείς - ο πατέρας ήταν από τον Άγιο Βικέντιο η δε μητέρα είχε γεννηθεί στην Κούβα, αλλά οι γονείς της ήταν από τον Άγιο Χριστόφορο. Πρωτομπήκε στην πυγμαχία σε ηλικία εννέα ετών, ακολουθώντας τον πατέρα του σε ένα τοπικό γυμναστήριο. Για πολύ καιρό μάλιστα οι δυο τους το κρατούσαν μυστικό από τη μητέρα του, η οποία τελικά το αποδέχθηκε υπό τον όρο να έχει πάντα μαζί τον πατέρα του.<br /><br />Στα μέσα της δεκαετίας του '60 και ενώ ο Στίβενσον είχε ξεχωρίσει σε επίπεδο παίδων, τον κάλεσε στην Αβάνα ο Αντρέι Τσερνιοβένκο, ένας Σοβιετικός παλαίμαχος που είχε αναλάβει αρχιπροπονητής του αναπτυξιακού προγράμματος πυγμαχίας. Υπό την καθοδήγησή του πρωτοεμφανίστηκε σε αγώνες ανδρών το 1969, όντας μόλις 17 ετών.<br /><br /><br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/-QHnBpkNxPaA/VIDLWL5ZJgI/AAAAAAAABM4/m_qrR2U1HHA/s1600/teofilo2.jpg"><img border="0" height="268" src="https://2.bp.blogspot.com/-QHnBpkNxPaA/VIDLWL5ZJgI/AAAAAAAABM4/m_qrR2U1HHA/s1600/teofilo2.jpg" width="400" /></a><br />Ένα από τα 3 χρυσά ολυμπιακά μετάλλια που κέρδισε<br /><br /><br />Το "φαινόμενο" Στίβενσον, κέρδισε 3 χρυσά ολυμπιακά μετάλλια στο Μόναχο το 1972, στο Μόντρεαλ το 1976 και στην Μόσχα το 1980 ,ενώ αν η Κούβα δεν είχε μποϋκοτάρει τους ολυμπιακούς αγώνες του Λος Άντζελες θα είχε κερδίσει , κατά πάσα πιθανότητα και τέταρτο. Στέφθηκε παγκόσμιος ερασιτέχνης πρωταθλητής το 1974, το 1978 και το 1986, πρωταθλητής ερασιτέχνης της Αμερικάνικης Ηπείρου το 1975 και το 1979. Μόνο άλλοι 2 πυγμάχοι έχουν κερδίσει τρία χρυσά ολυμπιακά μετάλλια, ο Ούγγρος Λάζλο Πάπ και ο Κουβανός Φελίξ Σαβόν. <br /><br />Για τον λόγο της άρνησης του να παίξει ενάντια στον Άλι και να προδώσει τον Κουβανέζικο λαό (γιατί οι Κουβανέζοι πυγμάχοι δεν πυγμαχούν επαγγελματικά, αλλά για την Κούβα και τα ιδανικά τους) έχει αγαπηθεί απο τον λαό της Κούβας και θεωρείται σαν ένα μετεπαναστατικό σύμβολο. Με αυτή του την κίνηση κέρδισε την αγάπη των αριστερών και κομμουνιστών σε όλη την υφήλιο. </span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-vhjjabfiyrw/VIDTEMNZ-OI/AAAAAAAABNQ/8phOOuI_3KY/s1600/teoflio1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-vhjjabfiyrw/VIDTEMNZ-OI/AAAAAAAABNQ/8phOOuI_3KY/s1600/teoflio1.jpg" height="238" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">O Στίβενσον στην προπόνηση</span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Η πυγμαχία όχι μόνο έχει ξεχωριστή θέση στην Κουβανέζικη κουλτούρα, αλλά θα μπορούσε κάποιος να πεί ότι έχει πάρει διαστάσεις εθνικής λατρείας. Μετά την επανάσταση , ο Φιντέλ Κάστρο και το Κομμουνιστικό Κόμμα Κούβας απαγόρευσαν τον επαγγελματικό αθλητισμό και από τις αρχές της δεκαετίας του '60 η χώρα σταδιακά έγινε η κυρίαρχη παγκόσμια δύναμη στην πυγμαχία. Το βάρος και η δουλειά που δόθηκαν από τον σπουδαίο Αλσίντες Σαγκάρα στην ανάπτυξη της προπονητικής , ο οποίος ουσιαστικά θεμελίωσε μία καινούργια σχολή πυγμαχίας έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην δημιουργία αθλητών με αρτιότατη τεχνική κατάρτιση ,ταχυδύναμη και οξεία πυγμαχική αντίληψη. Με τον Σαγκάρα σαν προπονητή της εθνικής ομάδας πυγμαχίας από το 1964 ώς το 2001 η Κούβα κέρδισε 32 χρυσά μετάλλια και 64 χρυσά σε παγκόσμια ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Ο Σαγκάρα πίστευε στην συνολική διαμόρφωση του αθλητή , του σώματος του καθώς και του πνεύματος. </span><br />
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/-XOupOio8Y-8/VIDTBPRQsyI/AAAAAAAABNI/wyDRXbC-Ztc/s1600/felek.jpg"><img border="0" height="297" src="https://2.bp.blogspot.com/-XOupOio8Y-8/VIDTBPRQsyI/AAAAAAAABNI/wyDRXbC-Ztc/s1600/felek.jpg" width="400" /></a><br />Ο Αλσίντες Σαγκάρα στα δεξιά με τον Φελίξ Σαβόν στα αριστερά<br /><br />Στους ολυμπιακούς αγώνες του 1972, ο Στίβενσον αντιμετώπισε τον Μπόμπικ των ΗΠΑ στους προημιτελικούς , ένας αγώνας που ίσως να είναι ο καλύτερος που είχε δώσει. Με την νίκη του επί του Ρουμάνου Αλέξε στον τελικό ξεκίνησε και η περίοδος της κυριαρχίας του Στίβενσον στην ερασιτεχνική πυγμαχία. Ο Στίβενσον πέθανε σε ηλικία 60 ετών τον Ιούνιο του 2012. </span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/cI3nIeaBErI?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Βίντεο με στιγμιότυπα από αγώνες του</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F3.bp.blogspot.com%2F-uvUPShy5fsg%2FVIDI_R6elKI%2FAAAAAAAABMs%2F7ks7nZaCrmU%2Fs1600%2Fteofilo-stevenson.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://3.bp.blogspot.com/-uvUPShy5fsg/VIDI_R6elKI/AAAAAAAABMs/7ks7nZaCrmU/s1600/teofilo-stevenson.jpg" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F2.bp.blogspot.com%2F-QHnBpkNxPaA%2FVIDLWL5ZJgI%2FAAAAAAAABM4%2Fm_qrR2U1HHA%2Fs1600%2Fteofilo2.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://2.bp.blogspot.com/-QHnBpkNxPaA/VIDLWL5ZJgI/AAAAAAAABM4/m_qrR2U1HHA/s1600/teofilo2.jpg" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F2.bp.blogspot.com%2F-XOupOio8Y-8%2FVIDTBPRQsyI%2FAAAAAAAABNI%2FwyDRXbC-Ztc%2Fs1600%2Ffelek.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://2.bp.blogspot.com/-XOupOio8Y-8/VIDTBPRQsyI/AAAAAAAABNI/wyDRXbC-Ztc/s1600/felek.jpg" -->Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-76224243298702623372014-12-04T07:45:00.000-08:002014-12-06T09:52:46.657-08:00 Ομάδα διαφωνούντων κομμουνιστών του Νεπάλ ιδρύουν το ΚΚΝ Μαοϊκό. <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><img src="http://www.nepalnews.com/images/Photos/Politics/2014/Dec/Netra_Bikram_Chand_Biplav.jpg" height="320" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="245" /></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο Νέτρα Μπίκραμ Τσάντ "Μπίπλαβ" που ηγείται της προσπάθειας ίδρυσης ανακοίνωσε την Δευτέρα 1/12/14 την ίδρυση του νέου κόμματος</span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><b> Προσωπικό Σχόλιο</b> : Μία νέα διάσπαση του KKN-Mαοϊκό φαίνεται να αποκτά χαρακτηριστικά οργάνωσης πολιτικού κόμματος. Σε σχέση με την πολυτάραχη πορεία του κομμουνιστικού κινήματος του Νεπάλ και την ρεβιζιονιστική στροφή του παλιού ΚΚΝ (Μαοϊκό) μπορεί κάποιος να πει ότι ο εκφυλισμός και η διάβρωση ενός μεγάλου μέρους των ηγετικών και μεσαίων στελεχών δεν μπορεί να αντιστραφεί, γεγονός που έχει αποτυπωθεί ξεκάθαρα στις σχέσεις που έχουν διαμορφώσει με τα αστικά φιλο-ινδικά κόμματα και την ιμπεριαλιστική αστική τάξη της Ινδίας. </span><br />
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Μετά από κάποιες σημαντικές νίκες του Λαϊκού απελευθερωτικού στρατού και την περικύκλωση του Κατμαντού το 2006, έχουμε την συνθηκολόγηση και το πέρασμα σε μία διαδικασία μετάβασης από μία χώρα με βασιλευομένη δημοκρατία όπου βασικό ρόλο παίζει η Ινδική ιμπεριαλιστική αστική τάξη, σε μία προς δημιουργία κοινοβουλευτική αστική δημοκρατία. Οι αυταπάτες του "δρόμου Πρατσάντα", για την νέα "δικτατορία του προλεταριάτου του 21ου αιώνα" , η οποία προωθούσε την "πολυκομματική δημοκρατία" τον "σοσιαλιστικό συναγωνισμό" κάτω από ένα ιδιότυπο σοσιαλιστικό σύνταγμα σε μία βουλή με αστικά και μη κόμματα δεν ήταν παρά μία παραδοχή της αδυναμίας της ηγεσίας να προχωρήσει μέχρι το τέλος την επανάσταση και της βάσης να μπορέσει να αποτρέψει αυτή την διαδικασία. </span><br />
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Ένα έργο το οποίο το έχουμε δει πολλές φορές στην πρόσφατη ιστορία,με διάφορες εκδοχές και εκφράσεις , και έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες που σίγουρα δεν είναι οι ίδιοι παντού και σίγουρα δεν συνιστούν μία νομοτέλεια που "οφείλει" να επαναλαμβάνεται. Εν τέλει έχει να κάνει και με την συνολική επικράτηση του καπιταλισμού -ιμπεριαλισμού αλλά και με την ελλειπή σύνδεση με την εργατική τάξη που αντιμετώπισε το παλιό ΚΚΝεπάλ (Μαοϊκό). </span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Η κατάσταση στο Νεπάλ δεν είναι ούτε δεδομένη ούτε μπορεί να προβλεφθεί με βεβαιότητα το ποιά μορφή θα πάρει η ταξική απάντηση από την μεριά του λαού. Αυτό που διαφαίνεται είναι ότι υπάρχει διάθεση για την δημιουργία μίας καινούργιας πολιτικής επαναστατικής κομμουνιστικής οργάνωσης αλλά ο συσχετισμός δύναμης και η μονόπλευρη κυριαρχία από την μεριά των Ινδών ιμπεριαλιστών και την εξαρτημένη νεπαλέζικη μισοαστική τάξη είναι πολύ αρνητικός. Είναι χαρακτηριστικό ,για το πόσο αρνητικός είναι ο συσχετισμός δύναμης, το γεγονός της αδυναμίας του κομμουνιστικού κινήματος να διαφυλάξει βασικές διεκδικήσεις που είχε καταφέρει να πετύχει μέσα από την φωτιά και το σίδερο. Μετά την λήξη του λαϊκού πολέμου το 2006 η εξαρτημένη μισοαστική τάξη όχι μόνο ήταν σε δυσμενέστερη θέση αλλά το κίνημα κατάφερε να επιβάλει κάποιους , σχετικά , " θετικούς όρους" . <b>Όροι που χωρίς καμία αμφιβολία οδηγούν στην ενσωμάτωση και στην ήττα, αλλά που θα μπορούσαν να διασφαλίσουν τουλάχιστον την μη διάλυση του Λαϊκού απελευθερωτικού στρατού</b>. Θα μπορούσαν, όχι από μόνοι τους αλλά σαν αμυντικά αιτήματα μίας ανασυγκροτούμενης κομματικής και λαϊκής πάλης να δώσουν ανάσες για τον αγώνα ενάντια στην ρεβιζιονιστική προδοσία και εν τέλει την επαναφορά στο προσκήνιο της λαϊκής και ταξικής πάλης την ανεξαρτησία και τον χαρακτήρα της επανάστασης (που αυτοί θα έκριναν το ποιός θα ήταν). </span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Δεν θεωρώ, για κανένα λόγο, ότι οι όροι της συνθηκολόγησης ,οι οποίοι έγιναν σε συνθήκες τακτικής υποχώρησης της μισοαστικής μισοφεουδαρχικής τάξης του Νεπάλ μπορούν με έναν μεταφυσικό τρόπο να διασφαλίσουν τίποτα. Μία αντίσταση όμως ,τότε, ενάντια στον εκφυλισμό θα μπορούσε να γλιτώσει πολύτιμο χρόνο και αμυντικά να πατήσει πάνω στην συμφωνία που αναγκάστηκε να κάνει η μισοαστική τάξη και οι ιμπεριαλιστές.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Η προσπάθεια ανασυγκρότησης που έγινε μετά την μερική νίκη (!) του λαϊκού απλευθερωτικού στρατού ώστε να υπάρξει ένας τακτικός ελιγμός για το ξερίζωμα του ρεβιζιονισμού , όχι μόνο δεν ήρθε , αλλά είχε και αυτή (η προσπάθεια ανασυγκρότησης ) στο DNA της σημεία ρεβιζιονιστικά. Αυτό εκφράζεται με την σπασμωδική ίδρυση νέων κομμάτων τα οποία είχαν μεγάλη δυσκολία σύνδεσης με τον λαό. Εκφράζεται επίσης με την πλήρη ενσωμάτωση της παλιάς ηγεσίας του ΚΚΝ (Μαοϊκού) ,Πράτσάντα, Μπαταράϊ και λοιπών οσφυοκαμπτών, στους Ινδούς και Κινέζους ιμπεριαλιστές καθώς και με την φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής, το πέρασμα αντιλαϊκών πολιτικών. </span><br />
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Σε σχέση με το νεοιδρυθέν κόμμα, το οποίο τοποθετείται αρκετά σε ενδιάμεσες γκρί πολιτικές περιοχές προσπαθώντας να αποφύγει τον κίνδυνο, πρός το παρόν, χτυπήματος του, ευελπιστεί να συσπειρώσει αγωνιζόμενα κομμάτια του λαού και των ανταρτών που απογοητεύτηκαν. Αυτό φαίνεται ότι εκτιμούν ότι θα το πετύχουν με την αμυντική διεκδίκηση των συμφωνηθέντων. Το ποιά είναι η σύνδεση του με τον λαό, το τι οργανωτική εμβέλεια έχει κλπ μένουν να απαντηθούν στο μέλλον.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Σωστό ή λάθος, αργά ή νωρίς ,θα το δείξει η συνέχιση του αγώνα. Παρόλα αυτά , είναι πάντα ελπιδοφόρο να υπάρχουν φωνές ενάντια στον εκφυλισμό που υπερασπίζονται την λαϊκή πάλη.</span><br />
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><i><b>Από το frontlines of revolutionary struggle</b></i></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i><br /></i></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Απόσπασμα από την ανακοίνωση της ίδρυσης του νέου κόμματος</i></span><br />
<div>
<i><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">" Ο λαός του Νεπάλ έχει μια μακρά ιστορία επαναστατικής πάλης, στην πορεία της οποίας, έχει προδοθεί πολλές φορές από αστούς εθνικιστές, ρεβιζιονιστές ,οπορτουνιστές. Παρόλα αυτά ο λαός συνεχίζει να αντιστέκεται και να παλεύει μέσα και πάνω από πάρα πολλά εμπόδια. Τώρα, ένα νέο μαοϊκό κόμμα έχει ανακοινώσει την ίδρυση του, που στοχεύει στην υπηρέτηση των επαναστατικών συμφερόντων του Νεπαλέζικου λαού, ένα κόμμα που ξεκινάει με την ανοιχτή αντιπαράθεση σε όλους αυτούς που απέτυχαν να υπηρετήσουν αυτά τα επαναστατικά συμφέροντα από την διάλυση του Λαϊκού απελευθερωτικού στρατού και των απελευθερωμένων περιοχών το 2006. Μοιραζόμαστε με τον λαό μας την ελπίδα ότι αυτή η νέα προσπάθεια θα μπορέσει να απαντήσει τις δύσκολες προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας με το να ξαναχτίσουμε την βάση μας στην επαρχία και σε όλη τη χώρα, να επανεδραιώσουμε τα όργανα πάλης μας και να διεξάγουμε την πάλη μας ενάντια στον ρεβιζιονισμό και τον οπορτουνισμό. Ο λαός του Νεπάλ έχει συνεισφέρει πολλά στην επανάσταση ανά την υφήλιο και πιστεύουμε ότι θα βρει τους τρόπους να ανεβάσει το επίπεδο της πάλης του σε νέα ύψη. " </span></i></div>
<div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Με την διοργάνωση συνέντευξης τύπου στο Κατμαντού την Δευτέρα 1/12/14, το νεοσυσταθέν κόμμα τόνισε την ανάγκη της πλήρους εφαρμογής της συμφωνίας των 12 σημείων ,του προσωρινού συντάγματος και της ειρηνευτικής συμφωνίας.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Στην συνέντευξη υπήρξε απαίτηση ώστε να μην αντιμετωπιστούν αυταρχικά οι Μαοϊκές δυνάμεις από τα κυβερνώντα κόμματα , να μην αποκλειστούν οι παλιοί αντάρτες από την πολιτική διαδικασία και να μην στερηθεί ο λαός των πολιτικών του δικαιωμάτων. </span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Υπήρξε ,επίσης , κατηγορώ πρός το κόμμα του Κονγκρέσου για την μη τήρηση των συμφωνηθέντων και την αναλγησία του στην προστασία των λαϊκών δικαιωμάτων.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Ο Τσάντ, ανέφερε ότι το νέο κόμμα δεν είχε πρόθεση να επαναφέρει την ένοπλη πάλη αλλά προειδοποίησε ότι η μελλοντική τους στάση θα εξαρτηθεί από την κρατική πολιτική και συμπεριφορά.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />" Στο άμεσο χρονικό πλαίσιο, δεν θεωρούμε σκόπιμο να πάρουμε τα όπλα, αλλά πρέπει να διασφαλιστούν τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού, πρέπει να υπάρξει συμμετοχή χωρίς αποκλεισμούς και συνύπαρξη σε όλα τα κρατικά όργανα όπως έχει αποφασιστεί στις συμφωνίες." " Δεν θα έχουμε άλλη επιλογή εκτός της εξέγερσης αν αυτό δεν συμβεί ,αν δεν το κάνουμε εμείς ,σίγουρα θα το κάνει κάποιος άλλος. "<br /><br /> Συνέχισε λέγοντας ότι είναι αναγκασμένοι να ξεκινήσουν αγώνα ενάντια στο ξεπούλημα της χώρας στις πολυεθνικές και ότι το βιωτικό επίπεδο του λαού έχει μειωθεί σημαντικά.<br /> Ανέφερε ότι ο βασικός στόχος του νέου κόμματος είναι να ενδυναμώσει τον λαό και προειδοποίησε τα αστικά κόμματα για την πλήρη εφαρμογή της ειρηνευτικής συμφωνίας.<br /> Ζήτησε επίσης την διάλυση της συντακτικής εθνοσυνέλευσης και την δημιουργία μίας στην οποία να συμμετέχουν όλα τα κόμματα. Πρόσθεσαν ότι δεν αποδέχονται κάποιο κοινοβουλευτικό σύστημα.<br /><br />Το πρώτο συνέδριο έχει προγραμματιστεί να γίνει από τις 7 ως τις 10 Ιανουαρίου.</span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-47659172071632317112014-11-29T14:14:00.003-08:002014-11-29T14:15:55.714-08:00Οι δύσκολες «εξισώσεις» της Oυκρανικής κρίσης, του Βασίλη Σαμαρά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><br /><br /><a href="http://1.bp.blogspot.com/-yuYWdHzEhMQ/VHo0KtDFCcI/AAAAAAAAjK8/b0PJfVeGKZo/s1600/PutinObama2013G20Summit640.jpg"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-yuYWdHzEhMQ/VHo0KtDFCcI/AAAAAAAAjK8/b0PJfVeGKZo/s1600/PutinObama2013G20Summit640.jpg" height="255" width="400" /></a></span><br />
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Μια πολύ σοβαρή κρίση</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />Οι εξελίξεις στην Ουκρανία απασχόλησαν, απασχολούν και θα συνεχίσουν να απασχολούν όλο τον κόσμο. Καθόλου αδικαιολόγητα. Η κρίση στην Ουκρανία είναι από τις πιο σοβαρές αν όχι η σοβαρότερη διεθνής πολιτική κρίση από το 1989-1991 και οπωσδήποτε αυτή που εγκυμονεί τους μεγαλύτερους κινδύνους συνολικά για την ανθρωπότητα.<br />Αυτό δεν σημαίνει ότι αγνοούμε ή παρακάμπτουμε την σοβαρότητα της κρίσης στη Μ. Ανατολή που παροξύνθηκε πρόσφατα με την εμφάνιση του «Ισλαμικού Κράτους» ή τους κινδύνους που συνεπάγεται και αυτή.<br />Θεωρούμε ωστόσο, πρώτον ότι η κρίση στην Ουκρανία δεν έχει ξεπεραστεί και μπορεί να παροξυνθεί ανά πάσα στιγμή. Δεύτερο και κρισιμότερο είναι αυτή που έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να φέρει σε άμεση αντιπαράθεση τις δύο πυρηνικές υπερδυνάμεις του πλανήτη (ΗΠΑ και Ρωσία).<br />Καθόλου, συνεπώς, τυχαία η φιλολογία που έχει αναπτυχθεί για τα χαρακτηριστικά της, τις επιδιώξεις των δυνάμεων που εμπλέκονται, οι αντιπαραθέσεις πάνω σ’ αυτά. Και δεν εννοούνται μόνο εδώ αυτά που εκπέμπονται από τις αντιμαχόμενες πλευρές που όπως είναι φυσικό η κάθε μια επιχειρεί να ενισχύσει τη θέση της προπαγανδίζοντας το δίκιο -ή «δίκιο»- της. Εννοούνται και πολλοί άλλοι που παρεμβαίνουν ως «τρίτοι» (αν υπάρχουν τέτοιοι).<br />Από τη μεριά μου έχω ήδη εκθέσει τις απόψεις μου με άρθρα στην ΠΣ. Απόψεις που «έλκουν» τα χαρακτηριστικά τους από εκτιμήσεις που είχαμε κάνει ήδη από την περίοδο 1989-1991 και επόμενα. Αν επανέρχομαι -πέρα από την αναγκαιότητα μιας επικαιροποίησης- αυτό συνδέεται και με την αντιπαράθεση που εκτυλίσσεται στα πλαίσια αριστερών δυνάμεων (μέσω εφημερίδων και διαδικτύων) τόσο για τον χαρακτήρα της σύγκρουσης όσο και για τα χαρακτηριστικά του αγώνα των εξεγερμένων των ανατολικών περιοχών της Ουκρανίας.<br />Σ’ αυτή λοιπόν την αντιπαράθεση έχουμε απόψεις που ξεκινάν από εκείνους που υποστηρίζουν πως πρόκειται για ένα λαϊκό κίνημα που έχει έως και σοσιαλιστικούς προσανατολισμούς και δυνατότητες, μέχρι εκείνους που δεν βλέπουν σ’ αυτό παρά μόνο «τυχοδιώκτες» και «πράκτορες της Μόσχας». Μπορούμε ευθύς εξαρχής να απορρίψουμε τη δεύτερη άποψη. Όχι βέβαια επειδή αγνοούμε την άμεση και ισχυρή παρέμβαση της Ρωσίας στα τεκταινόμενα αλλά επειδή δεν μπορούμε να κατατάξουμε στην κατηγορία των «τυχοδιωκτών» έναν κόσμο που -το λιγότερο- μάχεται για την ίδια την ύπαρξή του. Απ’ εκεί και πέρα τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο εμφανίζονται από ορισμένες άλλες πλευρές.<br /><br /><b>Ένα σύνθετο πρόβλημα</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b>Θα ήθελα κατ’ αρχάς να κάνω ορισμένες «προκαταρκτικές» -ας το πω έτσι- παρατηρήσεις. Είναι απόλυτα κατανοητό το ενδιαφέρον του οποιουδήποτε για τα γεγονότα που διαμορφώνουν τις διεθνείς εξελίξεις, δεδομένα και συσχετισμούς.<br />Άλλο τόσο είναι κατανοητό το ενδιαφέρον αριστερών δυνάμεων και ανθρώπων, τόσο για τον λόγο που προαναφέρθηκε όσο και για το τι μπορεί να σημαίνουν αυτές οι εξελίξεις για την υπόθεση της αριστεράς και όχι μόνο στην Ουκρανία.<br />Απ’ εκεί και πέρα και ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή, αν ψάχνουμε -όσοι- για «καθαρές» λαϊκές κινητοποιήσεις ή πολύ περισσότερο για «καθαρές» επαναστατικές διαδικασίες που να μας δίνουν την ευκολία της «ασφαλούς» τοποθέτησης, μάλλον έχουμε αντιληφθεί λάθος την ιστορική περίοδο που διανύουμε.<br />Δεν αναφέρομαι μόνο στην συνθετότητα της διεθνούς κατάστασης. Ούτε μόνον στα αντιφατικά δεδομένα που χαρακτηρίζουν την ουκρανική περίπτωση και τα οποία συμπλέκονται σε περίπλοκους συνδυασμούς. Εννοώ κυρίως τις συνέπειες που έχει η ήττα (και η παλινόρθωση), το «κενό» που έχει δημιουργήσει όσον αφορά την ύπαρξη, τη συγκρότηση και τις δυνατότητες των εργατικών επαναστατικών κομμουνιστικών δυνάμεων. Δηλαδή την «απουσία» (ή έστω την αδυναμία) εκείνου του παράγοντα που θα έδινε το δικό του στίγμα στα τεκταινόμενα και ταυτόχρονα θα πρόσφερε και σ’ εμάς τη δυνατότητα να πάρουμε μια «καθαρή» και «ασφαλή» θέση.<br />Το πρόβλημα δεν εμφανίζεται για πρώτη φορά. Το αντιμετωπίσαμε πολλές φορές και σχετικά πρόσφατα με την λεγόμενη και «αραβική άνοιξη» όπου είχαμε κάθε είδους τοποθετήσεις από διάφορες πλευρές. Είχαμε έτσι απόψεις που ανακάλυπταν -περίπου- τη νέα επαναστατική έκρηξη της εποχής μας. Έσπευδαν μάλιστα πολλοί «να δώσουν γραμμή» (με φαξ, με e-mail, δεν ξέρω) παρότι αγνοούσαν βασικά δεδομένα και ιδιαιτερότητες των χωρών όπου εξελίσσονταν τα γεγονότα.<br />Στον αντίποδα είχαμε το ΚΚΕ όπου η «καθαρότητα» της άποψης δεν αποτελούσε παρά το άλλοθι μιας αντίληψης που δεν θέλει να εμπλέκεται σε καταστάσεις που θέτουν υπό αμφισβήτηση τον τρόπο που πολιτεύεται.<br />Ο κοινός παρονομαστής τέτοιων και παρόμοιων τοποθετήσεων βρίσκεται στο ότι απευθύνονται κυρίως «στον εαυτό τους» και τον άμεσο περίγυρό τους. Στοχεύουν στην αντιμετώπιση δικών τους προβλημάτων παρά στην αναζήτηση των απαντήσεων που απαιτούνται.<br />Όσο μας αφορά υποστηρίξαμε τις λαϊκές εξεγέρσεις με πλήρη επίγνωση τόσο των αδυναμιών που εμφάνιζαν όσο και των προβλημάτων που έθεταν οι συνολικοί συσχετισμοί και η γενικότερη κατάσταση.<br />Στην ίδια βάση ήμασταν «προετοιμασμένοι» να διαφοροποιήσουμε ή και να αντιστρέψουμε τη στάση μας και να θέσουμε λ.χ. σαν κύριο ζήτημα την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη, έπειτα στη Συρία, ίσως αύριο στο Ιράν κ.λπ.<br />Ακριβώς επειδή έχουμε πλήρη επίγνωση του πώς έχουν σήμερα τα πράγματα και ανάλογα έχουμε τοποθετηθεί εδώ και πολύ καιρό.<br />Ότι δηλαδή βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου στις λαϊκές κινητοποιήσεις με βάση την κατάσταση του υποκειμενικού παράγονται και τους συνολικούς συσχετισμούς, θα ‘ναι πολλές οι περιπτώσεις όπου θα «κεφαλαιοποιούνται» -τελικά- πολιτικά από ρεφορμιστικές ή και αστικές ή ακόμη και από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.<br />Ότι κάτι τέτοιο δεν υπαγορεύει την «ακινησία» ή την «ουδέτερη» και «ασφαλή» θέαση των εξελίξεων αλλά εκφράζει την αντιφατικότητα και συνθετότητα των δρόμων μέσα από τους οποίους υποχρεωτικά θα περάσει η ανάπτυξη της λαϊκής πάλης και η πορεία συγκρότησης των λαϊκών επαναστατικών δυνάμεων.<br /><br /><b>Δεν υπάρχουν «εύκολες» απαντήσεις</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b>Σαφέστατα λοιπόν όχι μόνο μπορούμε αλλά και οφείλουμε να παίρνουμε θέση.<br />Μόνο που ταυτόχρονα οφείλουμε να το πράττουμε με την υπευθυνότητα που απαιτεί η κρισιμότητα των περιστάσεων.<br />Με επίγνωση της συνθετότητας και μεταβλητότητας της συνολικής κατάστασης και των δυσκολιών «ανάγνωσης» που κάθε τόσο εμφανίζει.<br />Με επίγνωση των «αποστάσεων». Δηλαδή της αντικειμενικής αδυναμίας να γνωρίζουμε με πληρότητα και στο σύνολό τους τις ιδιαίτερες πλευρές, εκφράσεις και χαρακτηριστικά των εξελίξεων σε μια «άλλη» χώρα, το πώς αυτά εκδηλώνονται, συμπλέκονται συντίθενται, ποιες τάσεις και συσχετισμούς διαμορφώνουν κ.λπ.<br />Με επίγνωση του ότι με βάση την συνθετότητα και αντιφατικότητα των δεδομένων (και η ουκρανική περίπτωση εμφανίζει πολλά τέτοια) οι εξελίξεις μπορεί να πάρουν απρόβλεπτες τροπές.<br />Με επίγνωση του ότι βρισκόμαστε «έξω» από το πεδίο όπου εξελίσσονται τα γεγονότα, τις πιέσεις που ασκούν, τους καταναγκασμούς που επιβάλλουν σ’ αυτούς που βρίσκονται «μέσα». Επειδή άλλο πράγμα -και καθόλου αποδεκτό- είναι η «άνεση» τού να διατυπώνει κανείς απόψεις που εκ των πραγμάτων δεν πρόκειται να τις «φορολογήσει» η πραγματικότητα και άλλο η άποψή του να έχει συγκεκριμένη επίδραση και συνέπειες επί του «πεδίου μάχης».<br />Και για να είμαστε και κάπως παραστατικοί ας προσπαθήσει ο καθένας να φανταστεί τον εαυτό του «μέσα» και απέναντι στα γεγονότα, όσο κι αν στην πραγματικότητα είναι ουσιαστικά αδύνατο να τα βιώσει όπως ένας Ουκρανός.<br />Τι θα ‘πρεπε λ.χ. να κάνει και ποια θέση να πάρει ένας κομμουνιστής, ή απλά αριστερός προοδευτικός άνθρωπος στην Ουκρανία απέναντι στα γεγονότα του Μαϊντάν.<br />Πώς θα αντιμετώπιζε το πραξικόπημα που ανέτρεψε τον Γιανουκόβιτς και έφερε στην εξουσία τους φασίστες.<br />Ποια θα ‘ταν η αντίδρασή του στην προώθηση νόμων εθνοκάθαρσης και τις ανάλογες διακηρύξεις παραγόντων της νέας εξουσίας.<br />Ποια θέση θα ‘παιρνε απέναντι στην ανεξαρτητοποίηση-προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία.<br />Πώς θα αξιολογούσε την αντιμετώπιση από το καθεστώς του Κιέβου των -ειρηνικών αρχικά- εκδηλώσεων της αντίθεσης των λαϊκών μαζών των ανατολικών περιοχών.<br />Πώς θα αντιδρούσε και πού θα προσανατολιζόταν όταν αυτή η αντιμετώπιση έπαιρνε τις πιο βίαιες μορφές όπως αυτές που οδήγησαν στο ολοκαύτωμα της Οδησσού κ.ά.<br />Πώς θα αντιμετώπιζε τις αποσχιστικές τάσεις που με βάση τις εξελίξεις άρχισαν να αναπτύσσονται στις ανατολικές περιοχές.<br />Τι θα έπρεπε να κάνει όταν η δεδομένη στρατιωτική υπεροχή του τακτικού ουκρανικού στρατού και των φασιστικών ταγμάτων έδειχνε ότι ήταν ζήτημα ημερών η κατάληψη του Ντονέσκ και του Λουγκάνσκ, η εκμηδένιση των δυνάμεων αντίστασης και το τι θα σήμαινε αυτό για την τύχη των λαϊκών μαζών όχι μόνο αυτής της περιοχής αλλά συνολικά της Ουκρανίας. Εκείνο που συνάγεται με όλα αυτά είναι ότι ο δρόμος των προοδευτικών, αριστερών ή και κομμουνιστικών δυνάμεων περνάει υποχρεωτικά μέσα από τις έμπρακτες απαντήσεις που δίνουν στα συγκεκριμένα ζητήματα που θέτει η κατάσταση. Αυτό αφορά τόσο την συμβολή τους στις εξελίξεις όσο -και μέσα απ’ αυτήν- την πορεία συγκρότησης και προσδιορισμού του ρόλου τους σ’ αυτές. Έξω απ’ αυτές οποιαδήποτε απάντηση δεν είναι σωστή ή λαθεμένη, είναι απλώς άνευ σημασίας. Όσο μάλιστα μπορώ να αντιληφθώ αυτό είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν αριστερές δυνάμεις όπως το Borotba κ.ά. αυτή και η αγωνία τους.<br /><br /><b>Βασικοί όροι του προβλήματος</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b>Ας περάσουμε ωστόσο στο πώς έχει η κατάσταση στην Ουκρανία μέσα από τα δεδομένα, τους όρους και τις συνθήκες που την διαμορφώνουν κυρίως αφ’ ότου ανεξαρτητοποιήθηκε μετά τις ανατροπές του 1989-1991 και την διάλυση της ΕΣΣΔ.<br />Αυτή που κυριάρχησε έκτοτε είναι μια νεοαστική κλίκα με επικεφαλής τους λεγόμενους ολιγάρχες. Όπως και στη Ρωσία και τις άλλες χώρες του πρώην Ανατολικού Συνασπισμού δεν επρόκειτο παρά για έναν εσμό που σφετερίστηκε βίαια και συχνά με μαφιόζικους τρόπους τον πλούτο που είχε δημιουργήσει ο λαός της Ουκρανίας στη διάρκεια της σοβιετικής περιόδου. Η άγρια εκμετάλλευση, η καταπίεση, η διαφθορά υπήρξαν και συνεχίζουν να είναι τα βασικά της χαρακτηριστικά και αυτά που καθορίζουν τη σχέση της με τον λαό. Αυτό σημαίνει ότι η βασική αντίθεση όσο κι αν επικαλύπτεται από άλλες παραμένει η αντίθεση ανάμεσα στη μαφιόζικη κεφαλαιοκρατική ολιγαρχία (είτε αυτή «ακουμπάει» στην Ανατολή είτε στρέφεται προς τη Δύση) και τις εργαζόμενες λαϊκές μάζες τόσο των ανατολικών όσο και των δυτικών περιοχών.<br />Όσον αφορά την διεθνή διάσταση του ζητήματος η Ουκρανία ανήκε ιστορικά στην τσαρική Ρωσία στο μεγαλύτερο μέρος της ενώ τμήματά της σε Αυστροουγγαρία και Πολωνία. Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση εντάσσεται στο μεγαλύτερο μέρος της σαν σοσιαλιστική δημοκρατία στα πλαίσια της ΕΣΣΔ ενώ τη σημερινή της μορφή, την παίρνει μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την προσθήκη και των άλλων δυτικών της τμημάτων.<br />Στην περίοδο των μεγάλων ανατροπών με πρωτοβουλία των προέδρων Ρωσίας, Ουκρανίας, Λευκορωσίας διαλύεται η ΣΕ και στη θέση της προωθείται η θνησιγενής Κοινότητα Ανεξάρτητων Κρατών (ΚΑΚ).<br />Η κατάσταση ωστόσο σ’ αυτή την ανεξάρτητη πλέον Ουκρανία χαρακτηρίζεται από την διατήρηση πολλών δεσμών και διασυνδέσεων με την Ρωσία στο βιομηχανικό-οικονομικό πεδίο ενώ ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της αισθάνεται εθνολογικά πολύ κοντά στη Ρωσία.<br />Ιδιαίτερο βάρος είχε η στρατιωτική πλευρά καθώς στην Ουκρανία βρισκόταν μεγάλος αριθμός πυρηνικών όπλων μια και αποτελούσαν σημαντικό τμήμα του ενιαίου σοβιετικού πυρηνικού πλέγματος.<br />Τόσο αυτό όσο και η σημασία που είχε η Ουκρανία από γεωστρατηγική άποψη την ανέδειξαν ευθύς εξ’ αρχής σε πεδίο ανταγωνισμού ανάμεσα στη Δύση (με προεξάρχουσες τις ΗΠΑ) και τη Ρωσία.<br />Στην πορεία υπήρξαν ορισμένοι συμβιβασμοί στα πλαίσια των οποίων αποφασίστηκαν: η απομάκρυνση των πυρηνικών όπλων από το έδαφος της Ουκρανίας. Οι δεσμεύσεις (των Δυτικών) ότι η Ουκρανία δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Οι εγγυήσεις από τη μεριά Δύσης και Ρωσίας της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας. Παρόλα αυτά οι ανταγωνισμοί συνεχίστηκαν με εντάσεις και υφέσεις σ’ όλο το διάστημα από τα τότε μέχρι τα σήμερα. Σημαντικό ρόλο σ’ αυτό έπαιξαν τα χαρακτηριστικά και οι τάσεις που αναπτύσσονται στα πλαίσια της Ουκρανικής ολιγαρχίας. Μια ολιγαρχία που είχε σοβαρούς δεσμούς και εξαρτήσεις από τη Ρωσία αλλά που στην πορεία άρχισε να αναπτύσσει και δεσμούς με τη Δύση. Δεσμούς που όλο και ενδυναμώνονταν στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης (και γενικότερα) με βάση την δεσπόζουσα θέση και ρόλο των δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στο παγκόσμιο ταμπλό.<br />Μια ολιγαρχία που μετεωρίζονταν ανάμεσα σε Δύση και Ρωσία καθώς είχε τα πόδια της στην Ανατολή και το βλέμμα της στραμμένο στη Δύση. Χαρακτηριστικά που τροφοδοτούσαν και από αυτή την πλευρά τον εντεινόμενο ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό στο έδαφος της Ουκρανίας. Μια κορύφωση αυτού του ανταγωνισμού είχαμε ήδη το 2004 με την λεγόμενη «πορτοκαλί επανάσταση» που υποκινήθηκε και χρηματοδοτήθηκε από τη Δύση.<br />Μια εξέλιξη που θα μπορούσε να θεωρηθεί και σαν προπομπός των σημερινών εξελίξεων καθώς οδήγησε στην ανατροπή τού -και- τότε προέδρου Γιανουκόβιτς και την ανάδειξη στην εξουσία του διδύμου Γιουσένκο-Τιμοσένκο. Μόνο που η διαφθορά που συνέχισε να χαρακτηρίζει και το νέο σχήμα εξουσίας, οδήγησε στην πολιτική του χρεοκοπία και στην ανάδειξη εκ νέου στην προεδρία του Γιανουκόβιτς.<br />Όλα αυτά και ιδιαίτερα ο εντεινόμενος ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός στο έδαφος της Ουκρανίας ανέδειξαν και όξυναν την αντίθεση ανάμεσα στον λαό της Ουκρανίας από τη μια και τους ιμπεριαλιστές και τις επεμβάσεις τους από την άλλη αλλά με σύνθετο και περίπλοκο τρόπο όπως θα δούμε και στη συνέχεια.<br /><br /><b>Η Ουκρανική ιδιομορφία</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b>Μια σημαντική περιπλοκή του ουκρανικού ζητήματος συνδέεται με τις ιστορικές εθνολογικές του παραμέτρους. Από εθνολογική άποψη υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στους πληθυσμούς των δυτικών με τις ανατολικές περιοχές (Ρωσόφωνοι) ενώ στο έδαφος της Ουκρανίας διαβιούν και άλλες εθνότητες.<br />Από άποψη καταβολών υπάρχουν επίσης σημαντικές διαφορετικές ιστορικές εμπειρίες (σχέσεων-αντιθέσεων-μνήμες καταπίεσης) ανάμεσα στο δυτικό και ανατολικό τμήμα. Αυτό δημιουργούσε ένα πρόβλημα με δύο όψεις. Η μια αφορά τις προσπάθειες της άρχουσας τάξης να διαμορφώσει μια ενιαία και «καθαρή» ουκρανική εθνική συνείδηση και με μέθοδες όχι πάντα δημοκρατικές. Το αποτέλεσμα ήταν μάλλον να εντείνει παρά να γεφυρώνει τις αντιθέσεις. Κάτι τέτοιο συνδεόταν και με μια πολιτική που αποτελεί την άλλη όψη του νομίσματος. Της υπόθαλψης και αξιοποίησης των διαφορών σαν τρόπο στερέωσης της κυριαρχίας της. Σ’ αυτή τη δεύτερη πλευρά καθοριστικός υπήρξε ο ρόλος των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που η υπόθαλψη αυτών των αντιθέσεων υπηρετούσε τους σχεδιασμός και τις επιδιώξεις τους.<br />Σε σχέση με όλα αυτά αναδείχνεται εδώ ένα ερώτημα που αφορά εκείνο που θα μπορούσε να θεωρηθεί και σαν ο κρίκος της απάντησης στο ουκρανικό ζήτημα. Αυτές οι διαφορές και αντιθέσεις είναι τέτοιες που να οδηγούν υποχρεωτικά σε πλήρη διάσταση και σε αδυναμία συνένωσης του λαού της Ουκρανίας ή το κύριο στην διάσταση που παίρνουν αυτές οι αντιθέσεις οφείλεται στην πολιτική και τις παρεμβάσεις της ουκρανικής ολιγαρχίας και των ιμπεριαλιστών;<br />Η απάντηση για τους κομμουνιστές είναι κατ’ αρχάς δεδομένη. Ενότητα του λαού της Ουκρανίας ενάντια στους κοινούς εχθρούς, την ντόπια ολιγαρχία και τους εκατέρωθεν ιμπεριαλιστές.<br />Όσο για τις εθνολογικές και άλλες διαφορές λέω να «καταφύγω» στον Στάλιν και εκεί που λέει ότι «για να ενωθούμε σωστά πρέπει πρώτα να χωριστούμε». Και για να είμαι πιο συγκεκριμένος. Αναγνώριση και αμοιβαίος σεβασμός των διαφορών και αντίστοιχης μορφής συγκρότηση του ουκρανικού κράτους. (το αν θα ‘ναι ομοσπονδιακή ή όποιας ανάλογης μορφής αυτό είναι υπόθεση των Ουκρανών).<br />Μόνο που «φοβάμαι» ότι κι εγώ που τα γράφω αυτά, δεν κάνω ίσως παρά σχέδια επί χάρτου απέναντι στα δεδομένα που διαμορφώνει η πραγματικότητα.<br />Έτσι ή αλλιώς πάντως και ανεξάρτητα από εκτιμήσεις και απόψεις στις οποίες μπορεί να οδηγηθούμε με βάση τα πραγματικά δεδομένα, η βάση, η αφετηρία και η κατεύθυνση της θεώρησής μας δεν μπορεί να είναι άλλη από αυτήν που προαναφέρθηκε.<br /><br /><b>Ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί και επιδιώξεις</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b>Α) ΗΠΑ<br />Ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η εξέταση των χαρακτηριστικών και επιδιώξεων του ρόλου των δυνάμεων που η παρέμβασή τους διαμορφώνει τα πραγματικά δεδομένα. Όσον αφορά τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό είναι σαφής ο ρόλος, οι επιδιώξεις και οι μέθοδες που χρησιμοποιεί. Εκείνο που οφείλεται να είναι καθαρό και σημείο αναφοράς των εκτιμήσεων για τον ρόλο του είναι ότι κινείται στη βάση της επιδίωξής του για παγκόσμια κυριαρχία. Μια κατεύθυνση που έχει τεθεί στα αμερικανικά επιτελεία ήδη από το 1945 ενώ μετά τις ανατροπές του 1989-1991 που ανέδειξαν τις ΗΠΑ σαν μοναδική υπερδύναμη τέθηκε σαν ζήτημα ημερήσιας διάταξης.<br />Στη βάση αυτής της κατεύθυνσης προχώρησε, μαζί με τους συμμάχους της Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές στη -κατάκτηση ουσιαστικά- των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων προεκτείνοντας μάλιστα την παρέμβασή τους στις περιοχές του Καυκάσου.<br />Βασική επιδίωξη η απώθηση της Ρωσίας όσο γίνεται ανατολικότερα, η περικύκλωση, η περίσφιξη, η απομόνωση, η ολοκληρωτική αποδυνάμωσή της. Τόσο ώστε να καταστεί αδύναμη στις αμερικανικές πιέσεις και εκβιασμούς και ευάλωτη ακόμη και απέναντι σ’ ένα «τελικό» στρατιωτικό χτύπημα. Ο βασικός λόγος συνδέεται με το ότι η Ρωσία και ιδιαίτερα το πυρηνικό οπλοστάσιο που κληρονόμησε από την ΕΣΣΔ θεωρείται -και είναι- το κύριο εμπόδιο στην προώθηση του στόχου της παγκόσμιας κυριαρχίας. Στη βάση αυτών των επιδιώξεων προώθησε την ένταξη σειράς χωρών στο ΝΑΤΟ και την εγκατάσταση των αμερικανικών όπλων στα ρωσικά σύνορα.<br />Η «αυτοσυγκράτηση» που επέδειξε στην περίπτωση της Ουκρανίας και οδήγησε στους συμβιβασμούς που προαναφέρθηκαν είχε σχέση κυρίως με ένα ζήτημα. Την αποφυγή δημιουργίας εντάσεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στον παραμερισμό του τόσο βολικού για τις ΗΠΑ Γιέλτσιν από την προεδρία της Ρωσίας. Γνώριζαν άλλωστε ότι τέτοιες τάσεις ήδη αναπτύσσονταν στα πλαίσια της Ρωσικής ελίτ και είχαν εκδηλωθεί τόσο το 1993 (για να κατασταλούν με αιματηρό τρόπο από τους Γιέλτσιν-Γκρατσόφ) όσο και το 1996 όπου απλώς «ανεστάλησαν» για να ολοκληρωθούν αργότερα με την άνοδο του Πούτιν. Ούτε είναι χωρίς σημασία η κριτική που ασκήθηκε στον Κλίντον από την ομάδα Τσένι-Μπους-Γούλφοβιτς κ.ά. για το ότι δεν αξιοποίησε πλήρως τις ευνοϊκές συνθήκες που υπήρχαν για τις ΗΠΑ την δεκαετία του 1990. Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν οι ΗΠΑ (και μάλιστα άκρως επιθετικά) επί προεδρίας Μπους στην ίδια -στην ουσία της- κινούνται και με τον Ομπάμα.<br />Η βασική διαφορά συνίσταται στις προσπάθειες του Ομπάμα να κλείσει τα ρήγματα με τους ευρωπαίους συμμάχους που είχε δημιουργήσει η πολιτική των προκατόχων του.<br />Εδώ θα πρέπει να προστεθεί ότι βασικό συστατικό της στρατηγικής των ΗΠΑ αποτελεί η κατεύθυνση αποτροπής -με κάθε μέσο- της δημιουργίας άλλων συμμαχιών που θα μπορούσαν να απειλήσουν τον κυρίαρχο ρόλο των ΗΠΑ. Σ’ αυτή τη βάση αποτελεί κόκκινο πανί για τις ΗΠΑ η προοπτική της τετραμερούς συμμαχίας που επιχειρεί να στήσει ο Πούτιν (Ρωσία, Ουκρανία, Καζακστάν, Λευκορωσία). Άλλο τόσο και προοπτικά περισσότερο επικίνδυνη θεωρείται η πιθανότητα σύμπηξης συμμαχίας στρατηγικού χαρακτήρα ανάμεσα σε Ρωσία-Κίνα. Αυτός άλλωστε είναι ένας από τους βασικούς λόγους που η συνεργασία Ρωσίας-Κίνας δεν προχωράει στη στρατηγική της ολοκλήρωση.<br />Με βάση αυτές τις κατευθύνσεις αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ και την ουκρανική κρίση αλλά σ’ αυτό θα αναφερθούμε και στη συνέχεια. <br />Β) Ρωσικός ιμπεριαλισμός<br />Από την άλλη μεριά η Ρωσία. Έχοντας ηττηθεί (ως ΣΕ) στον «ψυχρό πόλεμο» και έχοντας υποστεί μεγάλες απώλειες στην περίοδο των ανεκδιήγητων Γκορμπατσόφ και Γιέλτσιν προσπαθεί εδώ και μερικά χρόνια να ανασυγκροτηθεί υπό τον Πούτιν. Αποτελεί και αυτή μια ιμπεριαλιστική δύναμη με βλέψεις αντίστοιχες των άλλων ιμπεριαλιστών που οι διάφορές τους συνίστανται απλώς στα επίπεδα ισχύος και δυνατοτήτων της κάθε μιας. Η ρωσική ολιγαρχία εξίσου εκμεταλλευτική και καταπιεστική με όλες τις άλλες και ανάλογα διεφθαρμένη, αποτελεί μια αντιδραστική δύναμη εχθρική απέναντι στους λαούς και της ίδιας της Ρωσίας.<br />Στην περίοδο αυτή ο ρωσικός ιμπεριαλισμός έχοντας επίγνωση των δυνατοτήτων και των ορίων του αυτό που επιδιώκει είναι ο λεγόμενος πολυπολικός κόσμος. Πιο συγκεκριμένα, τον περιορισμό ή και αναίρεση της μονοκρατορίας των ΗΠΑ ή για να το πούμε με την «παλιά» κομμουνιστική ορολογία, ένα νέο ξαναμοίρασμα του κόσμου. Άμεση επιδίωξή της ο έλεγχος του περίγυρού της μια κατεύθυνση που είναι διατεθειμένη να υποστηρίζει και με στρατιωτικά μέσα όπως έδειξε και η περίπτωση της Γεωργίας, η προσάρτηση της Κριμαίας και η παρέμβασή της στις εξελίξεις στην Ουκρανία.<br />Βασικό κρίκο στην κατεύθυνση της ισχυροποίησής της αποτελεί η προσπάθεια σύμπηξης της τετραμερούς συμμαχίας όπως προαναφέρθηκε (Ρωσία, Καζακστάν, Ουκρανία, Λευκορωσία).<br />Με την ανάπτυξη σχέσεων με τις χώρες της Δύσης και ει δυνατόν τη δημιουργία ρηγμάτων στα πλαίσια του δυτικού μπλοκ. Και βεβαίως με τη συνεχή διεύρυνση των σχέσεων συνεργασίας με την Κίνα ενώ έχει αρχίσει να ανοίγεται και σε άλλες περιοχές και πεδία. Ιράν, Συρία, BRICS κ.ά.<br />Όσον αφορά την ουκρανική κρίση την αντιμετωπίζει σαν ζωτικής σημασίας ζήτημα. Είναι έξω από κάθε αμφισβήτηση η ενεργή της παρέμβαση (και στρατιωτικά). Ταυτόχρονα εμφανής τόσο η αποφασιστικότητά της να προασπίσει και προωθήσει τις διεκδικήσεις της (και δεν αφορά αυτό μόνο την περίπτωση της Κριμαίας) όσο και ένα είδος «αυτοσυγκράτησης» που συνδέεται με τις εκτιμήσεις της για το μέχρι πού μπορεί να προχωρήσει σ’ αυτή τη φάση.<br />Γ) Για τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές και τη στάση της Κίνας<br />Όσον αφορά τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές η Αγγλία όπως στις περισσότερες περιπτώσεις συμπράττει πλήρως με τις ΗΠΑ. Ως προς τις άλλες σαφώς και αντιτίθενται κάθετα στην ένταξη της Ουκρανίας στη ρωσική σφαίρα επιρροής καθώς μάλιστα θέλουν να την εντάξουν στη δική τους. Αυτά αποτέλεσαν την βάση σύμπλευσής τους με τις ΗΠΑ στην αντιμετώπιση των εξελίξεων στην Ουκρανία όπου μάλιστα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο πραξικόπημα που ανέτρεψε τον Γιανουκόβιτς. Από την άλλη μεριά δεν αντιμετωπίζουν ευνοϊκά την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ καθώς δεν είναι στους σχεδιασμούς τους ούτε μια συνολική ρήξη με την Ρωσία αλλά ούτε και θα ‘θελαν να συρθούν από τις ΗΠΑ σε μια αναμέτρηση που δεν ξέρουν που θα τις βγάλει.<br />Το ζήτημα είναι ότι η τροπή που έχουν πάρει -και με δική τους ευθύνη- οι εξελίξεις ανέδειξε τις αντιφάσεις της πολιτικής τους. Έτσι από τη μια προωθούν τις «κυρώσεις» και την πίεση στην Ρωσία για υποχωρήσεις και από την άλλη δείχνουν διατεθειμένες να αναζητήσουν πεδίο συμβιβασμών παρά τις αντίθετες διαθέσεις των ΗΠΑ.<br />Ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον εμφανίζει η στάση της Κίνας. Η υποστήριξη που παρέχει στην Ρωσία δεν είναι καθόλου εκείνη που θα περίμενε κανείς από έναν στενό-υποτίθεται-συνεργάτη και σύμμαχο. Η εξήγηση βρίσκεται στο ότι και η Κίνα κινείται στη βάση των δικών της συμφερόντων, εκτιμήσεων και γενικότερων επιδιώξεων. Σαφώς και αντιτίθεται στις κυρίαρχες βλέψεις των ΗΠΑ και αυτό αποτελεί την βάση της συνεργασίας της με την Ρωσία. Στην ίδια βάση αλλά και σε βάση αμοιβαίου συμφέροντος, η ανάπτυξη των συναλλαγών με την Ρωσία στο οικονομικό, ενεργειακό και το πεδίο των στρατιωτικών εξοπλισμών. Από την άλλη μεριά ωστόσο δεν είναι διατεθειμένη να έρθει σε ρήξη με την Δύση χάριν των ρωσικών επιδιώξεων, ενώ δεν αντιμετωπίζει ευνοϊκά την προοπτική μιας κρίσιμου χαρακτήρα ισχυροποίησης της Ρωσίας μέσα από την τετραμερή που επιδιώκει ο Πούτιν.<br /><br /><b>Επιδιώξεις και αντιφάσεις τη ουκρανικής ολιγαρχίας</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b>Αναφερθήκαμε ήδη στα χαρακτηριστικά και τον ρόλο της ουκρανικής ολιγαρχίας. Στις παλινδρομήσεις της ανάμεσα σε ανατολή και δύση. Στη φάση αυτή και βασικά μετά το Μαϊντάν προσανατολίστηκε προς τη Δύση. Μόνο που ως φαίνεται δεν τα λογάριασε καλά. Ήδη έχει χρεωθεί την απώλεια της Κριμαίας. Ταυτόχρονα οι εξελίξεις στα πεδία των μαχών της έδειξαν ότι δεν είναι και τόσο απλή υπόθεση η υλοποίηση των προθέσεών της να «καθαρίσει» ένοπλα την κατάσταση στις ανατολικές περιοχές, ενώ η βοήθεια που προσδοκά από τη Δύση-ΝΑΤΟ δεν είναι -και δεν μπορεί να είναι- στην κλίμακα που θα της έδινε την δυνατότητα να πετύχει αυτούς τους στόχους.<br />Έτσι, ήδη εδώ και ένα διάστημα είχαν αναφανεί σοβαρές αντιθέσεις στα πλαίσια των δυνάμεων που κυριαρχούν στο Κίεβο. Με καθοδήγηση και παρότρυνση της Δύσης αναδείχτηκαν, ενισχύθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν ακροδεξιές-φασιστικές δυνάμεις για την πραξικοπηματική ανατροπή του Γιανουκόβιτς. Το ζήτημα είναι ότι η ύπαρξη, ο ρόλος και η δράση των φασιστών είναι μεν «χρήσιμη» από τη μια αλλά από την άλλη δεν είναι και ό,τι το καλύτερο για την εικόνα της «δημοκρατικής» κυβέρνησης της Ουκρανίας τόσο προς τα «μέσα» όσο και προς τα «έξω».<br />Έτσι γίναν κινήσεις περιορισμού, ελέγχου του ρόλου των φασιστών που δημιούργησαν σοβαρές εντάσεις. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι τα τάγματα των ακροδεξιών-φασιστών αποτελούσαν την πιο αξιόπιστη δύναμη του Κιέβου στα πεδία των μαχών. Αντίθετα μεγάλα τμήματα του ουκρανικού στρατού δεν δείχνουν και τόσο μεγάλη επιθυμία να πολεμήσουν ενώ οι ανυποταξίες, οι λιποταξίες και αυτομολήσεις έχουν πάρει σοβαρές διαστάσεις.<br />Αυτές οι αντιθέσεις αναδείχτηκαν και οξύνθηκαν ακόμη περισσότερο με την υπογραφή των συμφωνιών του Μινσκ ανάμεσα στην ουκρανική κυβέρνηση και τους εκπροσώπους των ανατολικών περιοχών.<br />Υπάρχει εκείνη η πλευρά (Γιάτσενουκ, Κολομόισκι, Σβόμποντα, Δεξιός Τομέας κ.ά.) που υπό την μπαγκέτα των ΗΠΑ και την παρότρυνση των κυβερνήσεων των Βαλτικών κ.ά. χωρών αντιτίθενται στις συμφωνίες και προσβλέπουν στην όξυνση-αναμέτρηση.<br />Από την άλλη, η μερίδα εκείνη που υπό τον Ποροσένκο και την υποστήριξη των Ευρωπαίων (Γερμανία κ.ά.) αντιλαμβάνεται πως όχι μόνο πολύ δύσκολα μπορεί να νικήσει αλλά και πως μπορεί να υποστεί μια ήττα που θα έχει ευρύτερες και καταλυτικές συνέπειες για την ύπαρξη, την θέση και τον ρόλο της στην Ουκρανία.<br />Με αυτούς τους όρους το αν οι συμφωνίες του Μινσκ μπορέσουν να ανοίξουν τον δρόμο για έναν -προσωρινού κατά το μάλλον χαρακτήρα- συμβιβασμό ή χρησιμοποιηθούν σαν ανάπαυλα για ανασύνταξη δυνάμεων και ενόψει μιας νέας αναμέτρησης μένει να το δούμε.<br />Σοβαρό -πολιτικό- στοιχείο αυτών των «προετοιμασιών» αποτελούν οι εκλογές τόσο στην πλευρά που ελέγχει το Κίεβο όσο και αυτές στις ανατολικές περιοχές αλλά γι’ αυτά θα αναφερθούμε και παρακάτω.<br /><br /><b>Προβλήματα και αγωνίες ενός λαού</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b>Και απέναντι σ’ όλους αυτούς ο λαός της Ουκρανίας. Τόσο των ανατολικών όσο και των δυτικών περιοχών. Ας ξεκινήσουμε από τη Δύση. Είναι άραγε όλοι όσοι κατοικούν στην δυτική Ουκρανία ακροδεξιοί και φασίστες όπως υποστηρίζεται από μερικούς; Μπορούμε να πούμε και μάλιστα με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο πως όσοι ισχυρίζονται κάτι τέτοιο είναι απλώς ανόητοι ή ότι κινούνται με βάση συγκεκριμένες σκοπιμότητες. Ο λαός είναι παντού λαός. Με τα προβλήματα τα βάσανα, τις επιθυμίες, τις αγωνίες του. Είναι ένας κόσμος που υφίσταται και αυτός την εκμετάλλευση και την καταπίεση της ουκρανικής ολιγαρχίας. Που αντιμετωπίζει και αυτός τις συνέπειες και τους κινδύνους που συνεπάγονται οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Αυτή η πραγματικότητα δεν αλλάζει με το ότι οι κρατούντες -όπως συμβαίνει παντού στον κόσμο- επιχειρούν συστηματικά να τον αποπροσανατολίσουν. Η οργή τους απέναντι στη διαφθορά της διακυβέρνησης Γιανουκόβιτς δεν σημαίνει καθόλου ότι αποδέχονται την διαφθορά της άλλης πλευράς. Αυτή την απόρριψη άλλωστε εξέφρασε και το ότι ο Γιανουκόβιτς εκλέχτηκε στην προεδρία δύο φορές και φυσικά όχι μόνο με τις ψήφους των ανατολικών περιοχών. Ταυτόχρονα, η υπεροχή των αντιρωσικών και εθνικιστικών αισθημάτων σ’ αυτές τις περιοχές δεν σημαίνει καθόλου ότι είναι διατεθειμένοι να υποστούν αδιαμαρτύρητα τα μέτρα που θέλει να επιβάλει η ΕΕ, το ΔΝΤ, το ξεπούλημα του εθνικού τους πλούτου στα δυτικά μονοπώλια.<br />Από την άλλη μεριά φαίνεται να ενισχύονται και σ’ αυτές τις περιοχές οι ανησυχίες για το πού οδηγούν οι εξελίξεις. Η δυσπιστία απέναντι στους κυβερνώντες και τις επιδιώξεις των δυτικών. Οι αγωνίες για το τι τους επιφυλάσσει το αύριο.<br />Και ακόμη -με όλες τις επιφυλάξεις που υπαγορεύει η ελλιπής πληροφόρηση- φαίνεται να εκδηλώνονται και εκεί τάσεις αμφισβήτησης των επιλογών του Κιέβου παρόλο το καθεστώς καταπίεσης που με τη δράση των φασιστών παίρνει και άγριες μορφές. Αθρόες αρνήσεις στράτευσης, κινητοποιήσεις μανάδων που ζητάν πίσω τα στρατευμένα παιδιά τους, απροθυμία συμμετοχής στις μάχες των στρατευμένων κ.λπ.<br />Μπορούμε να πούμε, έστω με τις επιφυλάξεις που προαναφέρθηκαν, ότι αρχίζει να ενισχύεται μια αντίληψη ότι αυτός ο πόλεμος δεν είναι δικός τους. Ταυτόχρονα κουφοβράζει η οργή απέναντι στη διαφθορά και αυτού του καθεστώτος, τις άθλιες συνθήκες ζωής που διαμορφώνει και τις χειρότερες που βλέπουν να ‘ρχονται. Το μέχρι πού μπορεί να φτάσει αυτό μένει να το δούμε.<br /><br /><b>Η εξέγερση και οι μορφές της</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b>Όσον αφορά τον κόσμο των ανατολικών, εξεγερμένων περιοχών που γύρω από τα χαρακτηριστικά και τις τάσεις που αναπτύσσονται εκεί περιστρέφεται μια ορισμένη συζήτηση. Θα έλεγα ότι χρειάζεται κατ’ αρχάς μια διεύρυνση του πεδίου αναφοράς. Ότι έχει μια ιδιαίτερη σημασία να δούμε και πέρα από τις ήδη εξεγερμένες περιοχές. Να συμπεριλάβουμε στην οπτική μας και όλες τις περιοχές ανατολικά του Κιέβου και -γιατί όχι- να προεκτείνουμε το πεδίο αναφοράς όσο γίνεται δυτικότερα.<br />Αυτό που κατ’ αρχάς επιχειρείται να ειπωθεί εδώ είναι ότι το φασιστικού χαρακτήρα πραξικόπημα προκάλεσε και θα μπορούσε να προκαλέσει ευρύτερες δημοκρατικές αντιδράσεις σε μεγάλο μέρος του λαού της Ουκρανίας. Ανάλογα ευρύτερες αντιδράσεις θα μπορούσαν να προκαλέσουν οι εξαγγελίες του νέου καθεστώτος που άμεσα και ανοιχτά διακήρυξε τις προθέσεις του να προχωρήσει σε μια πολιτική, στην ουσία εθνοκάθαρσης των ανατολικών περιοχών.<br />Το ζήτημα είναι ότι γρήγορα αυτή η δυνατότητα επικαλύφτηκε από την εκδήλωση αντιδράσεων και με άλλα χαρακτηριστικά. Ταυτόχρονα η προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία όχι μόνο έδωσε επιχειρήματα στο καθεστώς και στη Δύση αλλά και υπονόμευσε αυτή τη δυνατότητα δημιουργώντας άλλους όρους, κλίμα και διαθέσεις σε μεγάλο μέρος του λαού της Ουκρανίας και όχι μόνο των δυτικών περιοχών.<br />Το γεγονός πάντως είναι ότι οι αντιδράσεις εκδηλώθηκαν σχεδόν αποκλειστικά στις περιοχές ανατολικά του Κιέβου εκφράζοντας την αντίθεση στο πραξικόπημα και πολύ πιο έντονα στις εξαγγελίες του νέου καθεστώτος που προαναφέρθηκαν.<br />Στην πορεία αυτή η αντίδραση άρχισε να παίρνει διάφορες μορφές καθώς στα πλαίσιά της άρχισαν να εκδηλώνονται και να αναπτύσσονται διάφορες τάσεις. Επιγραμματικά και μόνο αναφέρω.<br />Την τάση αντίθεσης στο πραξικόπημα. Της αντίθεσης στην άνοδο των φασιστών σε κυβερνητικές θέσεις και τις εξαγγελίες του καθεστώτος για την πολιτική που προτίθεται να ακολουθήσει στις ανατολικές περιοχές. Τις τάσεις αυτονόμησης αυτών των περιοχών μέσα στα πλαίσια της Ουκρανίας και κατά το μάλλον ομοσπονδιακού χαρακτήρα.<br />Τις τάσεις ανεξαρτητοποίησης, απόσχισης.<br />Τις τάσεις προσχώρησης στη Ρωσική Ομοσπονδία κατά το παράδειγμα της Κριμαίας.<br />Και ακόμη την ανάπτυξη τάσεων και προσανατολισμού σοσιαλιστικού χαρακτήρα.<br />Πριν ωστόσο αναφερθούμε σ’ αυτή την εξέλιξη ας σταθούμε λίγο στις απόψεις Κιέβου-Δύσης (και άλλων) που υποστηρίζουν ότι όλα αυτά οφείλονται στην ρωσική υποκίνηση. Το ότι βέβαια η Ρωσία παρεμβαίνει, έχει σοβαρή ανάμειξη ρόλο και επιδιώξεις αυτό είναι κάτι που δεν χωράει καμιά αμφισβήτηση. Άλλο αυτό όμως και θα αναφερθούμε περισσότερο παρακάτω και άλλο αυτό που θέλουν να καταδείξουν (και συγκαλύψουν) αυτοί οι ισχυρισμοί. Αλήθεια χρειάζεται κανενός είδους υποκίνηση ένας κόσμος για να αντιδράσει ή και να εξεγερθεί ακόμη αν μπορεί, απέναντι σ’ ένα καθεστώς που ανοιχτά διακηρύσσει ότι ο στόχος του είναι να τον εξανδραποδίσει;<br />Όσο για τις μορφές που πήραν αυτές οι αντιδράσεις και στο κατά πόσο αυτές υπαγορεύτηκαν από την ρωσική πλευρά και πιο συγκεκριμένα το κατά πόσο λ.χ. η τάση προσχώρησης στη Ρωσία εντάσσεται και εξυπηρετεί τους σχεδιασμούς του Πούτιν, ας μου επιτραπεί να έχω μια διαφορετική προσέγγιση (θα εξηγηθώ παρακάτω).<br />Για την ώρα εκείνο που είναι αναγκαίο, είναι η υπενθύμιση ότι οι αρχικές αντιδράσεις είχαν κατά βάσιν ειρηνικό χαρακτήρα. Διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, διακηρύξεις και καταλήψεις κυβερνητικών κτιρίων που διευκολύνθηκαν από την εθνολογική σύνθεση των αστυνομικών σωμάτων.<br />Την άλλη τροπή στις εξελίξεις την έδωσε το καθεστώς του Κιέβου με τη στάση του απέναντι στις αντιδράσεις, τόσο πολιτικά όσο -και κυρίως- πρακτικά και με όργανό του τις φασιστικές συμμορίες.<br />Το οργανωμένο έγκλημα της Οδησσού έδειξε έμπρακτα και αιματηρά σ’ αυτό τον κόσμο ποια μεταχείριση και ποια τύχη τους επιφυλάσσει το καθεστώς. Χαρακτηριστικό μάλιστα το γεγονός ότι διάφοροι ολιγάρχες οργάνωναν ιδιωτικούς στρατούς φτάνοντας στο σημείο να υπόσχονται αμοιβές «για κάθε κεφάλι» ρωσόφωνου.<br />Με την σειρά τους οι ρωσόφωνοι άρχισαν να εξοπλίζονται και να οργανώνονται στρατιωτικά. Ο κύκλος του αίματος είχε ανοίξει.<br /><br /><b>Μια διάτρητη «εκεχειρία»</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b>Πώς διαμορφώνεται πλέον η κατάσταση. Έγιναν οι συμφωνίες του Μινσκ. Η εκεχειρία που συμφωνήθηκε τηρείται και δεν τηρείται. Πιο συγκεκριμένα. Σταμάτησαν οι επιχειρήσεις ευρείας κλίμακας. Αποσύρθηκαν ή λέγεται πως αποσύρθηκαν τα βαρέα όπλα από την γραμμή του Μετώπου Δημιουργήθηκε «μη εμπόλεμη ζώνη» πλάτους μερικών χιλιομέτρων. Ταυτόχρονα ανακοινώθηκε η διάθεση αναζήτησης όρων ευρύτερου και πιο μακροπρόθεσμου συμβιβασμού.<br />Από την άλλη μεριά ωστόσο συνεχίστηκαν οι ένοπλες συγκρούσεις σε διάφορα σημεία με πιο σφοδρές αυτές που γίνονται στο αεροδρόμιο του Ντονέσκ.<br />Στην πραγματικότητα παρά και «εντός» της εκεχειρίας οι εμπόλεμοι προσπαθούν να βελτιώσουν τις θέσεις τους, να διαμορφώσουν μια γραμμή μετώπου ευνοϊκή ο καθείς για λογαριασμό του.<br />Ακόμη περισσότερο, οι δυνάμεις του Κιέβου με καθοδήγηση και υποστήριξη της Δύσης ανασυγκροτούνται εξοπλίζονται, ενισχύονται ενώ είναι βέβαιο ότι ανάλογα ενεργεί και η άλλη πλευρά.<br />Καθοριστικής σημασίας όπως πάντα οι κινήσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.<br />Οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ πέρα από τον εξοπλισμό των δυνάμεων του Κιέβου που προωθείται μαζικά μέσω ΝΑΤΟϊκών χωρών προωθούνται στα σύνορα της Ρωσίας, εγκαθιστούν στρατιωτικές-πυραυλικές βάσεις σε Πολωνία, Βαλτικές χώρες κ.α.<br />Πληθαίνουν και ενισχύονται οι πτήσεις πολεμικών αεροσκαφών στις ίδιες περιοχές ενώ αμερικανονατοϊκά πολεμικά πλοία περιπολούν στην Βαλτική και την Μαύρη Θάλασσα.<br />Αντίστοιχες κινήσεις κάνει και η ρωσική πλευρά. Αναμφισβήτητη η από μεριάς της στρατιωτική ενίσχυση των ρωσόφωνων. Ταυτόχρονα μονάδες του ρωσικού στρατού τη μια «φεύγουν» και την άλλη επιστρέφουν στα ρωσοουκρανικά σύνορα είτε με το πρόσχημα ασκήσεων ή και χωρίς αυτό. Ενισχύει τις στρατιωτικές της βάσεις στο Καλλίνινγκραντ και γενικά στα ανατολικά της σύνορα ενώ βγάζει κι αυτή τα πολεμικά της πλοία στις ίδιες θάλασσες.<br /><br /><b>Εκλογές ή «εκλογές»; </b></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b>Στο πολιτικό επίπεδο είχαμε τις «εκλογές» στην Ουκρανία και τις ανάλογες στις εξεγερμένες περιοχές. Τώρα το πόσο μπορεί να μιλάει κανείς για εκλογές με την πραγματική (την αστική έστω) έννοια του όρου σε περιοχές και σε συνθήκες ένοπλης σύγκρουσης είναι ένα ζήτημα που μόνο όσοι θέλουν μπορούν να το παρακάμπτουν. Το βέβαιο είναι ότι ούτε η ανατολική πλευρά μπορούσε να ‘χει πραγματική παρουσία και λόγο στις περιοχές που ελέγχει το Κίεβο, ούτε το Κίεβο στις εξεγερμένες περιοχές.<br />Άλλωστε ο πρώτος λόγος για τον οποίο έγιναν αυτές οι εκλογές ήταν για να προσδώσουν, ενισχύσουν την νομιμότητα (ή «νομιμότητα») τόσο της κυβέρνησης του Κιέβου όσο και των άλλων. Γι’ αυτό άλλωστε και οι εκλογές στην Ουκρανία (που οι «διεθνείς παρατηρητές» τις βρήκαν «άψογες») χαιρετίστηκαν με πανηγυρικούς τόνους από την Δύση και με «μισή καρδιά» από την Ρωσία.<br />Αντίθετα οι εκλογές στις εξεγερμένες περιοχές χαρακτηρίστηκαν ως παράνομες από το Κίεβο-Δύση ενώ αναγνωρίστηκαν από την Ρωσία.<br />Το Κίεβο μάλιστα έσπευσε να ανακοινώσει ότι οι εκλογές στις ανατολικές περιοχές θέτουν υπό αίρεση τις συμφωνίες του Μινσκ. Το ζήτημα βέβαια δεν αφορά το «τυπικό» μέρος αυτών ή εκείνων των εκλογών. Το αν θα προχωρήσει ή όχι μια διαδικασία συνεννόησης δεν εξαρτάται από τις κάλπες του Ντονέσκ αλλά από τις πολιτικές προθέσεις της κάθε πλευράς.<br />Σ’ αυτή τη βάση αποκτά μια ιδιαίτερη σημασία το ότι παρά τα προγνωστικά που ήθελαν τον Ποροσένκο να κυριαρχεί, το κόμμα του Γιάτσενουκ σχεδόν ισοψήφισε με το κόμμα του Ποροσένκο. Ή αλλιώς το υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ «Κόμμα του Πολέμου» όπως χαρακτηρίζεται εμφανίστηκε ισχυροποιημένο απέναντι στην υποστηριζόμενη από τους Ευρωπαίους πλευρά του Ποροσένκο.<br />Σημαίνουν όλα αυτά ότι θα ‘χουμε μια συνέχεια των κινήσεων συνεννόησης-συμβιβασμού ή πάμε για έναν νέο γύρο ένοπλης αναμέτρησης;<br />Οποιαδήποτε απάντηση είναι παρακινδυνευμένη και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να την «ανιχνεύσουμε» μέσα στους όρους του ζητήματος. Από γενική άποψη το αν τα πράγματα κινηθούν προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση συναρτάται:<br />α) Από τις πολιτικές διαθέσεις και σχεδιασμούς των εμπλεκόμενων.<br />β)Από τις στρατιωτικές δυνατότητες «επί του πεδίου» αλλά και τους συνολικούς συσχετισμούς.<br />γ) Από την σημασία και τα «ειδικά» χαρακτηριστικά των επίδικων ζητημάτων.<br /><br /><b>Πώς διαμορφώνονται οι επιδιώξεις των εμπλεκόμενων</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b>Όσον αφορά τις πολιτικές επιδιώξεις των διάφορων πλευρών, αυτές παραμένουν στην τροχιά που έχει προαναφερθεί και δεν έχουν αλλάξει.<br />Το ερώτημα είναι το κατά πόσον διαφοροποιούνται ή μέσω ποιων τακτικών επιλογών προωθούνται με βάση τις εξελίξεις και τα δεδομένα που διαμορφώνουν. Έχοντας ήδη αναφερθεί στις γενικότερες επιδιώξεις της κάθε πλευράς μπορούμε εδώ να είμαστε σύντομοι και επιγραμματικοί.<br />Όσον αφορά τις ΗΠΑ συνεχίζουν να κινούνται στον καμβά του στόχου της παγκόσμιας κυριαρχίας. Μια κατεύθυνση που μάλλον θα ενισχυθεί από τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα για το Κογκρέσο. Με αυτή τη βάση παραμένει «κόκκινο πανί» για τις ΗΠΑ η προοπτική ένταξης της Ουκρανίας στο τετραμερές σύμφωνο (Ρωσία-Ουκρανία-Καζακστάν-Λευκορωσία) που επιδιώκει η Ρωσία. Σε ανάλογο βαθμό αντιτίθενται σε οποιαδήποτε ρύθμιση που θα έδινε την δυνατότητα στη Ρωσία να εντάξει την Ουκρανία στη σφαίρα επιρροής της.<br />Σταθερή τους επιδίωξη η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και στην προοπτική διαμόρφωσής της σε πλατφόρμα πολέμου. Σ’ αυτή τη βάση επιχειρούν να σύρουν τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές στην τροχιά των επιδιώξεών τους, ζήτημα που αποτελεί τόσο «μέσο» (ενίσχυσης αυτής της κατεύθυνσης) όσο και στόχο καθ’ αυτό (σύρσιμο των Ευρωπαίων στην τροχιά της πολιτικής τους). Στην ίδια βάση δεν βλέπουν με καθόλου καλό μάτι τις κινήσεις αναζήτησης δρόμων συνεννόησης και συμβιβασμού και θα ήθελαν μια «τελική λύση» προς όφελός τους. Γι’ αυτό άλλωστε ενισχύουν στρατιωτικά το Κίεβο και πολιτικά τις δυνάμεις (Γιάτσενουκ) που ευθυγραμμίζονται με τις απόψεις τους. Το ζήτημα βέβαια δεν είναι μόνο το τι θέλουν αλλά και το τι μπορούν.<br />Όσον αφορά την Ρωσία, έδειξε ότι έχει και την αποφασιστικότητα αλλά και την δυνατότητα να παρεμποδίσει-ματαιώσει ακόμη και με στρατιωτικά μέσα τους σχεδιασμούς και τις επιδιώξεις των ΗΠΑ-Δύσης-Κιέβου.<br />Ταυτόχρονα έδειξε ότι αυτό που επιδιώκει σ’ αυτή τη φάση είναι ένα είδος συμβιβασμού και εννοείται στη βάση κάποιων όρων. Αυτό φάνηκε με το ότι προώθησε τις συμφωνίες του Μινσκ σε μια φάση που οι προσκείμενες σ’ αυτήν δυνάμεις είχαν πάρει φαλάγγι τις δυνάμεις του Κιέβου και ήταν έτοιμες να καταλάβουν την Μαριούπολη και άλλες περιοχές.<br />Αυτό καθόλου δεν σημαίνει ότι η Ρωσία έχει παραιτηθεί από τις συνολικότερες επιδιώξεις της στην περιοχή. Απλώς σ’ αυτή τη φάση και για λόγους που συνδέονται με συνολικότερους υπολογισμούς (συσχετισμών-συμμαχιών κ.λπ.) επιδιώκει αυτόν τον συμβιβασμό.<br />Έναν συμβιβασμό με όρους που θεωρεί ότι θα της επιτρέψουν στο μέλλον να κερδίσει περισσότερα καθώς εκτιμά -και καθόλου αβάσιμα- ότι διαθέτει σοβαρά πλεονεκτήματα σ’ αυτή την περιοχή. (Γεωστρατηγικά, οικονομικά, ενεργειακά, στρατιωτικά, εθνολογικά κ.λπ.).<br />Σ’ αυτή την αντιπαράθεση οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές και για λόγους που έχουν αναφερθεί συμπαρατάσσονται με τις ΗΠΑ. Από την άλλη μεριά ωστόσο δεν είναι στις επιδιώξεις τους μια συνολική ρήξη με την Ρωσία ούτε τους είναι από τα πιο ευχάριστα να σέρνονται στις επιδιώξεις των ΗΠΑ. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι αν τα πράγματα οδηγηθούν στα άκρα αφενός θα περιοριστούν σε δεύτερο ρόλο και αφετέρου θα ‘ναι ο δικός τους ευρωπαϊκός χώρος που θα υποστεί τα μεγαλύτερα κόστη ή ακόμη και βαρύτερες συνέπειες.<br />Έτσι στη φάση αυτή συνεχίζουν να συμπορεύονται με τις ΗΠΑ ταυτόχρονα ωστόσο αναζητούν πεδία συμβιβασμού προβάλλοντας και αυτοί τους δικούς τους όρους.<br />Όσον αφορά την ουκρανική ολιγαρχία. Μετεωριζόμενη ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, έγειρε (στο μεγαλύτερο μέρος της) μετά το Μαϊντάν στη Δύση.<br />Επιχείρησε δια πυρός και σιδήρου να επιβάλλει την κυριαρχία της σ’ όλη την ουκρανική επικράτεια, απορρίπτοντας κάθε ιδέα και πρόταση συμβιβασμού. Μόνο όταν ανατράπηκε στρατιωτικά η κατάσταση και κινδύνευε να χάσει τ’ αβγά και τα καλάθια έσπευσε πανικόβλητη να αποδεχτεί την εκεχειρία που οδήγησε στις συμφωνίες του Μινσκ. Στη φάση αυτή εμφανίζεται σχετικά διχασμένη ως προς τα πού και πώς θα κινηθεί.<br />Υπάρχει η πλευρά που χαρακτηρίζεται σαν το «κόμμα του πολέμου» (Γιάτσενουκ και βέβαια και οι εθνικιστικές φασιστικές ομάδες) μόνο που οι πολεμοχαρείς διαθέσεις της εξαρτώνται από το πόσο θα ενθαρρυνθούν-ενισχυθούν στρατιωτικά από τη Δύση.<br />Σχετικά πιο ρεαλιστική εμφανίζεται η πλευρά Ποροσένκο που προσυπέγραψε τις συμφωνίες του Μινσκ και «συζητάει» την πιθανότητα ενός ευρύτερου συμβιβασμού.<br />Έτσι κι αλλιώς και για τις δυο αυτές πλευρές ισχύει το ότι οι δυνάμεις που καθορίζουν τους όρους του παιχνιδιού και συνεπώς τα όρια των κινήσεών τους δεν βρίσκονται στο Κίεβο, αλλά στην Ουάσινγκτον, τις Βρυξέλλες και την Μόσχα.<br /><br /><b>Η στρατιωτική παράμετρος</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b>Αναμφίβολα μια κρίσιμη παράμετρος των εξελίξεων και καθοριστική για τους υπολογισμούς-σχεδιασμούς των αντιμαχόμενων πλευρών είναι η στρατιωτική. Είναι σημαντικό συνεπώς να δούμε το τι μας έδειξαν μέχρι τα σήμερα οι εξελίξεις σε αυτό το πεδίο.<br />Ήδη σε προηγούμενα άρθρα είχα αναφερθεί πως αν το Κίεβο κατόρθωνε να κινήσει σημαντικά τμήματα του ουκρανικού στρατού θα είχε σαφή υπεροχή απέναντι στις νεοσυσταθείσες στρατιωτικές δυνάμεις των εξεγερμένων. Ότι η ανατροπή μιας τέτοιας κατάστασης θα μπορούσε να γίνει μόνο με δραστική παρέμβαση της ρωσικής πλευράς είτε άμεσα είτε με την μορφή μαζικής παρέμβασης εθελοντών -ή «εθελοντών»- εξοπλισμού, τεχνικής, στρατιωτικής βοήθειας κ.λπ.<br />Αυτό ακριβώς έδειξαν οι εξελίξεις. Σε μια πρώτη φάση οι δυνάμεις του Κιέβου καταλάμβαναν περιοχές που έλεγχαν οι εξεγερμένοι και είχαν φτάσει στα πρόθυρα του Ντονένσκ και του Λουγκάνσκ. Η ανατροπή αυτής της πορείας των συγκρούσεων έγινε -σ’ αυτό δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία- μέσα από την πολύμορφη ενίσχυση των ρωσόφωνων από την Ρωσία, πιθανά και με τακτικές στρατιωτικές δυνάμεις.<br />Μια ανατροπή που πανικόβαλε το Κίεβο (και όχι μόνο) και οδήγησε στις γνωστές συμφωνίες.<br />Οι εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνουν και ορισμένες άλλες εκτιμήσεις μας. Το ότι οι δυνάμεις του Κιέβου δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν μια ρωσική στρατιωτική παρέμβαση έστω και συγκαλυμμένη.<br />Το ζήτημα αυτό έχει και μια ευρύτερα στρατιωτική-πολιτική διάσταση. Στο πεδίο της Ουκρανίας η έκβαση των στρατιωτικών επιχειρήσεων δεν εξαρτάται και τόσο από το κατά πόσο οι δυνάμεις του Κιέβου θα ενισχυθούν από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Δύση. Εξαρτάται κατά κύριο λόγο από το κατά πόσο Ρωσία θα αποφασίσει να αντιδράσει στρατιωτικά σε ανάλογο ύψος. Ακόμη κι αν υποθέταμε μια άμεση ανάμειξη και κινητοποίηση των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων σε κλίμακα μεγάλου πολέμου -με συμβατικά μέσα πάντα- και πάλι θα μειονεκτούσαν απέναντι σε μια αντίστοιχη ρωσική στρατιωτική κινητοποίηση. Και προς αποφυγήν παρανοήσεων. Αναφέρομαι στο πεδίο της Ουκρανίας ή σε ανάλογα (Γεωργίας κ.λπ.) όπου η Ρωσία έχει την ευχέρεια να αναπτύξει πλήρως τις δυνάμεις της, τις εφεδρείες, την υποστήριξη, την επιμελητεία κ.λπ. Αυτό δεν σημαίνει καθόλου ότι ο ίδιος συσχετισμός υπάρχει και στις άλλες περιοχές του πλανήτη όπου ΗΠΑ-ΝΑΤΟ διαθέτουν την υπεροχή με τις συμμαχίες, τις βάσεις, τους στόλους τους κ.λπ.<br />Αυτός είναι άλλωστε και ένας βασικός λόγος που οι ΗΠΑ αποφεύγουν και να μιλήσουν ακόμη -και συνεπώς να δεσμευτούν- για άμεση στρατιωτική ανάμειξη. Γνωρίζουν ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα βρεθούν μπροστά στο ενδεχόμενο είτε να υποστούν μια από κάθε άποψη οδυνηρή στρατιωτική-πολιτική ήττα είτε να μεταφέρουν την αναμέτρηση στο πυρηνικό πεδίο εκδοχή για την οποία κανείς δεν αισθάνεται «έτοιμος».<br /><br /><b>Συμβιβασμός ή νέος γύρος</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b>Και ξανά με όλα αυτά το ίδιο ερώτημα. Συμβιβασμός ή αναστολή λύσης (ή «λύσης») ή νέος γύρος αναμέτρησης; Ένα ερώτημα στο οποίο επίσης δεν μπορεί να απαντήσει κανείς. Ας ξαναδούμε όμως σε συντομία ορισμένα κρίσιμα στοιχεία του όλου ζητήματος.<br />α) Η περίπτωση της Ουκρανίας δεν είναι όπως οποιαδήποτε άλλη, όπου η επικράτηση της μιας πλευράς σημαίνει το κέρδισμα ορισμένων σημείων λιγότερο ή περισσότερο σημαντικών. Η ένταξη (συνολικά) της Ουκρανίας στη μια ή την άλλη πλευρά συνεπάγεται δραματική μεταβολή στο πεδίο των παγκόσμιων συσχετισμών που καμιά πλευρά δεν αποδέχεται να γίνει σε βάρος της. Ολοφάνερα πρόκειται για μια αντίθεση που μοιάζει (και από άποψη ουσίας είναι) αγεφύρωτη.<br />β) Από την άλλη μεριά ωστόσο η αναζήτηση «λύσης» μέσα από έναν νέο γύρο αναμέτρησης παρουσιάζει κρίσιμα προβλήματα και θα έχει σοβαρές συνέπειες (στρατιωτικές, οικονομικές, πολιτικές) για όλες τις πλευρές.<br />Και εδώ χρειάζεται να υπογραμμιστεί ότι ενδεχόμενος νέος γύρος δεν θα έχει και τόση σχέση με τον προηγούμενο. Οι δυνάμεις που θα εμπλακούν θα είναι μεγαλύτερες, ισχυρότερες και πολύ πιο βαριά εξοπλισμένες όπως δείχνουν οι κινήσεις και των δύο πλευρών.<br />Οι συγκρούσεις συνεπώς θα είναι πολύ μεγαλύτερης κλίμακας, πολύ πιο αιματηρές και καταστροφικές. Το πόσες και πόσο οδυνηρές θα ‘ναι οι συνέπειες για τον λαό της Ουκρανίας γίνεται εύκολα αντιληπτό.<br />Ακόμη χειρότερα και επειδή πιθανότατα ούτε και μ’ αυτές θα βρεθεί «λύση», όλο και πιο απειλητική θα διαγράφεται στο βάθος του ορίζονται η προοπτική μιας συνολικής αναμέτρησης. Όσο για την σημασία και τις συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης δεν χρειάζεται να προστεθεί τίποτα εδώ.<br />γ) Με βάση το αδιέξοδο που διαγράφεται, ανάμεσα στα σενάρια που κυκλοφορούν εμφανίζεται και αυτό ενός (ντε φάκτο κατά το μάλλον) διαμελισμού της Ουκρανίας στο φιλο-δυτικό της τμήμα και το φιλο-ρωσικό ανατολικό. Μια «λύση» που θίγει τόσο τα συμφέροντα και δικαιώματα του λαού της Ουκρανίας όσο και την υπόσταση της Ουκρανίας ως χώρας.<br />Αλλά και πέρα απ’ αυτό το ερώτημα είναι ποιος θα ορίσει και με ποιον τρόπο (οπωσδήποτε όχι με κανόνες αβρότητας) το ποιες περιοχές θα ενταχθούν στο ένα ή το άλλο τμήμα. Ακόμη περισσότερο πρόκειται για «λύση» που καμιά πλευρά δεν προκρίνει ή επιδιώκει (άλλο αν της προκύψει εκ των πραγμάτων). Ούτε οι ΗΠΑ που έτσι απομακρύνονται από τον βασικό τους στόχο, της στρατιωτικής προσέγγισης των ρωσικών συνόρων, ούτε η Ρωσία που προσβλέπει σε ολάκερη την Ουκρανία. Και φυσικά δεν την θέλουν ούτε οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές που σε μια τέτοια περίπτωση θα βρεθούν στην ουσία «απ’ έξω».<br />δ) Με βάση όλα αυτά, διαγράφεται σαν πιθανή η εκδοχή, οι εξελίξεις στην Μ. Ανατολή (με το «χαλιφάτο» που δημιούργησαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους) πέρα από τους στόχους που προωθούν στην περιοχή να αποτελούν και μια μορφή αντιπερισπασμού. Ακριβέστερα μια επιχείρηση μεταφοράς του κέντρου βάρους των εξελίξεων και της αντιπαράθεσης σε μια περιοχή όπου οι ΗΠΑ εκτιμούν (και όχι αβάσιμα) ότι πλεονεκτούν απέναντι στη Ρωσία. Μια τέτοια εκδοχή ενισχύει και ένα από τα σενάρια που κυκλοφορούν. Την πιθανότητα η ουκρανική κρίση να πάρει την μορφή μιας «παγωμένης» αντιπαράθεσης που η διαχείριση και το κόστος της να αφεθεί -κατά το μάλλον- στους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές. (Και πάντα εννοείται υπό την υψηλή εποπτεία των ΗΠΑ). Με έναν τέτοιο τρόπο οι ΗΠΑ θα μπορούν να έχουν ελεύθερα τα χέρια τους ώστε να επανέλθουν χωρίς δεσμεύσεις και χρεώσεις όταν και εφόσον κρίνουν ότι έχουν δημιουργηθεί ευνοϊκότερες συνθήκες για την προώθηση των στόχων τους.<br />Τέλος και σε σχέση με όλα αυτά είναι φανερό ότι κανείς (ούτε οι εμπλεκόμενοι ούτε κανείς άλλος) δεν είναι σε θέση να προβλέψει ποια τροπή θα πάρουν οι εξελίξεις. Τόσο ο χαρακτήρας της αντιπαράθεσης όσο και τα πολλαπλώς αντιφατικά στοιχεία που την συνθέτουν αφήνουν ανοικτές όλες τις εκδοχές.<br />Και απέναντι σ’ αυτές τις ζοφερές προοπτικές ο λαός της Ουκρανίας.<br />Με ένα μεγάλο μέρος του να έχει «παγιδευτεί» σε μια σύγκρουση και ανάμεσα σε κατευθύνσεις που δεν κατανοεί και δεν μπορούν να τον εκφράσουν. Με τον κόσμο των δυτικών περιοχών να αντιλαμβάνεται με διαφορετικούς όρους απ’ ό,τι ο κόσμος των ανατολικών περιοχών, την αντιπαράθεση, τις συνέπειες, την προοπτική των πραγμάτων.<br />Με τον κόσμο των ανατολικών περιοχών να αγωνίζεται ενάντια σε πραγματικές απειλές και ταυτόχρονα να αναζητά δρόμους ανάμεσα σε διαφορετικές κατευθύνσεις και όχι πάντα τις καλύτερες.<br /><br /><b>Η αντιπαράθεση που δεσπόζει</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b>Ας επιχειρήσουμε ωστόσο μια συνόψιση των βασικών δεδομένων του ζητήματος και τα οποία έχουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της πορείας των πραγμάτων.<br />α) Ανεξάρτητα από ειδικότερες τάσεις και κατευθύνσεις που εκδηλώνονται και αναπτύσσονται στα πλαίσια αυτής της σύγκρουσης, αυτό που δεσπόζει είναι ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.<br />Σ’ αυτό τον ανταγωνισμό βρίσκεται η βασική αφετηρία της ουκρανικής κρίσης. Οι επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών είναι αυτές που συνεχίζουν να δίνουν τον τόνο στις εξελίξεις, να διαμορφώνουν συσχετισμούς και είναι αυτές που θα συνεχίσουν να έχουν τον καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των δεδομένων για το ορατό προσεχές διάστημα.<br />β) Στα πλαίσια αυτού του ανταγωνισμό ιδιαίτερη βαρύτητα έχει η αντιπαράθεση ΗΠΑ-Ρωσίας με πιο επικίνδυνο στοιχείο της την επιδίωξη των ΗΠΑ να διαμορφώσουν την Ουκρανία σε «πλατφόρμα πολέμου»<br />Αυτή η επιδίωξη συνιστά την μεγαλύτερη απειλή όχι μόνο για την Ρωσία αλλά συνολικά για τον κόσμο, που η σημασία και επικινδυνότητα δεν μπορεί να παρακάμπτεται από κανέναν.<br />γ) Αναμφισβήτητα αντιδραστικός, αντιλαϊκός και επικίνδυνος συνολικά για τον λαό της Ουκρανίας ο ρόλος της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας είτε στη σημερινή φιλοδυτική είτε στην όποτε φιλορωσική εκδοχή της. Είναι αυτή που στη βάση της διαφθοράς και των ιδιοτελών της συμφερόντων έπαιξε και παίζει με τις τύχες του λαού και της χώρας της.<br />δ) Αποτελεί κρίσιμο στοιχείο των εξελίξεων το ότι η αντιπαράθεση έχει πάρει ένοπλο, στρατιωτικό χαρακτήρα. Αυτό αποτελεί πλέον ένα δεδομένο που καμιά δύναμη και καμία τάση, προοδευτική, επαναστατική ή οτιδήποτε άλλο δεν μπορεί να παρακάμψει. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο είναι υποχρεωμένη να το αντιμετωπίσει, να αναμετρηθεί με αυτή την πραγματικότητα.<br />ε) Η αντίσταση των λαϊκών μαζών στις ανατολικές περιοχές εμπεριέχει κατ’ αρχάς τα προοδευτικότερα στοιχεία αυτής της αντιπαράθεσης. Της δημοκρατικής αντίστασης στο φασιστικό πραξικόπημα. Της αποφασιστικής αντιμετώπισης των προθέσεων του Κιέβου και των φασιστικών ορδών να προωθήσουν μια επιχείρηση εξανδραποδισμού-εθνοκάθαρσης των ανατολικών περιοχών.<br />Ταυτόχρονα εκδηλώνονται τάσεις και διαθέσεις σοσιαλιστικού χαρακτήρα και περιεχομένου ανεξάρτητα από το αν με βάση την ελλιπή πληροφόρηση δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε την έκταση και το βάρους τους.<br />Ταυτόχρονα ωστόσο εκδηλώνονται και τάσεις αποσχιστικές ή ακόμα και ενσωμάτωσης στη Ρωσική Ομοσπονδία οι οποίες μάλιστα έδωσαν και το στίγμα της αντίστασης σε μια πρώτη φάση.<br />Στη συνέχεια αυτές οι τάσεις, έδειξαν να υποχωρούν. Μόνο που αυτή η υποχώρησή τους δείχνει να οφείλεται περισσότερο σε ρωσικές υπαγορεύσεις (στη βάση σημερινών τακτικών επιλογών και επιδιώξεων) παρά στην ισχυροποίηση των πιο προοδευτικών τάσεων.<br /><br /><b>Μια δύσκολη «εξίσωση»</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b>Το ερώτημα συνεπώς που αναδείχνεται εδώ αφορά το αν η αντίσταση αυτή μπορεί να πάρει την ολοκληρωμένη προοδευτική της μορφή ή ακόμη περισσότερο να αποτελέσει τον καταλύτη προοδευτικών εξελίξεων συνολικά στην Ουκρανία. Δύσκολο ερώτημα και ακόμα πιο δύσκολη η απάντηση. Το κυριότερο ωστόσο ζήτημα εκφράζεται μέσα από δυο προβλήματα το ένα άμεσου και το άλλο ευρύτερου χαρακτήρα.<br />Το άμεσο προσδιορίζεται από το ότι οι αντιστεκόμενοι βρέθηκαν υποχρεωμένοι (άλλοι εκόντες και άλλοι άκοντες) να στηριχτούν στην Ρωσική στρατιωτική ενίσχυση. Και το τι σημαίνει για ένα κίνημα να εξαρτάται από μια ιμπεριαλιστική δύναμη αυτό είναι εύκολα κατανοητό. Από την άλλη μεριά ωστόσο αυτό που αντιμετώπιζαν οι εξεγερμένοι δεν άφηνε και πολλά περιθώρια απόρριψης αυτής της βοήθειας.<br />Η απειλή που αντιμετωπίζουν, του εξανδραποδισμού, των σφαγών, της ερήμωσης των προγονικών τους εστιών, δεν ήταν θεωρητική αλλά ήδη υλοποιούνταν από τις δυνάμεις του Κιέβου και τις φασιστικές ορδές. Ήδη ένα εκατομμύριο ρωσόφωνοι έχουν καταφύγει στη Ρωσία ενώ το κύμα φυγής συνεχιζόταν ενόσω οι δυνάμεις του Κιέβου προωθούνταν προς Ντονένσκ και Λουγκάνσκ.<br />Το δεύτερο αφορά αυτό που ήδη αναφέρθηκε. Το γεγονός ότι αυτό που δεσπόζει στη φάση αυτή στην ουκρανική κρίση είναι η σύγκρουση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Μια σύγκρουση που δεσπόζει όχι μόνο με την γενική έννοια αλλά και την συγκεκριμένη «πρακτική» έννοια του όρου, καθώς η άμεση ανάμειξή τους είναι αυτή που επιδρά καθοριστικά στη διαμόρφωση των πραγματικών συσχετισμών στο έδαφος της ουκρανικής κρίση. Απ’ ό,τι μάλιστα δείχνουν τα πράγματα αυτό θα ισχύει για καιρό.<br />Αυτό δεν σημαίνει ότι οι προοδευτικές αριστερές, κομμουνιστικές δυνάμεις της Ουκρανίας μπορούν να έχουν μόνο τον ρόλο του παρατηρητή των εξελίξεων ή αυτών που θα διατυπώνουν απλώς κάποιες απόψεις. Μπορούν και οφείλουν να κινηθούν και η βάση της παρέμβασής τους δεν μπορεί να είναι άλλη από αυτή που εκφράζει τα πραγματικά συμφέροντα και τις προσδοκίες των λαϊκών μαζών τόσο των ανατολικών περιοχών όσο και συνολικά της Ουκρανίας.<br />Άλλωστε -με όλη την ελλιπή πληροφόρηση- μπορούμε να πούμε ότι κάτι τέτοιο έχει αρχίσει να διακρίνεται σε τάσεις και κινήσεις που αναπτύσσονται τόσο στις εξεγερμένες περιοχές όσο και -σε καθεστώς παρανομίας- και σε άλλα μέρη της Ουκρανίας.<br />Από την άλλη μεριά δεν μπορεί να παραγνωρίζονται οι σύνθετες, περίπλοκες και αντιφατικές συνθήκες και συσχετισμοί μέσα στις οποίες κινούνται αυτές οι δυνάμεις, τα προβλήματα, οι δυσκολίες αλλά και οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν.<br />Συνθήκες που δεν μπορούν παρά να τις παίρνουν υπόψιν τους στην διαμόρφωση της τακτικής τους, των επιλογών και ιεραρχήσεων, των συνεργασιών και των μετώπων που ανοίγουν.<br />Στην πραγματικότητα κινούνται ανάμεσα σε συμπληγάδες και μόνο σε μια πορεία -μακρόχρονη κατά το μάλλον- θα μπορέσουν να ισχυροποιηθούν και να αποκτήσουν έναν πιο καθοριστικό ρόλο.<br />Όσο για εμάς τους «απ’ έξω» πέρα από την υποστήριξη που οφείλουμε στον λαό της Ουκρανίας οφείλουμε ταυτόχρονα να κατανοούμε την συνθετότητα και το μέγεθος των δυσκολιών και την προβλημάτων που αντιμετωπίζουν των «καταναγκασμών» που επιβάλλουν.<br />Τον δρόμο που έχουμε να βαδίσουμε εδώ ή στην Ουκρανία ή οπουδήποτε αλλού δεν θα μας τον υποδείξει κανείς. Θα τον ορίσουν τα βήματα που θα κάνουμε.<br /><br />Προλεταριακή Σημαία - <a href="http://www.kkeml.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CF%8D%CF%83%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CF%83%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA/">http://www.kkeml.gr/</a></span></div>
</div>
Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-76432853848330418972014-11-26T11:42:00.000-08:002014-11-26T14:04:49.221-08:00Οι διαδηλωτές της Βοστόνης για το Φέργκιουσον σταματούν έξω από την φυλακή και φωνάζουν "Οι ζωές των Αφροαμερικανών μετράνε" <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-n0KgZROl47M/VHYscVtwiAI/AAAAAAAABLw/qUaO3GAv03U/s1600/slide_384504_4594722_compressed.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-n0KgZROl47M/VHYscVtwiAI/AAAAAAAABLw/qUaO3GAv03U/s1600/slide_384504_4594722_compressed.jpg" height="239" width="320" /></a></div>
<div>
<a name='more'></a><br /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />Από την Αμάντα Τέρκελ 11/25/2014<br /><br />Ουάσινγκτον- Οι κάτοικοι της Βοστόνης βγήκαν στους δρόμους την Τρίτη το βράδυ για να δείξουν την αλληλεγγύη της με τους διαδηλωτές σε όλη τη χώρα που διαδήλωσαν ενάντια στην απόφαση αθώωσης του αστυνομικού Ντάρεν Γουίλσον για τον φόνο του άοπλου Αφροαμερικάνου έφηβου Μάϊκλ Μπράουν. Η διαδήλωση στην Βοστόνη είχε όμως και μία απρόσμενη τροπή, οι διαδηλωτές σταμάτησαν σε τοπική φυλακή για να "διαδηλώσουν" μαζί με τους κρατούμενους που βρίσκονταν εκεί. </span><br />
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div>
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-22rMzyyXh0w/VHYsnQAa9cI/AAAAAAAABMI/hwJykZjPf6o/s1600/slide_384504_4595782_compressed.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: center;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-22rMzyyXh0w/VHYsnQAa9cI/AAAAAAAABMI/hwJykZjPf6o/s1600/slide_384504_4595782_compressed.jpg" height="320" width="320" /></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Περίπου 1400 άτομα πήγαν με πορεία στις φυλακές του Σάουθ Μπέϋ όπου φώναξαν συνθήματα όπως "Σας βλέπουμε" , "Οι ζωές των Αφροαμερικανών μετράνε" . Στις συγκεκριμένες φυλακές κρατούνται ενήλικοι άντρες και γυναίκες που έχουν καταδικαστεί με ποινή 2.5 χρόνια ή λιγότερο. Οι Αφροαμερικάνοι άντρες είναι 6 φορές πιο πιθανό να φυλακιστούν από τους λευκούς σύμφωνα με στοιχεία από το "Sentencing Project" . Αν αυτή η τάση συνεχιστεί ένας στους τρείς Αφροαμερικάνους άντρες θα εκτίσει κάποια ποινή στην φυλακή. Σύμφωνα με στοιχεία της ProPublica οι Αφροαμερικάνοι έφηβοι ήταν 21 φορές πιο πιθανό να σκοτωθούν από την αστυνομία από το 2010-2012<br /><br />Φωτογραφίες από τις φυλακές του Σάουθ Μπέϋ δείχνουν άντρες να γέρνουν στα κάγκελα των παραθύρων και να παρακολουθούν τους διαδηλωτές . Ένας κρατούμενος έγραψε "Μάϊκ Μπράουν" στο παράθυρο σύμφωνα με τουίτ διαδηλωτή.<br /></span></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-iz_N511LjEY/VHYsmduSmuI/AAAAAAAABL4/kbQgArKyzDg/s1600/slide_384504_4594714_compressed.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-iz_N511LjEY/VHYsmduSmuI/AAAAAAAABL4/kbQgArKyzDg/s1600/slide_384504_4594714_compressed.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-cCUBj0QKbB0/VHYsmiPBGXI/AAAAAAAABL8/bZdgo-8_xGk/s1600/slide_384504_4594748_compressed.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-cCUBj0QKbB0/VHYsmiPBGXI/AAAAAAAABL8/bZdgo-8_xGk/s1600/slide_384504_4594748_compressed.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-qX-3P5an7Tc/VHYsmjrAYHI/AAAAAAAABMA/BF9bNwo3RtE/s1600/slide_384504_4594920_compressed.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-qX-3P5an7Tc/VHYsmjrAYHI/AAAAAAAABMA/BF9bNwo3RtE/s1600/slide_384504_4594920_compressed.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-4dR_ORkZz50/VHYsnHZnEFI/AAAAAAAABME/9PnRpJ8rUis/s1600/slide_384504_4594980_compressed.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-4dR_ORkZz50/VHYsnHZnEFI/AAAAAAAABME/9PnRpJ8rUis/s1600/slide_384504_4594980_compressed.jpg" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-24514604547827335812014-11-25T07:11:00.002-08:002014-11-25T07:11:43.419-08:00Το βίντεο από την εκδήλωση για τα 50 χρόνια του περιοδικού "Αναγέννηση" <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/nBoT8n0j-5A?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<a name='more'></a><br /></div>
Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-77981970456470975612014-08-19T13:48:00.003-07:002014-08-19T13:57:32.896-07:00O Kareem Abdul-Jabbar για το Ferguson και τον ταξικό πόλεμο στις ΗΠΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">του Kareem Abdul-Jabbar</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://basketballbicker.com/wp-content/uploads/2013/10/kareemmed.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://basketballbicker.com/wp-content/uploads/2013/10/kareemmed.jpg" height="193" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><br />Θα αποτελέσει η πρόσφατη εξέγερση στο Φέργκιουσον του Μιζούρι, ένα σημείο καμπής στη μάχη ενάντια στη φυλετική αδικία ή θα είναι μια μικρή υποσημείωση, σε κάποια μελλοντική πτυχιακή διατριβή σχετικά με τις πολιτικές αναταραχές στον πρώιμο 21ο αιώνα;</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<a name='more'></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />Η απάντηση μπορεί να βρεθεί στο Μάη του 1970<br /><br />Θα έχετε πιθανά ακούσει για τoυς πυροβολισμούς στο Kent State: Στις 4 Μάη του 1970, η εθνοφρουρά του Οχάϊο, άνοιξε πύρ κατά των φοιτητών που διαδήλωναν στο Πανεπιστήμιο του Kent. Στα 13 δευτερόλεπτα των πυροβολισμών, τέσσερις φοιτητές σκοτώθηκαν και εννέα τραυματίστηκαν, με το ένα να μένει μόνιμα παράλυτος. Το σοκ και η κατακραυγή για το γεγονός, έφεραν ως αποτέλεσμα μια πανεθνική απεργία στην οποία συμμετείχαν τέσσερα εκατομμύρια φοιτητές, οι οποίοι έκλεισαν 450 ιδρύματα. Πέντε μέρες μετά τα γεγονότα του Kent State, 100 χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στην Ουάσινγκτον και η νεολαία της χώρας κινητοποιούταν πλέον ενεργητικά για να έρθει το τέλος του πολέμου στο Βιετνάμ, του ρατσισμού, του σεξισμού και της ανόητης πίστης στο πολιτικό κατεστημένο.<br /><br />Πιθανότατα, δεν έχετε ακούσει για τους πυροβολισμούς στο Jackson State<br /><br />Στις 14 Μάη, δέκα μέρες αφού το Kent State έβαλε φωτιά στο έθνος, στο Πανεπιστήμιο του Jackson State, στο οποίο σπούδαζαν κυρίως μαύροι, η αστυνομία σκότωσε δύο μάυρους νεαρούς (ο ένας τελειόφοιτος του Λυκείου, ο άλλος πατέρας ενός μωρού 18 μηνών), με καραμπίνες και τραυμάτισε άλλους δώδεκα.<br /><br />Δεν υπήρξε καμία κατακραυγή σε εθνικό επίπεδο. Το έθνος δεν κινητοποιήθηκε για να κάνει κάτι. Αυτό το άψυχο τέρας που αποκαλούμε Ιστορία, κατάπιε το όλο συμβάν σβήνωντας το από τη μνήμη του έθνους.<br /><br />Kαι εφόσον δεν θέλουμε την αγριότητα του Ferguson να την καταπιεί η Ιστορία και να καταλήξει ένα ερέθισμα στο έντερο της, πρέπει δούμε την όλη κατάσταση όχι μόνο σαν άλλη μια πράξη στα πλαίσια του ρατσισμού του συστήματος, αλλά και ό,τι άλλο στην πραγματικότητα είναι: ταξικός πόλεμος.<br /><br />Επικεντρώνοντας μονάχα στη φυλετική πτυχή, η συζήτηση γίνεται στο αν ο θάνατος του Michael Brown – ή αυτός των τριών άοπλων μαύρων, που δολοφονήθηκαν από την αστυνομία στις ΗΠΑ μέσα σε αυτό το μήνα – έγκειται στο θέμα των διακρίσεων ή στις αιτιολογήσεις της αστυνομίας. Έπειτα θα συζητάμε για το αν υπάρχει ο ρατσισμός των μαύρων εναντίον των λευκών, όσο υπάρχει ο ρατσισμός των λευκών ενάντια στους μαύρους. (Ναι, όντως υπάρχει. Αλλά σε γενικές γραμμές, ο ρατσισμός των λευκών ενάντια στους μαύρους επηρεάζει οικονομικά το μέλλον της μαύρης κοινότητας. Ο ρατσισμός των μαύρων απέναντι στους λευκούς, έχει σχεδόν μηδαμινές κοινωνικές επιπτώσεις.)<br /><br />Στη συνέχεια, θα αρχίσουμε να συζητάμε για το αν η αστυνομία στις ΗΠΑ είναι και η ίδια μία μειονότητα σε κίνδυνο, που υπόκειται σε διακρίσεις με βάση το χρώμα (της στολής της) - το μπλέ. (Ναι, είναι. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες να λάβουμε υπόψη πριν καταδικάσουμε την αστυνομία, όπως οι πολιτικές πιέσεις, η ανεπαρκής εκπαίδευση και διάφορες απόκρυφες πολιτικές). Ύστερα, θα διερωτηθούμε αν οι μαύροι πέφτουν συχνότερα θύματα πυροβολισμών εξαιτίας του ότι διαπράττουν συχνότερα εγκλήματα. (Στην πραγματικότητα, έρευνες αποδεικνύουν ότι οι μαύροι γίνονται στόχαστρο συχνότερα σε κάποιες πόλεις όπως η Νέα Υόρκη. Είναι δυσκολότερο να μιλήσουμε για μια μεγαλύτερη, εθνικής εμβέλειας, εικόνα γιατί η έρευνα στο θέμα είναι θλιβερά ανεπαρκής. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης, μας δείχνει ότι στο διάστημα 2003-2009 στις ΗΠΑ, ανάμεσα στους θανάτους που είχαν να κάνουν με σύλληψη, υπάρχει ελάχιστη διαφορά ανάμεσα σε μαύρους, λευκούς ή λατίνους. Μολαταύτα, τα στοιχεία δεν μας δείχνουν πόσοι από αυτούς ήταν άοπλοι.)<br /><br />Τα φυλετικά ζητήματα, για τα οποία όλοι σπεύδουν να υψώσουν γροθιές, αποσπούν την Αμερική από το να δει ότι οι στόχοι της υπερβολικής αντίδρασης της αστυνομίας, βασίζονται λιγότερο στο χρώμα και περισσότερο σε κάτι που είναι ακόμα χειρότερο και από το επίπεδο οδύνης του ιού Έμπολα: στο να είσαι φτωχός. Φυσικά, για πολλούς στην Αμερική, το να έχεις συγκεκριμένο χρώμα στο δέρμα σου είναι συνώνυμο με το να είσαι φτωχός και το να είσαι φτωχός είναι συνώνυμο με το να είσαι εγκληματίας. H ειρωνεία είναι ότι αυτή η παρεξήγηση υπάρχει στην πραγματικότητα και μεταξύ των ίδιων των φτωχών.<br /><br />Kάι έτσι ακριβώς θέλει να έχουν τα πράγματα, η καθεστηκυία τάξη.<br /><br />H τελευταία απογραφή έδειξε ότι 50 εκατομμύρια Αμερικανοί είναι φτωχοί. 50 εκατομμύρια ψηφοφόροι είναι ένα σημαντικό μπλοκ αν κάποτε οργανωθούν σε μια προσπάθεια να πετύχουν τους οικονομικούς τους σκοπούς. Έτσι, είναι κρίσιμο για εκείνους που βρίσκονται στο «Πλουσιότερο 1%» να κρατούν τους φτωχούς διαλυμένους, αποσπώντας την προσοχή τους με ζητήματα που κυρίως ακουμπούν στο συναίσθημα τους όπως η μετανάστευση, οι αμβλώσεις, ο έλεγχος της οπλοκατοχής, έτσι ώστε να μην σταματήσουν κάποια στιγμή (σ.σ. οι φτωχοί) και αναρωτηθούν πώς τους κοροϊδεύουν για τόσο καιρό.<br /><br />Ένας τρόπος να κρατήσεις αυτούς τους 50 εκατομμύρια φτωχούς, διαλυμένους είναι μέσω της παραπληροφόρησης. Τα τελευταία στοιχεία από το PunditFact σχετικά με τα ειδησεογραφικά δίκτυα, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι για το Fox και το Fox News Channel, το 60% των όσων μεταδίδουν, είναι ψέμματα. Για το NBC και το MSNBC, το ποσοστό είναι 46%.<br /><br />Αυτά είναι τα «νέα», αδέρφια! Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στο Ferguson, το Fox News έπαιξε μια ασπρόμαυρη φώτο του Martin Luther King, με την επιγραφή: «Ξεχνώντας το μήνυμα του Μartin Luther King / Οι διαδηλωτές στο Missouri στρέφονται στη βία». Mήπως έπαιξαν κάτι αντίστοιχο όταν και οι δύο Μπούς εισέβαλαν στο Ιράκ: «Ξεχνώντας το μήνυμα του Ιησού Χριστού / Οι ΗΠΑ ξεχνούν να γυρίσουν το μάγουλο και σκοτώνουν χιλιάδες»;<br /><br />Πώς γίνεται οι τηλεθεατές να κάνουν λογικές επιλογές σε μια Δημοκρατία, αν οι πηγές πληροφόρησης τους είναι διεφθαρμένες; Δεν μπορούν. Και αυτό είναι ακριβώς πώς το «1%» ορίζει τη μοίρα του «99%».<br /><br />Ακόμα χειρότερα, ορισμένοι πολιτικοί και επιχειρηματίες συνωμοτούν για να μείνουν οι φτωχοί ως έχουν. Στην κωμική-ειδησεογραφική εκπομπή του στο HBO με τίτλο Last Week Tonight, o John Oliver έκανε ένα θέμα πάνω στις επιχειρήσεις των payday loans (σ.τ.μ. εταιρίες που παρέχουν «δάνεια ημέρας», με υψηλό τόκο) και εκείνους που με απίστευτη αναισθησία εκμεταλλεύονται την απόγνωση του φτωχού κόσμου. Πώς γίνεται μια τέτοια βιομηχανία που αποσπά 1900% σε τόκους επί των δανείων να τη βγάζει καθαρή; Στο Τέξας, ο τοπικός βουλευτής Gary Elkins κατάφερε και μπλόκαρε νομοθετική ρύθμιση για το θέμα, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος είναι ιδιοκτήτης μιας τέτοιας αλυσίδας καταστημάτων που δίνουν payday loans. H βουλευτής Vicki Truitt που διαρκώς κατήγγειλε τον Elkins για την προφανή σύγκρουση συμφερόντων στο θέμα λόγω της εταιρίας του, έγινε λομπίστα για την ACE Cash Express, μόλις 17 μέρες μετά τη λήξη της θητείας της. Στην ουσία, ο Oliver έδειξε πως οι φτωχοί οδηγούνται σε τέτοιου είδους δάνεια, μόνο και μόνο για να καταλήξουν σε αδυναμία πληρωμής και έτσι να συνεχίζουν να δανείζονται. Ο κύκλος αυτός δεν μπορεί να σπάσει.<br /><br />Βιβλία και ταινίες σε περιβάλλον δυστοπίας, όπως το Snowpiercer, το Divergent, τα Hunger Games και το Elysium σηματοδότησαν την οργή, τα τελευταία χρόνια. Όχι μόνο επειδή εκφράζουν μια νεανική δυσαρέσκεια απέναντι στα πρότυπα εξουσίας. Αυτό θα εξηγούσε κάποια από τη δημοφιλία που έχουν ανάμεσα σε νεότερης ηλικίας κοινά, αλλά δεν δικαιολογεί τη δημοφιλία ανάμεσα στους «20κάτι» και σε μεγαλύτερους ενήλικες. O πραγματικός λόγος που μαζευόμαστε για να δούμε τον πορσελάνινο χαρακτήρα του Donald Sutherland στο Hunger Games είναι το γεγονός ότι ένας αδίστακτος πρόεδρος των ΗΠΑ αφιερωμένος στο να διατηρεί τη θέση του πλούτου ενώ λειαίνει τη φτέρνα του στους λαιμούς των φτωχών, φαντάζει αληθινό σενάριο σε μια κοινωνία που το «1%» κερδίζει ακόμα περισσότερο πλούτο, ενώ η μεσαία τάξη καταρρέει.<br /><br />Αυτό δεν είναι υπερβολή. Στατιστικές το αποδεικνύουν. Σύμφωνα με την έρευνα του Pew Research Center, μόνο τα μισά από τα νοικοκυριά στις ΗΠΑ είναι μεσαίου εισοδήματος, καταγράφωντας μια πτώση 11% από τη δεκαετία του 1970. Το μέσο εισόδημα της μεσαίας τάξης έχει πέσει 5% την τελευταία δεκαετία και ο συνολικός πλούτος βρίσκεται 28% κάτω. Όλο και λιγότεροι άνθρωποι (μόνο το 23%), θεωρούν ότι θα έχουν άρκετά χρήματα για να βγούν στη σύνταξη. Πιο καταδικαστικό για την κατάσταση, όλων: Λιγότεροι Αμερικανοί από ποτέ, πιστεύουν στην κινητήρια αρχή του Αμερικάνικου Ονείρου, ότι η σκληρή δουλειά θα τους πάει μπροστά.<br /><br />Αντί να ενωθούμε για να αντιμετωπίσουμε τον πραγματικό εχθρό – ανίκανους πολιτικούς, νομοθέτες και άλλους που βρίσκονται στην εξουσία- πέφτουμε στην παγίδα να στρεφόμαστε ο ένας ενάντια στον άλλο, ξοδεύοντας τις δυνάμεις μας μαχόμενοι ενάντια στους συμμάχους μάς και όχι ενάντια στους εχθρούς μας. Αυτό δεν έχει να κάνει με αποκλεισμούς μόνο με βάση το χρώμα ή τα πολιτικά κόμματα αλλά, επίσης και σχετικά με το φύλο. Στο βιβλίο της Unspeakable Things: Sex, Lies and Revolution, η Laurie Penny αναφέρει ότι οι μειωμένες ευκαιρίες για καριέρα στους νέους άνδρες, τους οδηγεί στο να νιώθουν λιγότερο πολύτιμοι για τις γυναίκες, με αποτέλεσμα να εκτρέπουν την οργή τους από αυτούς που πραγματικά προκαλούν το πρόβλημα, σε αυτές που επίσης βιώνουν τις συνέπειες: τις γυναίκες.<br /><br />Ναι, γνωρίζω ότι είναι άδικο να σταμπάρω τους πλουσιότερους με τόσο χοντρές γραμμές. Υπάρχουν μερικοί πολύ πλούσιοι που έχουν προσφέρει φοβερή υποστήριξη στην κοινότητα τους. Ταπεινοί για την επιτυχία τους, προσπαθούν να βοηθήσουν τους άλλους γύρω τους. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει με το πλήθος των εκατομμυριούχων και δισεκατομμυριούχων που συνεργάζονται παρασκηνιακά για να μειώσουν τα κουπόνια τροφίμων, δεν ανακουφίζουν το βάρος των φοιτητικών δανείων από τους νέους και τσακίζουν την επέκταση του επιδόματος ανεργίας.<br /><br />Σε κάθε τέτοια περιστατικά πυροβολισμών, θανάτων και αγριοτήτων, η αστυνομία και το δικαστικό σύστημα μοιάζουν να επιβάλλουν το νόμο ενός άδικου καθεστώτος. Η οργή μας αυξάνεται και οι εξεγέρσεις ζητούν να προκύψει δικαιοσύνη. Τα ειδησεογραφικά κανάλια κάνουν συνεντεύξεις με τον καθένα και οι γνωστές αυθεντίες επιρρίπτουν ευθύνες.<br /><br />Μετά τι;<br /><br />Δε λέω ότι οι διαμαρτυρίες στο Ferguson δεν είναι δικαιολογημένες - είναι. Στην πραγματικότητα, χρειαζόμαστε περισσότερες διαμαρτυρίες σε όλη τη χώρα. Που είναι όμως το Kent State της εποχής; Τι θα χρειαστεί για να κινητοποιήσει 4 εκατομμύρια φοιτητές σε ειρηνική διαμαρτυρία; Γιατί αυτό χρειαζόμαστε για να προκαλέσουμε πραγματική αλλαγή. Η μεσαία τάξη πρέπει να ενωθεί με τους φτωχούς και οι λευκοί να ενωθούν με τους αφροαμερικανούς σε μαζικές διαδηλώσεις για να ανατρέψουμε τους διεφθαρμένους πολιτικούς, για να μποικοτάρουμε τις εκμεταλλευτικές επιχειρήσεις, για να περάσει νομοθεσία που θα προωθεί την οικονομική ισότητα και τις ευκαιρίες για όλους και για να τιμωρήσουμε όλους όσους τζογάρουν με το οικονομικό μας μέλλον.<br /><br />Σε αντίθετη περίπτωση, θα πάθουμε ότι έχουμε τώρα για τα γεγονότα του Ferguson: Μια χούφτα πολιτικών και διασημοτήτων να εκφράζουν τη συμπάθεια και τον αποτροπιασμό τους. Αν δεν έχουμε μια συγκεκριμένη ατζέντα – μια λίστα με τι θέλουμε να αλλάξουμε και πως – θα μαζευόμαστε ξανά και ξανά δίπλα στα νεκρά κορμιά των νεκρών παιδιών μας, των γονιών μας και των γειτόνων μας.<br /><br />Ελπίζω ο John Steinbeck να αποδειχθεί σωστός όταν έγραφε στα Σταφύλια της Οργής ότι «H Ύφεση δουλεύει για να δυναμώσει και να ενώσει τους καταπιεσμένους». Αλλά είμαι περισσότερο διατεθειμένος να επαναλάβω το Inner City Blues του Marvin Gaye, που γράφτηκε το χρόνο μετά τους πυροβολισμούς στο Kent State και το Jackson State<br /><br />Inflation no chance<br /><br />To increase finance<br /><br />Bills pile up sky high<br /><br />Send that boy off to die<br /><br />Make me wanna holler<br /><br />The way they do my life<br /><br />Make me wanna holler<br /><br />The way they do my life</span><br />
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div>
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/Ft7lZgVHSKc?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Πηγή: <a href="https://barikat.gr/content/o-kareem-abdul-jabbar-gia-ferguson-kai-ton-taxiko-polemo-stis-ipa" target="_blank">Barikat</a></span></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Red Roadhttp://www.blogger.com/profile/05624776455567334171noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-53626377397281490892014-07-23T15:48:00.000-07:002014-07-23T15:48:35.082-07:00Η φιλοσοφία του νίτσε και η αναγκαία πολεμική σε αυτή<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-gFYsh8E-EZk/U9A4OYRVvGI/AAAAAAAABLE/NxNRbr5IxME/s1600/Nietzsche_Olde_04.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-gFYsh8E-EZk/U9A4OYRVvGI/AAAAAAAABLE/NxNRbr5IxME/s1600/Nietzsche_Olde_04.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">*Βασισμένο σε
στοιχεία από το κείμενο του Μάλκολμ Μπούλ «οι αρνητικές οικολογίες του νίτσε»<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Μέρος πρώτο</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Εναντιούμενος σε
όλους ο νίτσε έχει συναντήσει θεαματικά λίγη φιλοσοφική «αντιπολίτευση». Συγκεκριμένα, η φήμη του υπέφερε μόνο μία μεγάλη θλάση, την ενθουσιώδη
υιοθέτηση του έργου του από τους ναζί. Αλλά, εκτός της Γερμανίας, η συσχέτιση
του Νίτσε με την φρίκη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και το ολοκαύτωμα
υπηρέτησε κυρίως την διέγερση μία δευτερογενούς περιέργειας. Φυσικά, το τέρας
έπρεπε να "δαμαστεί" , και η νιτσεϊκή σκέψη έχει από τότε έξυπνα αναδομηθεί ούτως
ώστε να διαφύγει των κινδύνων που συνδέονται με το όνομα της. </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Ακόμα και εκείνες
οι φιλοσοφίες, ιδεολογίες ή και θρησκευτικά δόγματα για τις οποίες ο νίτσε είχε
την χειρότερη άποψη, όπως ο σοσιαλισμός, ο ο φεμινισμός αλλά και ο
χριστιανισμός , έχουν μέσω κάποιων λαμπρών τους εκπροσώπων προσπαθήσει να συνδιαλλαγούν με τον βασανιστή τους. Φυσικά δεν αναφέρομαι σε σοβαρούς
ιδεολόγους ή διαννοούμενους της επαναστατικής αριστεράς αλλά στους
μεταμοντέρνους και νεωτερικούς «εκσυγχρονιστές» που διατείνονται ότι μέσα από
τον μικροαστικό τους πνευματικό ορίζοντα, που είναι πλατύς και χωράει πολλά και
πολλούς, έχουν καταφέρει να ξεκομπλάρουν, και ίσως ξεπεράσει τους
μαρξιστές-λενινιστές σε πλατύτητα σκέψης. </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Μάλλον έχουν πλατύνει τόσο την
σκέψη τους που τελικά εμφιλοχώρησαν σε φιλοσοφικές και ιδεολογικές αντιλήψεις
της μεγαλοαστικής κουλτούρας αλλά ας είναι. Δεν μας απασχολούν τώρα οι «μοντέρνοι»
και πλατιοί διανοητές της υποταγμένης αριστεράς αλλά ο νίτσε. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Πολλοί λοιπόν
σήμερα διεκδικούν τον νίτσε σαν δικό τους, έχει γίνει ότι πάντα επιθυμούσε και
ο ίδιος. Ακαταμάχητος!<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Μόνο ένας μικρός
αριθμός βιβλίων τα τελευταία χρόνια δίνουν μία κριτική ματιά στην σκέψη του
νίτσε. Η αντι-νίτσε στροφή ξεκίνησε στην Γαλλία, όπου ο Λούκ Φερύ και Αλλέν
Ρενάν με τίτλο «Γιατί δεν είμαστε νιτσεϊστές» (1991) απάντησε στον φιλοσοφικό-ιδεολογικό
χυλό κάποιων διαννοούμενων που «πάντρευαν» τους Νίτσε/Μάρξ (!)/Φρόϋντ μέσω «συνθέσεων»
με το αίτημα τους ότι «Πρέπει να σταματήσουμε να ερμηνεύουμε τον νίτσε και να
ξεκινήσουμε να τον αναλύουμε επί των γραπτών του». Αυτή η προσπάθεια έδωσε
έμφαση στην εναντίωση του νίτσε στην αλήθεια και στον διάλογο με βάση την
λογική, στις ανησυχητικές συνέπειες της ανισοτικής και αμοραλιστικής του σκέψης
όπως επίσης και στην επιρροή που είχε σε αντιδραστικά ιδεολογήματα (ναζισμός
και άλλα). Οι Φερύ και Ρενάν προσδοκούσαν να ανανεώσουν μία παραδοσιακή ουμανιστική
προσέγγιση αλλά η πολεμική στην σκέψη του νίτσε μπορεί να πάρει ποικίλες μορφές
και κατευθύνσεις. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL"> Ο </span>Waite <span lang="EL">για παράδειγμα εντοπίζει στις «εσωτερικές»
διδαχές του νίτσε μία οργανική ρητορική της ευθανασίας, ή αλλιώς μίας
διαδικασίας «ξεχορταριάσματος» (</span>weeding out<span lang="EL">). Σύμφωνα με τον
ίδιο τον νίτσε αυτοί που δεν μπορούν να αντέξουν στην σκέψη της «αιώνιας
υποτροπής» είναι ακατάλληλοι για να ζουν! , <i>«Όποιος
θεωρεί καταστροφική την σκέψη ΄δεν υπάρχει σωτηρία΄ οφείλει να πεθάνει. Θέλω
πολέμους στους οποίους οι εύρωστοι και γενναίοι να οδηγούν τους άλλους»<o:p></o:p></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL"><i><br /></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL">Σύμφωνα με τον </span>Appel<span lang="EL">, οι προσπάθειες που έγιναν για να στραφεί
η σκέψη του νίτσε πρός την «ριζοσπαστική δημοκρατία» (τα εισαγωγικά δικά μου) αγνόησαν
(τυχαία άλλωστε;) την παντεταρισμένη ανισωτική πολιτική ουσία της.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Εκτός του ότι ο
νίτσε ήταν ένας εξαιρετικά ευμετάβλητος διανοητής, του οποίου οι αντιλήψεις
είναι κατασκευασμένες έτσι ώστε να επιδέχονται διάφορες ερμηνείες, ήταν προσηλωμένος
σε μία αποκήρυξη της ηθικής της καλοσύνης και στην ιδέα της ισότητας των
ανθρώπων στο όνομα μίας ελιτίστικης αριστοκρατικής δέσμευσης στην «ανθρώπινη τελειότητα». <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL"> Ο ελιτισμός του
νίτσε όχι μόνο είναι θεμελιώδης στην κοσμοαντίληψη του, αλλά είναι τόσο βαθύς
και περισπούδαστος που οδηγεί με έναν φυσικό τρόπο στο συμπέρασμα ότι<i> «η μεγάλη
πλειοψηφία των ανδρών δεν καν έχουν το δικαίωμα της ύπαρξης τους»</i> σύμφωνα πάντα
με τα λεγόμενα του. Σύμφωνα με την άποψη του </span>Battaile<span lang="EL">, <i>«οι θέσεις του νίτσε είναι οι μόνες που είναι
απολύτως έξω από την κομμουνιστική κοσμοαντίληψη»</i> και έτσι γίνεται καθαρό, για
αυτόν, ότι η μόνη αντι-νιτσεϊκή πραγματική θέση είναι μία κομμουνιστική, η
οποία βέβαια από τον </span>Battaile<span lang="EL"> παίρνει ένα περιεχόμενο ασαφώς ορισμένο σαν ένα συνονθύλευμα κοινωνικών
πρακτικών που οδηγούν στην συνολική απελευθέρωση . Η προσωπική μου άποψη πάνω
σε αυτό είναι ότι, συμφωνώ με το πρώτο σκέλος, ότι δηλαδή η φιλοσοφία του νίτσε
είναι απόλυτα ασύμβατη με τον μαρξισμό-λενινισμό και ότι σαν τα δύο άκρα ενός
φάσματος η πιο αποτελεσματική πολεμική μπορεί να γίνει μόνο από κομμουνιστές. Αλλά
προφανώς και δεν θα έδινα επ ουδενί ένα τέτοιο περιεχόμενο στην υλιστική διαλεκτική
κοσμοαντίληψη. Ας είναι. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Πώς όμως
ξετυλίγει κάποιος το κουβάρι της κριτικής στον νίτσε; Πολλοί από τους
πρόσφατους κριτικούς του ψάχνουν να επαναβεβαιεώσουν πολιτικές και φιλοσοφικές
θέσεις τις οποίες ο νίτσε είχε αποκηρύξει. Για αυτούς, το να εδραιώσουν ότι ο
νίτσε ήταν ένας αμοραλιστής, ανορθολογιστής, ανισοτικός, που δεν είχε κανένα
σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα επαρκεί σαν μία μεθοδολογία κατάρριψης των
επιχειρημάτων του. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ιδεολογική αντιπαράθεση πέραν των
γραπτών κειμένων γίνεται και στο κίνημα.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL">Μία σοβαρή προσπάθεια
κριτικής στον νίτσε λοιπόν, σύμφωνα με τον </span>Bull<span lang="EL">, είναι όχι η προσπάθεια να απομακρυνθούμε από τον
νίτσε αλλά να δώσουμε εκείνα τα εφόδια στον εαυτό μας για να τον ξεπεράσουμε.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Διαβάζοντας τον νίτσε<o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL"> Μία βασική πτυχή,
όπως υποστηρίζει ο </span>Waite<span lang="EL">,
ανάπτυξης οποιασδήποτε μορφής πολεμικής στον νίτσε είναι το γεγονός ότι οι
περισσότεροι αναγνώστες εμπιστεύονται τον νίτσε. Και αυτό μάλλον συμβαίνει
γιατί ο νίτσε δίνει ισχυρά κίνητρα για αυτό<i>.
«Αυτό το βιβλίο ανήκει στους εκλεκτούς»</i> όπως τονίζει στον πρόλογο του
Αντίχριστου. Ανήκει σε αυτούς που<i> «είναι
έντιμοι σε πνευματικά ζητήματα στο σημείο της σκληρότητας», οι οποίοι «έχουν
την δύναμη για να κάνουν ερωτήσεις που κανείς σήμερα δεν τολμά να κάνει, σε
αυτούς που έχουν το κουράγιο για το απαγορευμένο»</i>. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Απόσπασμα από τον
Αντίχριστο</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><i><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">« Αυτοί είναι μόνο οι
αναγνώστες μου, οι δικαιοδόχοι αναγνώστες μου, οι προορισμένοι αναγνώστες μου : όλοι οι άλλοι τι σημασία
έχουν; - Ανήκουν απλά στην ανθρωπότητα.- Ένας πρέπει να είναι ανώτερος της
ανθρωπότητας σε δύναμη, στην μεγαλοπρέπεια της ψυχής του- στην περιφρόνηση»<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Μέσω της
ανάγνωσης ο νίτσε κολακευτικά προσφέρει μία ταύτιση στον αναγνώστη με κάποια
ανώτερη μορφή ύπαρξης, σε οποιονδήποτε αναγνώστη αλλά όχι σε...όλους τους
αναγνώστες. Η ταύτιση αυτή με μία ανώτερη εξουσιαστική μορφή προσφέρει μία φανταστική
απελευθέρωση από όλα τα κοινωνικά και
οικονομικά δεσμά από τα οποία περιορίζεται η πλειοψηφία του λαού. Η ταύτιση με
τους υπόλοιπους ,από τον αναγνώστη, (δηλαδή με τον λαό) περιλαμβάνει το να
διαβάσει κάποιος πολλές σελίδες προσβολών που απευθύνονται σε ανθρώπους
σαν...τον ίδιο τον αναγνώστη. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Το στοιχείο της
απάτης στον νίτσε ήταν υπαρκτό. Ο ίδιος μάλιστα έφτασε στο σημείο να παριστάνει
έναν ευγενή από την Πολωνία, όπου με μάτια που γυάλιζαν, «διαφήμισε τα μυστικά
αυτού του κόσμου» και πούλησε φιαλίδια που περιείχαν γαλάζιο μελάνι το οποίο
περιεχόμενο υποστήριζε ότι ήταν σταγόνες αυθεντικού γαλάζιου αίματος! , μπροστά
στα μάτια ενός έκθαμβου κοινού. Μία γενική επίκληση τους πιό χαρισματικούς
ανθρώπους για την δήθεν δημιουργία μίας κοινωνίας νέας εκφράζονταν από τον νίτσε
με μία τέτοια ρητορική δύναμη ώστε να μπορεί να παρασύρει κάποιον στην
τοποθέτηση του ευατού του σε αυτούς τους πρωτότυπους ανθρώπους του μέλλοντος.
Φυσικά αυτό δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει για όλους τους αναγνώστες. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Ο νίτσε, προφανώς
και συμπεριελάμβανε τον εαυτό του στην κατηγορία των ανθρώπων που χαρακτήριζε «υψηλά
χαρισματικούς άνδρες του μέλλοντος» και η αντίθεση του στους «μέτριους τους
ανόητους και τους τρελούς» ενθαρρύνει τον
αναγνώστη να αποστασιοποιηθεί από την τελευταία κατηγορία. Στον μετά
ζαρατούστρα νίτσε, αυτή η στρατηγική είναι κεντρική, καθώς η απομόνωση και η απομάκρυνση
ενός μεγάλου κομματιού αναγνωστών από το έργο του τον αναγκάζει απεγνωσμένα να
εφεύρει τρόπους ώστε να ξαναμπεί στο προσκήνιο. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Μάλλον ο
καλύτερος τρόπος για να βγάλει κανείς την μάσκα από τον υπεράνθρωπο δηλαδή και
τον ίδιο τον νίτσε είναι η αντίσταση του αναγνώστη ή η αποτυχία του να
υιοθετήσει την νιτσεϊκή διαταγή «κάποιος πρέπει να είναι ανώτερος...»<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Στο τέλος αυτού
του πρώτου μέρους της μικρής εισαγωγής στον νίτσε και την αναγκαία πολεμική που
πρέπει να γίνει στο σώμα αυτής της ύπουλα εκφυλιστικής και δηλητηριώδους
φιλοσοφίας για τον υγιώς σκεπτόμενο άνθρωπο, θα πώ ότι και εγώ είμαι σε μία
διαδικασία διαβάσματος του νίτσε, γιατί πιστεύω ότι για να μπορεί κάποιος να
αντιπαρατεθεί σε μία άποψη πρέπει να την γνωρίζει.Συνεπώς αυτή η προσπάθεια θα
πάρει κάποιο καιρό και δεν θα έχει μία συγκεκριμένη ροή.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ΥΓ Σημειολογικά
και μόνο το πρώτο γράμμα του ονόματος του νίτσε είναι με μικρό και όχι κεφαλαίο
χαρακτήρα. Μόνο και μόνο επειδή ξέρω ότι θα πάθαινε πολλαπλό εγκεφαλικό αν
έβλεπε το όνομα του γραμμένο έτσι...</span><o:p></o:p></span></div>
</div>
Anonymousnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-8072226407671229102014-07-23T02:49:00.002-07:002014-07-23T02:50:33.692-07:00"Θα συνεχίσουμε να παίζουμε, Νετανιάχου!"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Λίγες ημέρες πριν, ενα ισραηλινό αεροπλάνο δολοφόνησε 4 μικρά παιδιά που παίζανε στην παραλία της Γάζας, μπροστά στα μάτια των δυτικών δημοσιογράφων. Οι γονείς τους τα μετέφεραν εκεί γιατί νόμιζαν ότι θα ήτανε πιο σφαλή. <a href="http://atheatoskosmosps.blogspot.gr/2014/07/blog-post.html">Το πολύ ωραίο κείμενο του "Αθέατου Κόσμου"</a> , περιγράφει το έγκλημα.</span><br />
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/NwS_nljEMkM" width="420"></iframe>
<br />
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Λίγες μέρες μετά, ένας δημοσιογράφος του Αλ Τζαζίρα, παίρνει συνέντευξη από ένα άλλο τσούρμο παιδιών. Τα παιδιά παίζουν κάτω από τους ήχους των αεροπλάνων και των βομβών που σκάνε. Και δεν παίζουν απλά και ανέμελα. Λένε ότι <i><b>"Θα συνεχίσουμε να παίζουμε, Νετανιάχου!". Παίζουν επίτηδες.</b></i></span></div>
<div>
<i><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></b></i></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Γιατί; Γιατί αυτά τα παιδιά, που έχουν δει τα σπίτια τους να καταρρέουν και τους συγγενείς τους να βγαίνουν νεκροί από τα χαλάσματα, που έχουν δει συνομίλικους φίλους τους με ακρωτηριασμένα άκρα, αυτά τα παιδιά έχουν καταλάβει από τη ζωή, αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν οι οπαδοί των "δύο άκρων" <i><a href="https://athens.indymedia.org/post/1528847/">(τελευταίο κρούσμα η κατάπτυστη ΣΟ του ιντιμύντια)</a></i></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Οι δολοφόνοι θέλουν τους λαούς να γονατίζουν μπροστά στην βία και να παραδίνονται.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Οι δολοφόνοι θέλουν να ξεχάσουν οι Παλαιστίνιοι την πατρίδα τους και να πάψουν να πολεμούν.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Οι δολοφόνοι θέλουν να όχι απλά να σκοτώνουν. Θέλουν να πιστέψουμε ότι αυτή είναι η φυσιολογική πορεία των πραγμάτων και να την αποδεχθούμε. Όλοι.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Οι δολοφόνοι θέλουν τα παιδιά να μην παίζουν και να περιμένουν φοβισμένα μέσα στο σπίτι να πεθάνουν. Θέλουν να πάψουν να ονειρεύνται.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Οι δολοφόνοι φοβούνται τα μικρά παιδιά που παίζουν, γιατί οι δολοφόνοι είναι αδύναμα ανθρωπάκια, κρυμμένα πίσω από τις κάννες των τανκς και τους ήχους των βομβαρδιστικών τους.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">πηγή βίντεο: <i><a href="http://tsak-giorgis.blogspot.gr/">Βαθύ Κόκκινο</a></i></span></div>
</div>
ΑΛΕΠΟΥhttp://www.blogger.com/profile/08158659171526824007noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-15379944276814996582014-07-15T13:55:00.000-07:002014-07-15T13:57:59.288-07:00Ορισμένα επεισόδια στη σύντομη αλλά πλούσια ιστορία του hip-hop<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://marnielangeroodiblog.files.wordpress.com/2013/05/panthers.jpg" style="display: inline !important; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://marnielangeroodiblog.files.wordpress.com/2013/05/panthers.jpg" height="211" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="text-align: justify;"><b>Μαύροι Πάνθηρες</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
Έχει χυθεί πολύ μελάνι για την ιστορία του hip-hop. Ανά καιρούς, και πρόσφατα στα μέρη μας, έχει χυθεί και αίμα. Όχι για το hip-hop όπως το εννοούν όσοι το βλέπουν ως ένα ακόμα είδος μουσικής, ως μία εφηβική ανησυχία. Αλλά για το hip-hop ως αυτό που πραγματικά είναι: ένα ακόμα ανατρεπτικό μέσο κάποιων που την παλεύουν μέσα στη μιζέρια, τη βαρβαρότητα των καιρών και τον διάχυτο μικροαστισμό. Πέρα από τα αισθητικά κριτήρια της κάθε τάσης του, αυτό το hip-hop επιλέγουμε να εξιστορούμε και να θέτουμε ως σημείο αναφοράς. Όχι μέσα από τα μάτια του ακαδημαϊσμού, αλλά μέσα από τα μάτια όσων βλέπουν σε αυτό τη δυνατότητα έκφρασης κι αντίδρασης των από τα κάτω. Ακολουθούν ενδεικτικά κάποια επεισόδια από τα χιλιάδες που έλαβαν τόπο παγκόσμια στην σύντομη αλλά πλούσια ιστορία του.</div>
<a name='more'></a>Το 1968, στην επέτειο των γενεθλίων του Malcolm X (όχι τυχαία), στο ανατολικό Harlem, ιδρύονται οι Last Poets. Αν και το όνομα είχε χρησιμοποιηθεί από πολλά γκρουπ στο παρελθόν περιστασιακά και σε επίπεδο γειτονιάς, οι Last Poets είναι το πρώτο συγκρότημα που θα δισκογραφήσει και θα αποκτήσει τα πνευματικά δικαιώματα του ονόματος. Αυτό ήταν εμπνευσμένο από ένα ποίημα του Bra Willie (ή αλλιώς Keorapetse William Kgositsile), καλλιτέχνη και ακτιβιστή που γεννήθηκε και δραστηριοποιήθηκε στο Johannesburg, μέχρι την εξορία του. Έπειτα τον βρίσκουμε στις ΗΠΑ, όπου σπουδάζει λογοτεχνία και γίνεται γνωστός για τα επαναστατικά του ποιήματα, με καλέσματα στα όπλα, που φτάνουν ως την Ευρώπη. «Ήμαστε οι τελευταίοι ποιητές πριν πάρουν το λόγο τα όπλα», αναφέρει σ’έναν στίχο του. Στις κατηγορίες ότι η ποίηση του είναι υπερβολικά πολιτική και διδακτική απαντά: «Σε καταστάσεις καταπίεσης η μόνη επιλογή που έχεις είναι ή να είσαι εργαλείο στο πλευρό των καταπιεστών είτε όργανο απελευθέρωσης».<br />
<br />
Ακολουθώντας το ίδιο θεματολογικό μοτίβο, οι Last Poets εξέφραζαν πλήρως την ιστορική συγκυρία των περιθωριοποιημένων μαύρων στα γκέτο της αμερικής και κουβαλούσαν την βαριά κληρονομιά από το μεγαλύτερο και απειλητικότερο κίνημα που γνώρισαν ποτέ οι Ηνωμένες πολιτείες: τους Μαύρους Πάνθηρες. Δε δημιουργήθηκαν στο όνομα της κομφορμιστικής αγάπης ή στα κηρύγματα του Martin Luther King αλλά στο όραμα του Malcolm X, όπως εκφράστηκε τα τελευταία χρόνια πριν την δολοφονία του. Οι Μαύροι Πάνθηρες ήταν οπλισμένοι, μιλούσαν ανοιχτά για κομμουνισμό, οργάνωναν συσσίτια, προστάτευαν τις γειτονιές τους από την αστυνομική αυθαιρεσία και όποια άλλη μορφή βίας ενάντια στον κόσμο τους.<br />
<br />
Με απαγγελία στίχων που υμνούσαν αυτούς τους ανθρώπους αλλά και ασκώντας έντονη κριτική στην αποπολιτικοποίηση των μαύρων, με κομμάτια όπως “Niggas are scared of revolution”, “Wake Up Niggers” ή ακόμα και το “When the Revolution Comes”, χτίζεται η εικόνα τους που πολλοί αγάπησαν (κυρίως μαύροι) και πολλοί μίσησαν (κυρίως λευκοί). Εκεί εντοπίζουμε εμείς τα πρώτα δείγματα του πώς μπορεί ο λόγος να αποτελέσει καλλιτεχνική βάση για μουσική έκφραση και ταυτόχρονα πολιτική ριζοσπαστικοποίηση. Αργότερα, μέλη του αρχικού συγκροτήματος φυλακίζονται για κλοπές και το γκρουπ αλλάζει σύνθεση διαρκώς. Παρ’όλα αυτά συνεχίζει να υπάρχει, χωρίς όμως να είναι το ίδιο ριζοσπαστικό όπως στους δύο πρώτους δίσκους. Γνωστοί ράπερς αργότερα τους ονομάζουν παππούδες του ραπ.<br />
<br />
Στη Δύση, και συγκεκριμένα στο Watts του Los Angeles, ένα-δύο χρόνια νωρίτερα, εμφανίζονται -και- ως καλλιτεχνική απάντηση στα όσα συνέβησαν στις αναταραχές, γνωστές ως Watts Riots (που συμμετείχαν 35.000 κόσμου και 70.000 ήταν συμπαθούντες προς τους εξεγερμένους) οι Watts Prophets, που χρησιμοποιούν ακριβώς το ίδιο μοτίβο: απαγγελία ποίησης με συνοδεία κρουστών. Όμως στο δίσκο τους “Rappin' Black in a White World” προσθέτουν πιάνο και γυναικεία παρουσία στην απαγγελία, κάτι πρωτοποριακό για την εποχή. Είναι μάλλον αυτά τα στοιχεία που θα οδηγήσουν αργότερα τον Dj Shadow να πει πως το “Rappin' Black in a White World” είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους. Οι Watts Prophets μετά από αυτό τον δίσκο διαλύονται, ενώ οι Last Poets χωρίς τα αρχικά μέλη τους δεν έχουν την ίδια δυναμική. Έτσι, αυτό το είδος μουσικής ξεχνιέται.<br />
<br />
Το 1979, ωστόσο, κάνει την εμφάνιση του το hip-hop. Το “hip” προέρχεται από το αφροαμερικανικό σλανγκ που σημαίνει “τώρα”, και το “hop” λέγεται, χωρίς όμως να υπάρχει κάποια απόδειξη, από τη λέξη ελπίδα. Πάντως ο όρος χρησιμοποιείται πρώτα για μια χορευτική φιγούρα στο breakdance και μετά για την επαναλαμβανόμενη, λόγω της λούπας, μουσική. Οι Sugarhill Gang είναι οι πρώτοι που δισκογραφούν και το “Rapper's Delight” είναι το πρώτο hip-hop κομμάτι. Μουσική για πάρτυ με στίχους καθαρά και μόνο για λόγους διασκέδασης. Κάτι που σε καμία περίπτωση δεν υποτιμούμε, απ’τη στιγμή μάλιστα που πολλά μαγαζιά της εποχής απαγόρευαν την είσοδο σε έγχρωμους, αποκλείοντας τους ουσιαστικά από τους χώρους κοινωνικοποίησης, κλειδώνοντας τους πίσω στα γκέτο.<br />
<br />
<a href="http://respectthenext.com/wp-content/uploads/2013/04/NWA.jpg"><img border="0" src="http://respectthenext.com/wp-content/uploads/2013/04/NWA.jpg" /></a><br />
<b>NWA</b><br />
<br />
Όμως, πριν το τέλος του 90’, δύο συγκροτήματα βάζουν την έννοια του πολιτικού μέσα σε αυτήν τη μουσική. Στην ανατολή οι Public Enemy και στη δύση οι NWA. Ενώ οι μεν πρώτοι έχουν πιο μεστό πολιτικό λόγο και τραβούν πάνω τους όλα τα φώτα της δημοσιότητας, οι δεύτεροι είναι αυτοί που αναστατώνουν τους πάντες. Το λεγόμενο gangsta rap τους είναι αυτό που αναγκάζει τις αμερικάνικες αρχές να πάρουν μέτρα για να μην παίζονται τέτοια κομμάτια στα ραδιόφωνα. Ο δίσκος τους γίνεται ένας από τους πρώτους που φέρει το αυτοκόλλητο προειδοποίησης για αιχμηρούς στίχους.<br />
<br />
Στίχοι που δεν χωράνε μέσα στον πολιτικά ορθό λόγο των Public Enemy, βρίσκουν χώρο στα τραγούδια των NWA που, λανθασμένα πολιτικά μεν, αντανακλούν καλύτερα τη διάθεση των ακροατών αυτής της ‘άγριας’ μουσικής. Κουβαλάνε όλα τα κουσούρια της κοινωνίας: ρατσισμό, σεξισμό αλλά και το συναίσθημα του αγώνα ενάντια στη βία του κράτους. Μιλάνε για όπλα, το δικαίωμα στην αυτοπροστασία και με το πασίγνωστο κομμάτι τους “Fuck The Police” κατορθώνουν να στρέψουν ακόμα και τα βλέμματα του FBI σε αυτούς, στους οποίους στέλνει γράμμα με έμμεσες απειλές και αρνείται να προστατέψει τις συναυλίες τους από “κάθε λογής επεισόδια”. <br />
<br />
Αξίζει να αναφερθεί ότι το gangsta rap παίρνει το όνομα του από το κομμάτι “Gangsta Gangsta” που περιγράφει ακριβώς τους κίνδυνους που έχει η ζωή για τους νέους που μεγαλώνουν στα γκέτο, αλλά και πώς μπορεί κάποιος αντί να είναι παθητικός σε αυτό, να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Τόσο ελλιπές πολιτικά, όσο και αληθινό για ένα μεγάλο κομμάτι όσων άκουγαν hip-hop τότε. Πριν απ' αυτό, οι ίδιοι βάφτιζαν τη μουσική τους reality rap. Δε θεωρούσαν τον εαυτό τους ανώτερο των ακροατών τους, ούτε έστεκαν διδακτικά απέναντί τους. Ίσως μόνο ήθελαν να τρομάξουν, περιγράφοντας μια καρικατούρα αυτού που ζούσαν, με σαφές μήνυμα στο σύστημα ότι “αν δεν σας αρέσουν αυτά που λέμε και κάνουμε είναι θέμα δικό σας, γιατί εσείς τα αφήσατε να γίνουν έτσι. Εμείς ήμαστε απλά ο καθρέφτης της κοινωνίας που κρύβεται κάτω από το χαλί και την ξεχνάτε όσο γίνεται.”<br />
<br />
Βέβαια, αργότερα το gangsta rap χάνει αυτό το νόημα και οριοθετείται ως το lifestyle ενός υποκόσμου που έχει ως στέμμα τα ναρκωτικά, τις γυναίκες, τα αυτοκίνητα κτλ. Ο ρόλος των δισκογραφικών εταιρειών σε αυτήν την επανοηματοδότηση του gangsta rap είναι κάτι παραπάνω από κομβικός: το έγδυσαν από τη βιωματικότητα του και εισήγαγαν σε αυτήν την άμεση έκφραση το εμπόρευμα, την ψεύτικη λάμψη.<br />
<br />
Μ’αυτά και μ’αυτά, τo hip-hop σιγά σιγά διογκώνεται, αυξάνει την κοινωνική του απεύθυνση (κυρίως στα πλέον καταπιεσμένα κομμάτια της αμερικανικής κοινωνίας) και δημιουργεί ρεύμα. Δεν είναι αμιγώς πολιτικοί οι στίχοι του, αλλά πως αλλιώς μπορείς να χαρακτηρίσεις μία μουσική που εκφράζει τις ανάγκες και τις επιθυμίες χιλιάδων νέων που είναι περιθωριοποιημένοι από κάθε άποψη; Πέρασε τα σύνορα της αμερικής, έφτασε σταδιακά στην ευρώπη και αργότερα παντού, για να εκφράσει πρώτα και κύρια μειοψηφίες. Το hip-hop ήρθε για να μείνει.<br />
<br />
Όπως ιστορικά συμβαίνει με τα περισσότερα ανατρεπτικά καλλιτεχνικά ρεύματα, έτσι και αυτό του hip-hop έμελλε να γίνει αξιοποιήσιμο από τη μουσική βιομηχανία. Όσο δημιουργούσε μια κουλτούρα γύρω του παγκοσμίως, τόσο κάποιοι έβλεπαν σε αυτό ένα λαμπρό πεδίο κερδοφορίας. Και για να πουληθεί κάτι πρέπει να χάσει την αιχμηρότητά του, να στρογγυλευτεί, να χάσει τη γείωσή του με την πραγματικότητα και να γίνει κι αυτό εικόνα ανάμεσα στις τόσες άλλες. Το βάρος, λοιπόν, του hip-hop που προβαλλόταν έπεσε στη διασκέδαση και στο lifestyle, ενώ παραμερίστηκε ο πολιτικός λόγος εντός του.<br />
<br />
Παρ’όλα αυτά στη βάση του, εκεί που αγαπήθηκε ως μέσω έκφρασης απέναντι στην καταπίεση, συνέχισε να ζει και να εξελίσσεται. Με τη διαφορά πλέον ότι ορισμένοι νέοι των γκέτο ονειρεύονταν μία φανταχτερή ζωή, ίδια με αυτή των τωρινών super stars και πρώην γειτόνων τους (που εν τω μεταξύ είχαν μετακομίσει σε κάποιο προάστιο). Ενδιαφέρουσα και σίγουρα βολική αυτή η προοπτική κοινωνικής ανέλιξης για τα πλέον υποτιμημένα κομμάτια της κοινωνίας.<br />
Επειδή όμως το αμερικάνικο όνειρο δεν μας χωράει όλους, το hip-hop πάντα είχε και πιο σκληρά πολιτικοποιημένα συγκροτήματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι Dead Prez. Δύο νέοι με παρεμφερείς πολιτικές καταβολές και την κοινή αγάπη τους για τη μουσική, γνωρίζονται στις αρχές του 90’ και βγάζουν το πρώτο τους δίσκο το 2000, το Let’s Get Free. Ο M1 και ο stic.man έχουν σαφής θέσεις υπέρ του κινήματος των Μαύρων Πανθήρων, κριτικάρουν τους λευκούς βλέποντας σε αυτούς τους καταπιεστές τους, προτάσσουν σοσιαλισμό μιλάνε για την μητέρα αφρική, το εκπαιδευτικό σύστημα, τη ζωή στα γκέτο που ακόμα και στον εικοστό αιώνα δεν είχε αλλάξει και πολύ.<br />
<br />
Θεματολογικά φυσικά, το hip-hop δεν θα μπορούσε να αναφέρεται για πάντα μόνο στα προβλήματα της μαύρης κοινότητας. Έχοντας αγαπηθεί εδώ και χρόνια και από τα λευκά κομμάτια της κοινωνίας, διευρύνεται και ως προς το περιεχόμενο των στίχων του. Αναπάντεχα, λοιπόν, ένα νέο ερώτημα τίθεται για τους νέους χιπχοπάδες: πως θα καταφέρουμε να κάνουμε hip-hop με τα δικά μας ανεξάρτητα μέσα. <br />
<br />
<a href="http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQB357D3efjsGzmoDra8RS7r8OEOuETTSU-14bhWDUBwOzSpCs9"><img border="0" src="http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQB357D3efjsGzmoDra8RS7r8OEOuETTSU-14bhWDUBwOzSpCs9" /></a><br />
<b>Sole (Anticon)</b><br />
Σε αυτό έρχονται να απαντήσουν 7 καλλιτέχνες κι ένας manager το 1998, δημιουργώντας μία ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία, την anticon. Δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε πως ήταν η πλέον επαναστατική απάντηση στο μονοπώλιο των δισκογραφικών εκείνη την εποχή, ούτε ότι είχαν βαθιές πολιτικές συμφωνίες τα μέλη της. Αρκεί όμως το γεγονός πως βρέθηκαν ορισμένα άτομα με κοινή οπτική για το hip-hop, δημιούργησαν μία ομάδα με οριζόντια δομή στο εσωτερικό της και μέσω αυτής βγήκαν ποιοτικές δουλειές που έφτασαν απ’άκρη σ’άκρη. Συνεργάστηκαν και αντάλλαξαν εμπειρίες πάρα πολλά ονόματα του πολιτικού hip-hop μέσω της anticon και θεωρείται η πρώτη hip-hop κολλεκτίβα. Είμαστε σίγουροι ότι θα υπήρξαν κι άλλες, που απλά δεν έφτασαν ποτέ στα αυτιά μας.<br />
<br />
Ακόμα ένα σημαντικό επεισόδιο στην ιστορία του hip-hop, δείγμα του πως ο καπιταλισμός μπορεί να πουλήσει ακόμα κι αντιδραστικά προς αυτόν κομμάτια, αποτελεί ο Eminem. Αυτός ο εκκεντρικός λευκός ήταν η απάντηση στο μονοπώλιο που είχαν παραδοσιακά οι μαύροι rapers στη μουσική βιομηχανία. Αριστοτέχνης, πρωτοποριακός, εν μέρει με πολιτικό, εν μέρει με χιουμοριστικό στίχο, έκανε το hip-hop τόσο οικείο σε ακόμα μεγαλύτερο εύρος ανθρώπων παγκόσμια. Μπορεί στα κομμάτια του να έβριζε όλο το star system, μέλος του οποίου ήταν κι ο ίδιος, αλλά παρέμενε το ίδιο δημοφιλής. Μπορεί να έκραζε τις δισκογραφικές εταιρείες και τους managers αλλά παράλληλα του προσέφεραν παχυλά συμβόλαια. Μπορεί να έβριζε χυδαία τη μάνα του στους δίσκους του σαν άλλος Morrison, αλλά κάθε μάνα αγόραζε κι ένα cd του στο εκστασιασμένο γιο της για τα χριστούγεννα. Αυτή η φαινομενική αντίφαση εξηγείται με όρους καθαρά θεαματικούς: οι διαχειριστές της εικόνας του μεταχειρίζονταν με τέτοιο τρόπο τις ατασθαλίες του, ώστε τον έκαναν διαρκώς πιο εμπορεύσιμο, πουλούσε διαρκώς περισσότερο. Αυτό αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα διαχείρησης της αντιδραστικότητας – ακόμα και της επαναστατικότητας πολλές φορές – από τη μουσική βιομηχανία.<br />
<br />
<div>
Αυτό που κάνει όμως η μουσική βιομηχανία στους αστέρες της, δεν μπορεί να το κάνει σε όσους επιλέγουν να είναι hip-hop μακριά από αυτήν. Το hip-hop ταξίδεψε σε κάθε άκρη του κόσμου, κυρίως χάρη σε αυτήν ακριβώς την προβολή του. Παρ’όλα αυτά, όσοι βρήκαν σ’αυτό μία οικειότητα και το επέλεξαν ως μέσω, το προσάρμοσαν στα δικά τους βιώματα, στις δικές τους ανάγκες, στις δικές τους επιθυμίες. Ο χιλιανός μπορεί να έμαθε το hip-hop από τον Eminem αλλά στα κομμάτια του μιλάει για τη φτώχεια. Αντίστοιχα ο παλαιστίνιος πρωτάκουσε hip-hop από τον Nas αλλά αναφέρεται στους στίχους του στον πόλεμο στη γάζα. Φυσικά, το ίδιο ισχύει και για κάθε μορφή τέχνης, πέρα από το hip-hop∙ είναι άλλο ένα πολεμοφόδιο των από τα κάτω.</div>
<div>
Το hip-hop σήμερα δεν μπορεί να θεωρηθεί εξ ορισμού πολιτικό, αντιφασιστικό, αντιδραστικό. Τέτοιο το καθιστούν τα υποκείμενα τα οποία εμπλέκει κάθε φορά. Εμείς πάντως επιλέγουμε συνειδητά να είμαστε με το κομμάτι όσων μέσω του hip-hop αντιδρούν στον καπιταλισμό, το μικροαστισμό, σε κάθε είδος φασισμού και μιλούν οι ίδιοι για τους ίδιους. Πάμε, λοιπόν, για νέα επεισόδια....</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Πηγή: <a href="http://theatrodromou.blogspot.gr/" target="_blank">Θέατρο Δρόμου</a></div>
</div>
Red Roadhttp://www.blogger.com/profile/05624776455567334171noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-13103599686828032752014-07-13T07:36:00.001-07:002014-07-13T07:47:48.416-07:00Για τη σημασία του μαχόμενου υλισμού<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i></i></span><br />
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i><a href="http://2.bp.blogspot.com/-zuzAIRGgiv8/U8KZBChI72I/AAAAAAAAAlE/PGUArCWG8TE/s1600/lenin-1050x700.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-zuzAIRGgiv8/U8KZBChI72I/AAAAAAAAAlE/PGUArCWG8TE/s1600/lenin-1050x700.jpg" height="212" width="320" /></a><i>"Ένα από τα πιο μεγάλα και επικίνδυνα λάθη των κομμουνιστών (και γενικά των επαναστατών που άρχισαν με επιτυχία μια μεγάλη επανάσταση) είναι η αντίληψη πως μπορούν τάχα την επανάσταση να την ολοκληρώσουν με τις προσπάθειες των επαναστατών. Αντίθετα, για την επιτυχία κάθε σοβαρής επαναστατικής δουλειάς είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε και να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε στην πράξη την αρχή πως οι επαναστάτες μπορούν να παίζουν το ρόλο μόνο της πρωτοπορίας μιας πραγματικά βιώσιμης και πρωτοπόρας τάξης."</i></i></span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>
</i></span>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />Για τα γενικά καθήκοντα του περιοδικού «Ποντ Ζνάμενεμ Μαρξίσμα» ο σύντροφος Τρότσκι στο τεύχος.1-2 είπε ήδη ό,τι έπρεπε να ειπωθεί και τα είπε πολύ καλά. Θα ήθελα να σταθώ σε μερικά ζητήματα που καθορίζουν ακριβέστερα το περιεχόμενο και το πρόγραμμα της δουλειάς που ανάγγειλε η Σύνταξη του περιοδικού στο εισαγωγικό σημείωμα του τεύχους. 1-2.<br /><br />Στο σημείωμα αυτό αναφέρεται πως όλοι όσοι έχουν συγκεντρωθεί γύρω από το περιοδικό «Ποντ Ζνάμενεμ Μαρξίσμα» δεν είναι κομμουνιστές, όλοι όμως είναι συνεπείς υλιστές. Νομίζω ότι μια τέτοια συμμαχία κομμουνιστών και μη κομμουνιστών είναι απόλυτα αναγκαία και καθορίζει σωστά τα καθήκοντα του περιοδικού. Ένα από τα πιο μεγάλα και επικίνδυνα λάθη των κομμουνιστών (και γενικά των επαναστατών που άρχισαν με επιτυχία μια μεγάλη επανάσταση) είναι η αντίληψη πως μπορούν τάχα την επανάσταση να την ολοκληρώσουν με τις προσπάθειες των επαναστατών. Αντίθετα, για την επιτυχία κάθε σοβαρής επαναστατικής δουλειάς είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε και να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε στην πράξη την αρχή πως οι επαναστάτες μπορούν να παίζουν το ρόλο μόνο της πρωτοπορίας μιας πραγματικά βιώσιμης και πρωτοπόρας τάξης. Η πρωτοπορία μόνο τότε εκπληρώνει τα καθήκοντα της πρωτοπορίας, όταν ξέρει να μην αποσπάται από τη μάζα που καθοδηγεί, αλλά πραγματικά να οδηγεί ολόκληρη τη μάζα προς τα μπρος. Αν δεν γίνει συμμαχία με τους μη κομμουνιστές στους πιο διαφορετικούς τομείς δράσης ούτε λόγος μπορεί να γίνει για οποιαδήποτε επιτυχή κομμουνιστική οικοδόμηση.<br /><br />Αυτό αφορά και τη δουλειά της υπεράσπισης του υλισμού και του μαρξισμού, που ανέλαβε το περιοδικό «Ποντ Ζνάμενεμ Μαρξίσμα». Στις κύριες κατευθύνσεις της πρωτοπόρας κοινωνικής σκέψης της Ρωσίας υπάρχει ευτυχώς σοβαρή υλιστική παράδοση. Αφήνοντας πια τον Γκ. Β. Πλεχάνοφ, αρκεί να αναφέρουμε τον Τσερνισέβσκι, σε σύγκριση με τον οποίο οι σημερινοί ναρόντνικοι (λαϊκοί σοσιαλιστές, Εσέροι, κτλ.) υποχωρούσαν συχνά, κυνηγώντας μοντέρνες αντιδραστικές φιλοσοφικές θεωρίας, παρασυρόμενοι από την ψεύτικη λάμψη της δήθεν «τελευταίας λέξης» της ευρωπαϊκής επιστήμης και μη μπορώντας να διακρίνουν κάτω από την ψεύτικη εκείνη λάμψη τη μια ή την άλλη ποικιλομορφία τής δουλοπρέπειας προς την αστική τάξη, τις προλήψεις της και την αντιδραστικότητα των αστών.<br /><br />Πάντως, στη Ρωσία υπάρχουν ακόμα –και θα υπάρχουν οπωσδήποτε για πολύ ακόμη καιρό– υλιστές στο στρατόπεδο των μη κομμουνιστών, και επιτακτικό χρέος μας είναι να προσελκύσουμε σε συνεργασία όλους τους οπαδούς του συνεπούς και μαχόμενου υλισμού στην πάλη με την αντιδραστική φιλοσοφία και τις φιλοσοφικές προλήψεις της λεγόμενης «μορφωμένης κοινωνίας». Ο Ντίτσγκεν-πατέρας, που δεν πρέπει να τον συγχέουμε με το γιο του –έναν δημοσιολόγο τόσο υπεροπτικό, όσο και αποτυχημένο– διατύπωσε σωστά, εύστοχα και καθαρά τη βασική άποψη του μαρξισμού σχετικά με τις φιλοσοφικές κατευθύνσεις που κυριαρχούν στις αστικές χώρες και τραβούν το ενδιαφέρον των επιστημόνων και των δημοσιολόγων, λέγοντας πως τις περισσότερες φορές οι καθηγητές της φιλοσοφίας στη σύγχρονη κοινωνία δεν είναι στην ουσία τίποτε άλλο, παρά «διπλωματούχοι λακέδες της παπαδοκρατίας».<br /><br />Οι Ρώσοι μας διανοούμενοι, που αρέσκονται να θεωρούν τον εαυτό τους πρωτοπόρο, όπως άλλωστε και οι συνάδελφοί τους σε όλες τις άλλες χώρες, δεν αγαπούν καθόλου να μεταφερθεί το ζήτημα στο επίπεδο της εκτίμησης που κάνει ο Ντίτσγκεν. Και δεν το αγαπούν, γιατί η αλήθεια τους πειράζει. Αρκεί να αναλογιστούμε κάπως την κρατική εξάρτηση, στη συνέχεια τη γενική οικονομική εξάρτηση, κατόπι την εξάρτηση της καθημερινής ζωής και κάθε άλλη εξάρτηση των μορφωμένων ανθρώπων σήμερα από την κυρίαρχη αστική τάξη, για να καταλάβουμε την απόλυτη ορθότητα αυτού του αυστηρού χαρακτηρισμού του Ντίτσγκεν. Αρκεί να θυμηθούμε τις περισσότερες μοντέρνες φιλοσοφικές κατευθύνσεις που τόσο συχνά εμφανίζονται στις ευρωπαϊκές χώρες, αρχίζοντας έστω από εκείνες που σχετίζονταν με την ανακάλυψη του ραδίου, και τελειώνοντας με εκείνες που πάνε τώρα να πιαστούν από τον Αϊνστάιν, –για να καταλάβουμε το δεσμό που υπάρχει ανάμεσα στα ταξικά συμφέροντα και στις ταξικές απόψεις της αστικής τάξης, ανάμεσα στην υποστήριξη που δίνει στις κάθε λογής θρησκείες και στο ιδεολογικό περιεχόμενο των μοντέρνων φιλοσοφικών κατευθύνσεων.<br /><br />Απ' όλα τα παραπάνω φαίνεται πως ένα περιοδικό, που θέλει να είναι όργανο του μαχόμενου υλισμού, πρέπει να είναι, πρώτο, όργανο μαχητικό, δηλαδή πρέπει να ξεσκεπάζει και να καταπολεμά με συνέπεια όλους τους σύγχρονους «διπλωματούχους λακέδες της παπαδοκρατίας», αδιάφορο αν εμφανίζονται σαν εκπρόσωποι της επίσημης επιστήμης, ή σαν ελεύθεροι σκοπευτές που αυτοαποκαλούνται δημοσιολόγοι της «δημοκρατικής αριστεράς ή ιδεολόγοι-σοσιαλιστές». Δεύτερο, το περιοδικό αυτό πρέπει να είναι όργανο του μαχόμενου αθεϊσμού. Έχουμε υπηρεσίες ή τουλάχιστο κρατικά ιδρύματα που καταγίνονται με τη δουλειά αυτή. Μα η δουλειά αυτή είναι πολύ αδύνατη, εντελώς ανεπαρκής, γιατί δέχεται, όπως φαίνεται, την καταθλιπτική επίδραση των γενικών συνθηκών της πραγματικά ρωσικής (αν και σοβιετικής) γραφειοκρατίας μας. Γι' αυτό, το περιοδικό που αναλαμβάνει το καθήκον να γίνει όργανο του μαχόμενου υλισμού, πρέπει –κι αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία– δίπλα στο έργο των αντίστοιχων κρατικών ιδρυμάτων για τη βελτίωση και την αναζωογόνηση της δουλειάς να κάνει έντονη αθεϊστική προπαγάνδα και πάλη. Πρέπει να παρακολουθείται με προσοχή όλη η σχετική φιλολογία σε όλες τις γλώσσες, να μεταφράζεται ή τουλάχιστο να μεταδίδεται περιληπτικά καθετί που έχει κάποια αξία σ' αυτό τον τομέα.<br /><br />Ο Έγκελς από καιρό ακόμη συμβούλευε τους καθοδηγητές του σύγχρονου προλεταριάτου να μεταφράσουν τα μαχητικά αθεϊστικά έργα του τέλους του 18ου αιώνα για να κυκλοφορούν πλατιά μέσα στο λαό. Είναι ντροπή μας που ως τα σήμερα δεν το κάναμε (είναι κι αυτό μια από τις πολυάριθμες αποδείξεις ότι πολύ ευκολότερα μπορεί κανείς να κατακτήσει την εξουσία σε μια επαναστατική περίοδο, παρά να χρησιμοποιήσει σωστά αυτή την εξουσία). Κάποτε γίνονταν προσπάθειες να δικαιολογηθεί αυτή η χαλαρότητα, η αδράνεια και η αδεξιότητά μας μ' ένα σωρό «σοβαροφανείς» ισχυρισμούς, όπως π.χ. ότι τα παλιά αθεϊστικά έργα του 18ου αιώνα έχουν τάχα ξεπεραστεί, δεν είναι επιστημονικά, είναι απλοϊκά κτλ. Δεν υπάρχει πράγμα χειρότερο από κάτι τέτοιες, δήθεν επιστημονικές σοφιστείες, που πάνε να καλύψουν ή το σχολαστικισμό, ή την πλήρη άγνοια του μαρξισμού. Φυσικά, στα αθεϊστικά συγγράμματα των επαναστατών του 18ου αιώνα θα βρεθούν όχι λίγα σημεία και αντιεπιστημονικά και απλοϊκά. Μα κανένας δεν εμποδίζει τους εκδότες αυτών των έργων να τα περικόψουν και να προσθέσουν σ' αυτά σύντομους επίλογους, όπου να φαίνεται η πρόοδος που σημείωσε η ανθρωπότητα από τα τέλη του 18ου αιώνα κι εδώ στον τομέα της επιστημονικής κριτικής της θρησκείας, να αναφέρονται τα σχετικά νεότερα έργα κτλ. Θα κάναμε το μεγαλύτερο και το χειρότερο λάθος που μπορεί να κάνει ένας μαρξιστής, αν λέγαμε πως τα πολλά εκατομμύρια των λαϊκών (ιδιαίτερα των αγροτικών και βιοτεχνικών) μαζών, που ολόκληρη η σύγχρονη κοινωνία τα έχει καταδικάσει στο σκοτάδι, στην αμάθεια και στις προλήψεις, μπορούν να απαλλαγούν από το σκοτάδι αυτό μόνο με την ευθεία γραμμή της καθαρά μαρξιστικής διαφώτισης. Στις μάζες αυτές πρέπει να δώσουμε πολυποίκιλο υλικό για την αθεϊστική προπαγάνδα, να τις κατατοπίσουμε στα γεγονότα που παρουσιάζουν οι πιο διαφορετικές πλευρές της ζωής, να τις πλησιάσουμε με διάφορους τρόπους, για να τους προκαλέσουμε το ενδιαφέρον, να τους ξυπνήσουμε από το θρησκευτικό λήθαργο, να τις τραντάξουμε απ' όλες τις μεριές, με τους πιο διαφορετικούς τρόπους κτλ.<br /><br />Τα συγγράμματα των παλιών αθεϊστών του 18ου αιώνα, τα γραμμένα με πνεύμα, με ζωντάνια και με ταλέντο, που χτυπούσαν με τρόπο ευφυή και απροκάλυπτο την παπαδοκρατία, θα αποδειχτούν σε μια σειρά περιπτώσεις χίλιες φορές πιο κατάλληλα για να ξυπνήσουν τους ανθρώπους από το θρησκευτικό λήθαργο, παρά τα ανιαρά, μονότονα, χωρίς σχεδόν κανένα καλοδιαλεγμένο στοιχείο, αναμασήματα του μαρξισμού, που κυριαρχούν στη φιλοσοφία μας και που (γιατί να το κρύβουμε) συχνά διαστρεβλώνουν το μαρξισμό. Όλα τα οπωσδήποτε μεγάλα έργα του Μαρξ και του Έγκελς τα έχουμε μεταφράσει. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να φοβόμαστε πως ο παλιός αθεϊσμός και ο παλιός υλισμός δεν θα συμπληρωθούν σε μας με τις διορθώσεις που έκαναν ο Μαρξ και ο Έγκελς. Το πιο σπουδαίο –και αυτό ακριβώς ξεχνούν τις περισσότερες φορές οι δικοί μας οι δήθεν μαρξιστές-κομμουνιστές που στην πραγματικότητα παραμορφώνουν το μαρξισμό– είναι να μπορέσουμε να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον των εντελώς καθυστερημένων ακόμη μαζών με τη συνειδητή αντιμετώπιση των θρησκευτικών ζητημάτων και με τη συνειδητή κριτική της θρησκείας.<br /><br />Από την άλλη μεριά, κοιτάξτε τους εκπροσώπους της σύγχρονης επιστημονικής κριτικής της θρησκείας. Σχεδόν πάντα οι εκπρόσωποι αυτοί της μορφωμένης αστικής τάξης «συμπληρώνουν» τα ίδια τα επιχειρήματά τους που ανασκευάζουν τις θρησκευτικές προλήψεις με τέτοιους συλλογισμούς, που αμέσως τους ξεσκεπάζουν σαν υποτελείς της ιδεολογίας της αστικής τάξης, σαν «διπλωματούχους λακέδες της παπαδοκρατίας».<br /><br />Ορίστε δυο παραδείγματα. Ο καθηγητής Ρ.Γ.Βίπερ τύπωσε το 1918 ένα βιβλιαράκι με τον τίτλο: «Η εμφάνιση του χριστιανισμού» (έκδοση «Φάρος», Μόσχα). Εκθέτοντας τα βασικά συμπεράσματα της σύγχρονης επιστήμης, ο συγγραφέας όχι μόνο δεν καταπολεμά τις προλήψεις και την απάτη, που είναι το όπλο της εκκλησίας, σαν πολιτικής οργάνωσης, όχι μόνο παρακάμπτει αυτά τα ζητήματα, μα προβάλλει τον εντελώς γελοίο και αντιδραστικότατο ισχυρισμό ότι στέκει πάνω από τις δυο «ακρότητες»: και την ιδεαλιστική και την υλιστική. Αυτό δεν είναι παρά δουλοπρέπεια απέναντι στην κυρίαρχη αστική τάξη, που ξοδεύει εκατοντάδες εκατομμύρια ρούβλια σε όλο τον κόσμο από τα κέρδη που ξεζουμίζει από τους εργαζόμενους για να υποστηρίξει τη θρησκεία.<br /><br />Ο γνωστός γερμανός επιστήμονας Άρτουρ Ντρεβς, καταπολεμώντας στο βιβλίο του Ο μύθος του Χριστού τις θρησκευτικές προλήψεις και τα παραμύθια, ενώ αποδείχνει πως κανένας Χριστός δεν υπήρξε, στο τέλος του βιβλίου τάσσεται υπέρ της θρησκείας, μόνο που πρέπει να είναι ανανεωμένη αποκαθαρισμένη, εκλεπτυσμένη, ικανή να αντισταθεί στο «νατουραλιστικό ρεύμα που γίνεται από μέρα σε μέρα όλο και πιο ισχυρό» (σελ. 238 της 4ης γερμανικής έκδοσης του 1910). Πρόκειται εδώ για έναν απροκάλυπτο αντιδραστικό, συνειδητό, που βοηθά ανοιχτά τους εκμεταλλευτές να αντικαταστήσουν τις παλιές και σαθρές θρησκευτικές προλήψεις με προλήψεις καινούριες, ακόμη πιο σιχαμερές και χυδαίες.<br /><br />Αυτό δεν σημαίνει πως δεν έπρεπε να μεταφραστεί ο Ντρεβς. Αυτό σημαίνει ότι οι κομμουνιστές και όλοι οι συνεπείς υλιστές πρέπει, πραγματοποιώντας σ' έναν ορισμένο βαθμό τη συμμαχία τους με την προοδευτική μερίδα της αστικής τάξης, να την ξεσκεπάζουν αδίστακτα, όταν η μερίδα αυτή περνάει σε θέσεις αντιδραστικές. Αυτό σημαίνει πως όποιος φοβάται τη συμμαχία με τους εκπροσώπους της αστικής τάξης του 18ου αιώνα, δηλ. της εποχής που η τάξη αυτή ήταν επαναστατική, προδίδει το μαρξισμό και τον υλισμό, γιατί η «συμμαχία» με τους Ντρεβς με τη μια ή την άλλη μορφή, στον άλφα ή στον βήτα βαθμό, είναι για μας υποχρεωτική στην πάλη ενάντια στον κυρίαρχο θρησκευτικό σκοταδισμό.<br /><br />Το περιοδικό «Ποντ Ζνάμενεμ Μαρξίσμα», που θέλει να είναι όργανο του μαχόμενου υλισμού, οφείλει να δώσει μεγάλη προσοχή στην αθεϊστική προπαγάνδα, στην παρακολούθηση της σχετικής φιλολογίας και στην αναπλήρωση των τεράστιων κενών της κρατικής μας δουλειάς σ' αυτό τον τομέα. Ιδιαίτερη σημασία έχει να χρησιμοποιούνται τα βιβλία και οι μπροσούρες που περιέχουν πολλά συγκεκριμένα στοιχεία και συγκρίσεις και που δείχνουν το δεσμό των ταξικών συμφερόντων και των ταξικών οργανώσεων της σύγχρονης αστικής τάξης με τις οργανώσεις των θρησκευτικών ιδρυμάτων και της θρησκευτικής προπαγάνδας. Ξεχωριστή σπουδαιότητα έχουν όλα τα στοιχεία που αναφέρονται στις Ενωμένες Πολιτείες της Βόρειας Αμερικής, όπου λιγότερο διαφαίνεται ο επίσημος, ο δημόσιος, ο κρατικός δεσμός ανάμεσα στη θρησκεία και στο κεφάλαιο. Σε αντάλλαγμα όμως βλέπουμε πιο καθαρά πως η λεγόμενη «σύγχρονη δημοκρατία» (που τόσο ανόητα κοψομεσιάζονται μπροστά της οι μενσεβίκοι, οι Εσέροι και ως ένα σημείο και οι αναρχικοί κτλ.) δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ελευθερία να προπαγανδίζεται αυτό που συμφέρει στην αστική τάξη, και την τάξη αυτή τη συμφέρει να διακηρύσσονται οι πιο αντιδραστικές ιδέες, η θρησκεία, ο σκοταδισμός, η υπεράσπιση των εκμεταλλευτών κτλ.<br /><br />Θα ήθελα να ελπίζω πως το περιοδικό που θέλει να είναι όργανο του μαχόμενου υλισμού, θα δώσει στο αναγνωστικό μας κοινό υλικά της αθεϊστικής φιλολογίας, υποδείχνοντας για ποιες ακριβώς κατηγορίες αναγνωστών και από ποια πλευρά θα ήταν κατάλληλα τα διάφορα έργα, αναφέροντας ποια βιβλία εκδώσαμε ως τώρα (και πρέπει να παρθούν υπόψη μόνο οι κάπως καλές μεταφράσεις που δεν είναι και τόσο πολλές) και ποια πρέπει ακόμη να εκδοθούν.<br />* * * *<br /><br />Εκτός από τη συμμαχία με τους συνεπείς υλιστές, που δεν ανήκουν στο Κόμμα των κομμουνιστών, την ίδια, αν όχι μεγαλύτερη, σημασία έχει για τη δουλειά που πρέπει να κάνει ο μαχόμενος υλισμός. η συμμαχία με τους εκπροσώπους των σύγχρονων φυσικών επιστημών, που τείνουν προς τον υλισμό και δεν φοβούνται να τον υπερασπίζουν και να τον διακηρύσσουν, καταπολεμώντας τις μοντέρνες φιλοσοφικές ταλαντεύσεις, οι οποίες επικρατούν στη λεγόμενη «μορφωμένη κοινωνία», ταλαντεύσεις προς την πλευρά του ιδεαλισμού και του σκεπτικισμού.<br /><br />Το άρθρο του Α.Τιμιριάζεφ για τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 1-2 του περιοδικού «Ποντ Ζνάμενεμ Μαρξίσμα», δημιουργεί την ελπίδα πως το περιοδικό θα μπορέσει να πραγματοποιήσει και αυτή τη δεύτερη συμμαχία. Πρέπει να προσέξουμε περισσότερο αυτή τη συμμαχία. Πρέπει να μην ξεχνάμε ότι ακριβώς αυτή η απότομη στροφή που κάνουν τώρα οι σύγχρονες φυσικές επιστήμες δημιουργεί πλήθος αντιδραστικών φιλοσοφικών σχολών και παρασχολών, κατευθύνσεων και παρακατευθύνσεων. Γι' αυτό η παρακολούθηση των ζητημάτων που βάζει η νεότατη επανάσταση στον τομέα των φυσικών επιστημών, και η εξασφάλιση της συνεργασίας των φυσιοδιφών στο φιλοσοφικό περιοδικό, είναι πρόβλημα που χωρίς τη λύση του ο μαχόμενος υλισμός δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να είναι ούτε μαχόμενος, ούτε υλισμός. Ο Τιμιριάζεφ στο πρώτο τεύχος του περιοδικού χρειάστηκε να αναφέρει το γεγονός ότι από τη θεωρία του Αϊνστάιν –ο οποίος όπως λέει ο Τιμιριάζεφ, δεν κάνει καμιά ενεργό εκστρατεία ενάντια στις βάσεις του υλισμού– αρπάχτηκε ήδη ένας πολύ μεγάλος αριθμός εκπροσώπων της αστικής διανόησης όλων των χωρών, μα αυτό δεν αφορά μόνο τον Αϊνστάιν, αλλά μια σειρά, αν όχι τους περισσότερους μεγάλους μεταμορφωτές των φυσικών επιστημών, αρχίζοντας από τα τέλη του 19ου αιώνα.<br /><br />Και για να μην αντιμετωπίσουμε επιπόλαια ένα παρόμοιο φαινόμενο, πρέπει να καταλάβουμε πως χωρίς σοβαρή φιλοσοφική θεμελίωση καμιά φυσική επιστήμη, κανένας υλισμός δεν μπορεί να αντιπαλέψει την επίθεση των αστικών ιδεών και την αναστήλωση της αστικής κοσμοθεωρίας. Ο φυσιοδίφης για να αποδυθεί στην πάλη αυτή και για να τα βγάλει πέρα με απόλυτη επιτυχία, πρέπει να είναι συγχρονισμένος υλιστής, συνειδητός οπαδός του υλισμού που εκπροσωπεί ο Μαρξ, δηλαδή πρέπει να είναι διαλεκτικός υλιστής. Για να πετύχουν το σκοπό αυτό οι συνεργάτες του περιοδικού «Ποντ Ζνάμενεμ Μαρξίσμα» πρέπει να οργανώσουν τη συστηματική μελέτη της διαλεκτικής του Χέγκελ, από υλιστική άποψη, δηλαδή της διαλεκτικής που εφάρμοσε πρακτικά ο Μαρξ τόσο στο Κεφάλαιό του, όσο και στα ιστορικά και πολιτικά έργα του, και την εφάρμοσε με τέτοια επιτυχία, ώστε τώρα η κάθε μέρα που ξυπνούν και πορεύονται για τη ζωή τους οι καινούργιες τάξεις της Ανατολής (Ιαπωνία, Ινδία, Κίνα) –δηλ. οι εκατοντάδες των εκατομμυρίων της ανθρωπότητας, που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της γης και που με την ιστορική τους αδράνεια και τον ιστορικό τους λήθαργο προκαθόριζαν ως τώρα τη στασιμότητα και την αποσύνθεση σε πολλά προηγμένα κράτη της Ευρώπης– ώστε η κάθε μέρα που περνά, μπάζοντας στη ζωή καινούριους λαούς και καινούριες τάξεις, να επιβεβαιώνει ολοένα και περισσότερο το μαρξισμό.<br /><br />Φυσικά, μια τέτοια δουλειά για τη μελέτη αυτή, για την ερμηνεία και την προπαγάνδα της χεγκελιανής διαλεκτικής είναι εξαιρετικά δύσκολη, και δεν χωράει αμφιβολία πως οι πρώτες προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση θα έχουν και λάθη. Μα λάθη δεν κάνει μόνο εκείνος που δεν φτιάχνει τίποτε. Έχοντας σαν βάση τον τρόπο που χρησιμοποίησε ο Μαρξ τη διαλεκτική τού Χέγκελ, με την υλιστική της έννοια, μπορούμε και οφείλουμε να επεξεργαστούμε αυτή τη διαλεκτική απ' όλες τις πλευρές, να δημοσιεύουμε στο περιοδικό αποσπάσματα από τα κύρια έργα του Χέγκελ και να τα ερμηνεύουμε υλιστικά, να τα σχολιάζουμε, έχοντας σαν βάση τα παραδείγματα εφαρμογής της διαλεκτικής από τον Μαρξ, καθώς και τα παραδείγματα διαλεκτικής από την περιοχή των οικονομικών και πολιτικών σχέσεων, παραδείγματα που η νεότερη ιστορία, ιδιαίτερα ο σύγχρονος ιμπεριαλιστικός πόλεμος και η επανάσταση δίνουν πάρα πολλά. Η ομάδα των συντακτών και των συνεργατών του περιοδικού «Ποντ Ζνάμενεμ Μαρξίσμα» πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να αποτελέσει ένα είδος «σύνδεσμο ματεριαλιστών οπαδών της χεγκελιανής διαλεκτικής». Οι σύγχρονοι φυσιοδίφες θα βρουν (αν ξέρουν να ψάξουν, κι αν μάθουμε να τους βοηθάμε) στην υλιστικά ερμηνευόμενη διαλεκτική του Χέγκελ μια σειρά απαντήσεις στα φιλοσοφικά ερωτήματα του Χέγκελ, μια σειρά απαντήσεις στα φιλοσοφικά ερωτήματα που βάζει η επανάσταση στις φυσικές επιστήμες και από τα οποία «παρασύρονται» προς την αντίδραση οι διανοούμενοι θιασώτες της αστικής μόδας.<br /><br />Αν δεν βάλει μπροστά του αυτό το καθήκον κι αν δεν παλέψει συστηματικά για την εκπλήρωσή τους, ο υλισμός δεν μπορεί να είναι μαχόμενος υλισμός. Ένας τέτοιος υλισμός, για να χρησιμοποιήσουμε την έκφραση του Στσεντρίν, λιγότερο θα πολεμά και περισσότερο θα τον πολεμάνε. Χωρίς αυτό το πράγμα οι μεγάλοι φυσιοδίφες θα είναι το ίδιο συχνά, όπως ως τώρα, αδύνατοι στα φιλοσοφικά τους συμπεράσματα και γενικεύσεις. Γιατί οι φυσικές επιστήμες προοδεύουν τόσο γοργά, περνούν μια τέτοια βαθιά επαναστατική αλλαγή σε όλους τους τομείς, που χωρίς φιλοσοφικά συμπεράσματα οι φυσικές επιστήμες δεν μπορούν να προχωρήσουν σε καμιά περίπτωση.<br /><br />Κλείνοντας θα φέρω ένα παράδειγμα που δεν αφορά τον τομέα της φιλοσοφίας, μα που οπωσδήποτε αφορά τον τομέα των κοινωνικών ζητημάτων που επίσης θέλει να παρακολουθεί το περιοδικό «Ποντ Ζνάμενεμ Μαρξίσμα». Πρόκειται για ένα από τα παραδείγματα που δείχνουν ότι η σύγχρονη δήθεν επιστήμη στην πραγματικότητα γίνεται φορέας των πιο χοντροκομμένων και πρόστυχων αντιδραστικών απόψεων.<br /><br />Εδώ και λίγο καιρό μου έστειλαν το περιοδικό «Εκονομίστ», τεύχος. 1 (1922) όργανο του ΧΙ τμήματος του «Ρωσικού Τεχνικού Συνδέσμου». Ο νεαρός κομμουνιστής που μου έστειλε το περιοδικό αυτό (που δεν είχε ίσως τον καιρό να κατατοπιστεί στο περιεχόμενο του περιοδικού) είχε την απερισκεψία να εκφραστεί για το περιοδικό με θερμότατα λόγια. Στην πραγματικότητα το περιοδικό, δεν ξέρω ως ποιο βαθμό συνειδητά, είναι όργανο των σύγχρονων φεουδαρχών, που καλύπτονται φυσικά με το μανδύα της επιστήμης, της δημοκρατίας κτλ.<br /><br />Κάποιος κύριος Π.Α.Σορόκιν δημοσιεύει στο περιοδικό αυτό κάτι ατέλειωτες «κοινωνιολογικές» δήθεν μελέτες «Για την επίδραση του πολέμου». Το επιστημονικό άρθρο βρίθει από επιστημονικές παραπομπές στα «κοινωνιολογικά» έργα του συγγραφέα και των πολυάριθμων δασκάλων και συναδέλφων του από το εξωτερικό. Να τι λογής επιστήμονας είναι:<br /><br />Στη σελίδα 83 διαβάζω:<br /><br />«Στην Πετρούπολη σε κάθε 10.000 γάμους αντιστοιχούν τώρα 92,2 διαζύγια –αριθμός απίστευτος, και στα 100 διαζύγια τα 51.1 είναι περιπτώσεις που ο γάμος διατηρήθηκε λιγότερο από 1 χρόνο, τα 11% λιγότερο από 1 μήνα, τα 22% λιγότερο από 2 μήνες, τα 41% λιγότερο από 3-6 μήνες και μόνο τα 26% είναι πάνω από 6 μήνες. Οι αριθμοί αυτοί λένε πως ο σύγχρονος νόμιμος γάμος είναι τύπος που κρύβει στην ουσία εξωγαμικές σεξουαλικές σχέσεις και δίνει τη δυνατότητα σε όσους αγαπάνε τα «ξινά» να ικανοποιούν «νόμιμα» τις ορέξεις τους» («Εκονομίστ», τεύχος. 1, σελ. 83).<br /><br />Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο κύριος αυτός και ο ρωσικός Τεχνικός Σύνδεσμος που εκδίδει το περιοδικό και δημοσιεύει σ' αυτό τέτοιες φαντασίες συγκαταλέγουν τον εαυτό τους στους οπαδούς της δημοκρατίας και θα το θεωρήσουν μέγιστη προσβολή, αν τους φωνάζει κανείς με το πραγματικό τους όνομα, δηλαδή φεουδάρχες, αντιδραστικούς «διπλωματούχους λακέδες της παπαδοκρατίας». Και η ελάχιστη γνώση της νομοθεσίας των αστικών χωρών για το γάμο, το διαζύγιο και τα εξώγαμα παιδιά, όπως και της πραγματικής κατάστασης στο ζήτημα αυτό, θα δείξει στον κάθε ενδιαφερόμενο ότι η σύγχρονη αστική δημοκρατία, ακόμη και στα πιο δημοκρατικά αστικά πολιτεύματα, εμφανίζεται από την άποψη αυτή εντελώς φεουδαρχική απέναντι στη γυναίκα και στα εξώγαμα παιδιά.<br /><br />Αυτό φυσικά δεν εμποδίζει τους μενσεβίκους τους εσέρους και ένα μέρος των αναρχικών, καθώς και όλα τα αντίστοιχα κόμματα της Δύσης να εξακολουθούν να φωνασκούν για τη δημοκρατία που την παραβιάζουν οι μπολσεβίκοι. Στην πραγματικότητα, η μπολσεβίκικη ακριβώς επανάσταση είναι η μοναδική συνεπής δημοκρατική επανάσταση σε σχέση με τέτια ζητήματα, όπως ο γάμος, το διαζύγιο και η θέση των εξώγαμων παιδιών. Και το ζήτημα αυτό θίγει με τον πιο άμεσο τρόπο τα συμφέροντα του μισού και πλέον πληθυσμού οποιασδήποτε χώρας. Μόνο η μπολσεβίκικη επανάσταση για πρώτη φορά –παρά το γεγονός ότι προηγήθηκαν ένα σωρό αστικές επαναστάσεις που αυτοτιτλοφορήθηκαν δημοκρατικές– έκανε αποφασιστική πάλη προς την κατεύθυνση αυτή τόσο ενάντια στην αντίδραση και στη φεουδαρχία, όσο και ενάντια στην συνηθισμένη υποκρισία των ιθυνόντων και εύπορων τάξεων.<br /><br />Αν τα 92 διαζύγια σε 10.000 γάμους είναι για τον Σορόκιν αριθμός απίστευτος, πρέπει να προϋποθέσουμε πως ή ο συγγραφέας έζησε και μεγάλωσε σε κάποιο μοναστήρι, τόσο απομονωμένο από τη ζωή, που είναι ζήτημα αν θα πιστέψει κανείς την ύπαρξη ενός τέτοιου μοναστηριού, ή ο συγγραφέας αυτός διαστρεβλώνει την αλήθεια προς όφελος της αντίδρασης και της αστικής τάξης. Καθένας που ξέρει κάπως τις κοινωνικές συνθήκες των αστικών χωρών, ξέρει ότι ο πραγματικός αριθμός των πραγματικών διαζυγίων (που φυσικά δεν έχουν επικυρωθεί από την εκκλησία και το νόμο) είναι παντού ασύγκριτα μεγαλύτερος. Η Ρωσία από την άποψη αυτή διαφέρει από τις άλλες χώρες μόνο κατά το ότι οι νόμοι της δεν καθαγιάζουν την υποκρισία και τη στέρηση των δικαιωμάτων της γυναίκας και του παιδιού της, αλλά ανοιχτά και στον όνομα της κρατικής εξουσίας κάνουν συστηματικό πόλεμο ενάντια σε κάθε υποκρισία και σε κάθε ανομία.<br /><br />Το μαρξιστικό περιοδικό θα υποχρεωθεί να ανοίξει μέτωπο και ενάντια σε κάτι τέτοιους σύγχρονους «μορφωμένους» φεουδάρχες. Ίσως ένας αρκετός αριθμός απ' αυτούς να παίρνει ακόμη και κρατικά χρήματα και να δουλεύει σε κρατικές υπηρεσίες διαπαιδαγώγησης της νεολαίας, αν και για τη δουλειά αυτή δεν είναι περισσότερο κατάλληλοι απ' ό,τι οι κοινοί προαγωγοί θα ήταν κατάλληλοι για παιδονόμοι στα εκπαιδευτικά ιδρύματα της μικρής ηλικίας.<br /><br />Η εργατική τάξη της Ρωσίας κατάφερε να κατακτήσει την εξουσία, μα δεν έμαθε ακόμη να την χρησιμοποιεί, γιατί αν δεν ήταν έτσι, από καιρό θα είχε ευγενικότατα εξαποστείλει στις χώρες της αστικής «δημοκρατίας» κάτι τέτοιους δασκάλους και μέλη επιστημονικών συνδέσμων. Κάτι τέτοιοι φεουδάρχες εκεί θα βρουν τη θέση που τους ταιριάζει.<br /><br />Μα η εργατική τάξη θα το μάθει κι αυτό, φτάνει να υπάρχει θέληση.<br /><br />12/03/1922<br /><br />Ν. ΛΕΝΙΝ«Άπαντα», τόμος 45, σελ. 23-33</span></div>
</div>
Red Roadhttp://www.blogger.com/profile/05624776455567334171noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-1816593467056639312014-07-09T07:54:00.000-07:002014-07-10T11:29:50.991-07:00Παλαιστίνη: Ιούλιος 1972- Ιούλιος 2014<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal">
<span class="hps"></span><br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-Knexl9WBxpY/U71ULTI9suI/AAAAAAAAAKc/G3lsOc5ox_Q/s1600/ghassankanafanioffice_pppa_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-Knexl9WBxpY/U71ULTI9suI/AAAAAAAAAKc/G3lsOc5ox_Q/s1600/ghassankanafanioffice_pppa_1.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
Στις 8 Ιουλίου 1972 ο Παλαιστίνιος συγγραφέας Ghassan Kanafani στέλεχος του PFLP δολοφονείται από την Mossad με βόμβα που τοποθέτησε η ισραηλινή μυστική υπηρεσία.</div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<a name='more'></a><br />
PFLP<br />
<span class="hps">Για την</span> <span class="hps">42η</span> <span class="hps">επέτειο</span>
<span class="hps">της θυσίας</span> <span class="hps">του συντρόφου</span> <span class="hps">Ghassan</span> <span class="hps">Kanafani</span>,<span class="hps">μήνυμα</span> <span class="hps">προς τον παλαιστινιακό λαό</span>, <span class="hps">το</span> <span class="hps">αραβικό έθνος</span>, <span class="hps">και</span>
<span class="hps">τις προοδευτικές</span> <span class="hps">δυνάμεις</span> <span class="hps">του κόσμου</span>: <br />
<br />
<span class="hps">Την όγδοη</span> <span class="hps">ημέρα του</span> <span class="hps">Ιουλίου κάθε έτους</span>, <span class="hps">γιορτάζουμε την</span> <span class="hps">επέτειο θανάτου</span> <span class="hps">του συγγραφέα</span>, <span class="hps">στοχαστή</span>, <span class="hps">και επαναστάτη</span> <span class="hps">Ghassan</span> <span class="hps">Kanafani</span>, <span class="hps">μέλος
του</span> <span class="hps">Πολιτικού Γραφείου</span> <span class="hps">του Λαϊκού
Μετώπου</span> <span class="hps">για την Απελευθέρωση</span> <span class="hps">της
Παλαιστίνης (PFLP)</span>, ο οποίος δολοφονήθηκε <span class="hps">από τα χέρια</span> <span class="hps">του</span> <span class="hps">σιωνιστή εχθρού</span> <span class="hps">με</span>
<span class="hps">βόμβα σε αυτοκίνητο</span> <span class="hps">τοποθετημένη </span><span class="hps">στο κέντρο</span> <span class="hps">της Βηρυτού</span>. <br />
<br />
<span class="hps">Ο Ghassan</span> <span class="hps">Kanafani</span> <span class="hps">ταγμένος στην υπόθεση</span> <span class="hps">του λαού του</span> <span class="hps">σε όλους τους τομείς</span> <span class="hps">της</span> <span class="hps">δουλειάς του</span>, <span class="hps">μέσω της λογοτεχνίας</span>, των <span class="hps">θεωρητικών κειμένων </span>, το <span class="hps">πολιτικό του έργο</span>,
την τέχνη, <span class="hps">τα σχέδια και</span> <span class="hps">τις ανθρώπινες
αξίες</span> <span class="hps">του</span>. <span class="hps">Κάθε</span> <span class="hps">στιγμή</span> της ζωής του <span class="hps">ήταν</span> <span class="hps">ένας Παλαιστίνιος</span> <span class="hps">στον αγώνα</span>, <span class="hps">πριν από</span> <span class="hps">θυσία του αλλά και μετά</span>, <span class="hps">συμπυκνώνοντας</span> <span class="hps">την</span> <span class="hps">έννοια</span>
<span class="hps">του</span> <span class="hps">επαναστάτη διανοούμενου</span> <span class="hps">-</span> <span class="hps">πολιτιστικά, πολιτικά</span> <span class="hps">και λογοτεχνικά</span> <span class="hps">-</span> <span class="hps">παραμένοντας</span>
<span class="hps">ένα καθοδηγητικό φως</span>, μια <span class="hps">έμπνευση</span>
<span class="hps">και</span> <span class="hps">ένα</span> <span class="hps">καταλύτη</span>
<span class="hps">για τους επαναστάτες</span> <span class="hps">του σήμερα</span>. <br />
<br />
<span class="hps">Σαράντα</span> <span class="hps">δύο χρόνια μετά</span> <span class="hps">την θυσία του</span>, <span class="hps">η φλόγα</span> <span class="hps">της επανάστασης</span> <span class="hps">που σηματοδοτεί</span> <span class="hps">και</span> <span class="hps">εμπνέει ο Ghassan</span> <span class="hps">δεν</span>
<span class="hps">έχει σβήσει</span>. <span class="hps">Ο λαός μας</span> <span class="hps">συνεχίζει να αγωνίζεται</span> <span class="hps">στη Γαλιλαία</span>, <span class="hps">στο Ισραήλ</span>, στην <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span class="hps">Ιερουσαλήμ</span>, στην <span class="hps">Τζενίν</span> <span class="hps">και τη Γάζα</span>, αγωνίζεται <span class="hps">με επαναστατική</span>
<span class="hps">φλόγα ενάντια στη</span> <span class="hps">σιωνιστική κατοχή</span>
<span class="hps">,τον εποικισμό και</span> την <span class="hps">στρατιωτική
τρομοκρατία</span>, <span class="hps">η οποία</span> <span class="hps">δεν</span> <span class="hps">τελειώνει με</span> <span class="hps">το κάψιμο</span> <span class="hps">του
μικρού Mohammed</span> <span class="hps">Abu</span> <span class="hps">Khdeir</span>.
<span class="hps">Οι</span> <span class="hps">ενέργεις του σιωνιστικού</span> <span class="hps">εχθρού</span> <span class="hps">αναπαράγουν</span> <span class="hps">τις
άσχημες</span> <span class="hps">και αποκρουστικές</span> <span class="hps">πρακτικές</span>
του <span class="hps">ναζισμού</span> <span class="hps">με τον πιο κραυγαλέο τρόπο </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span class="hps">στις συνειδήσεις</span> <span class="hps">του κόσμου</span> <span class="hps">και της όλης ανθρωπότητας</span>.
<span class="hps">Η κατοχή</span> <span class="hps">εφαρμόζει μια</span> <span class="hps">συστηματική</span> <span class="hps">και</span> <span class="hps">μεθοδική</span>
<span class="hps">τρομοκρατί</span>α<span class="hps">-</span> <span class="hps">κρατική
τρομοκρατία</span> <span class="hps">-</span> <span class="hps">στον Παλαιστινιακό</span>
λαό. <span class="hps">Πρέπει να βάλουμε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ένα τέλος </span><span class="hps">και να
σταματήσει</span> <span class="hps">η φονική μηχανή</span> που <span class="hps">επιτίθεται</span>
στ<span class="hps">ο λαό μας</span>, στην<span class="hps"> γη του</span> <span class="hps">και στο δικαίωμά του</span> <span class="hps">για ελευθερία</span> <span class="hps">και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αυτοδιάθεση</span>. <br />
<br />
<span class="hps">Σαράντα δύο</span> <span class="hps">χρόνια μετά,</span> <span class="hps">εξακολουθούμε να τηρούμε</span> <span class="hps">τα διδάγματα</span> <span class="hps">του μάρτυρα</span> <span class="hps">Ghassan</span>, <span class="hps">ο
οποίος</span> <span class="hps">έζησε και πέθανε</span> <span class="hps">πιστός στην</span>
<span class="hps">ιδέα και</span> <span class="hps">μιας πραγματικότητας</span> <span class="hps">που λέει ότι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η Παλαιστίνη</span>,
<span class="hps">όλη η Παλαιστίνη</span>, <span class="hps">ανήκει</span> <span class="hps">στον παλαιστινιακό λαό</span>, <span class="hps">απορρίπτοντας
αποφασιστικά </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span class="hps">τους
συμβιβασμούς και τις μερικές</span> <span class="hps">"</span>λύσεις". <span class="hps">Παρήγαγε</span> <span class="hps">ουσιαστικά</span> <span class="hps">ιστορικά
συμπεράσματα</span> <span class="hps">και ερμηνείες</span> <span class="hps">για
την φύση</span> <span class="hps">της σύγκρουσης</span> <span class="hps">με</span>
<span class="hps">το σιωνιστικό καθεστώς</span>, της δομής του, καθώς <span class="hps">τους στόχους</span> <span class="hps">και τις φιλοδοξίες</span> <span class="hps">του στα πλαίσια</span> <span class="hps">της</span> <span class="hps">συμμαχίας
του με</span> <span class="hps">τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό</span>. <span class="hps">Αυτό</span> <span class="hps">πρέπει</span> <span class="hps">να
αναγνωριστεί από</span> <span class="hps">την ηγεσία</span> <span class="hps">της</span>
<span class="hps">PLO</span>, <span class="hps">η οποία συνεχίζει τον παράλογο</span> <span class="hps">και επικίνδυνο δρόμο</span> <span class="hps">των διαπραγματεύσεων</span> <span class="hps">υποστηρίζοντας </span><span class="hps">την προσπάθεια επίτευξης
μιας</span> <span class="hps">πολιτικής διευθέτησης</span>, <span class="hps">υποκύπτοντας</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span class="hps">στις</span> επιταγές και τις απαιτήσεις των <span class="hps">ΗΠΑ</span> <span class="hps">/</span> <span class="hps">Ισραήλ</span>. <span class="hps">Ο σιωνιστής εχθρός</span> <span class="hps">επιδιώκει να</span> <span class="hps">επιβάλει την</span> <span class="hps">παράδοση</span> <span class="hps">και την αποδοχή</span>
<span class="hps">της νομιμότητας</span> <span class="hps">της ίδρυσης του κράτους
του</span> <span class="hps">και της</span> <span class="hps">κατοχής</span> <span class="hps">του</span> και <span class="hps">όχι να επιτύχει</span> <span class="hps">κάποιου είδος</span> δικαίου <span class="hps">ή</span> <span class="hps">συνολικής ειρήνης</span>. <br />
<br />
<span class="hps">Από την</span> <span class="hps">τεσσαρακοστή δεύτερη</span> <span class="hps">επέτειο</span> <span class="hps">της θυσίας του συντρόφου</span> <span class="hps">Ghassan</span> <span class="hps">Kanafani</span>, <span class="hps">επικυρώνουμε</span>
από την μια <span class="hps">την σημασία της</span> <span class="hps">επαναστατικής
συνείδησης</span> <span class="hps">και</span> <span class="hps">την</span> <span class="hps">κυριότητα </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span class="hps">της διαλεκτικής σχέσης</span> <span class="hps">μεταξύ της κουλτούρας</span>
<span class="hps">και της εθνικής</span> <span class="hps">συνείδησης</span>, και
από την άλλη αυτή <span class="hps">του συνειδητού</span> <span class="hps">επαναστάτη....</span>
<span class="hps">Αυτό απαιτείτε στις <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μέρες
μας</span>, <span class="hps">η αγάπη του</span> <span class="hps">ρόλου και της θέσης
</span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span class="hps">της παλαιστινιακής
κουλτούρας</span> σαν κομμάτι του <span class="hps"></span> <span class="hps">εθνικοαπελευθερωτικού
αγώνα</span>, <span class="hps">μπροστά στις απόπειρες απομίμησης από τους σιωνιστές
μερικής αποδοχής της ιστορίας και πολιτισμού της Παλαιστίνης</span>. <span class="hps">Ο ρόλος και ο χαρακτήρας της παλαιστινιακής κουλτούρας πρέπει να
αποκατασταθεί</span>. <span class="hps">Αυτός είναι ο</span> <span class="hps">ρόλος</span>
<span class="hps">και η ευθύνη</span> <span class="hps">των</span> <span class="hps">ακαδημαϊκών,
των διανοούμενων</span>, <span class="hps">και των Παλαιστινίων επαναστατών</span>,
<span class="hps">προκειμένου να</span> <span class="hps">κάνουν το καθήκον τους</span>
<span class="hps">για την οικοδόμηση μιας</span> <span class="hps">προοδευτικής</span>
<span class="hps">επαναστατικής</span> <span class="hps">εθνικής συνείδησης</span>.
<br />
<br />
<span class="hps">Σαράντα</span> <span class="hps">δύο χρόνια</span>, <span class="hps">και</span> <span class="hps">ο εκτοπισμός</span> <span class="hps">του</span>
<span class="hps">Ghassan</span> <span class="hps">και</span> <span class="hps">του λαού
του</span> <span class="hps">από την πόλη</span> <span class="hps">του</span> <span class="hps">Akka</span> <span class="hps">συνεχίζεται</span>. <span class="hps">Εξήντα
έξι χρόνια</span> <span class="hps">έχουν περάσει</span> <span class="hps">από την
παλαιστινιακή</span> <span class="hps">"</span>Νάκμπα" και <span class="hps">πάνω από έξι εκατομμύρια</span> <span class="hps">Παλαιστίνιοι</span> <span class="hps">παραμένουν σε</span> <span class="hps">στρατόπεδα προσφύγων, στην εξορία
και</span> <span class="hps">την προσφυγιά</span>, <span class="hps">κρατώντας </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span class="hps">το λάβαρο</span> <span class="hps">του αγώνα</span> <span class="hps">με σκοπό να</span> <span class="hps">επιστρέψουν
στα σπίτια τους</span>, σ<span class="hps">τη γη,</span> σ<span class="hps">τις
πόλεις</span> <span class="hps">και στα χωριά</span> <span class="hps">τους, από </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span class="hps">όπου εκδιώχθηκαν</span>. <span class="hps">Αυτό είναι το</span> <span class="hps">ξερίζωμα</span> <span class="hps">και η εθνοκάθαρση</span> <span class="hps">ενός ολόκληρου λαού</span> <span class="hps">από τον</span> <span class="hps">σιωνισμό</span>, <span class="hps">ο
οποίος εξακολουθεί να μην αναγνωρίζει αυτό</span> <span class="hps">το έγκλημα</span>,
καθώς <span class="hps">αρνείται να αναγνωρίσει</span> <span class="hps">τα
δικαιώματα</span> <span class="hps">του παλαιστινιακού λαού</span> <span class="hps">στην πατρίδα του</span>. <span class="hps">Η</span> <span class="hps">πίστη</span>
<span class="hps">του λαού μας</span> <span class="hps">για</span> <span class="hps">το
δικαίωμα της επιστροφής</span> <span class="hps">στην πατρίδα του</span> <span class="hps">δεν πρόκειται</span> <span class="hps">με οποιονδήποτε τρόπο</span> <span class="hps">να συμβιβαστεί</span> <span class="hps">ή διαπραγματευτεί</span>. <span class="hps">Οι</span> <span class="hps">ηγεσίες της</span> <span class="hps">Οργάνωσης
για την Απελευθέρωση</span> <span class="hps">της Παλαιστίνης (PLO)</span> <span class="hps">και η Παλαιστινιακή Αρχή</span> <span class="hps">πρέπει να τελειώσουν
με τις δεσμεύσεις</span> <span class="hps">για τις</span> <span class="hps">λεγόμενες</span>
<span class="hps">λύσεις που</span> <span class="hps">μειώνουν</span>-<span class="hps">υπονομεύσουν</span> <span class="hps">αυτό το δικαίωμα</span> <span class="hps">και να υπερασπίσουν με σταθερότητα</span> <span class="hps">τα δικαιώματα</span> <span class="hps">του λαού μας</span>.<span class="hps"></span><br />
<br />
<span class="hps">Ο φετινός εορτασμός της επετείου</span> <span class="hps">της θυσίας του</span>
<span class="hps">Ghassan</span> <span class="hps">Kanafani</span> <span class="hps"></span><span class="hps">φωτίζεται</span> <span class="hps">από</span> <span class="hps">ένα
αυξανόμενο</span> <span class="hps">μαζικό κίνημα</span> <span class="hps">στην
Παλαιστίνη,</span> μέσα από την απάντηση <span class="hps">και</span> την <span class="hps">αντίσταση στα</span> <span class="hps">εγκλήματα</span> <span class="hps">και την επιθετικότητα</span> <span class="hps">των ισραηλινών δυνάμεων</span>
<span class="hps">κατοχής και των εποίκων</span> <span class="hps">εναντίον του
λαού μας</span> <span class="hps">στη Δυτική Όχθη</span>, <span class="hps">τη Γάζα</span>,
την Ιερουσαλήμ και <span class="hps">Κατεχόμενη Παλαιστίνη</span> (19<span class="hps">48)</span>, <span class="hps">φέρνοντας κοντά στην πραγματικότητα </span>την
<span class="hps">δυνατότητα να</span> <span class="hps">μετατραπεί η αντίσταση σε</span>
<span class="hps">μια παλλαϊκή</span> <span class="hps">Ιντιφάντα</span>, <span class="hps">που θα</span> <span class="hps">απαιτεί τη στήριξη</span> <span class="hps">και την οργάνωση</span> της <span class="hps">από</span> <span class="hps">τις</span>
<span class="hps">ομάδες</span> <span class="hps">του εθνικοαπελευθερωτικού</span> <span class="hps">κινήματος</span>, <span class="hps">καθώς και την περιφρούρηση</span> <span class="hps">από</span> <span class="hps">κάθε περιορισμό</span> <span class="hps">των αιτημάτων </span> <span class="hps">και των στόχων της</span>. <br />
<br />
<span class="hps">Ο εορτασμός της επετείου</span> <span class="hps">της θυσίας</span>
<span class="hps">του συντρόφου</span> <span class="hps">Ghassan</span> <span class="hps">Kanafani</span> <span class="hps">είναι μια ευκαιρία</span> <span class="hps">για μια εκ νέου</span> <span class="hps">δέσμευσή υπεράσπισης</span> <span class="hps">των ιστορικών</span> <span class="hps">εθνικών δικαιωμάτων</span> <span class="hps">του παλαιστινιακού λαού</span> <span class="hps">απέναντι σε</span> <span class="hps">όλες τις προσπάθειες</span> <span class="hps">υπονόμευσης,</span> <span class="hps"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που θα</span> <span class="hps">προωθεί
και θα κάνει πράξη</span> <span class="hps">τις</span> <span class="hps">επαναστατικές
αρχές</span> <span class="hps">και τις αξίες,</span> <span class="hps">που</span> <span class="hps">μας έχει διδάξει</span>, <span class="hps">αναδεικνύοντας</span>
<span class="hps">τα δικαιώματα</span> <span class="hps">του λαού μας</span> <span class="hps">θα αντιμετωπίσει</span> <span class="hps">την κατοχή και</span> <span class="hps">τους εποίκους</span> <span class="hps">με όλα τα μέσα</span> <span class="hps">και τις μορφές</span> <span class="hps">αντίστασης</span> <span class="hps">και αγώνα</span>, <span class="hps">συμπεριλαμβανομένης και αυτή της</span>
<span class="hps">ένοπλης αντιπαράθεσης</span>. <span class="hps">Είναι</span> <span class="hps">μια στιγμή για μια εκ νέου</span> <span class="hps">δέσμευσή μας</span>
<span class="hps">με</span><span class="hps"> τους</span> <span class="hps">μάρτυρες</span>
<span class="hps">του λαού μας</span>, <span class="hps">τον αραβικό λαό</span>
<span class="hps">και</span> <span class="hps">τον ελεύθερο κόσμο</span>, <span class="hps">πως θα συνεχίσουμε να</span> <span class="hps">περπατάμε</span> <span class="hps">το μονοπάτι του μάρτυρα Ghassan </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και θα παραμείνουμε σε αυτό <span class="hps">προσηλωμένοι
στις αρχές</span> <span class="hps">και τους στόχους</span> <span class="hps">για
τους οποίους</span> <span class="hps">έζησε</span> <span class="hps">και πέθανε
</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://pflp.ps/english/2014/07/07/on-the-42nd-anniversary-of-the-martyrdom-of-ghassan-kanafani-on-the-path-of-return-and-liberation/">Η ανακοίνωση του PFLP στα αγγλικά</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://filistia.blogspot.gr/2008/04/irakini-andistasilinks.html">Κείμενο του Νασίμ Αλάτρας</a></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05154733539262608084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-30302711832305810112014-07-07T03:50:00.001-07:002014-07-07T03:59:02.682-07:00Σαν σήμερα το 1893 γεννιέται ο Σοβιετικός ποιητής και καλλιτέχνης Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-DVwjughLxRs/U7p85W5GfNI/AAAAAAAABKw/rmoydKMGBVQ/s1600/Capture.PNG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-DVwjughLxRs/U7p85W5GfNI/AAAAAAAABKw/rmoydKMGBVQ/s1600/Capture.PNG" height="320" width="241" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Αποσπάσματα ποιημάτων ενός ποιητή επαναστάτη που τόσο έχει καπηλευτεί από πάσης φύσεως αναθεωρητές του μαρξισμού λενινισμού.</div>
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 18.200000762939453px;"></span><br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 18.200000762939453px;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 18.200000762939453px;">«ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΤΣΙΑΜΠΟΥΝΑΝΕ οι άρχοντες περί δημοκρατικής τάξης,/ ανάμεσα μας οι αμίλητοι ζούνε./ Κι όσο σαν δούλοι εμείς μένουμε σιωπηλοί,/ οι ηγεμόνες δυναμώνουν,/ ξεσκίζουν, βιάζουν, ληστεύουν,/ των ανυπόταχτων τα μούτρα τσαλακώνουν./ Ετούτων των αμίλητων το πετσί,/ περίεργα θα 'λεγες είναι φτιαγμένο./Touς φτύνουνε καταπρόσωπο/ κι αυτοί σκουπίζουνε σιωπηλά τα σάλια./ Να αγριέψουνε δεν το λέει η ψυχούλα τους,/ και πού το παράπονο τους να πούνε;/ Απ' του μισθού τα ψίχουλα,/ πώς να αποχωριστούνε;/ Μισή ώρα, κι αν, βαστάει το κόχλασμά τους,/ μετά αρχινάνε το τρεμούλιασμά τους./ Εί! Ξυπνήστε κοιμισμένοι!/Από την κορυφή ως τα νύχια ξεσκεπάστε τους,/άλλο δε μας μένει».</span><br />
<br style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 18.200000762939453px;" />
<br style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 18.200000762939453px;" />
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 18.200000762939453px;">«ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΩ/ στου φωτεινού σας μέλλοντos την Κεντρική Επιτροπή/ θα 'ρθω, πάνω απ' τη συμμορία της ποίησης/ των πλεονεχτών και σαλταδόρων,/ σείων σα μπολσεβίκικη ταυτότητα κομματική,/τους εκατό τόμους μαζί όλων μου των κομματικών βιβλίων».</span><br />
<br style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 18.200000762939453px;" />
<br style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 18.200000762939453px;" />
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 18.200000762939453px;">«ΚΑΘΩΣ ΛΕΜΕ ΕΜΕΙΣ,/ βαρέλι η ρίμα είναι/ δυναμίτης./ Ο στίχος φιτίλι από δώθε ως πέρα./ Καπνίζει ως το τέλος,/ φωτιά αναδίνει/ κι η πόλη τινάζεται/στροφή στον αέρα.../ Η ποίηση ταξίδι στο άγνωστο είναι./ Η ποίηση είναι κι αυτή εξόρυξη ραδίου./ Για ένα γραμμάριο μοχτείς ένα χρόνο σωστό./ Βγάζεις απ' τα έγκατα/χάρη μιας λέξης,/χιλιάδες τόνους λέξεων ορυχτό».</span><br />
<br style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 18.200000762939453px;" />
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 18.200000762939453px;">«ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ/ στο πλαδαρό μυαλό μας που ονειρεύεται,/ σαν υπηρέτης λαίμαργος σε καναπέ λιγδιάρικο/ με την καρδιά κουρέλι ματωμένο θα ερεθίσω / χορταστικά χλευαστικός, ξεδιάντροπος και καυστικός./ Ούτε μια γκρίζα τρίχα δεν έχω στην ψυχή,/ μήτε των γηρατειών την στοργή!/ Μέγας ο κόσμος με της φωνή τη δύναμη/ έρχομ' όμορφος,/ στα εικοσιδυό μου χρόνια./ Τρυφεροί μου!/ Αφήστε τον έρωτα στα βιολιά./ Είναι βάρβαρο στα τύμπανα να μένει./ Και δεν μπορείτε να φέρετε τα πάνω κάτω όπως εγώ,/ ώστε να μείνουν μόνο τα χείλη./ Ελάτε να μάθετε-/ απ' το βελούδινο σαλόνι/ του τάγματοε των αρχαγγέλων το πρωτόκολλο/ που ήρεμα τα χείλη ξεφυλλίζει/ oncos η μαγείρισσα το βιβλίο των συνταγών./ Πηγαίνετε/ η σάρκα πάει να με τρελάνει/ κι όπως αλλάζει χρώμα ο ουρανός/ πηγαίνετε-/ θα είμαι άψογα τρυφερός,/ δεν είμαι άντρας εγώ, είμαι ένα σύννεφο με παντελόνια!/ Πως η ολάνθιστη Νίκαια υπάρχει δεν πιστεύω!/ Και πάλι θα υμνήσω/ τους αραχτούς σαν νοσοκομεία άντρες/και τις φθαρμένες σαν παροιμίες γυναίκες»</span></div>
Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-12304714010867064472014-07-04T12:25:00.001-07:002014-07-11T01:29:57.036-07:00Αφιερωμένο στους συντρόφους της Ινδίας και τις καρδιές τους απο ατσάλι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-LH211UuuqMM/U7b8Wo9QL4I/AAAAAAAABKM/xU4Cmw-hYyM/s1600/india-maoist.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-LH211UuuqMM/U7b8Wo9QL4I/AAAAAAAABKM/xU4Cmw-hYyM/s1600/india-maoist.jpg" height="230" width="320" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<br style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 17px; line-height: 30px; margin: 0px; padding: 0px;" />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 17px; line-height: 30px;">Stand and fight</span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 17px; line-height: 30px;">Live by your heart</span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 17px; line-height: 30px;">Always one more try</span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 17px; line-height: 30px;">I'm not afraid to die</span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 17px; line-height: 30px;">Stand and fight</span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 17px; line-height: 30px;">Say what you feel</span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 17px; line-height: 30px;">Born with a heart of steel</span><br />
<br style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 17px; line-height: 30px; margin: 0px; padding: 0px;" />
<br style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 17px; line-height: 30px; margin: 0px; padding: 0px;" />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 17px; line-height: 30px;">Στάσου και πολέμα</span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 17px; line-height: 30px;">Ζήσε με την καρδιά σου</span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 17px; line-height: 30px;">Πάντα μία ακόμα προσπάθεια</span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 17px; line-height: 30px;">Δεν φοβάμαι τον θάνατο</span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 17px; line-height: 30px;">Στάσου και πολέμα </span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 17px; line-height: 30px;">Πές ότι νιώθεις</span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 17px; line-height: 30px;">Γεννημένοι με καρδιά από ατσάλι.</span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 17px; line-height: 30px;"><br /></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/vaqH3v31X4w?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 17px; line-height: 30px;"><br /></span></span>
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 17px; line-height: 30px;"><br /></span></span>
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 17px; line-height: 30px;"><br /></span></span>
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 17px; line-height: 30px;">ΥΓ</span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 17px; line-height: 30px;"> Ξέρω ότι είναι αδόκιμο να βάζω manowar σαν χαλί για τον λαϊκό πόλεμο στην Ινδία καθώς το ύφος του συγκροτήματος δεν εφάπτεται της ουσίας και αισθητικής των κομμουνιστών . ΟΜΩΣ γουστάρω το κομμάτι από μικρός και έχει κάποια στοιχεία που μ'αρέσουν... Και, επίσης, όπως δεν αρχίζει μία πρόταση από...και, κάποια τραγούδια μπορούν κάποιες φορές να επικοινωνήσουν με ένα μυστήριο τρόπο στα μυαλά των ανθρώπων δύο διαφορετικά πράγματα που συναντιούνται με ένα μυστήριο τρόπο.</span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 17px; line-height: 30px;">Καρδιά από ατσάλι λοιπόν.</span></span><br />
<br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 17px; line-height: 30px;"><br /></span></span></div>
Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-761164051632120352014-06-30T08:42:00.001-07:002014-06-30T08:50:15.073-07:00Συλλογισμοί , διάλογος, κουίζ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/--1-IMpp4TIQ/U7GCwMCG-3I/AAAAAAAABJ8/nWTkIMMHpBk/s1600/download.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/--1-IMpp4TIQ/U7GCwMCG-3I/AAAAAAAABJ8/nWTkIMMHpBk/s1600/download.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
Η φωτογραφία ενός ογκόλιθου της "αριστερής" σκέψης με δεξιό πρόσημο.</div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<a name='more'></a><br />
<br />
<div class="MsoNormal">
(Διάλογος μεταξύ δύο σύγχρονων ενταγμένων "αριστερών" )</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
-Στις εκλογές ο λαός διαλέγει το λιγότερο κακό </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αλλά όμως χωρίς να
ξεγελιέται.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
-Ο κόσμος δεν τραβάει και πρέπει να βρούμε κόλπα να τον
τραβήξουμε </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αλλά όμως όχι και σε ακρότητες ούτε χωρίς ρεαλισμό</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
-Το κίνημα πρέπει να είναι τόσο ισχυρό ώστε να μην σπάει την
κοινωνική συνοχή αλλά να μπορεί να ασκεί πίεση </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το κίνημα είναι ένα μέσο το οποίο υπηρετεί την κατάθεση
νόμων και προτάσεων στη Βουλή</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
-Πρέπει να ανέβουμε στην κυβερνητική εξουσία για να σώσουμε
τον τόπο </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Όμως επειδή ο λαός είναι πολύ πίσω πρέπει να κάνουμε
εκπτώσεις για να μας ψηφίσουν</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αλλά ίσως να χρειάζεται να απεμπολήσουμε τα πολλά αριστερά
ώστε να κερδίσουμε τους κεντροδεξιούς και κεντροαριστερούς ψηφοφόρους</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Επειδή τους αριστερούς απογοητευμένους ψηφοφόρους τους
έχουμε στο τσεπάκι</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ναι! Πρέπει να κερδίσουμε από τους υπόλοιπους χώρους
ψηφοφόρους και να κυβερνήσουμε.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
-Με τους Αμερικάνους και τους Γερμανούς τι γίνεται; </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Θα παίξουμε το παιχνίδι φιλοαμερικάνικα και λίγο άγρια πρός τους Γερμανούς</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
-Χρειαζόμαστε τους Αμερικάνους στο πλευρό μας, δεν γίνεται να
βγούμε κυβέρνηση χωρίς την στήριξη τους. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Λές να μπορούμε να εκμεταλευτούμε τις μεταξύ τους
αντιθέσεις;</div>
<div class="MsoNormal">
<br />
-Μπορεί. Αν πάλι όχι δεν πειράζει.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
-Όπως και να χει με τους Γερμανούς δεν μπορούμε να το πάμε στα άκρα, μπορούμε όμως να εξασφαλίσουμε καλύτερους όρους. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Μην είσαι και τόσο σίγουρος.Θα δούμε.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
-Με τους τραπεζίτες και βιομήχανους; </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αβαντάρουμε τους βιομηχάνους και χτυπάμε ευγενικά τους τραπεζίτες.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
-Αλλά είναι αριστερό αυτό; </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Δεν έχει σημασία πρέπει να ξεκινήσουμε από κάπου, η
παραγωγική ανασυγκρότηση δεν μπορεί να εκκινήσει αλλιώς.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ούτως ή άλλως πλησιάζοντας τον ΣΕΒ και κάνοντας νερά στους
τραπεζίτες εκμεταλλευόμαστε και την απέχθεια του κόσμου στις τράπεζες και
ζωντανεύουμε το κρυφό όνειρο για δυνατή βιομηχανία στην Ελλάδα.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
-Πώς θα γίνει αυτό χωρίς να πάμε κόντρα στους Ευρωπαίους; </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ναι αλλά αυτό δεν είναι σαφές για τον κόσμο. Το όραμα για
μία νέα προοδευτική σύγχρονη Ελλάδα υπάρχει και
πρέπει να το εκμεταλλευτούμε.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
-Τελικά σύντροφε πιστεύεις ότι μπορεί να χρειαστεί να
γίνουμε συντηρητική δύναμη; Ώστε μετά να γίνουμε προοδευτική και μετά αριστερή; </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Κοίτα, έτσι όπως έχουν τα πράγματα μπορεί να χρειαστεί και
αυτό.<br />
<br />
-Ναι αλλά τότε είναι σαν να κοροιδεύουμε τον κόσμο.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Μην είσαι κορόϊδο, δεν γίνεται αλλιώς. Πρέπει να πάρουμε
απο παντού, αν δεν γίνεις πρώτα δεξιά δεν μπορείς να μετεξελιχθείς σε αριστερά </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
-Το χει δείξει και η ιστορία</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ποιά ιστορία έχει δείξει τέτοια πράγματα;</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
-Η ιστορία του μέλλοντος.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Υ.Γ.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
- υπάρχουν οργανώσεις και κόμματα, στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς που δεν είναι αυτής της λογικής και που μάλιστα παλεύουν για να εξαλειφθεί αυτή η πολιτική πρακτική και θεώρηση</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
- link για τις τελευταίες μεγάλες σκέψεις του φιλόσοφου στην φωτογραφία </div>
<div class="MsoNormal">
http://tvxs.gr/news/ellada/zizek-%C2%ABeimai-atheos-alla-proseyxomai-ston-theo-na-nikisei-o-syriza%C2%BB</div>
</div>
Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-54931154331200385592014-06-19T08:16:00.001-07:002014-06-20T12:44:09.313-07:00Αντικειμενική δημοσιογραφία, ή αλλιώς από όλα τα σαπρόφυτα έχει ο μπαξές της αριστεράς ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-dp7e1gkXz7o/U6L4URWPO_I/AAAAAAAABJo/pptiP2AdEvc/s1600/%CE%9A%CE%A9%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%A3-%CE%92%CE%91%CE%9E%CE%95%CE%92%CE%91%CE%9D%CE%97%CE%A3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-dp7e1gkXz7o/U6L4URWPO_I/AAAAAAAABJo/pptiP2AdEvc/s1600/%CE%9A%CE%A9%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%A3-%CE%92%CE%91%CE%9E%CE%95%CE%92%CE%91%CE%9D%CE%97%CE%A3.jpg" height="178" width="320" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Αυτές τις μέρες με τις απολύσεις των διοικητικών να κρέμονται σαν τον πέλεκυ πάνω απο τα κεφάλια τους, με τις διαγραφές των φοιτητών να είναι προ των πυλών, με την επίθεση στην δημόσια εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες να εξελλίσεται ραγδαία...ΝΑ ! και μία ανάρτηση στο κουτί της πανδώρας του κύριου Βαξεβάνη. Μία ανάρτηση που αποδεικνύει ότι η δημοσιογραφία που ασκεί ο Κώστας (σικ ), μιάς και έχει και το λαϊκό προφίλ, είναι πάντα προσεγμένη, γωνιασμένη και καυστική.<br />
<br />
Πρός τα ποιά πλευρά όμως είναι η δημοσιογραφία του ...Κώστα;<br />
Όχι και τόσο εμβρόντητος αλλά σίγουρα ενοχλημένος άρχισα να διαβάζω την ανάρτηση στον ιστότοπο του.<br />
<br />
(Σας την παραθέτω στο τέλος.)<br />
<br />
Μιάς και την διαβάσατε, θα μπορέσω ίσως να εξηγήσω τι θέλω να πώ. Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν θα αναφερθώ στο ζήτημα του "προπυλακισμού" καθώς δεν γνωρίζω το τι ακριβώς έγινε. Αν υπήρχε απόφαση συλλόγου, αν στο συμβάν παρευρίσκονταν πολλοί φοιτητές και απλά κάποιοι ξέφυγαν και εν πάσει περιπτώσει δεν πρόκειται να σχολιάσω το ρεπορτάζ μίας αστικής φυλλάδας χωρίς να γνωρίζω τα γεγονότα. Μπορώ να πω όμως ότι σε διαδικασίες κινήματος, οι οποίες είναι μαζικές και αρθρώνονται με συλλογικές διαδικασίες λήψης αποφάσων του κινήματος νομιμοποιείται κάποιος να υπερασπιστεί τα δικαιώματα του και την ζωή του.<br />
<br />
Επειδή, πολλά ακούσαμε για ακρότητες και χτισίματα, το 06-07, επειδή πολλές συκοφαντίες έχουν φορτωθεί στο φοιτητικό κίνημα και επειδή ξέρουμε όλοι καλά τι ρόλο παίζει η καθημερινή δεν διατίθεμαι να συμβάλλω σε αυτή την κατεύθυνση.<br />
<br />
Σχετικά με την ανάρτηση του κουτιού της Πανδώρας. Πραγματικά είναι μία ανάρτηση...του κουτιού, που όταν την ανοίγεις να την δαιβάσεις αναδύεται η μπόχα μίας λογικής η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ ευνοεί το σύστημα, την τρόικα ,την κυβέρνηση.<br />
Όταν εν μέσω τέτοιων μέτρων ,τέτοιας επίθεσης στην δημόσια εκπαίδευση, ένας υποτιθέμενος δημοσιογράφος χρησιμοποιεί ώς αφορμή ένα γεγονός όπως αυτό στο Φυσικό για να μας μιλήσει για τα "προβλήματα της απεργίας" των διοικητικών, για τα χαμένα εξάμηνα που μπορεί να προκύψουν, για τα πτυχία που θα αργήσουν να πάρουν οι φοιτητές τι πραγματικά κάνει;<br />
<br />
Μήπως αυτό που κάνει είναι να χρησιμοποιεί ακριβώς εκείνα τα επικοινωνιακά και προπαγανδιστικά όπλα που τόσα χρόνια χρησιμοποιεί το σύστημα για να επιτεθεί σε κατακτήσεις και δικαιώματα στην εκπαίδευση;<br />
<br />
Μήπως δεν θυμόμαστε τα γνωστά επιχειρήματα, περί κλειστών σχολών και καθυστερήσεων που επιβαρύνουν τους φοιτητές; Μήπως δεν έχουμε ακούσει τα μύρια όσα για τον αρμαγεδώνα που θα επιφέρουν οι καταλήψεις στα πανεπιστήμια; Τα χαμένα εξάμηνα; Την καθυστέρηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας; <br />
<br />
Αυτό που δεν ακούμε είναι για το πέταγμα των φοιτητών από τις σχολές, τους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση, την επιβολή διδάκτρων , την εντατικοποίηση, την αυταρχικοποίηση, την έλλειψη υλικοτεχνικών υποδομών, στέγασης, σίτισης, μεταφορών, συγγραμάτων...<br />
Φυσικά! Από που και ώς που ένας "αριστερός" αντικειμενικός δημοσιογράφος μπορεί να θέσει ζητήματα άνω του "Από την μία πλευρά είναι δικαιολογημένη η απεργία" ;<br />
<br />
Μα καλά τι ζητάτε πια από τους "αριστερούς" δημοσιογράφους να είναι αριστεροί;<br />
<br />
<br />
<br />
http://www.koutipandoras.gr/article/116228/panepistimio-ora-miden-foitites-apeilisan-me-vasanistiria-apergospasti-kathigiti<br />
<br />
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: top;">
"Νεύρα-τσατάλια και εντάσεις χωρίς προηγούμενο έχει δημιουργήσει η διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο ΕΜΠ. Από τη μία πλευρά η απεργία είναι δικαιολογημένη, καθώς το απαράδεκτο μέτρο της διαθεσιμότητας οδηγεί στα όρια το διοικητικό προσωπικό, από την άλλη οι τελειόφοιτοι είναι στα κάγκελα, αφού είναι πλέον ορατός ο κίνδυνος να χάσουν τις προθεσμίες για τη φοίτηση σε πανεπιστήμια του εξωτερικού</div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: top;">
Την ίδια ώρα το εξάμηνο βρίσκεται πλέον στον αέρα, καθώς δεν υπάρχει χρόνος αναπλήρωσης, μετά την τρίμηνη διακοπή το περασμένο φθινόπωρο, αφού οι διοικητικοί εμποδίζουν την πραγματοποίηση των μαθημάτων. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά έρχεται στο φως και ο προπηλακισμός του προέδρου του Τμήματος Φυσικής, Γεωργίου Τόμπρα, από ομάδα φοιτητών, επειδή όπως γράφει και η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ αρνήθηκε να κλείσει το Τμήμα.</div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: top;">
Ο κοσμήτορας Θετικών Επιστημών, Κωνσταντίνος Βαρώτσος ανέφερε για τα χθεσινά γεγονότα στο Φυσικό προς τον πρύτανη του ΕΚΠΑ Θεοδόσιο Πελεγρίνη: «Στον χώρο της Γραμματείας ο πρόεδρος του Τμήματος Γιώργος Τόμπρας δέχτηκε επίσκεψη ομάδας φοιτητών, μέλη κατά δήλωσή τους του Δ.Σ. των φοιτητών, με απαίτηση να συναινέσει στο κλείσιμο του Τμήματος, αύριο Πέμπτη. Στην άρνησή του, δέχτηκε αρχικά φραστική επίθεση, όπως και η παρευρισκόμενη επίκουρη καθηγήτρια Ν. Σαουλίδου, και στη συνέχεια και σωματική, με αλλεπάλληλες σπρωξιές, χτυπήματα και απειλές για την προσωπική του και οικογενειακή του ασφάλεια και συγκεκριμένα: "Θα βρω πού μένεις ρε και θα σε κάψω", "θα κάνουμε κατάληψη, θα σε κλείσουμε σε υπόγειο και θα σε βασανίσουμε ρε...", για τα οποία προτίθεται να κάνει μήνυση κατά αγνώστων».</div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: top;">
<strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: top;">Τα προβλήματα από την απεργία</strong></div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: top;">
Μερίδα διοικητικών υπαλλήλων που τίθενται σε διαθεσιμότητα αποφάσισε να μην εργάζεται, ώστε να καταδειχθούν οι ανάγκες των ιδρυμάτων εάν απολυθούν διοικητικοί υπάλληλοι. Ωστόσο η απόφαση αυτή θα έχει σημαντικές επιπτώσεις σε σειρά διοικητικών πράξεων, όπως η καταχώριση των βαθμολογιών και η απονομή των πτυχίων με αποτέλεσμα να βρίσκονται στον αέρα οι τελειόφοιτοι που επιθυμούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού.</div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: top;">
Παράλληλα, σε κίνδυνο μπαίνει και η ολοκλήρωση του εξαμήνου -άρα υπάρχει κίνδυνος για απώλειά του καθώς δεν υπάρχει χρόνος αναπλήρωσης μετά την τρίμηνη διακοπή το περασμένο φθινόπωρο, λόγω και τότε απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων αφού οι διοικητικοί εμποδίζουν την πραγματοποίηση των μαθημάτων."</div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: top;">
<br /></div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: top;">
<br /></div>
</div>
Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-81402301516161348332014-06-10T07:19:00.000-07:002014-06-10T07:21:09.611-07:00Gilles Tautin<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-Z2lTMpA6m_Y/U5b8mW-ybYI/AAAAAAAAAKA/B8LYJpz8ouE/s1600/img10551.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-Z2lTMpA6m_Y/U5b8mW-ybYI/AAAAAAAAAKA/B8LYJpz8ouE/s1600/img10551.jpg" height="300" width="400" /> </a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<br />
Η εξέγερση των νέων το Μάη του '68 έδωσε τη σειρά της στις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις των Γάλλων εργατών και τις βίαιες συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής τον Ιούνη.<br />
Στις 30 του Μάη η Ντεγκωλική κυβέρνηση καλεί σε διαδήλωση στα Ηλύσια Πεδία η οποία μάζεψε 500.000 κόσμου που στα χέρια τους κρατούσαν τρίχρωμες σημαίες την ίδια στιγμή που το Παρίσι ήταν περικυκλωμένο από το γαλλικό στρατό. Ο Ντε Γκωλ ανακοινώνει ότι η εκλογές θα γίνουν στις 30 Ιουνίου.<br />
Όρος για να πραγματοποιηθούν οι εκλογές ήταν το σταμάτημα οποιασδήποτε κινητοποίησης και απεργίας. Με εκβιασμούς και ομάδες απεργοσπαστών αλλά και με τις "συμφωνίες" που έκλειναν οι υποταγμένες ηγεσίες των εργατών αρκετοί κλάδοι γύρισαν πίσω στη δουλειά.<br />
750.000 μεταλλεργάτες συνεχίζουν τον αγώνα τους στην περιοχή του Παρισιού.<br />
Στις 6 Ιούνη στο εργοστάσιο της Ρενό στην Φλεν η συγκέντρωση χτυπιέται άγρια και αναγκάζονται σε εργασία μόνο χίλιοι εργάτες. Η διάλυση των απεργιακών επιτροπών και η απομόνωση της περιοχής από το υπόλοιπο Παρίσι δεν μπαίνουν φρένο στις διαθέσεις των προλετάριων. Η επόμενη μέρα ξεκινά με μαζικές διαδηλώσεις που ενισχύθηκαν από φοιτητές που έφτασαν με όποιο τρόπο μπόρεσαν σπάζοντας τα μπλόκα που είχαν στήσει αστυνομικοί στο Παρίσι. Όσοι εργάτες είχαν μπει για δουλειά ενώθηκαν ξανά με τις επιτροπές περιφρούρησης και το εργοστάσιο ήταν ξανά υπό κατάληψη.<br />
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-bIurRKJNOqQ/U5cTidZRK_I/AAAAAAAAAKM/ERp3AVVCQMw/s1600/p031.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-bIurRKJNOqQ/U5cTidZRK_I/AAAAAAAAAKM/ERp3AVVCQMw/s1600/p031.jpg" height="200" width="136" /></a>Στις 10 Ιούνη σε μία από τις συγκρούσεις (οι οποίες κράτησαν μέχρι την επόμενη μέρα) μία ομάδα των Λαϊκών Επιτροπών Αυτοάμυνας εγκλωβίζεται από τις αστυνομικές δυνάμεις στις όχθες του Σηκουάνα. Ο 17χρονος Gilles Tautin μέλος της UJC(m-l), Ένωση Κομμουνιστικών Νεολαιών (μαρξιστική-Λενινιστική), ρίχτηκε στο Σηκουάνα μαζί με άλλους διαδηλωτές με τα κλομπ των CRS πάνω από τα κεφάλια τους. Ο Tautin δεν βγήκε ξανά στην επιφάνεια παρα μόνο όταν τον ανακάλυψαν νεκρό. Το ίδιο σενάριο έπαιξε την ίδια ημέρα με άλλους δύο νεκρούς εργάτες στο Σόσω.<br />
Το ΚΚ καταδίκασε αυτές τις ενέργειες σαν προβοκατόρικες και η CGT καλούσε τους εργαζομένους να μην παρασυρθούν από τυχοδιωκτικές αντιλήψεις, τα βλέμματα ήταν στραμμένα στην προεκλογική περίοδο μια περίοδο που η έναρξή της ήταν στις 12 Ιουνίου την ημέρα που η κυβέρνηση απαγόρευσε 12 επαναστατικές οργανώσεις ανάμεσα σε αυτές και το ΚΚμ-λΓ. Η επιστροφή στην ομαλότητα με την καθοδήγηση των ρεφορμιστών είχε ξεκινήσει.<br />
<br />
στιγμιότυπο από την κηδεία του Gilles Tautin στον ντοκιμαντέρ του <span class="st">Μichelangelo Antonioni :Το βάθος τ΄ ουρανού είναι κόκκινο.</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<object class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="https://ytimg.googleusercontent.com/vi/w_nz_LW1Qas/0.jpg" height="266" width="320"><param name="movie" value="https://youtube.googleapis.com/v/w_nz_LW1Qas&source=uds" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><embed width="320" height="266" src="https://youtube.googleapis.com/v/w_nz_LW1Qas&source=uds" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true"></embed></object></div>
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05154733539262608084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-6194151250887558142014-05-31T11:37:00.000-07:002014-05-31T13:32:04.525-07:00Ένα ντοκιμαντέρ για τον λαϊκό πόλεμο στην Ινδία και τον πρωτοπόρο ρόλο των μαοϊκών εκεί. "Το όνειρο του κόκκινου μυρμηγκιού" (2013)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-3nLPJXLoaQQ/U4oWgCc_YrI/AAAAAAAABJI/iv36nzyy2WQ/s1600/DongariaAxe.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-3nLPJXLoaQQ/U4oWgCc_YrI/AAAAAAAABJI/iv36nzyy2WQ/s1600/DongariaAxe.jpeg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-size: large;"><b><br /></b></span>
<span style="font-size: large;">Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι οι επαναστάσεις είναι κάτι ξεπερασμένο και αναχρονιστικό, θα μπορούσε να πει ότι δεν μπορούν σήμερα να γεννηθούν και να δυναμώσουν επαναστατικά κόμματα και κινήματα.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"> Όποιος ισχυρίζονταν κάτι τέτοιο θα ήταν 100% λάθος. Στην Ινδία, μία από τις 3 μεγαλύτερες χώρες του κόσμου, αυτή την στιγμή, μαίνεται μία τέτοια ταξική και λαϊκή σύγκρουση. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας (Μαοϊκό) είναι εκείνο το κόμμα που έχει καταφέρει να δημιουργήσει και να καθοδηγήσει ένα τεράστιο λαϊκό κίνημα του οποίου δύναμη κρούσης και ελπίδας είναι ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Αντάρτικος Στρατός. Ο κόκκινος διάδρομος είναι μία μεγάλη περιοχή που όπως απεικονίζεται στην παρακάτω εικόνα αποτελεί ένα μεγάλο μέρος της χώρας το οποίο ελέγχεται (φυσικά όχι απόλυτα και "δια παντός") από τον ΛΑΑΣ. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-FUWsp1TvE54/U4ocbGB9SiI/AAAAAAAABJY/kfGH5ef_DAw/s1600/india_red_corridor_800-11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-FUWsp1TvE54/U4ocbGB9SiI/AAAAAAAABJY/kfGH5ef_DAw/s1600/india_red_corridor_800-11.jpg" height="283" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Δυστυχώς η ελληνική κομμουνιστική αριστερά, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων αν δεν είναι κριτικά απέναντι στους μαοϊκούς αντάρτες ( βλέπε Κ.Κ.Ε και στήριξη αντιδραστικών ρεφορμιστικών κομμάτων όπως το Κ.Κ.Ι. μαρξιστικό) το πιο πιθανό είναι να αγνοεί απλά την ύπαρξη τους (μέχρι στιγμής).Να αγνοεί δηλαδή την ύπαρξη του πιο μαζικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος του 21ου αιώνα! </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Είναι μεγάλος ο αριθμός των ανθρώπων που αναφέρονται στο κίνημα και την κομμουνιστική αριστερά που δεν γνωρίζουν για τις εξελίξεις στην Ινδία. Σαν εκείνος ο λογικός εμπειρισμός που τόσο εύκολα μας κλείνει στο καβούκι μας να μην μας αφήνει να δούμε παραπέρα. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Αυτός λοιπόν ο αγώνας που κάνουν οι σύντροφοι της Ινδίας είναι ένας αγώνας που έχει ξεκινήσει από αρκετά παλιά (1967) έχει περάσει πολλές στροφές στον ταξικό στίβο και τα τελευταία χρόνια κατάφερε μέσα από πολύ δύσκολες και ηρωϊκές μάχες να κάνει πολλά βήματα μπροστά. Τίποτα δεν έχει λήξει. Η σύνδεση με τις εργατικές μάζες των πόλεων είναι ένα από τα βασικά ζητούμενα της περιόδου αλλά η ανάπτυξη και η εδραίωση ενός ρωμαλέου επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος είναι γεγονός.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Είναι ή δεν είναι καθήκον όλων των προοδευτικών ανθρώπων να δυναμώσουν την αλληλεγγύη και την ενημέρωση για τον αγώνα που δίνουν οι σύντροφοι, ο λαός της Ινδίας; </span><br />
<span style="font-size: large;">Είναι η δεν είναι ελπιδοφόρο το γεγονός ότι σε κάποια αχανή χώρα ένας λαός δίνει μάχες και κερδίζει πολλές από αυτές;</span><br />
<span style="font-size: large;">Είναι σημαντικό ή όχι να παίρνουμε θέση και να τασσόμαστε υπέρ αυτών των αγώνων όσο μακριά μας και να βρίσκονται;</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Αυτό είναι το τέταρτο μέρος του ντοκιμαντέρ με αγγλική μεταγλώττιση αλλά και υπότιτλους σε κάποια σημεία (δυστυχώς δεν έχει φτιάξει κάποιος ελληνικούς υπότιτλους)</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/L1TFFkUz88c?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Οι σύνδεσμοι για όλα τα μέρη :</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=cVvThDX4bbQ" target="_blank">Μέρος πρώτο</a> </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=6aYFz_coazM" target="_blank">Μέρος δεύτερο</a> </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=iD-eeh-pXwA" target="_blank">Μέρος τρίτο</a> </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=L1TFFkUz88c" target="_blank">Μέρος τέταρτο</a> </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=svKvhtOYdSE" target="_blank">Μέρος πέμπτο</a></span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=5thM-_nX_oE" target="_blank">Μέρος έκτο</a> </span></div>
Anonymousnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-89325717293764546162014-05-21T09:06:00.002-07:002014-05-21T09:08:31.252-07:00Σικέ συνεντεύξεις από "ανεξάρτητους" <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-ciFPOh9iDJk/U3zJsxcSW9I/AAAAAAAABI0/u69TMfS5faM/s1600/theodorakis-simitis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-ciFPOh9iDJk/U3zJsxcSW9I/AAAAAAAABI0/u69TMfS5faM/s1600/theodorakis-simitis.jpg" height="179" width="320" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Ο κύριος Σταύρος Θεοδωράκης, μετά την "δημοσιογραφική" του πορεία στα μεγάλα κανάλια της διαπλοκής, στα μεγάλα σαλόνια του πολιτικού προσωπικού της αστικής τάξης στην Ελλάδα αποφάσισε να κάνει κόμμα. Αυτά είναι γνωστά, όπως γνωστές είναι και οι επαφές και σχέσεις που έχει ο εν λόγω ανεξάρτητος πολιτικός άνδρας (!) με το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Για αυτό δεν θα αναφερθώ σε αυτά. Έχει μία ορισμένη σημασία όμως να αναφερθώ στην τελευταία συνέντευξη στις ειδήσεις του ΣΚΑΙ χθές.<br />
<br />
Χωρίς να χρειαστεί να ανακαλύψουμε την Αμερική, ούτε και τα αμερικανάκια της πολιτικής σκηνής όπως ο άνθρωπος με το σακίδιο, μπορώ τουλάχιστον να καταδείξω κάτι, κάτι το οποίο μπορεί να είναι γνωστό σε κάποιους παρατηρητικούς τηλεθεατές.<br />
<br />
Πέρα από τον ρόλο του ποταμιού, στο να μαζέψει τα νερά από τον σπασμένο σωλήνα των πάλε ποτέ "μεγάλων" κομμάτων, μπορούμε ξεκάθαρα να δούμε το πόσο στημένα και ψεύτικα προωθείται το ποτάμι από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης (χωρίς να σημαίνει ότι υπάρχει ένα καλός τρόπος προώθησης πάσης φύσεως συστημικών κομμάτων).<br />
Παλαιότερα παρακολουθώντας κάποιος μία συνέντευξη έμενε με την εντύπωση (ψευδώς μάλλον) ότι η συνέντευξη παίρνεται εκείνη την στιγμή και άντε να έχει γίνει μία μικρή συνεννόηση από τα πρίν. Όμως ακόμη και αυτά τα προσχήματα το σύστημα τα έχει αποτινάξει από πάνω του. Η συνέντευξη ήταν στην ουσία ένας στημένος διάλογος μεταξύ των συνομιλητών. Αυτό αποδείχθηκε περίτρανα με την εμφάνιση των σούπερ (τίτλων περίληψης της άποψης του ομιλητή) πρίν!!!! κάν ο ομιλητής εκφράσει την άποψη του. Δηλαδή βλέπει κανείς στο βίντεο ότι η δήθεν "επιθετικότητα" της Κοσιώνη όχι απλά γίνεται για τα μάτια του κόσμου αλλά ενδεχομένως να θέλει να δειχθεί η ύπαρξη μίας διάθεσης "στριμώγματος" του Θεοδωράκη ώστε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Κάθε άλλο όμως!<br />
<br />
Αυτό που θα καταλάβετε μόλις δείτε την συνέντευξη, και ξαναλέω δεν ανακαλύπτω την Αμερική ούτε πέφτω απο τα σύννεφα, είναι μία κακοσκηνοθετημένη παρωδία ενός καναλιού που έχει άγχος να βγάλει λάδι, να προβάλλει, ένα δικό του παιδί.<br />
<br />
Τώρα για να κλείσω αυτό το μικρό σχόλιο από μέρους μου, δεν πιστεύω ότι χρειάζεται να αναφέρω κάτι το οποίο καταλαβαίνουν όσοι έχουν μία βασική πολιτική σκέψη. Το γεγονός δηλαδή ότι στο όνομα του τέλους των ιδεολογιών !!!!! προωθούνται θέσεις και απόψεις πολύ συγκεκριμένης ιδεολογίας, της ιδεολογίας των κεφαλαιοκρατών, της ιδεολογίας του συστήματος. Αυτό το κολπάκι είναι πολύ παλιό, το χρησιμοποίησαν και για την πολιορκία της Τροίας, ένας δούρειος ίππος που φαντάζει σαν δώρο αλλά μέσα του κρύβει την σαπίλα και την σήψη του καπιταλισμού σε όλο της το σκοτεινό μεγαλείο.<br />
<br />
Απολαύστε την "συνέντευξη"<br />
<br />
https://www.youtube.com/watch?v=CEqHZtgVMO0<br />
<br />
<br /></div>
Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-306111423506740072014-05-08T12:52:00.002-07:002014-05-08T12:52:29.865-07:00Όταν η σάτυρα τσακίζει<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ο Γιώργος Μιτσικώστας έχει το χάρισμα να συνδυάζει το χιούμορ με τα "πολιτικά καρφιά" -τα οποία πετάει ενίοτε και ντούκου, όχι εμμέσως. Μέσα σε λίγα λεπτά αποδομεί το "Ποτάμι" και του χρεώνει αυτό που ακριβώς είναι: ένα συνονθύλευμα συστημικών απόψεων σε καινούργια συσκευασία.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/ot_vILPDagI" width="560"></iframe>
<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Στην ίδια εκπομπή περιποιείται διάφορους μαϊντανούς του συστήματος (Τράγκα, Χίο, Άδωνι, Πολύδωρα, Πορτοσάλτε κτλ). Ας τον απολαύσουμε μέχρι να τον ξαναεξορίσουν από την τηλεόραση...<br />
<br />
<br />
<br /></div>
</div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/e4YNrECjN5E" width="560"></iframe></div>
ΑΛΕΠΟΥhttp://www.blogger.com/profile/08158659171526824007noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-82254297883581279912014-05-03T06:35:00.003-07:002014-05-03T06:36:22.453-07:00Αποχή από την κάλπικη κάλπη της Ε.Ε.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-iet_FgguV7s/U2TwTfDjMhI/AAAAAAAABIg/ET3JZitPKKs/s1600/phpThumb_generated_thumbnail.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-iet_FgguV7s/U2TwTfDjMhI/AAAAAAAABIg/ET3JZitPKKs/s1600/phpThumb_generated_thumbnail.jpeg" height="111" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Η τύφλωση της εκλογολαγνείας</b></span><br />
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />Σε κάθε περίπτωση, η οποιαδήποτε κάλπη απλά καταγράφει συσχετισμούς. Οι πολιτικοί συσχετισμοί ανάμεσα σε λαϊκές δυνάμεις και στις δυνάμεις του συστήματος διαμορφώνονται στα πεδία των ταξικών αγώνων, στις πολιτικές αντιπαραθέσεις, στις κάθε λογής καθημερινές συγκρούσεις που η έκβασή τους συγκροτεί ή αποσυγκροτεί, δυναμώνει ή αποδυναμώνει την κάθε πλευρά.<br /><br />Υπάρχουν βεβαίως και οι εκλογικές μάχες. Και καθαυτές έχουν τη σημασία τους, παρότι ο λαός στο εκλογικό πεδίο σχεδόν πάντα είναι εκτός έδρας. Από αυτό το σημείο όμως μέχρι το σημείο να θεωρητικοποιείται από την αριστερά η συμμετοχή στην κάθε λογής κάλπη υπάρχει μεγάλη απόσταση. Και αυτή την απόσταση την έχει διανύσει εδώ και δεκαετίες η αριστερά «μας», μετακομίζοντας από το δρόμο της μαζικής πάλης, της σύγκρουσης και της επαναστατικής προοπτικής, στο δρόμο ευκολίας της ψήφου. Στο δρόμο των αυταπατών και της υποταγής στο σύστημα.<br /><br />«Στις 18 σοσιαλισμό» έταζε ο παπατζής το 1981… και πού να φαντάζονταν πως ο τρίτος δρόμος του θα γινόταν, παρά τα συσσωρευμένα ιστορικά δεδομένα, τόσο ελκτικός για την ίδια την αριστερά στο σύνολό της! «Αν οι εκλογές έφερναν την αλλαγή, θα ήταν παράνομες», λέει η γνωστή ρήση του Μαρξ. Και όμως, παρότι ο χρουτσοφικός ειρηνικός δρόμος διαψεύστηκε παταγωδώς ξανά και ξανά, παρότι το σύστημα σήμερα αγνοεί όχι μόνο την εκλογική βούληση των λαών αλλά και την ίδια τη θέλησή τους για ζωή, παρότι η πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ (ιδιαίτερα όταν ο λαός αδρανοποιείται κινηματικά), ο πειθαναγκασμός και η φασιστικοποίηση καλά κρατούν, παρόλα αυτά, για την αριστερά «μας», κάθε λογής κάλπη αποτελεί τη μητέρα των μαχών. Τι κι αν ψηφίζονται σαρωτικά πολυνομοσχέδια, τι κι αν απολύεται κόσμος και η φτώχεια και η ανεργία πνίγει τον κόσμο της δουλειάς, τι κι αν απαγορεύονται απεργίες και διαδηλώσεις… οι εκλογές είναι εκλογές.<br /><br />Κάπως έτσι οδηγούνται να μη διακρίνουν και τόσο ούτε καν τους όρους και τις επιδιώξεις του έτσι κι αλλιώς στημένου εκλογικού παιχνιδιού. «Αν το ΝΑΤΟ έστηνε κάλπες και έκανε εκλογές, θα συμμετείχατε;», ρωτούσαμε πριν κάμποσα χρόνια τους εκλογολάγνους του ρεφορμισμού των διαφόρων αριστερών κομμάτων και τους φέρναμε σε αμηχανία. Σήμερα είναι ν’ αμφιβάλλει κανείς κατά πόσο και πόσοι από την αριστερά μας θα αρνούνταν και αυτή ακόμη την κάλπη.<br /><br /><b>Η απάτη του ευρωκοινοβουλίου και ο εξωραϊσμός της βαρβαρότητας</b><br /><br />Είναι εύκολο να διακρίνει κανείς την απαξία του ευρωκοινοβουλίου από τους λαούς σαν αποτέλεσμα του πραγματικού του ρόλου στη λειτουργία του ιμπεριαλιστικού συνασπισμού της Ε.Ε. και κατά συνέπεια στη ζωή του. Είναι χαρακτηριστικό το πρόσφατο ψήφισμά του ενάντια στην τρόικα τέσσερα χρόνια μετά και αφού ήδη η βασική βρώμικη δουλειά είχε συντελεστεί μέσα από ΕΚΟΦΙΝ, συνόδους κορυφής και κυρίως μέσω των ευρωπαίων μεγαλοτραπεζιτών και των εκπροσώπων τους σαν τον Μπαρόζο, τον Όλι Ρεν, τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε.<br /><br />Όλοι ξέρουν πως το ευρωκοινοβούλιο δεν έχει κανένα αποφασιστικό ρόλο και απλά γνωμοδοτεί, γκρινιάζει και κυρίως αξιοποιείται για την αναγκαία δημοκρατικοφάνεια του αντιδραστικού ιμπεριαλιστικού συνασπισμού. Όλοι βλέπουν επίσης πως, όσο η κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού ιμπεριαλιστικού συστήματος βαθαίνει και το σύστημα αντιδραστικοποιείται, άλλο τόσο κάτι τέτοιο αποτυπώνεται και στη λειτουργία της Ε.Ε.<br /><br />Είναι άλλωστε ένας συνασπισμός των ισχυρών της Ευρώπης απέναντι στον παγκόσμιο ανταγωνισμό (παρότι δε λύνει τις εσωτερικές αντιθέσεις και παραμένει λυκοσυμμαχία) και κυρίως απέναντι στον κόσμο της δουλειάς της ίδιας της ευρωζώνης. Όλοι ξέρουν από τα πράγματα πως η Ε.Ε. δεν είναι των λαών αλλά του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών. Όχι ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί διαφορετικά, μα από την κοινή αγορά στην ΕΟΚ και από κει στην Ε.Ε. και την Ευρωζώνη, βήμα το βήμα ο ιμπεριαλιστικός συνασπισμός σφίγγει τις αλυσίδες της ασφυκτικής εξάρτησης στις αδύναμες εξαρτημένες χώρες και ταυτόχρονα ολοένα και πιο αχόρταγα ισοπεδώνει εργατολαϊκά δικαιώματα που κατακτήθηκαν στο πεδίο της ταξικής πάλης στον ευρωπαϊκό χώρο.<br /><br />Αλήθεια, τι αυτοκριτική κάνουν απέναντι στον κόσμο της δουλειάς στη χώρα μας οι αριστεροί της Ευρώπης των λαών και εκείνοι που θα πάλευαν από μέσα τις συνέπειες της ένταξης;<br /><br />Όσο για το ντόπιο κηφηναριό και όλο τον εσμό των εοκανθρώπων που έταζαν χρυσά κουτάλια στους αγρότες και όλο το λαό, σήμερα βλέπουμε πως κάνουν συστηματικά το κορόιδο γιατί οι ίδιοι όχι μόνο τα φάγανε με χρυσά κουτάλια, μα συνεχίζουν να τρώνε ακατάπαυστα, λεηλατώντας πλέον κάθε πλούτο και μέλλον της χώρας και διαλύοντας την ίδια τη ζωή των ανθρώπων της δουλειάς. Θα έλεγε λοιπόν κανείς, πως, με όλα τούτα που έχουν συμβεί, με τόσο μίσος που έχει συσσωρεύσει ο λαός μας για την Ε.Ε. της Μέρκελ, του Σόιμπλε και του «νέου ανέμου» του Ολάντ, η αριστερά μπροστά στην κάλπικη άλλωστε κάλπη των ευρωεκλογών θα μπορούσε ίσως να σκεφτεί τη συμμετοχή της. Να την απασχολήσει το πώς θα αξιοποιήσει τη δραματική εμπειρία που απέκτησε ο λαός μας για το ρόλο της Ε.Ε. και τουλάχιστον να διαμορφώσει ένα συσχετισμό αντιιμπεριαλιστικό που θα ήταν κρίσιμη παρακαταθήκη για τη λαϊκή πάλη στη συνέχεια. Κάτι τέτοιο, αν ένα σημαντικό κομμάτι έστω της αριστεράς στη χώρα το επέλεγε με τόλμη και αποφασιστικότητα, ήταν εφικτό να προκύψει. Η κάλπικη ευρωκάλπη θα μπορούσε να απαξιωθεί μαζικά, πολύ περισσότερο απ’ ότι θα συμβεί έτσι κι αλλιώς. Αυτό θα αποτελούσε πράγματι μια σπουδαία εκλογική μάχη η οποία παράλληλα θα έδινε δυναμική αντί να παραλύει τις λαϊκές αντιστάσεις.<br /><br />Δυστυχώς οι συσχετισμοί στην αριστερά μας είναι άλλοι και ως εκ τούτου, και παρά τα πανηγύρια και τους αλαλαγμούς μπροστά στις κάλπες, θα αποδειχθεί για άλλη μια φορά πως υπολείπεται πολύ από το να σταθεί στο ύψος των απαιτήσεων της ταξικής πάλης, προκειμένου να συμβάλλει αποτελεσματικά στη διαφοροποίηση και ανατροπή των συσχετισμών στο λαό και στην κοινωνία.<br /><br /><b>Η προοπτική του λαού μας δε χωρά στο αντιδραστικό κατασκεύασμα της Ε.Ε.</b><br /><br />Ναι οι ερχόμενες ευρωεκλογές είναι κρίσιμες. Για τι πράγμα όμως; Μήπως θα κρίνουν τη συγκρότηση, ανασυγκρότηση, «αντεπίθεση» του λαϊκού κινήματος; Εμείς σ’ αυτό είμαστε κάθετοι. Θα αποτυπώσουν μεν τη λαϊκή οργή, πάντα με παραμορφωμένο τρόπο, αλλά η κρισιμότητά τους δεν έχει να κάνει με την υπόθεση του κινήματος. Το χειρότερο είναι πως ο εκλογικός κρετινισμός ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ τους έχει κάνει να ξεχάσουν ένα παραπάνω αυτή την υπόθεση στην οποία άλλωστε καιρό τώρα δε πιστεύουν και απλά τη διαχειρίζονται διαγκωνιζόμενοι συχνά με τον πιο άθλιο τρόπο.<br /><br />Όσο σπουδαία ποσοστά και αν πάρουν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ όλοι μαζί και ο καθένας τους, η υπόθεση του κινήματος δε μπορεί να πατήσει σ’ αυτά και να πάει μπροστά. Οι συγκεκριμένοι φορείς μάλιστα ενδέχεται να πατήσουν σ’ αυτά (και δε μιλάμε μόνο για το ΣΥΡΙΖΑ) και να διεκδικήσουν με νέες αξιώσεις από το σύστημα πιο υπεύθυνους ρόλους που χρόνια διεκδικούν και που ίσως το σύστημα αναγκαστεί να τους δώσει. Ρόλους όμως που θα υπηρετούν το σύστημα και όχι μετερίζια για να το βλάψουν ή (προς θεού) να το ανατρέψουν σε μια πορεία.<br /><br />Άλλωστε ήδη ως αντιπολίτευση και ως συνδικαλιστική ηγεσία, η αριστερά «μας» αποδείχνει περίτρανα την υπευθυνότητά της. Κατηγορούν το λαό πως είναι στον καναπέ και τον καθυβρίζουν την ίδια ώρα που τον καλούν να διώξει με την ψήφο του τους κυβερνώντες και να φέρει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, την αριστερή κυβέρνηση της δυαδικής εξουσίας ή ψήφο την ψήφο τη λαϊκή εξουσία του ΚΚΕ.<br /><br />Όπως και να είναι τα πράγματα στην αριστερά, ο λαός μας, παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς που δε κρύβονται με χαζοχαρούμενες ιαχές, θα επιμένει να θέλει να ζήσει. Γι’ αυτό, θα ξεπεράσει ελπίζουμε γρήγορα τα όποια εμπόδια και δυσκολίες, θα δώσει αργά ή γρήγορα τις απαιτούμενες απαντήσεις, θα βγει στο δρόμο ξανά και ξανά, θα διεκδικήσει τη ζωή του, το δίκιο και την προοπτική του.<br /><br />Εμείς θα συνεχίσουμε να εμπιστευόμαστε την υπόθεση της λαϊκής πάλης και να υποστηρίζουμε το μονόδρομο της σύγκρουσης με το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. Σε μια τέτοια κατεύθυνση θα καλέσουμε τους εργαζόμενους και τη νεολαία να απαξιώσουν τη μητέρα των μαχών, όπως βαφτίζουν οι κάθε λογής ρεφορμιστές την ευρωκάλπη. Οι ευρωεκλογές, όπως είπαμε, έχουν πράγματι κρίσιμο χαρακτήρα. Όχι όμως για την υπόθεση του λαού. Είναι κρίσιμες για την αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος και του πολιτικού προσωπικού που θα συνεχίζει να διαχειρίζεται το καθεστώς της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. Κυρίαρχα, στη συγκυρία, είναι κρίσιμες για την επανενσωμάτωση των λαών στη λεγόμενη ευρωπαϊκή ιδέα.<br /><br />Ο Σαμαράς πριν λίγους μήνες από τις ΗΠΑ έβγαλε στην παρανομία τα αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ – ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε. Εμείς θα συνεχίσουμε να τα φωνάζουμε με νόημα!<br /><br /><b>Εμπρός λαέ έξω από το ΝΑΤΟ και απ’ την Ε.Ε.</b><br /><br />Θα επιμένουμε επίσης με νόημα, πως η υπόθεση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης είναι αναγκαία για το δυνάμωμα της λαϊκής αντίστασης. Είναι αναγκαίο να πάψει ο λαός μας να εκβιάζεται πολιτικά με το ευρώ και τη γενικότερη ιμπεριαλιστική τρομοκρατία. Όχι μέσα από διαχειριστικά ψευτο-διλήμματα γι’ αυτό ή το άλλο νόμισμα. Ούτε με σχέδια βήτα για τη σωτηρία του συστήματος αλλά με όρους πάλης. Η ειρήνη, η δουλειά και η δημοκρατία στη χώρα μας μπαίνουν σε μόνιμη αμφισβήτηση. Το βάθεμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης από ΗΠΑ- Ε.Ε. όχι μόνο δεν εγγυάται τη ζωή και το μέλλον του λαού μας, μα ολοένα το υποθηκεύει.<br /><br />Το βάθεμα της εξάρτησης είναι ζωτική επιλογή της συγκεκριμένης αστικής τάξης που έχει ο λαός στο σβέρκο του. Ιδιαίτερα στους σημερινούς συσχετισμούς και στη σημερινή συγκυρία, αυτή η αστική τάξη όσο στριμώχνεται άλλο τόσο θα ευνοεί τις ιμπεριαλιστικές αλυσίδες στο λαό και τη χώρα. Απέναντι σ’ αυτό το βασικό πολιτικό προσανατολισμό της αστικής τάξης, ο κόσμος της δουλειάς οφείλει να συγκροτήσει χωρίς καθυστέρηση την απάντησή του.<br /><br />Τίποτα καλό δεν έχει να φέρει στον κόσμο της δουλειάς η Ε.Ε., το ΝΑΤΟ και κάθε λογής ιμπεριαλιστική εξάρτηση. Οι ιμπεριαλιστές είναι φονιάδες και ληστές και αυτό θα αποκαλύπτεται συνεχώς σε κάθε χώρα και στη χώρα μας, όσο μάλιστα η κρίση βαθαίνει και συμπλέκεται όλο και πιο έντονα με τον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό.<br /><br />Τίποτα το κοινό δεν έχει η εργατική τάξη και ο κόσμος της δουλειάς με το ντόπιο κηφηναριό. Αντίθετα, η υπόθεση της ζωής του, της ειρήνης, της δουλειάς, της δημοκρατίας και της ανεξαρτησίας είναι υπόθεση των αγώνων του σε σύγκρουση με ντόπιους και ξένους δυνάστες – εκμεταλλευτές του.<br /><br />Κατά συνέπεια, η υπόθεση της πάλης για το σπάσιμο των αλυσίδων της εξάρτησης είναι κρίσιμη υπόθεση της εργατικής τάξης και του κόσμου της δουλειάς. Αφορά το σήμερα των αντιστάσεων και των διεκδικήσεων του λαού μας, μα ταυτόχρονα και την προοπτική της κοινωνικής απελευθέρωσης. Είναι μια υπόθεση που δεν αφορά σημεία κοινών πλαισίων ανεκτών από το σύστημα αλλά αφορά το επίπεδο της λαϊκής συνείδησης που κατακτιέται στο δρόμο του αγώνα και επιδρά καθοριστικά στον κάθε φορά συσχετισμό.<br /><br />Είναι μια υπόθεση πάλης που αντλεί τη νομιμότητά της από το ακλόνητο δίκιο του λαού να διεκδικεί τη ζωή, το μέλλον και την πρόοδο έξω από συνασπισμούς που απλώνουν τη φτώχεια, τη φασιστικοποίηση και τον πόλεμο. Είναι μια υπόθεση που δεν υπηρετείται από τη συμμετοχή στην επιχείρηση εξωραϊσμού της Ε.Ε. με την ευρωκάλπη, την ίδια ώρα που τα μνημόνια διαρκείας και η πολιτική φασιστικοποίησης παγιώνονται για να μπορέσει το ευρωπαϊκό κεφάλαιο να σταθεί στον ολοένα και πιο άγριο παγκόσμιο ανταγωνισμό, ο οποίος με τη σειρά του γεννά ολοένα και μεγαλύτερους κινδύνους για ολάκερη την ανθρωπότητα.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Από την προλεταριακή σημαία.</b></span></div>
</div>
Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-76750065950588265832014-04-20T15:12:00.000-07:002014-04-20T16:32:04.134-07:00Τελευταίο αντίο στον "τυφώνα" Ρούμπιν Κάρτερ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Έφυγε στην ηλικία των 76 ετών ο πυγμάχος Ρούμπιν Κάρτερ, γνωστός με το ψευδώνυμο "Hurricane" (Τυφώνας).</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/hr8Wn1Mwwwk" width="560"></iframe>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Ο Ρούμπιν Κάρτερ είχε όλα τα φόντα να κάνει μεγάλη καριέρα στα ρινγκ, έπεσε όμως θύμα της αστυνομικής αυθαιρεσίας στις ΗΠΑ. Το κίνημα των φτωχών μαύρων και η μαχητική δράση των "Μαύρων Πανθήρων", είχανε τρομάξει την αμερικάνικη ελίτ και έτσι τις δεκαετίες 60-70, η καταστολή έφτασε στο απόγειο της. Οι δολοφονίες των μαύρων ηγετών Μάλκομ-Χ και Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ήτανε μόνο η κορυφή του παγόβουνου της ρατσιστικής πολιτικής της αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Χιλιάδες μαύροι πολίτες καταδικάστηκαν σε θάνατο με ελλιπή στοιχεία, ή ακόμα σκοτώθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες από τα όργανα της "τάξης". Ο Ρούμπιν Κάρτερ κατόρθωσε με λαμπρό αγώνα να αποδείξει την αθωότητα του εργαζόμενος μέσα από την φυλακή. Έγινε έτσι σύμβολο της πάλης των μαύρων κατά της αδικίας. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Σήμερα που η Αμερική έχει πλέον μαύρο πρόεδρο, καμία δικαιοσύνη δεν έχει απονεμηθεί: στην κορυφή της πυραμίδας οι καγκουρό-ράπερ και οι αφρο-αμερικάνοι παράγοντες της δημόσιας ζωής. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Στον πάτο της αμερικάνικης κοινωνίας, τα γκέτο, τα ναρκωτικά, η ρατσιστική βία, η ανεργία. Εκατοντάδες μαύροι πολίτες χάνουν την ζωή τους κάθε χρόνο από τις σφαίρες των αστυνομικών. Εκατοντάδες αθώοι άνθρωποι είναι σήμερα στην φυλακή. Εκατομμύρια άνθρωποι αναζητούν διεξόδους διαφυγής από την κοινωνική φυλακή μέσω της μουσικής και του αθλητισμού.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Γι' αυτό οι στοίχοι του Μπομ Ντύλαν στο τραγούδι του "Hurricane" δεν είναι σήμερα μια ανάμνηση από το παρελθόν, αλλά η καθημερινότητα για τους "δεύτερης κατηγορίας πολίτες" της παγκόσμιας υπερδύναμης.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">ΥΓ.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Παρακάτω παραθέτουμε ώς φόρο τιμής τους στίχους του τραγουδιού. Δυστυχώς και ας μας συγχωρθεί, δεν καταφέραμε να βρούμε την "ορίτζιναλ" εκτέλεση του τραγουδιού, με το χαρακτηριστικό γρέζι του Ντύλαν και την κιθάρα του. Αν κάποιος αναγνώστης το κατορθώσει, ας γράψει το λινκ.</span><br />
<br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Pistols shots ring out in the bar room night</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Enter Patty Valentine from the upper hall</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>She sees the bartender in a pool of blood</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Cries out "My God they killed them all"</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Here comes the story of the Hurricane</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>The man the authorities came to blame</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>For something that he never done</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Put him in a prison cell but one time he could-a been</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>The champion of the world.</i></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #474747; line-height: 30px;"><i><br /></i></span>
<span style="color: #474747;"><span style="line-height: 30px;"><i>Πιστολιές ηχούν στο μπαρ τη νύχτα</i></span></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>έρχεται η Πάτυ Βάλενταϊν από το πάνω χολ</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>βλέπει τον μπάρμαν σε μια λίμνη αίματος</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>φωνάζει "Θεέ μου στους σκότωσαν όλους"</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Αυτή είναι η ιστορία του Τυφώνα,</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>του ανθρώπου τον οποίο οι αρχές ήρθαν να κατηγορήσουν</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>για κάτι που δεν έκανε ποτέ,</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>τον βάλανε σε ένα ένα κελί αλλά μια φορά θα μπορούσε</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>να γίνει πρωταθλητής του κόσμου</i></span></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><br style="color: #474747; line-height: 30px; margin: 0px; padding: 0px;" /></i>
<span style="color: #474747; line-height: 30px;"><i>Three bodies lying there does Patty see</i></span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>And another man named Bello moving around mysteriously</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>"I didn't do it" he says and he throws up his hands</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>"I was only robbing the register I hope you understand</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>I saw them leaving" he says and he stops</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>"One of us had better call up the cops"</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>And so Patty calls the cops</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>And they arrive on the scene with their red lights flashing</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>In the hot New Jersey night.</i></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #474747;"><span style="line-height: 30px;"><i><br /></i></span></span>
<span style="color: #474747;"><span style="line-height: 30px;"><i>Τρία πτώματα βλέπει η Πάτυ</i></span></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>και έναν άλλον άνδρα ονόματι Μπέλοου να κινείται μυστηριωδώς,</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>"δεν το έκανα εγώ" λέει και κατεβάζει το χέρια του</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>"εγώ μόνο λήστευα το ταμείο, ελπίζω να καταλαβαίνεις" λέει και σταματά-</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>"ένας από μας καλύτερα να καλέσει του μπάτσους".</i></span></span><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Κι έτσι η Πάτυ καλεί τους μπάτσους</span></i><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">και αυτοί φτάνουν στην σκηνή με τα κόκκινα φώτα τους να λάμπουν</span></i><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">στην καυτή βραδιά του Νιού Τζέρσευ </span></i><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><br /></i>
<span style="color: #474747; line-height: 30px;"><i>Meanwhile far away in another part of town</i></span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Rubin Carter and a couple of friends are driving around</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Number one contender for the middleweight crown</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Had no idea what kinda shit was about to go down</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>When a cop pulled him over to the side of the road</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Just like the time before and the time before that</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>In Patterson that's just the way things go</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>If you're black you might as well not shown up on the street</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>'Less you wanna draw the heat.</i></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #474747; line-height: 30px;"><i><br /></i></span>
<i style="color: #474747; line-height: 30px;">Εν τω μεταξύ μακριά σε ένα άλλο σημείο της πόλης</i></span><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Ο Ρούμπιν Κάρτερ και δυο φίλοι κάνουν βόλτα</span></i><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Νο1 διεκδικητής του στέμματος των μεσαίων βαρών</span></i><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>δεν είχε καμία ιδέα για το τι διάολο θα συμβεί,</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>όταν ένας μπάτσος τον έβαλε στην άκρη του δρόμου</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>όπως την προηγούμενη και την προ-προηγούμενη φορά,</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Στο Πάττερσον έτσι συμβαίνουν τα πράγματα</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>αν είσαι μαύρος καλύτερα μην εμφανίζεσαι στο δρόμο,</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>εκτός αν θες να τζογάρεις</i></span></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><br /></i>
<span style="color: #474747; line-height: 30px;"><i>Alfred Bello had a partner and he had a rap for the corps</i></span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Him and Arthur Dexter Bradley were just out prowling around</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>He said "I saw two men running out they looked like middleweights</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>They jumped into a white car with out-of-state plates"</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>And Miss Patty Valentine just nodded her head</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Cop said "Wait a minute boys this one's not dead"</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>So they took him to the infirmary</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>And though this man could hardly see</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>They told him that he could identify the guilty men.</i></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #474747; line-height: 30px;"><i><br /></i></span>
<span style="color: #474747; line-height: 30px;"><i>Ο Άλφρεντ Μπέλοου είχε έναν συνεργάτη και το είπε στους μπάτσους,</i></span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>αυτός και ο ο Άρθρουρ Ντέξτερ Μπράντλεϋ είχανε βγει για λεία</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>είπε "είδα δύο άντρες να τρέχουν προς τα έξω, δείχναν μεσαίου βάρους,</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>πήδηξαν σε ένα αμάξι με πινακίδες εκτός πολιτείας"</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Και η κυρία Πάτυ Βάλενταϊν απλά κούνησε το κεφάλι της,</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>ένας μπάτσος λέει "μίσο λεπτό παιδιά αυτός εδώ δεν πέθανε",</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>και τον πήγανε στο αναρρωτήριο,</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>και παρόλο που ο άνθρωπος δεν μπορούσε καν να δει,</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>του είπανε ότι μπορούσε να αναγνωρίσει τους ενόχους</i></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><br style="color: #474747; line-height: 30px; margin: 0px; padding: 0px;" /></i>
<span style="color: #474747; line-height: 30px;"><i>Four in the morning and they haul Rubin in</i></span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Take him to the hospital and they bring him upstairs</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>The wounded man looks up through his one dying eye</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Says "Wha'd you bring him in here for ? He ain't the guy !"</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Yes here comes the story of the Hurricane</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>The man the authorities came to blame</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>For something that he never done</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Put in a prison cell but one time he could-a been</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>The champion of the world.</i></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><br style="color: #474747; line-height: 30px; margin: 0px; padding: 0px;" /></i>
<i style="color: #474747; line-height: 30px;">Τέσσερις το πρωί και μπάζουν τον Ρούμπιν μέσα,</i></span><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">τον πάνε στο νοσοκομείο και τον κουβαλάνε πάνω,</span></i><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">ο τραυματίας τον κοιτάει με το ένα ετοιμοθάνατο μάτι του,</span></i><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">λέει "τι τον φέρατε αυτόν εδώ; Δεν είναι ο τύπος!"</span></i><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i style="color: #474747; line-height: 30px;">Ναι, α</i><i style="color: #474747; line-height: 30px;">υτή είναι η ιστορία του Τυφώνα,</i></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>του ανθρώπου που οι αρχές ήθραν να κατηγορήσουν</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>για κάτι που δεν έκανε ποτέ,</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>τον βάλανε σε ένα ένα κελί αλλά μια φορά θα μπορούσε</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>να γίνει πρωταθλητής του κόσμου!</i></span></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><br /></i>
<span style="color: #474747; line-height: 30px;"><i>Four months later the ghettos are in flame</i></span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Rubin's in South America fighting for his name</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>While Arthur Dexter Bradley's still in the robbery game</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>And the cops are putting the screws to him looking for somebody to blame</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>"Remember that murder that happened in a bar ?"</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>"Remember you said you saw the getaway car?"</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>"You think you'd like to play ball with the law ?"</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>"Think it might-a been that fighter you saw running that night ?"</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>"Don't forget that you are white".</i></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #474747; line-height: 30px;"><i><br /></i></span>
<span style="color: #474747;"><span style="line-height: 30px;"><i>Τέσσερις μήνες αργότερα τα γκέτο είναι στην φωτιά,</i></span></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Ο Ρούμπιν είναι στην Νότιο Αμερική, παλεύει για την φήμη του</i></span></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #474747;"><span style="line-height: 30px;"><i>ενώ ο </i></span></span><i style="color: #474747; line-height: 30px;">Άρθρουρ Ντέξτερ Μπράντλεϋ είναι ακόμα μέσα στο παιχνίδι της ληστείας,</i></span><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">και οι μπάτσοι τον στριμώχνουν ψάχνοντας κάποιον να κατηγορήσουν:</span></i><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>-Θυμάσαι στον φόνο που έγινε σε κέινο το μπαρ;</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>-Θυμάσαι που είπες ότι είδες το αμάξι που διέφυγαν;</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>-Νομίζεις μπορείς να παίζεις με το νόμο;</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>-Νομίζεις ότι ήτανε αυτός ο πυγμάχος, αυτός που είδες να τρέχει εκείνο το βράδυ;</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>-Μην ξεχνάς ότι είσαι λευκός...</i></span></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><br style="color: #474747; line-height: 30px; margin: 0px; padding: 0px;" /></i>
<span style="color: #474747; line-height: 30px;"><i>Arthur Dexter Bradley said "I'm really not sure"</i></span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Cops said "A boy like you could use a break</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>We got you for the motel job and we're talking to your friend Bello</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Now you don't wanta have to go back to jail be a nice fellow</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>You'll be doing society a favor</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>That sonofabitch is brave and getting braver</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>We want to put his ass in stir</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>We want to pin this triple murder on him</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>He ain't no Gentleman Jim".</i></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><br style="color: #474747; line-height: 30px; margin: 0px; padding: 0px;" /></i>
<span style="color: #474747;"><span style="line-height: 30px;"><i>Ο </i></span></span><i style="color: #474747; line-height: 30px;">Άρθρουρ Ντέξτερ Μπράντλεϋ είπε "δεν είμαι σίγουρος"</i></span><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">ο μπάτσος λέει "ένα αγόρι σαν και σένα ας μας κάνει την χάρη</span></i><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">σε έχουμε για την ληστεία στο μοτέλ και μιλάμε με τον φίλο σου τον Μπέλοου,</span></i><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">δεν θες να πας στην φυλακή, να είσαι καλό παιδί.</span></i><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Θα κάνεις χάρη στην κοινωνία</span></i><br />
<i><span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;">αυτός ο καριόλης είναι γενναίος και όσο πάει γίνεται πιο γενναίος,</span></span></i><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">θέλουμε να τον χώσουμε στη στενή,</span></i><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">θα του φορτώσουμε τον τριπλό φόνο</span></i><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">δεν είναι και ο αιδεσιμότατος Τζιμ!</span></i><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">"</span></i><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><br /></i>
<span style="color: #474747; line-height: 30px;"><i>Rubin could take a man out with just one punch</i></span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>But he never did like to talk about it all that much</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>It's my work he'd say and I do it for pay</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>And when it's over I'd just as soon go on my way</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Up to some paradise</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Where the trout streams flow and the air is nice</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>And ride a horse along a trail</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>But then they took him to the jailhouse</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Where they try to turn a man into a mouse.</i></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i style="color: #474747; line-height: 30px;"><br /></i>
<i style="color: #474747; line-height: 30px;">Ο Ρούμπιν μπορούσε να καθαρίσει έναν άντρα με μια μπουνιά,</i></span><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">αλλά δεν μιλούσε πολύ γι' αυτό</span></i><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">είναι η δουλειά μου, έλεγε,</span></i><br />
<i style="color: #474747; line-height: 30px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">το κάνω για τα λεφτά,</span></i><br />
<i><span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;">και όταν τελειώσει τραβάω στο δρόμο μου</span></span></i><br />
<i><span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;">για έναν παράδεισο, όπου οι πέστροφες κολυμπούν και ο αέρας είναι ωραίος</span></span></i><br />
<i><span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;">και καβαλάω ένα άλογο στην πορεία,</span></span></i><br />
<i><span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;">αλλά αυτοί τον βάλαν στην φυλακή</span></span></i><br />
<i><span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;">όπου προσπαθούν να μετατρέψουν έναν άνθρωπο σε ποντίκι</span></span></i><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>All of Rubin's cards were marked in advance</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>The trial was a pig-circus he never had a chance</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>The judge made Rubin's witnesses drunkards from the slums</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>To the white folks who watched he was a revolutionary bum</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>And to the black folks he was just a crazy nigger</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>No one doubted that he pulled the trigger</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>And though they could not produce the gun</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>The DA said he was the one who did the deed</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>And the all-white jury agreed.</i></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><br style="color: #474747; line-height: 30px; margin: 0px; padding: 0px;" /></i>
<span style="color: #474747;"><span style="line-height: 30px;"><i>Όλα τα χαρτιά του Ρούμπιν ήταν σημαδεμένα</i></span></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Η δίκη ήτανε παρωδία και δεν είχε ελπίδα</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>το διακστήριο έβγαλε τους μάρτυρες του Ρούμπιν μέθυσους και αλήτες,</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>για τους λευκούς που παρακολούθησαν ήτανε ένας επαναστάτης-αλήτης</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>και για τους μαύρους ένας τρελός αράπης,</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>κανείς δεν είχε αμφιβολία ότι τράβηξε την σκανδάλη,</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>κι ας μην μπορούσαν να παρουσιάσουν το όπλο,</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>ο αστυνόμος είπε αυτός τέλεσε την πράξη</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><i><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;">και η πάλλευκη έδρα συμφώνησε</span></i></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><br /></i>
<span style="color: #474747; line-height: 30px;"><i>Rubin Carter was falsely tried</i></span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>The crime was murder 'one' guess who testified</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Bello and Bradley and they both baldly lied</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>And the newspapers they all went along for the ride</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>How can the life of such a man</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Be in the palm of some fool's hand ? </i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>To see him obviously framed</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Couldn't help but make me feel ashamed to live in a land </i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Where justice is a game.</i></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #474747; line-height: 30px;"><i><br /></i></span>
<span style="color: #474747;"><i><span style="line-height: 30px;">Ο Ρούμπιν Κάρτερ καταδικάστηκε ψευδώς</span></i></span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>το έγκλημα ήτανε φόνος, μαντέψτε ποιοι κατέθεσαν,</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>οι Μπέλοου και Μπάντλεϋ και είπαν οικτρά ψέματα</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>και οι εφημερίδες πήραν τη γραμμή</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>πώς μπορεί η ζωή ενός τέτοιου ανθρώπου</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>να είναι στο χέρι ενός ηλίθιου;</i></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>να βλέπεις πώς σκηνοθετούν φανερά εναντίων του,</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>δεν μπορεί παρά να με κάνει να ντρέπομαι να ζω</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>σε μια χώρα όπου η δικαιοσύνη είναι παιχνίδι</i></span></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><br style="color: #474747; line-height: 30px; margin: 0px; padding: 0px;" /></i>
<span style="color: #474747; line-height: 30px;"><i>Now all the criminals in their coats and their ties</i></span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Are free to drink martinis and watch the sun rise</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>While Rubin sits like Buddha in a ten-foot cell</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>An innocent man in a living hell</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>That's the story of the Hurricane</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>But it won't be over till they clear his name</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>And give him back the time he's done</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Put him in a prison cell but one time he could-a been</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>The champion of the world.</i></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #474747; line-height: 30px;"><i><br /></i></span>
<span style="color: #474747; line-height: 30px;"><i>Τώρα όλοι οι εγκληματίες είναι στα σακάκια και τα κοστούμια τους</i></span></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>είναι ελεύθεροι να πίνουν μαρτίνι και να βλέπουν το ηλιοβασίλεμα</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>ενώ ο Ρούμπιν κάθετε σαν το Βούδα σε ένα κελί λίγων μέτρων,</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>ένας αθώος άνθρωπος σε μια κόλαση!</i></span><br />
<span style="color: #474747; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>Αλλά δεν θα τελειώσει μέχρι να καθαρίσει το όνομα του,</i></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>και να του δώσουν πίσω την ελευθερία του,</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>τον βάλανε σε ένα κελί όμως κάποια στιγμή θα μπορούσε</i></span></span><br />
<span style="color: #474747;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; line-height: 30px;"><i>να γίνει ο πρωταθλητής του κόσμου...</i></span></span></div>
ΑΛΕΠΟΥhttp://www.blogger.com/profile/08158659171526824007noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6541196284236466997.post-25234458268267880382014-04-17T02:57:00.000-07:002014-04-17T02:57:29.333-07:00Ψυχή Βαθιά στη Νιάλα – Μια ξεχασμένη σελίδα…<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-p2RX6fsSOik/TaSetNMfcUI/AAAAAAAAANA/v8G6USCO3ME/s1600/niala+-+1111111111111111.jpg" style="clear: left; float: left; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-p2RX6fsSOik/TaSetNMfcUI/AAAAAAAAANA/v8G6USCO3ME/s400/niala+-+1111111111111111.jpg" /></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ήταν 12 τ’ Απρίλη του 1947. Μέρες Πάσχα. Ο λαός μας ανηφορίζει το δικό του γολγοθά, μέσα στη δίνη του εμφυλίου πολέμου. Μετά την απελευθέρωση από την κτηνώδη ναζιστική κατοχή, ο ηρωικός αγώνας του λαού μας για ανεξαρτησία, λαοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη παραμένει </span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ανεκπλήρωτος. Οι νέοι δυνάστες, οι αδίστακτοι αποικιοκράτες Εγγλέζοι κι ακολούθως οι Αμερικανοί ληστές και οι ντόπιοι υποτακτικοί τους, σφίγγουν αλύπητα τη θηλιά της καταπίεσης. Η ξενόδουλη άρχουσα τάξη, που στη διάρκεια της κατοχής είχε λιποτακτήσει στο εξωτερικό, επανακάμπτει και σε συνεργασία με πρώην δοσίλογους, νεόπλουτους μαυραγορίτες και υποτελείς πολιτικούς, παίρνει τα ηνία και συγκροτεί την αντιλαϊκή εξουσία της βασισμένη στην ξένη υποστήριξη.</span></div>
</span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><a name='more'></a><div style="text-align: justify;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-T-gBRYg4E1w/TaSfG1DaYqI/AAAAAAAAANE/zBavtiSN5xY/s1600/5+antartes%255B1%255D.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-T-gBRYg4E1w/TaSfG1DaYqI/AAAAAAAAANE/zBavtiSN5xY/s400/5+antartes%255B1%255D.jpg" /></a>Τα καλύτερα παλικάρια του λαού μας οι γενναίοι εαμοελασίτες και οι ανταρτοεπονίτες, ο ανθός της ελληνικής νεολαίας, αυτοί που όλη την προηγούμενη περίοδο της κατοχής, έδωσαν αίμα και ψυχή για τη λευτεριά και για ιδανικά κι αξίες πανανθρώπινες, τώρα διώκονται, φυλακίζονται, βασανίζονται και δολοφονούνται από το κράτος της αντίδρασης και τις συνεργαζόμενες με αυτό φασιστικές συμμορίες των κεφαλοκυνηγών που αλωνίζουν αποθρασυμένοι στην ύπαιθρο. (Μπορείτε να δείτε τα όργια της “εθνικοφροσύνης” και στην Ευρυτανία στις σελίδες του “evrytan.gr”). Οι αγωνιστές του ηρωικού ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, προδομένοι από την κατάπτυστη συμφωνία της Βάρκιζας, πετσοκόβονται ανυπεράσπιστοι από τη μαύρη αντίδραση. Ιδού και ο απολογισμός της μοναρχοφασιστικής τρομοκρατίας στην πρώτη μετα-βαρκιζιανή περίοδο:1289 δολοφονημένοι αγωνιστές, 509 απόπειρες φόνων, 165 βιασμοί γυναικών, 31.632 βασανισθέντες, 84.931 παράνομα συλληφθέντες, 100.000 ύπό καταδίωξη, 18.767 λεηλασίες και εμπρησμοί σπιτιών, 677 πυρπολημένα αντιστασιακά τυπογραφεία και λέσχες των ΕΑΜ-ΕΠΟΝ. Τα όρια της αντοχής του λαού δοκιμάζονται σκληρά.</div>
</span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Έτσι οι λαϊκοί αγωνιστές αναγκάζονται να πάρουν ξανά τον γνώριμο δρόμο της αντίστασης μέσα από τις γραμμές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) που σηκώνει το άλμπουρο του νέου απελευθερωτικού αγώνα απέναντι στους καινούργιους τύραννους. Μηχανισμοί, εξουσίες και πολεμικές μηχανές, επιστρατεύονται για να τσακίσουν το φρόνημα των εξεγερμένων. Οι αδούλωτοι αντάρτες πολεμούν κόντρα σε όλους και όλα, απέναντι σε ένα σιδερόφραχτο μοναρχικό καθεστώς που ενισχύεται με τις βρώμικες λίρες των Άγγλων και με τα δολάρια και τις βόμβες «Ναπάλμ» των Αμερικάνων, αυτές που δοκιμάστηκαν για πρώτη φορά στη χώρα μας επάνω στα κορμιά των παιδιών του λαού μας. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-V_to8UmL-dQ/TaSs-DRl3gI/AAAAAAAAANs/LJcifTyYHoo/s1600/88888888888888888888888888888888888888888888888888888888888888.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-V_to8UmL-dQ/TaSs-DRl3gI/AAAAAAAAANs/LJcifTyYHoo/s400/88888888888888888888888888888888888888888888888888888888888888.jpg" /></a>Εκείνη η Άνοιξη, εκείνος ο Απρίλης του ‘47 δεν χαμογέλασε ποτέ. Ήταν άγριος, αδυσώπητος, φονικός. Αποκομμένες μονάδες του ΔΣΕ, με κύρια αιχμή το τάγμα του Σοφιανού, καθώς και τραυματίες και καταδιωγμένες άμαχες οικογένειες ανταρτών, κυκλωμένοι από στρατεύματα της ξενόδουλης μοναρχικής κυβέρνησης και από τα συνεργαζόμενα δολοφονικά παρακρατικά αποσπάσματα, επιχειρούν να σπάσουν τον κλοιό από τα Βραγγιανά με στόχο να επανενωθούν με τις υπόλοιπες επαναστατικές δυνάμεις κοντά στην περιοχή Βουλγάρα στο Αρχηγείο Θεσσαλίας. Η απόφαση είναι μία: να διασχίσουν την κορυφογραμμή της Νιάλας ως μόνο δρόμο διαφυγής. Στο άκουσμα πολλοί κερώνουν. Αντιλαμβάνονται τι σημαίνει να διασχίσει κανείς αυτά τα άγρια ανεμοδαρμένα περάσματα των Αγράφων σε υψόμετρο 2200 μέτρων, σε γυμνές παγωμένες και αφιλόξενες κορυφές, εκεί που δειλιάζει να φυτρώσει δέντρο και που ακόμη και τα αγρίμια κιοτεύουν. Συν τοις άλλοις υπάρχει και η υπόνοια μήπως ο στρατός έχει πιάσει τα περάσματα της Νιάλας. Όμως δεν τους απομένει άλλη επιλογή. Συγκροτούνται ως εξής: 2 μάχιμοι λόχοι μπαίνουν εμπροσθοφυλακή, στη μέση τα γυναικόπαιδα κι οι λαβωμένοι και στην οπισθοφυλακή ο 3ος λόχος του Γιάννη Παπαϊωάννου. Έτσι θα αρχίσει μία από τις πιο συγκινητικές και ηρωικές πορείες μέσα από την άγρια Νιάλα, τα “Ιμαλάϊα της Ελλάδας”!</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-ZecaT_2MRso/TaSfvmOzaJI/AAAAAAAAANI/2bPqBZKmsjc/s1600/ce9dceb9ceaccebbceb11%255B1%255D.jpg"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-ZecaT_2MRso/TaSfvmOzaJI/AAAAAAAAANI/2bPqBZKmsjc/s400/ce9dceb9ceaccebbceb11%255B1%255D.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Στις 11 του Απρίλη, Μεγάλη Παρασκευή, η πομπή ξεκινά μέσα σε πολύ δυσμενείς συνθήκες, με συνεχόμενη καταρρακτώδη βροχή και πολύ κρύο. Στις επόμενες ώρες της ανάβασης επικρατεί ανείπωτος χαλασμός, κατακλυσμός! Το βουνό βρυχάται λυσσασμένο. Τα σωθικά του σκίζονται και ξερνάνε τρόμο και όλεθρο. Μανιασμένοι άνεμοι στροβιλίζονται αδιάκοπα δημιουργώντας εικόνες πραγματικής κόλασης. Τα εφιαλτικά αστραπόβροντα ακολουθούν συνεχείς κατολισθήσεις βράχων που σαρώνουν τα πάντα. Η γη τρέμει συθέμελα. Σε πολλά σημεία τα στενά κακοτράχαλα μονοπάτια που κρέμονται στις άκρες των απύθμενων γκρεμών κόβονται και παρασέρνουν κόσμο στην άβυσσο. Οι πρώτοι μάρτυρες θα χαθούν για πάντα σε αυτές τις χαράδρες του θανάτου.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-NxHtHkaWwGg/TaSgK-DVnTI/AAAAAAAAANM/GEqolQJoEao/s1600/getImage%255B1%255D.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-NxHtHkaWwGg/TaSgK-DVnTI/AAAAAAAAANM/GEqolQJoEao/s400/getImage%255B1%255D.jpg" /></a>Όμως προχωρούν. Η Νιάλα απέχει ακόμη πάρα πολύ. Καθώς ανεβαίνουν πιο ψηλά, η οργή της φύσης γιγαντώνεται καθώς τη βροχή την αντικαθιστά μια φοβερή χιονοθύελλα που ξεσπάει ανελέητη. Κάτω από το παχύ στρώμα του χιονιού σβήνονται τα μονοπάτια και οι στράτες, χάνονται τα περάσματα. Οι συνθήκες είναι απερίγραπτες. Ο χιονιάς θεριεύει, το αφόρητο κρύο τους περονιάζει ως το κόκαλο. Τα στοιχεία της φύσης λυσσομανάνε δίχως σταματημό θέλοντας να αφανίσουν κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Οι ηρωικοί μαχητές του ΔΣΕ και οι άμαχοι, μαστιγωμένοι από το πολικό ψύχος, ξυπόλητοι, ρακένδυτοι οι περισσότεροι, σφίγγουν τα δόντια και προχωράνε. Κοκαλωμένα τα χέρια, αδύναμες οι ανάσες, παγωμένα κούτσουρα τα πόδια, σέρνονται βαριά. Οι πιο νέοι παίρνουν στις πλάτες τους γυναίκες, παιδιά και ανήμπορους τραυματίες. Μα η μανία της Νιάλας δε λέει να κοπάσει, είναι αποφασισμένη να εξοντώσει κάθε οντότητα που τολμά να αμφισβητήσει την απόλυτη κυριαρχία της. Αλλά και οι άνθρωποι το ίδιο αποφασισμένοι κι αυτοί να κερδίσουν τη μάχη της επιβίωσης. Όσο η πομπή ανηφορίζει, σαν μια μεγάλη μαύρη κάμπια στην κατάλευκη ράχη του βουνού, τόσο αυτό αγριεύει περισσότερο. Κάθε βήμα πλέον είναι και μια υπέρβαση, κάθε δρασκελιά είναι και μια μάχη ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-X0xuYhBijjg/TaSyV4L-fhI/AAAAAAAAAN4/0jcDN2Z3dts/s1600/33333333333333333333333333333333333333333333333.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-X0xuYhBijjg/TaSyV4L-fhI/AAAAAAAAAN4/0jcDN2Z3dts/s400/33333333333333333333333333333333333333333333333.jpg" /></a>Οι ανθρώπινες δυνάμεις στερεύουν εκεί μέσα στο λευκό εφιάλτη. Κάποιοι δεν αντέχουν άλλο. Σαν στάχυα κομμένα από το δρεπάνι του χάροντα, λυγίζουν και πέφτουν. Βρέφη, παιδιά, γυναίκες σβήνουν. Το τρίχρονο αγοράκι της Βάγιας Ράγια ξυλιάζει και χάνεται! Αυτή η γυναίκα κυνηγημένη από τους παρακρατικούς φονιάδες είχε ακολουθήσει την πορεία για να συναντήσει τον αντάρτη σύζυγό της στη Βουλγάρα. Θα χαθεί και αυτή και το μωρό της μα και η άλλη 18χρονη κόρη της. Παλικάρια παραδίδουν κι αυτά την τελευταία τους πνοή, θυσία στο βωμό της Νιάλας. «Αδέρφια, προχωράτε εσείς, εμείς φεύγουμε» σιγοψιθυρίζουν και γέρνουν. Ο τόπος σπέρνεται με δεκάδες ανθρώπινα κορμιά. Ένας βουβός θρήνος απλώνεται σε όλη την πορεία. Οι επικεφαλής αξιωματικοί του Δημοκρατικού Στρατού υπερβαίνουν τις δυνάμεις τους και διατρέχοντας συνεχώς το σώμα της πορείας βοηθούν, δίνουν κουράγιο στους συναγωνιστές τους. Επιφορτισμένοι όμως και με το ιερό καθήκον της διάσωσης τόσων ανθρώπων, έχουν δώσει διαταγή να πιαστούν όλοι σε αλυσίδες και να μην σταματάει κανείς ότι και αν διαδραματίζεται δίπλα τους. Όμως τελικά τσακισμένοι και αυτοί συναισθηματικά με όλα όσα συμβαίνουν, λυγίζουν και δίνουν εντολή σε κάποιους μαχητές να γυρίσουν ξανά πίσω για να περισυλλέξουν τυχόν επιζώντες. Τα δάκρυα παγώνουν στα μάτια των ανθρώπων της αποστολής διάσωσης, όταν αντικρίζουν συντρόφους και συντρόφισσες, παγωμένα ανθρώπινα γλυπτά, να κοιμούνται για πάντα στο λευκό σάβανο της Νιάλας. Τους ελάχιστους που αναπνέουν ακόμη τους ζαλιγκώνονται στις πλάτες και επιστρέφουν συγκλονισμένοι. </div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-YwDxpJs3V4s/TaSppeSYxUI/AAAAAAAAANk/pXFcua5aueg/s1600/000000000000000.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-YwDxpJs3V4s/TaSppeSYxUI/AAAAAAAAANk/pXFcua5aueg/s400/000000000000000.jpg" /></a>Και τότε, μέσα στο χαμό και το σπαραγμό, η νεαρή κομμουνίστρια δασκαλίτσα, η Βαγγελιώ Κουσιάντζα, δίνει το σύνθημα. Και όλοι μαζί ξεκινούν να τραγουδούν!!! Ναι, μέσα στο φονικό χιονιά και το σκηνικό του θανάτου αυτοί τραγουδούν:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
«Είμαστε εμείς Ελλάδα τα παιδιά σου</div>
<div style="text-align: justify;">
οργανωμένα σε πόλεις και χωριά</div>
<div style="text-align: justify;">
και για εσένα και για τη λευτεριά σου</div>
<div style="text-align: justify;">
θα αγωνιστούμε όλοι με καρδιά…»</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
«Θύελλες άνεμοι, γύρω μας πνέουν,</div>
<div style="text-align: justify;">
τέκνα τον σκότους εμάς κυνηγούν,</div>
<div style="text-align: justify;">
σε ύστερες μάχες, μπλεκόμαστε τώρα</div>
<div style="text-align: justify;">
κι άγνωστες τύχες εμάς καρτερούν».</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
«Βροντάει ο Όλυμπος και πάλι,</div>
<div style="text-align: justify;">
στη Νιάλα πέφτουν κεραυνοί,</div>
<div style="text-align: justify;">
σειούνται στεριές και τα πελάγη</div>
<div style="text-align: justify;">
όπλων ακούγεται κλαγγή».</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-9vzLapYIhVo/TaShbPd43JI/AAAAAAAAANU/LF1SuGn3M7I/s1600/niala+-22222222222222222222222.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-9vzLapYIhVo/TaShbPd43JI/AAAAAAAAANU/LF1SuGn3M7I/s320/niala+-22222222222222222222222.jpg" /></a>Η ψυχή νικάει τον τρόμο. Η παγωμένη Νιάλα υποκλίνεται μπροστά στην τιτάνια δύναμη και την ατσάλινη καρδιά του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και των παιδιών του που αψηφούν το θάνατο με όπλο το αντάρτικο τραγούδι!</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Και έτσι το Μ. Σάββατο το βράδυ, 12 Απριλίου 1947, η πομπή καταφέρνει να φτάσει στον Αυχένα του βουνού και αρχίζει να κατηφορίζει προς τη Σάικα. Το κουράγιο αναζωπυρώνεται, νέες δυνάμεις αντλούνται, ο στόχος πλέον είναι κοντά. Θα τα καταφέρουν! Η λύτρωση, για τους πολλούς, είναι πλέον γεγονός.</div>
<div style="text-align: justify;">
Δεν ισχύει όμως για όλους το ίδιο. Ορισμένοι και συγκεκριμένα ο 3ος λόχος της οπισθοφυλακής του Γιάννη Παπαϊωάννου, μαζί και άμαχοι, τραυματίες και πολιτικά στελέχη, χάνονται μέσα στην πυκνή ομίχλη και τη χιονοθύελλα που εξακολουθεί να μαίνεται ακόμη πιο έντονη και ξεστρατίζουν ακολουθώντας λάθος κατεύθυνση από αυτή των υπολοίπων συντρόφων τους που έχουν ήδη σωθεί. Και τότε πέφτουν κατάφατσα επάνω σε φυλάκια μονάδων του κυβερνητικού στρατού που έχουν στρατοπεδεύσει στο σημείο μέσα σε αντίσκηνα στο χιόνι. Ξυλιασμένοι κι εκείνοι από το κρύο να προσμένουν ανήμποροι το τελειωτικό χτύπημα της οργισμένης Νιάλας που δε λέει να κοπάσει τη μανία της. </div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-yn1tzbvuZ2U/TaSt2QvqnaI/AAAAAAAAANw/qMrd8oYKwLg/s1600/66666666666666666666666666666666666666666666666666666666666666666.jpg"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-yn1tzbvuZ2U/TaSt2QvqnaI/AAAAAAAAANw/qMrd8oYKwLg/s320/66666666666666666666666666666666666666666666666666666666666666666.jpg" /></a>Και τότε συμβαίνει κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στα παγκόσμια χρονικά των πολεμικών αναμετρήσεων. «Μην πυροβολείτε είμαστε αδέρφια», «αφήστε να περάσει απόψε το κακό και αύριο φεύγουμε» φωνάζουν αναμεταξύ τους ένοπλοι και από τις δύο πλευρές. Οι παγωμένοι αντάρτες μπαίνουν μέσα στις σκηνές των στρατιωτών. Όμοιοι ημίθεοι χιονισμένοι, κοντοστέκονται για μια στιγμή και κατόπιν αφήνουν τα τουφέκια τους και κάθονται κατάχαμα. Κανένας από τους στρατιώτες δεν κινείται. Κανένας! Μέσα σε μια απόλυτη σιωπή τα βλέμματα συναντώνται. Παιδιά της αγροτιάς και της εργατιάς, αντάρτες και απλοί φαντάροι, μιλάνε με το βλέμμα της ψυχής. Νιώθουν, διαισθάνονται οι απλοί φαντάροι ότι τούτοι οι γενναίοι του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας που δεν δείλιασαν να τα βάλουν με παγκόσμιες αυτοκρατορίες, που τόλμησαν να πραγματοποιήσουν αυτή την ανάβαση του θανάτου, δεν μπορεί παρά να πιστεύουν σε υψηλά ιδανικά. Ξέρουν και οι αντάρτες ότι πολλοί από τους φαντάρους είναι απλά παιδιά του λαού, που αναγκαστικά υπηρετούν μια θητεία που τους επιβλήθηκε από το ελεεινό καθεστώς της αμερικανοκρατίας και των συμμάχων της και ότι ίσως μέσα τους να αντιλαμβάνονται κι αυτοί την αλήθεια. Ξάφνου, ένας φαντάρος απλώνει το χέρι και προσφέρει μερικά σπυριά σταφίδες και λίγο κονιάκ σε κάποια ανταρτόπουλα. Είναι μία φοβερή σκηνή που περιγράφει και στην ταινία του «Ψυχή βαθιά» ο σκηνοθέτης Παντελής Βούλγαρης, μόνο που, καλλιτεχνική αδεία, την μεταφέρει σε άλλο τόπο, κάπου στο Γράμμο, και όχι εκεί που συνέβη πραγματικά, δηλαδή στη Νιάλα των Αγράφων της Ευρυτανίας. Η άγρια χιονοθύελλα, που εξακολουθεί έξω να λυσσομανάει, γίνεται η αιτία για την ιστορική ανακωχή της Νιάλας. Μερικοί θα βρουν το κουράγιο να πουν δυό λόγια: Για τους ξένους δυνάστες που οδήγησαν ένα λαό σε αλληλοσκοτωμό για τα βρώμικα συμφέροντα μιας χούφτας πλουτοκρατών, δοσίλογων και ξενόφερτων βασιλιάδων. Μιλούν για το γολγοθά της φονικής ανάβασης, για αυτούς που έμειναν πίσω για πάντα. Κι ύστερα ξανά σιωπή. Έτσι θα κοιμηθούν πλάι-πλάι μέσα στις ίδιες σκηνές. Κάποιοι αντάρτες και φαντάροι δεν θα ξυπνήσουν ποτέ ξανά, θα ξεπαγιάσουν μέσα στα αντίσκηνα τα οποία είναι αδύνατον να αναχαιτίσουν το απίστευτο φονικό κρύο.</div>
<div style="text-align: justify;">
Το επόμενο πρωί 13 Απρίλη, ημέρα Πάσχα, όλα θα αλλάξουν. Ο “εθνικόφρων” ταγματάρχης Αλευράς που έχει αντιληφθεί ότι ο κύριος όγκος των αντάρτικων δυνάμεων κατάφερε να ξεφύγει, βλαστημά και απειλεί θεούς και δαίμονες. Παίρνει τον ασύρματο και δίνει σήμα στο κέντρο ότι… «κρατά αιχμαλώτους τα απομεινάρια των συμμοριτών», ενώ ταυτόχρονα ζητά επειγόντως ενισχύσεις. Οι ανώτεροί του, του υπόσχονται και προαγωγή! Τη συνομιλία αντιλαμβάνεται ο επικεφαλής των ανταρτών Γιάννης Παπαϊωάννου, ο οποίος αντιδρά και ρωτάει τον Αλευρά γιατί παραβιάζει την ανακωχή. Ο Αλευράς βρίζοντας τον προκαλεί σε μονομαχία πυροβολώντας μάλιστα πρώτος. Όμως στην τελική έκβαση νικητής θα αναδειχθεί ο αντάρτης. Μετά από αυτό το περιστατικό, ο Γ. Παπαϊωάννου δίνει αμέσως αυστηρή διαταγή να συγκεντρωθούν οι, διασκορπισμένοι στα αντίσκηνα, αντάρτες και να αποχωρήσουν τάχιστα. Ο χρόνος είναι ξανά εχθρός. Με χίλια δυο βάσανα οι μισοξεπαγιασμένοι αντάρτες προσπαθούν και πάλι να σταθούν στα πόδια τους. Τελευταία στιγμή οι περισσότεροι κατορθώνουν να ξεφύγουν, όταν έξαλλες κραυγές κυβερνητικών αξιωματικών αναστατώνουν τον τόπο. Έχουν φτάσει οι στρατιωτικές ενισχύσεις για τα φυλάκια. Όμως 31 άτομα, αντάρτες και πολιτικά στελέχη, λιπόθυμοι και μισοπεθαμένοι μέσα σε κάποιες απομακρυσμένες σκηνές, δεν μπόρεσαν να ακούσουν τη διαταγή αποχώρησης του Παπαϊωάννου και συλλαμβάνονται. Ανάμεσά τους και η δασκάλα Βαγγελιώ Κουσιάντζα. Αυτοί οι άνθρωποι θα βασανιστούν απάνθρωπα στα κρατητήρια (και ειδικά η Βαγγελιώ) και στη συνέχεια άλλοι εξ' αυτών θα καταδικαστούν σε ισόβια, ενώ 10 διαλεχτοί αγωνιστές θα εκτελεστούν τελικά στην “Ξηριώτισσα” στη Λαμία, στις 9 Μάη 1947, με απόφαση ενός αδίστακτου φασίστα στρατοδίκη που έβγαζε καταδικαστικές αποφάσεις θανάτου χαμογελώντας. Η εκπληκτική Βαγγελίτσα θα δώσει και πάλι μαθήματα ηρωισμού όταν πρώτη θα σύρει το χορό "έχε γεια καυμένε κόσμε" μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα!!! Συγκλονισμένοι από την απίστευτη σκηνή οι στρατιώτες του 106 Τάγματος θα αρνηθούν να πυροβολήσουν και το δολοφονικό έργο θα το αναλάβουν εντέλει οι παρακρατικοί φασίστες. Η Βαγγελιώ ολόρθη και με το κορμί τρυπημένο από τις σφαίρες θα ζητωκραυγάζει για το δίκιο του αγώνα, μέχρι τη χαριστική βολή των δημίων! Οι υπόλοιποι εκτελεσμένοι αγωνιστές ήταν οι: Τσιρώνης Βασίλης, Παπαγεωργίου Δημήτρης, Χαλκιάς Κώστας, Γαλανίτσας Αλέκος, Χασιώτης Δημήτρης, Καψάλης Θανάσης, Βαρνάβας Αλέκος, Κυρίτσης Χαρίλαος, Αθάνατος Δημήτρης. </div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-DTAGBa6PSiM/TaSxE_u8vnI/AAAAAAAAAN0/6FUOWH3AYWc/s1600/9999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-DTAGBa6PSiM/TaSxE_u8vnI/AAAAAAAAAN0/6FUOWH3AYWc/s320/9999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999.jpg" /></a>Η Βαγγελιώ στο τελευταίο της γράμμα μέσα από το κελί μελλοθανάτων, αφού πρώτα περιγράψει τα ανείπωτα βασανιστήρια που υπέστη από τους χίτες και χωροφύλακες, κατά την ένδιάμεση κράτησή της στα μπουντρούμια του Καρπενησίου, θα καταλήξει : «.... Δεν θέλω να με κλάψετε ούτε να με πενθείτε, η θυσία μας θα γίνει φάρος που θα φωτίσει όλο τον κόσμο για μια καλύτερη ζωή», λόγια που προκαλούν ακόμη και σήμερα ρίγη συγκίνησης σε όσους ποθούν και παλεύουν για μια νέα, δίκαιη κοινωνία.</div>
<div style="text-align: justify;">
Κλείνοντας θα αναφέρουμε κάποια ακόμη ονόματα που γνωρίζουμε και που αφορούν εκείνους που χάθηκαν στη διάρκεια της φονικής ανάβασης στη Νιάλα: Ταγκούλης Βαγγέλης, Ράγια Βάια, Ράγια Ιουλία, Ράγιας Γιάννης, Στάικος Θανάσης, Ζορμπάς Βαγγέλης, Καλατζής Γιώργος, Καούρας Χρήστος, Παπαδημητρίου Θωμάς, Τσαμανής Σούλας, Τσαμανή Κούλα, Πατρίκης Κώστας, Παναγιωτόπουλος Σεραφείμ, Τσουλάς Παυσανίας, Θοδωρής Κώστας, Θοδωρής Χαρ., Μπουλτσή Ελένη, Οικονόμου Λάμπρος......</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-1h0tFWso_2g/UfeNAvsTWYI/AAAAAAAAF7w/oBBC_4AU97c/s1600/P9151980.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-1h0tFWso_2g/UfeNAvsTWYI/AAAAAAAAF7w/oBBC_4AU97c/s320/P9151980.JPG" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Αυτή είναι η φοβερή ιστορία της Νιάλας των Αγράφων. Στο τρομερό βουνό του χαμού, στέκει σήμερα μια λιτή πλάκα που αναγράφει : «Στη θέση αυτή έπεσαν χτυπημένοι από φοβερή χιονοθύελλα αντάρτες του ΔΣΕ στρατιώτες του κυβερν. Στρατού και άμαχοι πολίτες στις 12-4-1947»</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</span>Ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ για την τραγωδία της Νιάλας, με τίτλο: "ΝΙΑΛΑ, ΜΙΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ"! <br /><br /><div>
<br /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/Qhaye5rsjMQ?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Πηγή: <a href="http://eyrytixn.blogspot.gr/2011/04/blog-post_12.html" target="_blank">ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ</a> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</span></div>
Red Roadhttp://www.blogger.com/profile/05624776455567334171noreply@blogger.com0